This study presents a new approach

This study presents a new approach to examining European chiton habitat use
according to morphological characteristics. Time-search transects were conducted
on four Portuguese rocky shores at two shore levels. The chiton species,
abundance and individual morphometric features were recorded and related to
the substratum dominant epiphytes and surface roughness. The chiton Lepidochitona
cinerea (Linnaeus 1767) was the dominant species (77%), followed by
Leptochiton algesirensis (Capellini 1859) (15%) and Acanthochitona crinita (Pennant
1777) (8%). Species abundance did not vary significantly with shore level
or amongst shores. Six colour morphs were considered for Lepidochitona cinerea,
four for A. crinita and one for Lepidochiton algesirensis. Substratum characteristics
significantly explained the variation in species and colour morph
distribution. There was a high correlation between the presence/absence and
type of epiphytic algae and the substratum surface roughness level. We hypothesize
that three mechanisms operating either independently or in interaction
may explain the non-random distribution of colour polymorphisms according
to their habitat characteristics: (i) presence of algae that are part of their diet;
(ii) use of rock as shelter – for instance, crevices and cover resulting from algae
fronds and; (iii) morph–rock colour matching as a camouflage mechanism to
reduce predation pressure.

Results (Thai) 2:

การศึกษานี้ได้นำเสนอวิธีการใหม่ในการตรวจสอบการใช้งานที่อยู่อาศัยในยุโรป chiton
ตามลักษณะทางสัณฐานวิทยา ตัดขวางเวลาการค้นหาได้ดำเนิน
สี่หินชายฝั่งโปรตุเกสในสองระดับฝั่ง chiton ชนิด
อุดมสมบูรณ์และเมตริกแต่ละคุณสมบัติถูกบันทึกไว้และเกี่ยวข้องกับ
ฐาน epiphytes โดดเด่นและพื้นผิวที่ขรุขระ Lepidochitona chiton
ซีเนเรีย (ลินเนอัส 1767) เป็นสปีชีส์ที่โดดเด่น (77%) ตามด้วย
Leptochiton algesirensis (คา 1859) (15%) และ Acanthochitona crinita (ชายธง
1777) (8%) สายพันธุ์ที่อุดมสมบูรณ์ไม่ได้แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญกับระดับชายฝั่ง
หรือในหมู่ชายฝั่ง หก morphs สีได้รับการพิจารณาให้ Lepidochitona ซีเนเรีย,
สี่ A. crinita และสำหรับ Lepidochiton algesirensis ลักษณะฐาน
อย่างมีนัยสำคัญที่อธิบายการเปลี่ยนแปลงในสปีชีส์และมอร์ฟสี
กระจาย มีความสัมพันธ์สูงระหว่างมี / ไม่มีและเป็น
ประเภทของสาหร่ายอิงอาศัยและระดับความขรุขระพื้นผิวชั้นล่าง เราตั้งสมมติฐาน
ว่าสามกลไกการดำเนินงานอย่างใดอย่างหนึ่งโดยอิสระหรือในการปฏิสัมพันธ์
อาจอธิบายได้ว่าการกระจายที่ไม่สุ่มของความหลากหลายสีตาม
ลักษณะที่อยู่อาศัยของพวกเขา (i) การปรากฏตัวของสาหร่ายที่เป็นส่วนหนึ่งของอาหารของพวกเขา
(ii) การใช้หินเป็นที่หลบภัย - สำหรับ เช่นรอยแยกและหน้าปกที่เกิดจากสาหร่าย
ใบและ; (iii) การจับคู่สีมอร์ฟร็อคเป็นกลไกการอำพรางเพื่อ
ลดความดันปล้นสะดม

Results (Thai) 3:

การศึกษานี้ได้นำเสนอวิธีการใหม่เพื่อตรวจสอบยุโรปปรับโทษที่อยู่อาศัยใช้
ตามลักษณะทาง . transects ค้นหาเวลาการทดลอง
4 โปรตุเกสหินชายฝั่งที่ระดับสองฝั่ง การปรับโทษ ชนิด และขนาดของแต่ละบุคคลมีคุณลักษณะมากมาย

และบันทึกที่เกี่ยวข้องกับชั้นล่างเด่นพืชอาศัย และพื้นผิวขรุขระ การปรับโทษ lepidochitona
ขาว ( Linnaeus 1767 ) เป็นชนิดเด่น ( 77 เปอร์เซ็นต์ ) ตามมาด้วย
leptochiton algesirensis ( แคปเปอลินี่ 1859 ) ( 15% ) และ acanthochitona crinita ( เฟื่อง
อย่า ) ( 8% ) ชนิดอุดมสมบูรณ์ ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญกับ
ระดับชายฝั่งหรือในชายฝั่ง 6 สี morphs เป็นถือว่า lepidochitona ขาว
4 A , crinita และหนึ่งสำหรับ lepidochiton algesirensis . ชั้นล่างลักษณะ
มีอธิบายการเปลี่ยนแปลงชนิดและการกระจาย Morph
สี มีความสัมพันธ์สูง การมี / ไม่มีชนิดของสาหร่ายและ
อิงอาศัย และชั้นล่างมีความหยาบผิวระดับ เราพบ
3 กลไกปฏิบัติการให้อิสระหรือในการปฏิสัมพันธ์
อาจอธิบายแบบไม่สุ่มกระจายพันธุ์ตาม
สีลักษณะที่อยู่อาศัยของพวกเขา : ( i ) การปรากฏตัวของสาหร่ายที่เป็นส่วนหนึ่งของอาหารของพวกเขา ;
( ii ) การใช้หินเป็นที่พักพิง–ตัวอย่าง รอยแยกปิดที่เกิดจากสาหร่ายและ fronds
; ( iii ) Morph –หินเป็นกลไกการจับคู่สีพราง

ลดความดันของการปล้นสะดม