Origin and Introduction The soybean

Origin and Introduction
The soybean, a native of eastern Asia, is one of the oldest crops of that area and is considered to be a vital grain crop. The soybean belongs to the family Leguminosae, subfamily Papilionideae, and the genus Glycine. Glycine is composed of two subgenera, glycine and soja. The cultivated soybean, Glycine max (L.) Merr., and its wild counterpart, Glycine soja, are now classified as species of the subgenus soja. Glycine max, Glycine soja, and most species of the subgenus glycine are diploid (2n=40). Soybean was first domesticated in China from the 11th to the 7th century B.C as understood by pictographic evidence of the ancient Chines word “shu”. The wild annual soybean Glycine soja is the ancestor of Glycine max. It has been crossed with Glycine tomentella, a wild perennial relative of the subgenus glycine. Glycine tomentella and Glycine tabacina, both perennials, overlap geographically with Glycine soja and are thought to be the closest relatives of Glycine max from the subgenus glycine. The genus of Glycine is characterized by trifoliolate leaves, flowers inserted singly at each node of the raceme, a five-toothed calyx with upper pair of teeth not well united, a glabrous corolla with long clawed petals, a keel which is shorter than the wings, and estrophilate seed. There are two types of stem growth habit and floral initiation in soybean. One type is the indeterminate stem, in which the terminal bud continues vegetative activity during most of the reproductive flowering period. The second type is the determinate stem, in which the vegetative activity of the terminal bud ceases when it becomes an inflorescence.

Results (Thai) 1:

จุดเริ่มต้นและแนะนำ
ถั่วเหลือง พื้นเมืองของเอเชียตะวันออก เป็นพืชเก่าแก่ที่สุดของพื้นที่นั้นอย่างใดอย่างหนึ่ง และถือเป็นพืชเมล็ดที่สำคัญ ถั่วเหลืองเป็นสมาชิกครอบครัวถั่วฝรั่ง subfamily Papilionideae และสกุล Glycine Glycine ประกอบด้วย ของสอง subgenera, glycine soja ถั่วเหลืองปลูก Glycine max (L.) Merr. และ สำเนาของป่า Glycine soja ตอนนี้จะจัดประเภทเป็นพันธุ์ subgenus soja สูงสุด glycine, Glycine soja และ subgenus glycine พันธุ์ส่วนใหญ่เป็น diploid (2n = 40) ถั่วเหลืองถูกแรก domesticated ในจีนจากที่ 11 การ B.C ศตวรรษที่ 7 เป็นเข้าใจหลักฐาน pictographic Chines คำโบราณ "ชู" ป่าปีถั่วเหลือง Glycine soja เป็นบรรพบุรุษของ Glycine สูงสุด มีการข้ามกับ Glycine tomentella ญาติป่ายืนต้นของ subgenus glycine Glycine tomentella และ Glycine tabacina, perennials ทั้ง ทับซ้อนกันทางภูมิศาสตร์กับ Glycine soja และคิดว่า เป็น ญาติใกล้ชิดของ Glycine max จาก subgenus glycine ตระกูลนี้ของ Glycine จะลักษณะ trifoliolate ใบไม้ ดอกไม้แทรกในแต่ละโหน raceme โดดเดี่ยว คาลิกซ์ toothed ห้ากับคู่ด้านบนของฟันไม่ดีสหรัฐ การ glabrous โคโรลล่า มีกลีบยาวเล็บสั้น keel ซึ่งสั้นกว่าปีก และเมล็ด estrophilate มีสองชนิดคือนิสัยการเจริญเติบโตของต้นกำเนิดและการเริ่มต้นดอกไม้ในถั่วเหลือง ชนิดหนึ่งมีต้นกำเนิดไม่ทราบแน่ชัด ซึ่งบัดเทอร์มินัลต่อกิจกรรมผักเรื้อรังในส่วนใหญ่ของดอกการสืบพันธุ์ ชนิดที่สองเป็นก้าน determinate ซึ่งกิจกรรมผักเรื้อรังของบัดเทอร์มินัลยุติเมื่อเป็นการ inflorescence

Results (Thai) 2:

