As shown in Table 1, food waste, in

As shown in Table 1, food waste, in general, has good potential for
energy production through anaerobic degradation due to its
characteristics such as moisture content (72e85.2%), high substrate
concentration (COD: 19.3e346 g/L; Carbohydrate: 25.5e143 g/L) and
high carbon to nitrogen (C/N) ratio (9e21) (Hwang et al., 2011;
Elbeshbishy et al., 2011a; Jayalakshmi et al., 2009). The physicochemical
characteristics of food waste are very important in
designing and operation of an anaerobic digestion system for biohydrogen
production. Pre-treatment of food waste, temperature, pH
and low hydrogen partial pressure etc. are regarded as important
parameters in influencing biohydrogen production and yield (Kim
et al., 2009). In addition, other characteristics such as moisture content,
volatile solid composition, nutrient content, particle size and
biodegradability of food waste are also important to achieve high
biohydrogen yield (Zhang et al., 2007). Table 1 shows the characteristics
of food waste being used in biohydrogen production studies.
Different characteristicswere observed for each study indicating that
the composition of this feedstock differed depending on the type of
waste generated in different countries and cafeterias and also on the
type of actual food waste being used by different researchers.
In order to have optimum concentration of food components,
water is usually added to homogenize food waste thereby stimulating
the degradation rate for biohydrogen production (Chu et al.,
2008; Shin et al., 2004). Ismail et al. (2009) found the optimum
biohydrogen production to be at controlled COD concentration of
200 g/L food waste while Han and Shin (2004) controlled the
dilution rate of food waste to achieve high biohydrogen yield. High
carbon to nitrogen (C/N) ratios resulted in better biohydrogen
production even though nitrogen is also an important source of
nutrient to be added in anaerobic fermentation (Mohan et al.,
2009). Kim et al. (2010) found that C/N ratios of over 20 resulted
in the decline of biohydrogen production. Therefore, based on our
literature search, C/N ratios of food waste should fall between 20
and 21 for optimum yield.
Biohydrogen production from food waste has been carried out
widely by many researchers using mixed cultures from anaerobic
sludge, manure and compost in batch, repeated batch, semicontinuous
and continuous modes (Table 2). This implied that the
presence of indigenous microorganisms and high carbon content in
food waste made it suitable as a feedstock for biohydrogen production
under non-sterile conditions. So far, pure culture inoculum
has not been employed by any researcher for the production of
biohydrogen from food waste. However, Jo et al. (2007) managed to

Results (Thai) 1:

