Agricultural development policy in

Agricultural development policy in Thailand over the past few decades has been importantly concerned not only with the country's food security, but also with its export earnings. Thailand is a food surplus country at the macro level. In terms of food accessibility, however, especially at the household level, it remains a problem, particularly in the rural remote areas. A recent increase in food price and production cost has inevitably impacted on Thailand's rural poor. With a declining purchasing power, these poor households face the risk of food insecurity as they may reduce the food intake of more nutritious food. The impact of rising food prices on agricultural households depends on whether they are net buyers of food. In the case of rice farming households, the share of net buyers was higher for households with smaller land holdings. Also, the poor rice farmers in Thailand were hardly hit by the higher production cost and input prices since their net profit largely declined. It is found that while nearly two-thirds of their operating cost was paid, they only received one-tenth from the rice sold . For overcoming future impacts of high food price and rising production cost on rural poor, a provision of off-farm employment and micro-credit facilities with technical assistance and proper farm management plans should be targeted to small farmers and the rural poor. In the longer-run, it is suggested that empowering small-scale farmer capacity building based on sufficiency economy concepts is necessary for further development. This can work if it is coupled with farm productivity enhancement through agricultural research investment and improvement of village-pool water resources including on-farm water resource management and investment.

Results (Thai) 1:

นโยบายการพัฒนาเกษตรในประเทศไทยช่วงไม่กี่ทศวรรษมีการเกี่ยวข้องสำคัญไม่เพียงความปลอดภัยอาหารของประเทศ แต่ยัง มีรายได้การส่งออกของ ประเทศไทยเป็นประเทศส่วนเกินอาหารดับ ในแง่ของการเข้าถึงอาหาร อย่างไรก็ตาม โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระดับครัวเรือน มันยังคงเป็นปัญหา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ชนบท การเพิ่มขึ้นล่าสุดในต้นทุนการผลิตและราคาของอาหารมีผลกระทบต่อย่อมดีชนบทของประเทศไทย ด้วยกำลังซื้อลดลง ครัวเรือนที่ยากจนเหล่านี้เผชิญความเสี่ยงของความไม่มั่นคงของอาหาร ตามที่พวกเขาอาจลดการบริโภคอาหารของอาหารที่มีคุณค่าทางโภชนาการมากขึ้น ผลกระทบจากราคาอาหารที่เพิ่มขึ้นในครัวเรือนเกษตรขึ้นอยู่กับว่าพวกเขาเป็นผู้ซื้อสุทธิของอาหาร ในกรณีที่ครัวเรือนปลูกข้าว ส่วนแบ่งของผู้ซื้อสุทธิได้สูงสำหรับครัวเรือนที่มีการถือครองที่ดินขนาดเล็ก ยัง ข้าวยากจนเกษตรกรในประเทศไทยแทบไม่ถูกตี โดยต้นทุนการผลิตสูง และป้อนข้อมูลราคาตั้งแต่กำไรสุทธิส่วนใหญ่ปฏิเสธ พบว่า ในขณะที่เกือบสองในสามของต้นทุนการดำเนินงานของพวกเขาได้จ่าย เพียงได้รับหนึ่งในสิบจากข้าวขาย สำหรับเอาชนะในอนาคตผลกระทบของอาหารสูงขึ้นและราคาต้นทุนการผลิตในชนบทยากจน บทบัญญัติการจ้างงานปิดฟาร์มและไมโครเครดิตอำนวยความช่วยเหลือทางเทคนิคและแผนการจัดการฟาร์มที่เหมาะสมควรจะกำหนดเป้าหมายไปเล็กเกษตรกรและคนจนชนบท ในยาวระยะ มันจะแนะนำว่า เพิ่มขีดความสามารถเกษตรกรขนาดเล็กความจุอาคารอิงแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียงที่จำเป็นสำหรับการพัฒนาต่อ นี้สามารถทำงานถ้ามันเป็นควบคู่ไปกับการเพิ่มประสิทธิภาพผลผลิตฟาร์มผ่านการลงทุนวิจัยทางการเกษตรและปรับปรุงแหล่งน้ำของหมู่บ้านสระว่ายน้ำรวมทั้งการจัดการทรัพยากรน้ำในฟาร์มและการลงทุน

Results (Thai) 3:

การพัฒนานโยบายการเกษตรในประเทศไทยกว่าทศวรรษที่ผ่านมาได้รับการสำคัญที่เกี่ยวข้องไม่เพียง แต่กับความมั่นคงด้านอาหารของประเทศ แต่ยังมีรายได้จากการส่งออกของ ประเทศไทยเป็นประเทศที่เกินดุลอาหารระดับมหภาค ในแง่ของการเข้าถึงอาหาร อย่างไรก็ตาม , โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระดับครัวเรือนก็ยังคงเป็นปัญหา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในชนบทพื้นที่ห่างไกล . ล่าสุดเพิ่มขึ้นราคาอาหารและต้นทุนการผลิตได้ ย่อมมีผลกระทบต่อประเทศไทยในชนบทยากจน ด้วยอำนาจการซื้อลดลง ครัวเรือนยากจนเหล่านี้เผชิญความเสี่ยงของอาหารปลอดภัยที่พวกเขาอาจลดปริมาณอาหารของอาหารที่มีคุณค่าทางโภชนาการมากขึ้น ผลกระทบจากการเพิ่มขึ้นของราคาอาหารในครัวเรือนเกษตร ขึ้นอยู่กับว่าพวกเขาจะซื้อสุทธิของอาหาร ในกรณีของข้าวครัวเรือนเกษตร , ร่วมกันของผู้ซื้อสุทธิที่สูงขึ้นสำหรับครัวเรือนที่มีที่ดินขนาดเล็ก นอกจากนี้ คนจน ชาวนาในประเทศไทยแทบจะไม่ตี ด้วยต้นทุนการผลิตที่เพิ่มสูงขึ้น และราคานำเข้าเนื่องจากกำไรของพวกเขาส่วนใหญ่ลดลง พบว่าในขณะที่เกือบสองในสามของค่าใช้จ่ายของพวกเขาจ่าย พวกเขาเพียง แต่ได้รับหนึ่งในสิบจากข้าวขาย เพื่อเอาชนะผลกระทบในอนาคตของราคาอาหารสูงและเพิ่มขึ้นต้นทุนการผลิตในชนบทที่ยากจน , การปิดฟาร์ม การจ้างงาน และไมโคร เครดิตเครื่องกับความช่วยเหลือด้านเทคนิคและแผนการจัดการฟาร์มที่เหมาะสมควรมีเป้าหมายให้เกษตรกรรายย่อยและคนจนในชนบท ในระยะยาว จึงควรส่งเสริมการพัฒนาขีดความสามารถของเกษตรกรขนาดเล็ก ตามแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียง เป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับการพัฒนาต่อไป นี้สามารถทำงานได้ถ้ามันเป็นคู่กับฟาร์มผลผลิตเพิ่มผ่านการลงทุนวิจัยการเกษตรและการปรับปรุงของหมู่บ้านน้ำสระว่ายน้ำทรัพยากรรวมทั้งในฟาร์ม การจัดการทรัพยากรน้ำ และการลงทุน