HistoryThe Ndzundza Ndebele are an

History

The Ndzundza Ndebele are an Nguni people who originated in the areas of present day Gauteng, Mpumalanga, and the Northern provinces, formerly the Eastern and Northern Transvaal. King Musi, a great diplomat, led his people to settle among the Tswana and Pedi, where they intermarried and engaged in cultural exchange. It is believed that early Ndebele house structure and house-painting strategies were adopted as a result of these relationships. Ensuing family battles caused one group of Ndebele to go farther north into Zimbabwe. Of the groups that stayed in South Africa, the Manala and the Ndzundza, it is the latter who have developed abstract house-painting schema and who are recognized globally as the Ndebele of South Africa. (Van Vuuren, 1994)

Until 1883, the Ndebele were powerful landowners and fierce warriors, able to maintain their vast farm holdings in the highveld area against encroaching Boer farmers. At this time, the Boers (armies of the Zuid Afrikaanse Republiek) managed to overcome the Ndzundza under chief Nyabela, confiscate all of their land, and parcel it out to their own farmers. Along with the land, Ndzundza families were distributed as indentured servants to work the farmlands they had owned. This period of indenturement stretched into the 20(th) century, the final vestiges loosening only in the past four years. Indenturement and Apartheid in South Africa are akin to African American slavery and segregation to the extent that both were governmental decrees and both needed further government action to be ended.

Wall Art

Out of each of these white-on-black repressive experiences, expressive symbols were developed by artists within the subordinate groups. Often, these examples of creativity (images, forms, songs, etc.) were signs which could be "read" as messages by the oppressed group. Like the African American quilts -- "instruments of cultural transmission" (Freeman, 1996) -- that frequently served as guideposts to slaves in transit, the wall paintings of the Ndebele became guideposts for indigenous persons passing farm buildings set far back from the road. They announced: "We are Ndebele. Ndebele live here." Loubser (1994) confirms that "owing to the difficult circumstances of the Ndzundza, the paintings became an expression of both cultural resistance and continuity." White farmers, who "saw themselves as politically more powerful and culturally superior," viewed this cultural form as decorative and harmless and thus allowed it to continue.

Results (Thai) 1:

ประวัติการ Nguni คนมาในพื้นที่ของวันปัจจุบัน Gauteng, Mpumalanga และจังหวัดภาคเหนือ ตะวันออกเดิมและเหนือ Transvaal Ndzundza Ndebele ได้ พระ Musi ทูตดี นำคนของเขาจะชำระระหว่างพัฒนาการกับ Pedi ที่พวกเขา intermarried และในการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรม เชื่อว่า Ndebele ต้นบ้านโครงสร้าง และกลยุทธ์ทาสีบ้านถูกนำมาใช้เป็นผลมาจากความสัมพันธ์เหล่านี้ ครอบครัวต่อสู้กันโดยเกิดจากกลุ่มหนึ่งของ Ndebele ไปเหนือไกลออกไปสู่ประเทศซิมบับเว กลุ่มที่อยู่ในแอฟริกาใต้ Manala และ Ndzundza ได้หลังที่มีพัฒนาแบบแผนบ้านจิตรกรรมนามธรรม และที่เป็นที่รู้จักทั่วโลกเป็น Ndebele ของแอฟริกาใต้ (Van Vuuren, 1994)จน 1883, Ndebele มีประสิทธิภาพแก่และนักรบรุนแรง ต้องรักษาอาจมฟาร์มใหญ่ในพื้นที่ highveld กับเกษตรกรโบ encroaching ตอนนี้ Boers (กองทัพของ Afrikaanse Republiek เท) จัดการเพื่อเอาชนะ Ndzundza ภายใต้ Nyabela ประธาน ริบที่ดินของพวกเขาทั้งหมด และพัสดุออกไปเกษตรกรของตนเอง พร้อมที่ดิน ครอบครัว Ndzundza มีกระจายเป็นราชการ indentured ถีที่ได้เป็นเจ้าของการทำงาน ยืดระยะนี้ indenturement ในศตวรรษ 20(th), vestiges สุดท้ายที่คลายเฉพาะในปีผ่านมา Indenturement และการแบ่งแยกสีผิวในแอฟริกาใต้ได้เหมือนกับทาสแอฟริกันอเมริกันและการแบ่งแยกที่ทั้งมีกฎเกณฑ์ที่รัฐ และทั้งสองต้องเพิ่มเติมการดำเนินการของรัฐบาลที่จะสิ้นสุดศิลปะผนังจากแต่ละประสบการณ์เหล่านี้กดขี่สีขาวบนสีดำ สัญลักษณ์แสดงออกถูกพัฒนา โดยศิลปินภายในกลุ่มย่อย มักจะ เหล่านี้ตัวอย่างของความคิดสร้างสรรค์ (ภาพ รูปแบบ เพลง ฯลฯ) มีสัญญาณที่สามารถ "อ่าน" เป็นข้อความกลุ่มที่อ่อนแอ ชอบงานชาวอเมริกันแอฟริกัน - "เครื่องมือของการส่งข้อมูลทางวัฒนธรรม" (Freeman, 1996) - ที่มักเสิร์ฟกับ guideposts กับทาสในการขนส่ง ภาพวาดผนัง Ndebele กลายเป็น guideposts สำหรับคนพื้นเมืองที่ผ่านอาคารฟาร์มตั้งไกลกลับจากถนน ผู้ประกาศ: "เราได้ Ndebele Ndebele อยู่ที่นี่" Loubser (1994) ยืนยันว่า "เนื่องจากสถานการณ์ที่ยากของการ Ndzundza ภาพกลายเป็น ค่าของความต้านทานทางวัฒนธรรมและความต่อเนื่อง" เกษตรกรขาว ซึ่ง "เห็นตัวเองเป็นมีประสิทธิภาพมากขึ้นทางการเมือง และวัฒนธรรมเหนือกว่า ดูฟอร์มนี้วัฒนธรรมเป็นลวดลาย และไม่เป็นอันตราย และจึง อนุญาตให้ดำเนินการต่อ

