My name is Mr vongpasith Chanthakho

My name is Mr vongpasith Chanthakhoun or you can call me Sith

I'm from Syabroury province, I'm a lecturer at Souphanouvong University in Luangphabang province

My experience I have been evaluate with the project that they work with poor people in the north of Lao PDR that to change my mind to be here, If we are just talke isn't important but I see so many life there need to help them some village I walked on the mountain two to three day to there don't have car or street some time

And after five month when I did work with Souphanouvong University I get a chance to training in south Korea is every modern and almost are they used very high technology and I'm very lucky to meet so many professor there and also that so many style and evry good that two an experience

I'm very exciting when I made student to smile and did made to my parent happy

I dislike and don't understand why some human need to be number one

My intend or purpose to study here take and spend time more to get knowledge from here to development Souphanouvong University and also that the same time can be develop in rural

My goal of my life to take care my parent and bring them to travel a broad or foreign country and all way made them happy

The goal of my self made some nice garden and with warm in family that enough

regard

Sith

Results (Thai) 1:

ชื่อของฉันคือ นาย vongpasith Chanthakhoun หรือคุณสามารถโทรหาฉัน Sithฉันมาจากจังหวัด Syabroury ฉันเป็นอาจารย์ที่มหาวิทยาลัยสุภานุวงศ์จังหวัดสะประสบการณ์ของฉันฉันได้รับการประเมินกับโครงการที่จะทำงานกับคนจนในภาคเหนือของลาวที่จะเปลี่ยน จิตใจของฉันอยู่ที่นี่ ถ้าเรามี เพียง talke ไม่ใช่สิ่งสำคัญแต่เห็นมีต้องช่วยให้พวกเขาบางหมู่บ้านที่ฉันเดินบนภูเขาสองถึงสามวันจะมีไม่มีรถหรือถนนบางเวลาชีวิตมากและหลังจากเดือนห้าเมื่อไม่ได้ทำงานกับมหาวิทยาลัยสุภานุวงศ์ได้รับ โอกาสในการฝึกอบรมในประเทศเกาหลีใต้ทุกสมัย และเกือบ จะใช้เทคโนโลยีระดับสูงมาก และผมโชคดีที่ไปพบอาจารย์มากมี และนอกจากนี้ลักษณะที่มาก และ evry ดีที่สองที่ประสบการณ์ ผมตื่นเต้นมากเมื่อฉันทำให้นักเรียนยิ้ม และไม่ทำให้พ่อกับแม่มีความสุขฉันไม่ชอบ และไม่เข้าใจทำไมต้องเป็นหนึ่งบุคคลบางฉันต้องหรือจุดประสงค์ การเรียนที่นี่จะใช้เวลามากกว่าการรับรู้จากที่นี่เพื่อพัฒนามหาวิทยาลัยสุภานุวงศ์ และยังที่กันสามารถพัฒนาได้ในชนบทเป้าหมายของฉันชีวิตเพื่อดูแลพ่อกับแม่ และนำพวกเขาเดินทางกว้าง หรือต่างประเทศและวิธีการทั้งหมดทำให้พวกเขามีความสุขเป้าหมายของตัวเองทำบางอย่างสงบ และด้วยอบอุ่นในครอบครัวที่พอสัมมาคารวะSith

Results (Thai) 2:

