Anthropologists describe gift-givin

Anthropologists describe gift-giving as a positive social process,
serving various political, religious, and psychological functions
(e.g., Boas, 1895; Mauss, 1925). Economists, however, offer a less
favorable view. According to Waldfogel (1993), gift-giving represents
an objective waste of resources. People buy gifts that recipients
would not choose to buy on their own, or at least not spend as
much money to purchase (a phenomenon referred to as ‘‘the deadweight
loss of Christmas”). To wit, givers are likely to spend $100
to purchase a gift that receivers would spend only $80 to buy
themselves. This ‘‘deadweight loss” suggests that gift-givers are
not very good at predicting what gifts others will appreciate. That
in itself is not surprising to social psychologists. Research has
found that people often struggle to take account of others’ perspectives—
their insights are subject to egocentrism, social projection,
and multiple attribution errors.

Results (Thai) 1:

นักมานุษยวิทยาที่อธิบายการให้ของขวัญเป็นกระบวนการทางสังคมในเชิงบวกให้บริการฟังก์ชันต่าง ๆ ทางการเมือง ศาสนา และจิตใจ(เช่น โบอัช 1895 Mauss, 1925) นักเศรษฐศาสตร์ อย่างไรก็ตาม มีน้อยดูดี ตาม Waldfogel (1993), ให้ของขวัญแทนเสียทรัพยากรมีวัตถุประสงค์ คนซื้อของขวัญที่ผู้รับจะไม่เลือกซื้อด้วยตนเอง หรืออย่างน้อย ไม่ได้ใช้เป็นเงินมากเพื่อซื้อ (ปรากฏการณ์ที่เรียกว่า '' ความยาว×กว้างขาดทุนของคริสต์มาส") ถึง wit ฏิบตัสิมักจะใช้จ่าย $100ซื้อของขวัญที่ผู้รับจะใช้เพียง $80 ซื้อตัวเอง แนะนำ ''ขาดยาว×กว้าง"คือของขวัญฏิบตัสิไม่ดีมากที่ทำนายอะไรของขวัญผู้อื่นจะได้ชื่นชม ว่าในตัวเองไม่น่าแปลกใจที่นักจิตวิทยาสังคม มีงานวิจัยพบว่า ท่านมักจะต่อสู้เพื่อใช้บัญชีของมุมมองของผู้อื่น —ข้อมูลเชิงลึกของพวกเขาอยู่ใน egocentrism ฉายภาพสังคมและข้อผิดพลาดมาหลาย

Results (Thai) 2:

นักมานุษยวิทยาอธิบายให้ของขวัญเป็นกระบวนการทางสังคมในเชิงบวก
ให้บริการฟังก์ชั่นทางการเมืองศาสนาและจิตวิทยาต่างๆ
(เช่นงูเหลือม 1895; Mauss, 1925) นักเศรษฐศาสตร์ แต่มีน้อย
มุมมองที่ดี ตามที่ Waldfogel (1993), การให้ของขวัญเป็นตัวแทนของ
เสียวัตถุประสงค์ของทรัพยากร คนซื้อของขวัญที่ผู้รับ
จะไม่เลือกที่จะซื้อของตัวเองหรืออย่างน้อยไม่ใช้จ่าย
เงินมากที่จะซื้อ (ปรากฏการณ์ที่เรียกว่า "The หนักอึ้ง
สูญเสียของคริสมาสต์") เพื่อปัญญา, ผู้มีแนวโน้มที่จะใช้จ่าย $ 100
ที่จะซื้อของขวัญที่ผู้รับจะใช้จ่ายเพียง $ 80 ถึงซื้อ
ตัวเอง นี้ '' การสูญเสียหนักอึ้ง "แสดงให้เห็นว่าผู้ให้ของขวัญเป็น
ไม่ดีมากที่ทำนายของขวัญอะไรที่คนอื่น ๆ จะได้ชื่นชม ที่
อยู่ในตัวเองไม่น่าแปลกใจที่นักจิตวิทยาสังคม มีงานวิจัยที่
พบว่าคนมักจะต่อสู้ที่จะใช้บัญชีของผู้อื่น 'perspectives-
ข้อมูลเชิงลึกของพวกเขาอาจมีการหลงตัวเองฉายทางสังคม
และข้อผิดพลาดระบุแหล่งที่มาหลาย

Results (Thai) 3:

นักมานุษยวิทยาอธิบายการให้ของขวัญเป็นบวก สังคม กระบวนการให้บริการต่าง ๆ ทางการเมือง , ศาสนา , และหน้าที่ทางจิตวิทยา( เช่น งูเหลือม 1895 ; mauss 1925 ) นักเศรษฐศาสตร์ แต่ให้น้อยกว่าวิวดี ตาม waldfogel ( 1993 ) , การให้ของขวัญแทนการเสียทรัพยากร คนซื้อของขวัญที่ผู้รับจะไม่เลือกซื้อด้วยตนเอง หรืออย่างน้อยก็ไม่ใช้ เช่นเงินที่จะซื้อ ( เป็นปรากฏการณ์ที่เรียกว่า " " ตัวถ่วงการสูญเสียของคริสต์มาส " ) คือผู้ให้มีแนวโน้มที่จะใช้จ่าย $ 100ซื้อของขวัญที่ผู้รับจะใช้จ่ายเพียง $ 80 ถึงซื้อตัวเอง " ขาดทุน " "deadweight แสดงให้เห็นว่าผู้ให้ของขวัญไม่เก่งประมาณว่าของขวัญที่คนอื่นจะชื่นชม ว่ามันก็ไม่น่าแปลกใจกับนักจิตวิทยาสังคม การวิจัยได้พบว่าคนมักจะพยายามที่จะใช้บัญชีของผู้อื่น - มุมมองข้อมูลเชิงลึกของพวกเขาอาจมีการ egocentrism ฉาย , สังคมและข้อผิดพลาดลักษณะหลาย ๆ