Alternative interpretations[edit]Wi

Alternative interpretations[edit]
With the Louisiana Purchase in 1803, which doubled the size of the United States, Thomas Jefferson set the stage for the continental expansion of the United States. Many began to see this as the beginning of a new providential mission: If the United States was successful as a "shining city upon a hill," people in other countries would seek to establish their own democratic republics.[31]

However, not all Americans or their political leaders believed that the United States was a divinely favored nation, or thought that it ought to expand. For example, many Whigs opposed territorial expansion based on the Democratic claim that the United States was destined to serve as a virtuous example to the rest of the world, and also had a divine obligation to spread its superordinate political system and a way of life throughout North American continent. Many in the Whig party "were fearful of spreading out too widely", and they "adhered to the concentration of national authority in a limited area".[32] In July 1848, Alexander Stephens denounced President Polk's expansionist interpretation of America's future as "mendacious".[33]

In the mid‑19th century, expansionism, especially southward toward Cuba, also faced opposition from those Americans who were trying to abolish slavery. As more territory was added to the United States in the following decades, "extending the area of freedom" in the minds of southerners also meant extending the institution of slavery. That is why slavery became one of the central issues in the continental expansion of the United States before the Civil War.[34]

Before and during the Civil War both sides claimed that America's destiny were rightfully their own. Lincoln opposed anti-immigrant nativism, and the imperialism of manifest destiny as both unjust and unreasonable.[35] He objected to the Mexican War and believed each of these disordered forms of patriotism threatened the inseparable moral and fraternal bonds of liberty and Union that he sought to perpetuate through a patriotic love of country guided by wisdom and critical self-awareness. Lincoln's "Eulogy to Henry Clay", June 6, 1852 provides the most cogent expression of his reflective patriotism.

Results (Thai) 1:

การตีความทางเลือก [แก้ไข]ด้วยการซื้อหลุยเซียน่าใน 1803 ซึ่งสองเท่าขนาดของประเทศสหรัฐอเมริกา Thomas Jefferson ตั้งระยะการขยายแผ่นดินใหญ่ของสหรัฐอเมริกา หลายคนเริ่มมองเห็นนี้เป็นจุดเริ่มต้นของเทศกาล providential: ถ้าสหรัฐอเมริกาประสบความสำเร็จเป็น "แสงเมืองตามภูเขา" คนในประเทศอื่น ๆ จะพยายามสร้างชาติประชาธิปไตยของตนเอง[31]อย่างไรก็ตาม ไม่อเมริกันหรือผู้นำทางการเมืองเชื่อว่า สหรัฐอเมริกาเป็นประเทศที่ชื่นชอบพระเจ้า หรือคิดว่า มันควรจะขยาย ตัวอย่าง Whigs มากตรงข้ามขยายดินแดนตามที่เรียกร้องประชาธิปไตยที่สหรัฐอเมริกาได้กำหนดให้เป็นตัวอย่างที่ดีงามของโลก และยัง มีข้อผูกมัดพระเจ้าการแพร่กระจายของระบบการเมือง superordinate และวิถีชีวิตทั่วทวีปอเมริกาเหนือ หลายใน Whig ในปาร์ตี้ "น่ากลัวของการแพร่กระจายออกไปอย่างกว้างขวาง" และก็ "ปฏิบัติตามความเข้มข้นของอำนาจแห่งชาติในพื้นที่จำกัด"[32] ในเดือนกรกฎาคมปี 1848 แห่ง ตี expansionist ทสตีเฟ่นส์อเล็กซานเดอร์ประณามประธานาธิบดี Polk ของอเมริกาในอนาคตเป็น "mendacious"[33]ในศตวรรษที่ mid‑19th, expansionism, southward โดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อคิวบา ยังต้องเผชิญกับฝ่ายตรงข้ามจากนั้นชาวอเมริกันที่พยายามยุบทาส เป็นดินแดนเพิ่มเติมถูกเพิ่มเข้าไปสหรัฐอเมริกาในทศวรรษต่อไปนี้ "ขยายพื้นที่ของเสรีภาพ" ในจิตใจของ southerners นอกจากนี้ยัง หมายถึง การขยายสถาบันทาส นั่นคือเหตุผลที่ทาสกลายเป็นประเด็นในการขยายตัวของสหรัฐอเมริกาก่อนสงครามกลางเมืองยุโรปกลาง[34]ก่อน และ ระหว่างสงครามกลางเมืองทั้งสองฝ่ายอ้างว่า ชะตากรรมของอเมริกาที่ถูกพวกของตนเอง ลินคอล์นข้ามอพยพป้องกัน nativism และลัทธิจักรวรรดินิยมของลิขิตเป็นฝ่ายอธรรม และ unreasonable[35] เขา objected ศึกเม็กซิกัน และเชื่อว่า แต่ละรูปแบบเหล่านี้หมี disordered ขู่พันธบัตรที่คุณธรรม และ fraternal ต่อเสรีภาพและสหภาพที่เขาพยายามที่จะขยายเวลาถึงรักชาติรักประเทศผู้นำทางภูมิปัญญา self-awareness สำคัญ ของลินคอล์น "Eulogy กับเฮนรีเคลย์" 6 มิถุนายน 1852 แสดงนิพจน์ cogent สุดของหมีของเขาสะท้อนแสง