ชื่อของฉันคือนาย vongpasith Chanthakhoun หรือคุณสามารถโทรหาฉัน Sith ผมมาจากจังหวัด Syabroury ฉันวิทยากรที่มหาวิทยาลัยสุพานุวงในจังหวัดหลวงพระบางประสบการณ์ของฉันฉันได้รับการประเมินผลกับโครงการที่พวกเขาทำงานร่วมกับคนยากจนในภาคเหนือของลาว สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวที่จะเปลี่ยนความคิดของฉันจะอยู่ที่นี่ถ้าเราเป็นเพียง Talke ไม่สำคัญ แต่ผมเห็นชีวิตจำนวนมากจึงมีความจำเป็นที่จะต้องช่วยให้พวกเขาในหมู่บ้านบางอย่างที่ฉันเดินบนภูเขา 2-3 วันเพื่อให้มีไม่ได้มีรถหรือถนน บางเวลาและหลังจากห้าเดือนเมื่อฉันได้ทำงานกับมหาวิทยาลัยสุภานุวงศ์ฉันจะได้รับโอกาสที่จะฝึกอบรมในภาคใต้เกาหลีเป็นทุกที่ทันสมัยและเกือบจะมีพวกเขาใช้เทคโนโลยีที่สูงมากและฉันโชคดีมากที่ได้พบอาจารย์จำนวนมากที่นั่นและว่าจำนวนมาก รูปแบบและ evry ดีว่าทั้งสองเป็นประสบการณ์ที่ผมตื่นเต้นมากเมื่อฉันทำของนักเรียนที่จะยิ้มและไม่ทำเพื่อพ่อแม่มีความสุขของฉันฉันไม่ชอบและไม่เข้าใจว่าทำไมบางความต้องการของมนุษย์ที่จะเป็นหมายเลขหนึ่งของฉันตั้งใจหรือวัตถุประสงค์ที่จะเรียนที่นี่จะใช้และ ใช้เวลามากขึ้นที่จะได้รับความรู้จากที่นี่ไปพัฒนามหาวิทยาลัยสุภานุวงศ์และว่าในเวลาเดียวกันสามารถพัฒนาในชนบทเป้าหมายของฉันในชีวิตของฉันที่จะดูแลพ่อแม่ของฉันและนำพวกเขาจะเดินทางไปยังประเทศที่กว้างหรือต่างประเทศและวิธีการทั้งหมดที่ทำให้พวกเขามีความสุขเป้าหมายของตัวเองของฉันทำบางสวนที่สวยงามและมีความอบอุ่นในครอบครัวที่พอเรื่องSith

Results (Thai) 3:

ชื่อของฉันคือ นาย vongpasith chanthakhoun หรือคุณสามารถเรียกผมว่าซิธ

ผมจาก syabroury จังหวัดผมเป็นอาจารย์ที่มหาวิทยาลัยสุภานุวงศ์ ในจังหวัด luangphabang

ประสบการณ์ของฉัน ฉันได้ถูกประเมินกับโครงการที่พวกเขาทำงานกับคนยากจนในภาคเหนือของลาว ว่า จะเปลี่ยนใจจะมาที่นี่ถ้าเราแค่พูดไม่ใช่สิ่งสำคัญ แต่ผมเห็นชีวิตมากมาย ก็ต้องช่วยให้พวกเขาบางหมู่บ้านที่ฉันเดินบนภูเขาสองถึงสามวัน ก็ไม่มีรถ หรือถนนบ้าง

และ หลังจาก 5 เดือน เมื่อผมทำงานกับมหาวิทยาลัยสุภานุวงศ์ ผมได้รับโอกาสในการฝึกอบรมในประเทศทุกสมัย และเกือบจะใช้เทคโนโลยีสูงมาก และผมโชคดีที่เจอมาก อาจารย์มี และนอกจากนี้ที่รูปแบบมากมายและ Evry ที่ดีที่สองเป็นประสบการณ์

ผมตื่นเต้นมากเมื่อฉันทำนักเรียนยิ้มและทำให้พ่อแม่มีความสุข

ผมชอบ และไม่เข้าใจว่าทำไมมนุษย์ต้องเป็นเบอร์หนึ่ง

ฉันตั้งใจหรือวัตถุประสงค์เพื่อการศึกษาที่นี่ใช้เวลาและใช้เวลามากขึ้นที่จะได้รับความรู้จากที่นี่ เพื่อการพัฒนามหาวิทยาลัยสุภานุวงศ์และที่เวลาเดียวกันสามารถพัฒนาในชนบท

เป้าหมายของชีวิตเพื่อดูแลพ่อแม่ของฉัน และพาพวกเขาไปการท่องเที่ยวในวงกว้าง หรือต่างประเทศ และวิธีที่ทำให้พวกเขามีความสุข

เป้าหมายของตนเองได้ สวนสวย และอบอุ่นในครอบครัวนั้นพอ

เรื่อง

ซิธ