THE HERMENEUTIC LANDSCAPE (1991)JAM

THE HERMENEUTIC LANDSCAPE (1991)
JAMES CORNER
The landscape is itself a text that is open to interpretation and transformation. It is also a
highly situated phenomenon in terms of space, time, and tradition and exists as both the
ground and geography of our heritage and change.
Landscape is distinguished from wilderness in that it is land which has been modified by humans. But it is more than this. Landscape is not only a physical phenomenon, but is also a cultural schema, a conceptual filter through which our relationships to wilderness and nature can be understood.
It is the well-formed world of occupied places as opposed to the world outside of that-
the unplaced place. In other words, prior to language, "landscape” is a phenomenon


beyond immediate comprehension; it is not until we choose a prospect and map what we
See, marking some aspects, ignoring others, that the landscape acquires meaning} Such interventions include paintings, poems, myths, and literature, in addition to buildings and other
interventions upon the land. These works are the encodings that set and enframe human situations. They are the posts that map out a “landscape.”
As time passes, this marked landscape weathers, ever subject to the contingencies of nature. Other points of view are chosen as circumstances change and new ways of marking are overlaid upon the old, producing collagic and weathered overlays. Residua in this topographic palimpsest provide loci for the remembrance, renewal, and transtiguration of a culture’s relationship to the land. Such are the familiar and unexpected places of authentic dwelling.
As a human—made projection, landscape is both text and site, partly clarifying the world and our place within it. The textual landscape is thus a hermeneutic medium. Landscape
architecture might therefore be thought of as the practice of e-scaping and rescaping our relationship to nature and the “other” through the construction of built worlds. In the desire to reflect both on our modern context and on our inheritance, landscape architecture might
practice a hermeneutical plotting of the landscape-a plotting that is as much political and strategic as it is relational and physical. The landscape architect as plotter is simultaneously critic, geographer, communicator, and maker, digging to uncover mute and latest possibilities in the lived landscape. With every “projection" there might follow a rebirth: the artifact of culture and the enigma of nature rendered fuller with every pass. To plot, to map, to dig, to set: Are these not the fundamental traditions of landscape architecture

Results (Thai) 1:

ภูมิทัศน์ HERMENEUTIC (1991)มุมเจมส์ภูมิทัศน์เป็นตัวข้อความที่เปิดให้ตีความและการเปลี่ยนแปลง ก็ยังมีสูงระดับปรากฏการณ์ในพื้นที่ เวลา และประเพณี และมีอยู่เป็นทั้งการพื้นดินและภูมิศาสตร์ของมรดกและเปลี่ยนแปลง แนวนอนจะแตกต่างจากถิ่นทุรกันดารที่เป็นที่ดินซึ่งถูกแก้ไข โดยมนุษย์ แต่มันเป็นมากกว่านี้ ภูมิทัศน์ไม่ใช่ปรากฏการณ์ทางกายภาพเท่านั้น แต่เป็นแบบแผนวัฒนธรรม ตัวกรองแนวคิดที่สามารถเข้าใจความสัมพันธ์ของเรากับป่าและธรรมชาติ มันเป็นโลกครอบครองสถานตรงข้ามกับโลกภายนอกถูกต้องที่ -ที่ unplaced ในคำอื่น ๆ ก่อนภาษา "ภูมิทัศน์" เป็นปรากฏการณ์ นอกเหนือจากความเข้าใจทันที จะไม่จนเราโน้มตัว และแผนที่อะไรเรา ดู แง่มุม สองคน การทำเครื่องหมายว่า ภูมิทัศน์ได้ฝึกฝนความหมาย} มาตรการดังกล่าวรวมถึงภาพวาด บทกวี ตำนาน วรรณกรรม และนอกจากนี้อาคารและอื่น ๆ การแทรกแซงตามแผ่นดิน เหล่านี้คือ การเข้ารหัสที่สถานการณ์ที่มนุษย์ชุดและ enframe จะโพสต์ที่วาง "แนวนอน" เป็นเวลาผ่านไป ภูมิทัศน์นี้ทำเครื่องหมาย weathers เคย มี contingencies ของธรรมชาติ ดูเนื้อหาอื่น ๆ จะถูกเลือกตามสถานการณ์เปลี่ยนแปลง และวิธีใหม่ในการทำเครื่องหมายเป็น overlaid เมื่อเก่า ผลิต collagic และ weathered ซ้อนทับ Residua ในสมุดบันทึกของ topographic นี้ให้ loci รำลึก ต่ออายุ และ transtiguration ของความสัมพันธ์ของวัฒนธรรมกับแผ่นดิน เช่นสถานคุ้นเคย และไม่คาดคิดของอาหารที่อยู่อาศัยได้ เป็นมนุษย์ — ทำโปรเจค แนวนอนเป็นทั้งข้อความและเว็บไซต์ บางส่วนทำโลกและสถานที่ของเราภายในนั้น ภูมิทัศน์จะเป็นดังนั้นสื่อ hermeneutic ภูมิทัศน์สถาปัตยกรรมอาจดังนั้นคิดเป็นแบบฝึกหัดของ e-scaping และ rescaping ของเราสัมพันธ์กับธรรมชาติและ "อื่นๆ" การก่อสร้างของโลกที่สร้างขึ้น ในความปรารถนาที่จะสะท้อนทั้งบริบทของเราทันสมัย และ การสืบทอดของเรา ภูมิสถาปัตยกรรมอาจฝึกการลงจุด hermeneutical ของนอนเป็นพล็อตที่เป็นทางการเมืองมาก และกลยุทธ์เชิง และทางกายภาพ สถาปนิกภูมิทัศน์เป็นพลอตเตอร์เป็นพร้อมวิจารณ์ ชนิด ใช้ communicator และ เครื่อง ขุดเพื่อเปิดปิดเสียง และล่าสุดไปใน lived กับทุก "ฉาย" ตามการเกิดใหม่: สิ่งประดิษฐ์วัฒนธรรมและปริศนาของธรรมชาติแสดงฟูลเลอร์กับทุกผ่านได้ การพล็อต ต้อง ขุด การตั้งค่า: ไม่นี่ประเพณีพื้นฐานสถาปัตยกรรมภูมิทัศน์