Results (Thai) 2:

การตีความทางเลือก [แก้ไข]
ด้วยการซื้อลุยเซียนาใน 1803 ซึ่งเพิ่มขนาดของสหรัฐอเมริกา, โทมัสเจฟเฟอร์สันตั้งเวทีสำหรับการขยายตัวของทวีปอเมริกา หลายคนเริ่มที่จะเห็นว่านี่เป็นจุดเริ่มต้นของการจัดเตรียมภารกิจใหม่: ถ้าประเทศสหรัฐอเมริกาประสบความสำเร็จในฐานะ "เมืองที่ส่องแสงบนเนินเขา" คนในประเทศอื่น ๆ จะพยายามที่จะสร้างสาธารณรัฐประชาธิปไตยของตัวเอง [31]. แต่ไม่ทั้งหมด ชาวอเมริกันหรือผู้นำทางการเมืองของพวกเขาเชื่อว่าสหรัฐอเมริกาเป็นประเทศที่ชื่นชอบพระเจ้าหรือคิดว่ามันควรจะขยาย ตัวอย่างเช่นวิกส์จำนวนมากไม่เห็นด้วยการขยายดินแดนอยู่บนพื้นฐานของการเรียกร้องประชาธิปไตยที่ประเทศสหรัฐอเมริกาได้ถูกลิขิตมาเพื่อทำหน้าที่เป็นตัวอย่างที่ดีงามที่เหลือของโลกและยังมีภาระหน้าที่อันศักดิ์สิทธิ์ในการแพร่กระจายของระบบการเมืองพอกและวิถีชีวิตตลอด ทวีปอเมริกาเหนือ หลายคนในพรรคกฤต "เป็นที่น่ากลัวของการแพร่กระจายออกมากเกินไปอย่างกว้างขวาง" และพวกเขา "ยึดมั่นอยู่กับความเข้มข้นของอำนาจแห่งชาติในพื้นที่ที่ จำกัด ". [32] ในเดือนกรกฎาคม 1848 อเล็กซานเดสตีเฟนส์ประณามการตีความ expansionist ประธาน Polk ของอนาคตของอเมริกาเป็น " โกหก ". [33] ในช่วงกลางศตวรรษที่ 19 ขยายตัวโดยเฉพาะอย่างยิ่งทางทิศใต้ไปทางคิวบายังต้องเผชิญกับการต่อต้านจากชาวอเมริกันผู้ที่กำลังพยายามที่จะยกเลิกการเป็นทาส ในฐานะที่เป็นดินแดนมากขึ้นถูกบันทึกอยู่ในสหรัฐอเมริกาในทศวรรษที่ผ่านมาต่อไป "ขยายพื้นที่ของเสรีภาพ" ในจิตใจของชาวใต้ยังหมายถึงการขยายสถาบันการศึกษาของการเป็นทาส นั่นคือเหตุผลที่เป็นทาสกลายเป็นหนึ่งในประเด็นสำคัญในการขยายตัวของทวีปอเมริกาก่อนสงครามกลางเมือง. [34] ก่อนและในช่วงสงครามกลางเมืองทั้งสองฝ่ายอ้างว่าชะตากรรมของอเมริกาได้อย่างถูกต้องของตัวเอง ลิงคอล์นตรงข้ามต่อต้านผู้อพยพ nativism และจักรวรรดินิยมของโชคชะตาเป็นที่ประจักษ์ทั้งไม่เป็นธรรมและไม่มีเหตุผล. [35] เขาคัดค้านสงครามเม็กซิกันและเชื่อว่าแต่ละรูปแบบระเบียบเหล่านี้ของความรักชาติขู่พันธบัตรศีลธรรมและเป็นพี่น้องกันแยกออกไม่ได้ของเสรีภาพและยูเนี่ยนว่าเขา พยายามที่จะขยายเวลาการผ่านความรักความรักชาติของประเทศรับคำแนะนำจากภูมิปัญญาและที่สำคัญความตระหนักในตนเอง ลิงคอล์น "Eulogy เพื่อเฮนรีนวล" 6 มิถุนายน 1852 มีการแสดงออกที่ตรงจุดมากที่สุดของความรักชาติของเขาสะท้อนแสง