Results (Thai) 2:

ประวัติNdzundza Ndebele เป็นคนที่มีต้นกำเนิดมานกูในพื้นที่ของวันปัจจุบัน Gauteng, Mpumalanga และจังหวัดภาคเหนือก่อนภาคตะวันออกและภาคเหนือ Transvaal คิง Musi, นักการทูตที่ดีนำคนของเขาที่จะชำระในหมู่ Tswana และ Pedi ที่พวกเขาแต่งงานและมีส่วนร่วมในการแลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรม เป็นที่เชื่อกันว่าในช่วงต้นโครงสร้างบ้าน Ndebele และกลยุทธ์การบ้านภาพวาดเป็นบุตรบุญธรรมเป็นผลมาจากความสัมพันธ์เหล่านี้ ต่อมาในการต่อสู้ที่เกิดในครอบครัวกลุ่มหนึ่ง Ndebele ที่จะไปได้ไกลขึ้นเหนือสู่ประเทศซิมบับเว ของกลุ่มที่อยู่ในแอฟริกาใต้ Manala และ Ndzundza ก็เป็นหลังที่มีการพัฒนาสคีบ้านภาพวาดนามธรรมและผู้ที่ได้รับการยอมรับทั่วโลกว่าเป็น Ndebele ของแอฟริกาใต้ (รถตู้ Vuuren, 1994) จนถึง 1883 ที่ Ndebele เป็นเจ้าของที่ดินที่มีประสิทธิภาพและนักรบที่รุนแรงสามารถรักษาสัดส่วนการถือครองฟาร์มใหญ่ในพื้นที่รุกล้ำเข้าไป Highveld กับเกษตรกรโบเออร์ ในเวลานี้พวกบัวร์ (กองทัพของสาธารณรัฐ Zuid Afrikaanse) ที่มีการจัดการที่จะเอาชนะ Ndzundza ภายใต้หัวหน้า Nyabela ยึดที่ดินทั้งหมดของพวกเขาและพัสดุออกให้กับเกษตรกรของตัวเอง พร้อมกับที่ดินที่ครอบครัว Ndzundza ถูกกระจายเป็นขี้ข้ารับใช้ในการทำงานนาที่พวกเขาได้เป็นเจ้าของ ระยะเวลาของการ indenturement นี้ยืดออกเป็น 20 (th) ศตวรรษร่องรอยสุดท้ายคลายเฉพาะในสี่ปีที่ผ่านมา Indenturement และการแบ่งแยกสีผิวในแอฟริกาใต้มีความคล้ายกับการเป็นทาสอเมริกันแอฟริกันและแยกจากกันในขอบเขตที่ทั้งสองในนามของรัฐบาลและทั้งสองจำเป็นต้องดำเนินการของรัฐบาลต่อไปที่จะสิ้นสุดวันที่. กำแพงศิลปะจากแต่ละเหล่านี้สีขาวบนสีดำประสบการณ์ปราบปรามสัญลักษณ์ที่แสดงออกได้ที่พัฒนาขึ้นโดยศิลปินภายในกลุ่มผู้ใต้บังคับบัญชา บ่อยครั้งที่ตัวอย่างเหล่านี้ของความคิดสร้างสรรค์ (ภาพ, รูปแบบ, เพลง, ฯลฯ ) สัญญาณซึ่งอาจจะ "อ่าน" เป็นข้อความโดยกลุ่มถูกกดขี่ เช่นเดียวกับผ้าห่มอเมริกันแอฟริ - "ตราสารของการส่งผ่านทางวัฒนธรรม" (ฟรีแมน 1996) - ที่ทำหน้าที่บ่อย Guideposts ทาสในระหว่างการขนส่งที่ภาพวาดฝาผนังของ Ndebele กลายเป็นป้ายบอกทางสำหรับคนพื้นเมืองผ่านอาคารฟาร์มตั้งค่ากลับห่างไกลจากถนน . พวกเขาประกาศว่า "เรามีความ Ndebele Ndebele อาศัยอยู่ที่นี่.." Loubser (1994) ยืนยันว่า "เนื่องจากสถานการณ์ที่ยากลำบากของ Ndzundza ภาพวาดกลายเป็นแสดงออกของความต้านทานทางวัฒนธรรมและความต่อเนื่อง." เกษตรกรสีขาว, ใคร "เห็นว่าตัวเองเป็นทางการเมืองที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นและดีกว่าวัฒนธรรม" ดูรูปแบบทางวัฒนธรรมเป็นของตกแต่งบ้านและไม่เป็นอันตรายและได้รับอนุญาตจึงจะดำเนินการต่อ

