Concerned with the increasing level

Concerned with the increasing levels of stress and emotional difficulties in college students, researchers have proposed a variety of interventions (e.g., Eisen et al. 2008; Seligman et al. 2007). Typically, these interventions have been focused on correcting problems (e.g., anxiety, depression, alcohol abuse) rather than promoting strengths. In contrast, we developed a hope intervention to build students’ strengths in generating pathways and agency toward achieving personally relevant goals. In this vein, Misra and McKean (2000) found that students who could plan, set goals, and who felt in control of their time experienced significantly lower stress and anxiety than students without these skills.

Results (Thai) 1:

เกี่ยวข้องกับการเพิ่มระดับของความเครียดและปัญหาทางอารมณ์ในนักศึกษาวิทยาลัย นักวิจัยได้เสนอความหลากหลายของการแทรกแซง (เช่น ชิ et al. 2008 Seligman et al. 2007) โดยทั่วไป แทรกแซงเหล่านี้ได้ถูกเน้นในการแก้ไขปัญหา (เช่น วิตกกังวล ซึมเศร้า แอลกอฮอล์) แทนที่จะส่งเสริมจุดแข็ง ในทางตรงข้าม เราพัฒนาการแทรกแซงหวังสร้างจุดแข็งของนักเรียนในการสร้างทางเดินและหน่วยงานไปสู่การบรรลุเป้าหมายที่เกี่ยว ในหลอดเลือดดำนี้ มิสและ McKean (2000) พบว่า นักเรียนสามารถวางแผน กำหนดเป้าหมาย และที่รู้สึกในควบคุมเวลามีประสบการณ์ความเครียดและความวิตกกังวลมากกว่าเรียนต่ำอย่างมีนัยสำคัญ

Results (Thai) 2:

เกี่ยวข้องกับระดับที่เพิ่มขึ้นของความเครียดและอารมณ์ความยากลำบากในนักศึกษานักวิจัยได้นำเสนอความหลากหลายของการแทรกแซง (เช่น Eisen et al, 2008. Seligman, et al. 2007) โดยปกติแล้วการแทรกแซงเหล่านี้ได้รับการมุ่งเน้นในการแก้ไขปัญหา (เช่นความวิตกกังวล, ซึมเศร้า, เครื่องดื่มแอลกอฮอล์) มากกว่าจุดแข็งของการส่งเสริม ในทางตรงกันข้ามเราพัฒนาแทรกแซงหวังที่จะสร้างจุดแข็งของนักเรียนในการสร้างทางเดินและหน่วยงานไปสู่การบรรลุเป้าหมายที่เกี่ยวข้องเป็นการส่วนตัว ในหลอดเลือดดำนี้ Misra และ McKean (2000) พบว่านักเรียนที่สามารถวางแผนกำหนดเป้าหมายและผู้ที่รู้สึกในการควบคุมของเวลาของพวกเขามีประสบการณ์ความเครียดลดลงอย่างมีนัยสำคัญและความวิตกกังวลกว่านักเรียนโดยไม่ต้องทักษะเหล่านี้

Results (Thai) 3:

เกี่ยวข้องกับการเพิ่มระดับของความเครียดและปัญหาทางอารมณ์ของนักศึกษาวิทยาลัย นักวิจัยได้เสนอความหลากหลายของการแทรกแซง ( เช่น ไอเซ็น et al . 2008 ; Seligman et al . 2007 ) โดยปกติผู้ป่วยเหล่านี้ได้รับการมุ่งเน้นไปที่การแก้ไขปัญหา ( เช่นความวิตกกังวล , ซึมเศร้า , การละเมิดแอลกอฮอล์ ) มากกว่าการส่งเสริมจุดแข็ง ในทางตรงกันข้าม เราพัฒนาหวังว่าการแทรกแซงเพื่อสร้างจุดแข็งของนักเรียนในการสร้างเส้นทางสู่การบรรลุเป้าหมายส่วนตัวและหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ในหลอดเลือดดำนี้ มิสรา และเมิ่กคิ้น ( 2000 ) พบว่า นักเรียนที่สามารถวางแผน กำหนดเป้าหมาย และที่รู้สึกในการควบคุมของพวกเขาเวลาเผชิญกับความเครียด และความวิตกกังวลลดลงกว่านักเรียนไม่มีทักษะเหล่านี้