Results (Thai) 3:

ทางเลือกการแปลความหมาย [ แก้ไข ]
กับการซื้อลุยเซียนาใน 1803 ซึ่งเป็นสองเท่าของขนาดของสหรัฐอเมริกา โทมัส เจฟเฟอร์สัน ตั้งเวทีสำหรับการขยายตัวแบบของสหรัฐอเมริกา หลายคนเริ่มที่จะเห็นนี้เป็นจุดเริ่มต้นของภารกิจที่มาใหม่ ถ้าสหรัฐอเมริกาประสบความสำเร็จเป็น " ส่องเมืองบนเนินเขา" ผู้คนในประเทศอื่น ๆที่จะแสวงหาเพื่อสร้างสาธารณรัฐประชาธิปไตยของพวกเขาเอง [ 31 ]

แต่ไม่ทั้งหมดคนอเมริกันหรือผู้นำทางการเมืองของพวกเขาเชื่อว่าสหรัฐอเมริกาเป็นผู้รู้แจ้งโปรดชาติ หรือคิดว่ามันควรจะขยาย ตัวอย่างเช่นทนายคัดค้านขยายดินแดนหลายบนพื้นฐานประชาธิปไตย อ้างว่า สหรัฐอเมริกาได้กำหนดให้เป็นตัวอย่างคุณธรรมกับส่วนที่เหลือของโลกและมีพระเจ้าหน้าที่เพื่อกระจายค้นพบระบบการเมืองและวิถีชีวิตทั่วทวีปอเมริกาเหนือ หลายคนในพรรคสหภาพ " กลัวการแพร่กระจายออกไปอย่างกว้างขวาง "และพวกเขา " ยึดติดกับความเข้มข้นของอำนาจแห่งชาติในพื้นที่ " จำกัด [ 32 ] ในเดือนกรกฎาคม 1848 ประณามประธานาธิบดีอเล็กซานเดอร์ สตีเฟ่น Polk expansionist ตีความในอนาคตของอเมริกาเป็น " โกหก " [ 33 ]

‑ในกลางศตวรรษที่ 19 expansionism โดยเฉพาะใต้สู่คิวบา ยังต้องเผชิญกับการต่อต้านจากพวกนั้นคนอเมริกันที่พยายามที่จะยกเลิกการเป็นทาสเป็นดินแดนที่ถูกเพิ่มไปยังสหรัฐอเมริกาในทศวรรษต่อไปนี้ " ขยายพื้นที่แห่งเสรีภาพ " ในจิตใจของชาวใต้ยังหมายถึงการขยายสถาบันทาส นั่นคือเหตุผลที่เป็นทาส เป็นประเด็นหนึ่งที่สำคัญในการขยายแบบของสหรัฐอเมริกาก่อนสงครามกลางเมือง [ 34 ]

ก่อนและระหว่างสงครามพลเรือนทั้งสองฝ่ายอ้างว่าชะตากรรมของอเมริกา ชอบธรรมของตนเอง ลินคอล์น ตรงข้าม nativism ต่อต้านผู้อพยพและลัทธิจักรวรรดินิยมของเทพลิขิตเป็นทั้งธรรม และไร้เหตุผล[ 3 ] เขาคัดค้านสงครามเม็กซิกันและเชื่อว่าแต่ละเหล่านี้ความหมายรูปแบบของความรักชาติขู่ซี้ทางศีลธรรมและคนพันธบัตรเสรีภาพ และสหภาพที่เขาพยายามที่จะขยายเวลาผ่านความรักรักชาติของประเทศด้วยปัญญา และ ตนเอง ที่สําคัญ ลินคอล์น " คำสรรเสริญเฮนรี่ เคลย์ " , 6 มิถุนายน , 1852 มีการแสดงออกได้อย่างตรงประเด็นที่สุดของความรักชาติดังของเขา