ดังแสดงในตารางที่ 1 อาหารขยะ ทั่วไป ว่าการผลิตพลังงาน โดยไม่ใช้ออกซิเจนย่อยสลายเนื่องจากการลักษณะเช่นความชื้น (72e85.2%), พื้นผิวสูงความเข้มข้น (COD: 19.3e346 บัญชี คาร์โบไฮเดรต: 25.5e143 บัญชี) และคาร์บอนสูงให้อัตราส่วนของไนโตรเจน (C/N) (9e21) (Hwang ร้อยเอ็ด 2011Elbeshbishy et al. 2011a Jayalakshmi et al. 2009) การคุณลักษณะลักษณะของเสียจากอาหารมีความสำคัญมากในออกแบบและการทำงานของระบบกระบวนการย่อยสลายสำหรับ biohydrogenการผลิต การรักษาค่า pH อุณหภูมิ อาหารเสียก่อนและความดันไฮโดรเจนต่ำบางส่วนฯลฯ ถือเป็นสิ่งสำคัญพารามิเตอร์มี biohydrogen ผลิตและผลผลิต (คิมet al. 2009) นอกจากนี้ ลักษณะอื่น ๆ เช่นความชื้นองค์ประกอบที่ไม้เปลี่ยนแปลง ปริมาณสารอาหาร ขนาดของอนุภาค และbiodegradability ของเสียจากอาหารมีความสำคัญในการประสบความสำเร็จสูงbiohydrogen ผล (Zhang et al. 2007) ตารางที่ 1 แสดงลักษณะของเสียจากอาหารถูกใช้ในการศึกษาการผลิต biohydrogenCharacteristicswere แตกต่างกันสำหรับแต่ละการศึกษาระบุว่า การตั้งข้อสังเกตองค์ประกอบของวัตถุดิบนี้แตกต่างขึ้นอยู่กับชนิดของขยะสร้างขึ้น ในประเทศต่าง ๆ และหอ และในการชนิดของเสียจากอาหารจริงที่ถูกใช้ โดยนักวิจัยที่แตกต่างกันเพื่อให้มีความเข้มข้นที่เหมาะสมของส่วนประกอบอาหารน้ำมักจะเพิ่ม homogenize อาหารเสียจึงช่วยกระตุ้นราคาลดการผลิต biohydrogen (ชู et al.,2008 ชิน et al. 2004) Ismail et al. (2009) พบมีประสิทธิภาพสูงสุดbiohydrogen ผลิตที่ควบคุมความเข้มข้น COD200 บัญชีอาหารขยะในขณะที่ฮันและชิน (2004) ที่ควบคุมการอัตราการเจือจางของเสียจากอาหารเพื่อให้ได้ผลผลิตสูง biohydrogen สูงคาร์บอนกับไนโตรเจน (C/N) อัตราส่วนผลใน biohydrogen ดีกว่าแม้ว่าไนโตรเจนก็เป็นแหล่งสำคัญของการผลิตสารอาหารที่จะเพิ่มในกระบวนการหมัก (โมฮาน et al.,2009) . Kim et al. (2010) พบว่า อัตราส่วน C/N กว่า 20 ผลในการลดลงของการผลิต biohydrogen ดังนั้น ตามของเราค้นหาเอกสาร C/N อัตราของเสียจากอาหารควรอยู่ระหว่าง 20และ 21 สำหรับผลผลิตที่เหมาะสมBiohydrogen ผลิตจากอาหารขยะมีการดำเนินอย่างกว้างขวาง โดยนักวิจัยหลายคนที่ใช้วัฒนธรรมผสมจากกระบวนตะกอน ปุ๋ยคอก และปุ๋ยหมักในชุด ชุดซ้ำ semicontinuousและโหมดต่อเนื่อง (ตารางที่ 2) นี้โดยนัยที่การของจุลินทรีย์ท้องถิ่นและเนื้อหาในคาร์บอนสูงอาหารขยะทำให้มันเหมาะที่เป็นวัตถุดิบสำหรับการผลิต biohydrogenภายใต้เงื่อนไขที่ไม่เป็นหมัน Inoculum วัฒนธรรมดังไกล บริสุทธิ์ไม่ได้ถูกนำมาใช้ โดยนักวิจัยใด ๆ สำหรับการผลิตbiohydrogen จากอาหารขยะ อย่างไรก็ตาม โจ้ et al. (2007) ได้

Results (Thai) 2:

ดังแสดงในตารางที่ 1 เศษอาหารโดยทั่วไปมีศักยภาพที่ดีสำหรับ
การผลิตพลังงานผ่านการย่อยสลายแบบไม่ใช้ออกซิเจนเนื่องจาก
ลักษณะเช่นความชื้น (72e85.2%) สารตั้งต้นสูง
เข้มข้น (COD: 19.3e346 g / l; คาร์โบไฮเดรต: 25.5e143 กรัม / ลิตร) และ
คาร์บอนสูงไนโตรเจน (C / N) อัตรา (9e21) (Hwang et al, 2011;.
Elbeshbishy, ​​et al, 2011a. Jayalakshmi et al, 2009). ทางเคมีกายภาพ
ลักษณะของเศษอาหารที่มีความสำคัญอย่างมากใน
การออกแบบและการทำงานของระบบย่อยอาหารแบบไม่ใช้ออกซิเจนไฮโดรเจนสำหรับ
การผลิต Pre-บำบัดของเสียอาหารอุณหภูมิความเป็นกรดด่าง
และไฮโดรเจนต่ำความดันบางส่วนอื่น ๆ ได้รับการยกย่องว่ามีความสำคัญ
พารามิเตอร์ที่มีอิทธิพลต่อการผลิตไฮโดรเจนและผลผลิต (Kim
et al., 2009) นอกจากนี้ลักษณะอื่น ๆ เช่นความชื้น
องค์ประกอบที่เป็นของแข็งระเหยปริมาณสารอาหารขนาดอนุภาคและ
ย่อยสลายทางชีวภาพของเศษอาหารยังมีความสำคัญเพื่อให้บรรลุสูง
ผลผลิตไฮโดรเจน (Zhang et al., 2007) ตารางที่ 1 แสดงลักษณะ
ของเศษอาหารถูกนำมาใช้ในการศึกษาการผลิตไฮโดรเจน.
characteristicswere ที่แตกต่างกันข้อสังเกตสำหรับแต่ละการศึกษาแสดงให้เห็นว่า
องค์ประกอบของวัตถุดิบนี้แตกต่างขึ้นอยู่กับประเภทของ
เสียที่เกิดขึ้นในประเทศที่แตกต่างกันและโรงอาหารและยังอยู่ใน
ประเภทของเศษอาหารที่เกิดขึ้นจริง . ถูกใช้โดยนักวิจัยที่แตกต่างกัน
เพื่อให้มีความเข้มข้นที่เหมาะสมของส่วนประกอบอาหาร
น้ำมักจะเพิ่มให้กับเศษอาหารเป็นเนื้อเดียวกันจึงช่วยกระตุ้น
อัตราการย่อยสลายในการผลิตไฮโดรเจน (จือ, et al.,
2008; ชิน et al, 2004). อิสมาอิลอัลเอต (2009) พบที่เหมาะสม
ในการผลิตไฮโดรเจนจะเป็นที่ความเข้มข้น COD ควบคุม
200 กรัมขยะ / L อาหารในขณะที่ฮันชิน (2004) ควบคุม
อัตราการลดสัดส่วนของเสียจากอาหารเพื่อให้บรรลุผลตอบแทนสูงไฮโดรเจน สูง
คาร์บอนไนโตรเจน (C / N) อัตราส่วนผลในไฮโดรเจนที่ดีกว่า
การผลิตแม้ว่าไนโตรเจนยังเป็นแหล่งสำคัญของ
สารอาหารที่จะเพิ่มในการหมักแบบไม่ใช้ออกซิเจน (โมฮัน et al.,
2009) คิม, et al (2010) พบว่า C / N อัตราส่วนกว่า 20 ส่งผล
ในการลดลงของการผลิตไฮโดรเจน ดังนั้นขึ้นอยู่กับเรา
ค้นหาวรรณกรรมอัตราส่วน C / N ของเศษอาหารควรจะตกอยู่ระหว่าง 20
และ 21 สำหรับอัตราผลตอบแทนที่เหมาะสม.
ผลิตไฮโดรเจนจากของเสียจากอาหารที่ได้รับการดำเนินการ
อย่างกว้างขวางโดยนักวิจัยหลายคนโดยใช้เชื้อผสมจาก anaerobic
ตะกอนปุ๋ยคอกและปุ๋ยหมักในชุด ชุดซ้ำกึ่ง
โหมดและต่อเนื่อง (ตารางที่ 2) โดยนัยนี้ว่า
การปรากฏตัวของจุลินทรีย์พื้นเมืองและปริมาณคาร์บอนสูงใน
เศษอาหารทำให้มันเหมาะที่จะเป็นวัตถุดิบสำหรับการผลิตไฮโดรเจน
ภายใต้เงื่อนไขที่ไม่ผ่านการฆ่าเชื้อ เพื่อให้ห่างไกลเชื้อเชื้อบริสุทธิ์
ยังไม่ได้รับการว่าจ้างโดยนักวิจัยใด ๆ สำหรับการผลิต
ไฮโดรเจนจากของเสียจากอาหาร อย่างไรก็ตามโจ et al, (2007) การบริหารจัดการเพื่อ