กำเนิดและความรู้เบื้องต้นเกี่ยว
ถั่วเหลืองชาวเอเชียตะวันออกเป็นหนึ่งในพืชที่เก่าแก่ที่สุดของพื้นที่ที่และจะถือเป็นเมล็ดพืชที่สำคัญ ถั่วเหลืองเป็นของครอบครัว Leguminosae อนุวงศ์ Papilionideae และ Glycine ประเภท Glycine ประกอบด้วยสองสกุลย่อย glycine และ Soja ถั่วเหลืองปลูก Glycine max (L. ) Merr. และคู่ป่า, Glycine Soja จะจัดตอนนี้เป็นสปีชีส์ของ Soja subgenus max ไกลซีน Glycine Soja และสายพันธุ์มากที่สุดของ glycine subgenus เป็นซ้ำ (2n = 40) ถั่วเหลืองได้รับการบ้านครั้งแรกในประเทศจีนจาก 11 ถึงศตวรรษที่ 7 เป็นที่เข้าใจโดยหลักฐานวาดเขียนของคำ Chines โบราณ "เอ" ป่าประจำปี Glycine Soja ถั่วเหลืองเป็นบรรพบุรุษของ Glycine สูงสุด จะได้รับการข้ามกับ Glycine tomentella ญาติยืนต้นป่าของ glycine subgenus tomentella Glycine และ Glycine tabacina, ไม้ยืนต้นทั้งสองซ้อนทับกันในทางภูมิศาสตร์ด้วย Glycine Soja และมีความคิดที่จะเป็นญาติสนิทของ Glycine สูงสุดจาก glycine subgenus ประเภทของ Glycine เป็นลักษณะใบ trifoliolate ดอกไม้เดี่ยวที่แทรกโหนดของช่อดอกแบบง่ายๆที่ห้ากลีบเลี้ยงฟันกับคู่บนของฟันไม่พร้อมใจกันกลีบหัวล้านด้วยกลีบเล็บยาวกระดูกงูซึ่งจะสั้นกว่าปีกแต่ละ และเมล็ด estrophilate มีสองประเภทของนิสัยการเจริญเติบโตของต้นกำเนิดและการเริ่มต้นดอกไม้ในถั่วเหลืองมี ประเภทหนึ่งคือต้นกำเนิดที่ไม่แน่นอนในการที่ตายังคงขั้วกิจกรรมพืชมากที่สุดในช่วงระยะเวลาการออกดอกสืบพันธุ์ ประเภทที่สองคือต้นกำเนิดที่กำหนดซึ่งในกิจกรรมของพืชตาขั้วสิ้นสุดเมื่อมันกลายเป็นช่อดอก

Results (Thai) 3:

แหล่งกำเนิดและบทนำ
ถั่วเหลือง , พื้นเมืองของเอเชียตะวันออกเป็นหนึ่งในพืชที่เก่าแก่ที่สุดของพื้นที่นั้น และถือเป็นพืชเมล็ดพืชที่สําคัญ ถั่วเหลืองเป็นพืชตระกูลถั่ว ครอบครัว subfamily papilionideae และสกุลไกลโคเจน การศึกษาประกอบด้วยสอง subgenera ไกลซีน และ soja . การปลูกถั่วเหลือง Glycine max ( L . ) Merr . , และของป่า soja คู่ , ไกลซีน ,ตอนนี้จัดเป็นชนิดของ soja subgenus . ถั่วเหลือง , Glycine soja และชนิดมากที่สุดของไกลซีน subgenus มีจำนวนโครโมโซม 2n = 40 ) ถั่วเหลืองเป็นครั้งแรกที่โดดเด่นในประเทศจีนจาก 11 ศตวรรษที่ 7 ก่อนคริสต์ศักราชเป็นที่เข้าใจโดยหลักฐานวาดเขียนของคำว่า " Chines โบราณซู่ " ป่า soja ไกลซีนถั่วเหลืองปีเป็นบรรพบุรุษของไกลซีน แม็กซ์มันได้ถูกข้ามกับไกลซีน tomentella ญาติของป่าที่มีไม้ยืนต้น subgenus . ไกลซีน tomentella และไกลซีน tabacina ทั้งไม้ยืนต้น , ทับซ้อนทางภูมิศาสตร์กับไกลซีน soja และคิดว่าเป็นญาติใกล้ชิดของถั่วเหลืองจากไกลซีน subgenus . สกุลของไกลซีนเป็นลักษณะ trifoliolate ใบไม้ ดอกไม้ ใส่เดี่ยวๆในแต่ละโหนดของช่อ ,ห้าฟันกับฟันไม่กลมเกลียวกัน กลีบเลี้ยงคู่บน โตโยต้าโคโรล่า glabrous ยาวๆ กลีบ , กระดูกงูที่สั้นกว่าปีก และเมล็ด estrophilate . มีอยู่สองชนิดของนิสัยการเจริญเติบโตต้นและดอกไม้เริ่มต้นในถั่วเหลือง ประเภทหนึ่งเป็นลำต้นเนทซึ่งในปลายดอกตูมและยังคงกิจกรรมที่สุดในช่วงวัยเจริญพันธุ์ ระยะเวลาออกดอกประเภทที่สองคือต้นสิ้นสุดซึ่งในกิจกรรมพืชของ Terminal บัดสิ้นสุดลงเมื่อมันกลายเป็น
ช่อดอก