The use of Western knowledge over l

The use of Western knowledge over local knowledgearises from assumptions such that, even though peoplehad effectively managed resources harmoniously in thepast, community-based forest management has been lost,and traditional knowledge cannot be adopted into a modern society influenced by external forces, such as themarket for economic development, which exert increasing pressure to exploit natural resources (Agrawal andGibson 2001). Forsyth (1996) states that the “indigenous knowledge of hill farmers may be no more accuratebecause it was developed in a time when shifting cultivation had sufficient time and space to be sustainable,which is no longer the case” (ibid., 381).

Results (Thai) 1:

การใช้ความรู้ตะวันตกมากกว่าความรู้ในท้องถิ่น
เกิดขึ้นจากสมมติฐานดังกล่าวว่าแม้คนที่
มีการจัดการอย่างมีประสิทธิภาพทรัพยากรอย่างกลมกลืนใน
อดีตที่ผ่านมาการจัดการป่าชุมชนตามที่ได้รับการสูญเสีย
และความรู้แบบดั้งเดิมไม่สามารถถูกนำมาใช้เป็นสังคมสมัยใหม่ได้รับอิทธิพลจากกองกำลังภายนอก เช่น
ตลาดสำหรับการพัฒนาทางเศรษฐกิจซึ่งออกแรงดันที่เพิ่มขึ้นเพื่อใช้ประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติ (Agrawal และ
กิบสัน 2001) ฟอร์ซิ (1996) ระบุว่า“ความรู้ของชนพื้นเมืองของเกษตรกรเนินเขาอาจจะไม่ถูกต้องมากขึ้น
เพราะมันได้รับการพัฒนาในช่วงเวลาที่เพาะปลูกมีเวลาเพียงพอและพื้นที่ที่จะมีความยั่งยืนเป็น
ซึ่งเป็นไม่มีกรณี” (อ้างแล้ว. 381) .

Results (Thai) 2:

การใช้ความรู้ทางตะวันตกมากกว่าความรู้ในท้องถิ่น
เกิดจากสมมติฐานเช่นนั้นแม้ว่าคน
มีการจัดการทรัพยากรอย่างมีประสิทธิภาพอย่างกลมกลืนใน
ในอดีตที่ผ่านมาการจัดการป่าไม้ของชุมชนหายไป
และความรู้ดั้งเดิมไม่สามารถนำมาใช้ในสังคมสมัยใหม่ที่ได้รับอิทธิพลจากกองกำลังภายนอกเช่น
การพัฒนาทางเศรษฐกิจซึ่งเป็นการเพิ่มแรงกดดันในการใช้ประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติ (Agrawal และ
กิบสัน๒๐๐๑) Forsyth (๑๙๙๖) ระบุว่า "ความรู้พื้นเมืองของเกษตรกรเนินเขาอาจจะไม่ถูกต้องมากขึ้น
เพราะมันได้รับการพัฒนาในช่วงเวลาที่การเพาะปลูกเปลี่ยนเกียร์มีเวลามากพอและมีพื้นที่ที่จะยั่งยืน
ซึ่งไม่เป็นเช่นนั้น "(ibid., ๓๘๑)

Results (Thai) 3:

การเรียนรู้แบบตะวันตก
ที่เกิดจากสมมติฐานดังกล่าวแม้ว่าคน
ประสานงานการจัดการได้อย่างมีประสิทธิภาพ
ในอดีตการจัดการป่าชุมชนได้หายไปแล้ว
ความรู้ดั้งเดิมไม่สามารถดูดซึมเข้าสู่สังคมสมัยใหม่ที่ได้รับอิทธิพลจากกองกำลังภายนอกเช่น
ตลาดพัฒนาเศรษฐกิจที่กดดันมากขึ้นในการพัฒนาทรัพยากรธรรมชาติ
กิ๊บสัน 2001 ความรู้ท้องถิ่นของเกษตรกรในภูเขาอาจจะไม่ถูกต้อง
เพราะมันถูกพัฒนาขึ้นในยุคของการปลูกพืชที่มีเวลาเพียงพอและพื้นที่เพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน
มันไม่ได้เป็นอย่างนั้นอีกต่อไปแล้ว