Results (Thai) 3:

ภูมิทัศน์ของเจมส์

( 1991 ) มุมแนวนอนเองข้อความที่เปิดให้มีการตีความและการเปลี่ยนแปลง มันยังเป็น
สูงตั้งอยู่ปรากฏการณ์ในแง่ของพื้นที่ เวลา และประเพณี และมีอยู่เป็นทั้ง
พื้นดินและภูมิศาสตร์ของมรดกและการเปลี่ยนแปลงของเรา
ภูมิทัศน์ที่แตกต่างจากป่าในนั้นมันคือ ที่ดินซึ่งได้รับการแก้ไขโดยมนุษย์แต่มันเป็นมากกว่านี้ ภูมิทัศน์ที่ไม่เพียง แต่เป็นปรากฏการณ์ทางกายภาพ แต่ยังเป็นรูปแบบวัฒนธรรม แนวคิดที่กรองผ่านความสัมพันธ์ของเรากับป่าและธรรมชาติ ซึ่งสามารถเข้าใจได้ เป็นรูปแบบดี
โลกของครอบครองสถานที่ตรงข้ามกับโลกภายนอกนั้น
สถานที่ unplaced . ในคำอื่น ๆก่อนที่จะมีภาษา " แนวนอน " เป็นปรากฏการณ์


เกินความเข้าใจทันที มันไม่ได้จนกว่าเราจะเลือกลูกค้าและแผนที่แล้วเรา
เห็นเครื่องหมายบางด้าน ไม่สนใจผู้อื่น ว่าภูมิได้รับความหมาย } การแทรกแซงดังกล่าวรวมถึงภาพวาด , บทกวี , ตำนานและวรรณกรรม นอกจากอาคารและการแทรกแซงอื่น ๆ
บนแผ่นดิน ผลงานเหล่านี้คือการเข้ารหัสที่กำหนด enframe บุคคลและสถานการณ์พวกเขาเป็นโพสต์แผนที่ออกมาเป็น " ภูมิ "
เมื่อเวลาผ่านไป นับเป็นภูมิสภาพอากาศได้ภายใต้ภาระผูกพันของธรรมชาติ มุมมองอื่น ๆ เลือกเป็นสถานการณ์การเปลี่ยนแปลงและวิธีการใหม่ของการเป็นวางทับบนเก่า ผลิตและ collagic ผุซ้อนทับ ในภูมิประเทศนี้ให้ residua palimpsest ตามลำดับ สำหรับความทรงจำ ต่ออายุtranstiguration และความสัมพันธ์ของวัฒนธรรมกับที่ดิน เช่นจะคุ้นเคย และไม่คาดคิด สถานที่ประทับของแท้ .
เป็นมนุษย์ทำให้ฉายภูมิทัศน์ทั้งข้อความและเว็บไซต์บางส่วนให้โลกและสถานที่ของเราอยู่ภายใน ภูมิทัศน์เดิมจึงเป็นสื่อของ . ภูมิทัศน์
สถาปัตยกรรมอาจดังนั้นสามารถคิดเป็นและการปฏิบัติของ e-scaping rescaping ความสัมพันธ์ของเรากับธรรมชาติและ " คนอื่น " ที่ผ่านการก่อสร้างของการสร้างโลก ในความปรารถนาที่จะสะท้อนให้เห็นทั้งในบริบทสมัยใหม่ของเราและมรดกของเรา ภูมิสถาปัตย์ อาจ
ฝึก hermeneutical พล็อตของ landscape-a วางแผนที่เป็นยุทธศาสตร์และการเมืองเป็นเชิงสัมพันธ์และทางกายภาพ ภูมิสถาปนิกเป็นเครื่องพลอตเตอร์พร้อมกันนักวิจารณ์ นักภูมิศาสตร์และนักขุด , , , ปิดเสียง และล่าสุดการค้นพบความเป็นไปได้ในอยู่ในแนวนอน กับทุก " ฉาย " ก็อาจจะตามมาแบบใหม่ :สิ่งประดิษฐ์ของวัฒนธรรม และปริศนาของธรรมชาติให้สัมผัสกับทุกผ่าน แผน , แผนที่ , การขุด , การตั้งค่า : นี่ไม่ใช่ประเพณีพื้นฐานสถาปัตยกรรมภูมิทัศน์