Results (Thai) 3:

ประวัติศาสตร์

ndzundza Ndebele เป็นงูนิ คนที่มาในพื้นที่ของเมือง Mpumalanga , ปัจจุบัน , และจังหวัดภาคเหนือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และภาคเหนือ Transvaal เดิม . กษัตริย์ Musi ทูตที่ดี นำคนของเขาที่จะชำระในและ Tswana เท้าที่พวกเขา intermarried และมีส่วนร่วมในการแลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรมเชื่อกันว่าต้น Ndebele โครงสร้างบ้านและบ้านกลยุทธ์ภาพวาดที่ใช้เป็นผลมาจากความสัมพันธ์เหล่านี้ ต่อมาครอบครัวการต่อสู้ที่เกิดจากหนึ่งในกลุ่ม Ndebele ไปไกลเหนือในซิมบับเว ของกลุ่มที่อยู่ในแอฟริกาใต้ และ ndzundza manala ,มันคือบ้านหลังที่ได้พัฒนารูปแบบจิตรกรรมนามธรรม และผู้ที่ได้รับการยอมรับทั่วโลกเป็น Ndebele ของแอฟริกาใต้ ( รถตู้ vuuren , 1994 )

จนถึง 1883 , Ndebele ถูกเจ้าของที่ดินที่มีประสิทธิภาพและนักรบที่ดุร้าย สามารถรักษา และฟาร์มใหญ่ของพวกเขาในพื้นที่ของเกษตรกรจาก encroaching Highveld โบ . ในเวลาแบบนี้การ boers ( กองทัพของซวิด afrikaanse republiek ) จัดการเพื่อเอาชนะ ndzundza ภายใต้หัวหน้า nyabela ริบที่ดินทั้งหมดของพวกเขา , และพัสดุออกให้แก่เกษตรกรของตนเอง พร้อมกับที่ดิน ครอบครัว ndzundza ถูกกระจายเป็นขี้ข้าทาสทำงาน farmlands ที่พวกเขาได้เป็นเจ้าของ ช่วง indenturement ยืดลงในคริสต์ศตวรรษที่ 20 ,ร่องรอยสุดท้ายคลายเท่านั้น ในช่วง 4 ปีที่ผ่านมา indenturement และการแบ่งแยกสีผิวในแอฟริกาใต้จะคล้ายกับชาวอเมริกันทาสและการแบ่งแยกในขอบเขตที่ทั้งสองคำสั่งรัฐบาลและทั้งคู่ต้องการการกระทำของรัฐบาลต่อไปจะจบ

ศิลปะผนัง

ของแต่ละเหล่านี้ประสบการณ์ปราบปรามสีขาวบนสีดำสัญลักษณ์ที่แสดงออก ถูกพัฒนาขึ้นโดยศิลปินในกลุ่มลูกน้อง บ่อยครั้งที่เหล่านี้ตัวอย่างของความคิดสร้างสรรค์ ( ภาพ , รูปแบบ , เพลง , ฯลฯ ) เป็นป้ายที่สามารถ " อ่าน " เป็นข้อความที่ถูกกดขี่กลุ่ม ชอบชาวอเมริกันผ้าห่ม . . . " เครื่องมือแห่งการถ่ายทอดทางวัฒนธรรม " ( Freeman , 1996 ) -- ที่ใช้บ่อยเป็นป้ายบอกทางให้ทาสในการขนส่งภาพวาดฝาผนังของ Ndebele เป็นป้ายบอกทางสำหรับพื้นเมืองคนผ่านอาคารฟาร์มตั้งอยู่ห่างไกลจากถนน พวกเขาประกาศ : " เรามี Ndebele . Ndebele อยู่ที่นี่ " loubser ( 1994 ) ยืนยันว่า " เนื่องจากสถานการณ์ที่ยากของ ndzundza , ภาพวาดกลายเป็นการแสดงออกของทั้งความต้านทานทางวัฒนธรรมและความต่อเนื่อง " เกษตรกรสีขาวใครเห็นตัวเองเป็นเมืองวัฒนธรรมที่เหนือกว่าและมีประสิทธิภาพมากกว่า " ดูรูปแบบวัฒนธรรมนี้เป็นลวดลายและไม่เป็นอันตราย และดังนั้นจึง อนุญาตให้ต่อ