Individual benzene exposure levels

Individual benzene exposure levels and biomarkers of exposure in school children are summarized inTable 2. Individual exposure levels are two-foldhigher in Bangkok school children than in school children in Chonburi (P < 0.01). Measured levels of blood benzene
and urinary t,t-muconic acid, biomarkers of benzene exposure, mirror differential exposure levels in the city and rural school children (differences significant at P < 0.01). Urinary t,t-muconic acid levels in the morn- ing were significantly higher in Bangkok school children than in Chonburi school children (P < 0.01). Levels were also significantly higher in the afternoon in Bangkok school children than in the morning (P < 0.05), while there were no significant differences in the morning and afternoon levels in Chonburi school children. There was a significant correlation (r = 0.368, P < 0.005) between afternoon urinary t,t-muconic acid levels and individual exposure levels.
Individual exposure to total PAHs, urinary 1-OHPlevels, and DNA adduct levels measured in school chil- dren are summarized in Table 3. Individual exposure to total PAHs is 3.5-fold greater in Bangkok school chil- dren compared to Chonburi school children (P < 0.001). In all school children, afternoon urinary 1-OHPlevels, or levels the next morning, were not significantly different

Results (Thai) 1:

ระดับการสัมผัสเบนซีนแต่ละและ biomarkers ของการสัมผัสในเด็กนักเรียนจะสรุป inTable 2 2-foldhigher ในเด็กนักเรียนกรุงเทพมหานครกว่าในเด็กนักเรียนในจังหวัดชลบุรีมีความเสี่ยงแต่ละระดับ (P < 0.01) วัดระดับของเบนซีนในเลือดและท่อปัสสาวะ t, t muconic กรด biomarkers ของการสัมผัสเบนซีน กระจกส่วนที่แตกต่างแสงระดับในเมืองและเด็กนักเรียนชนบท (significant ความแตกต่างที่ P < 0.01) ท่อปัสสาวะ t, t muconic กรดระดับในหมอน-ไอเอ็นจีมี significantly สูงในเด็กนักเรียนกรุงเทพมหานครกว่าในเด็กนักเรียนชลบุรี (P < 0.01) ระดับได้ยัง significantly ที่สูงขึ้นในช่วงบ่ายในเด็กนักเรียนกรุงเทพมหานครกว่าในตอนเช้า (P < 0.05), ใน ขณะที่มีแตกต่างในระดับช่วงเช้าและบ่ายในเด็กนักเรียนชลบุรี significant ไม่ มีความสัมพันธ์ significant (r = 0.368, P < 0.005) ระหว่างบ่ายท่อปัสสาวะ t, t muconic ระดับกรด และความเสี่ยงแต่ละระดับสัมผัสแต่ละรวม PAHs ท่อปัสสาวะ 1-OHPlevels และ DNA adduct ระดับวัดโรงเรียน chil dren ได้สรุปไว้ในตาราง 3 แสงแต่ละการรวม PAHs เป็น 3.5-fold มากกว่าในกรุงเทพโรงเรียน chil-dren เปรียบเทียบกับเด็กนักเรียนชลบุรี (P < 0.001) ในเด็กนักเรียนทั้งหมด บ่ายท่อปัสสาวะ 1-OHPlevels หรือระดับตอนเช้าถัดไป ไม่ significantly แตกต่างกัน

Results (Thai) 2:

ระดับแสงของภาพเบนซินบุคคลและบ่งชี้ทางชีวภาพของการสัมผัสในเด็กนักเรียนมีรายละเอียด inTable 2. ระดับแสงของภาพบุคคลมีสอง foldhigher ในกรุงเทพฯเด็กนักเรียนกว่าในเด็กนักเรียนในจังหวัดชลบุรี (p <0.01) ระดับการวัดของสารเบนซีนในเลือด
และเสื้อปัสสาวะกรดเสื้อ muconic, biomarkers ของการสัมผัสเบนซินระดับแสงของภาพที่แตกต่างกันกระจกในเมืองและเด็กนักเรียนในชนบท (ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญลาดเท Fi P <0.01) เสื้อปัสสาวะ, เสื้อ muconic ระดับกรดในไอเอ็นจี morn- ได้อย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้นในกรุงเทพฯเด็กนักเรียนกว่าในชลบุรีเด็กนักเรียน (p <0.01) ระดับก็มีอย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้นในช่วงบ่ายในกรุงเทพฯเด็กนักเรียนกว่าในตอนเช้า (p <0.05) ในขณะที่ไม่มีความแตกต่างลาดเทมีนัยสำคัญในช่วงเช้าและช่วงบ่ายในระดับโรงเรียนเด็กชลบุรี มีมีนัยสำคัญความสัมพันธ์ลาดเทเป็น (r = 0.368, p <0.005) ระหว่างช่วงบ่ายเสื้อปัสสาวะ, เสื้อ muconic ระดับกรดและระดับแสงของแต่ละบุคคล.
เปิดรับบุคคลที่จะ PAHs รวมปัสสาวะ 1 OHPlevels และระดับดึงเข้าหาดีเอ็นเอวัดในโรงเรียนบุตร ได้สรุปไว้ในตารางที่ 3 เปิดรับบุคคลที่จะ PAHs รวมเป็น 3.5 เท่ามากขึ้นในกทม. โรงเรียนบุตรเมื่อเทียบกับชลบุรีเด็กนักเรียน (p <0.001) ในเด็กนักเรียนทุกปัสสาวะช่วงบ่าย 1 OHPlevels หรือระดับเช้าวันรุ่งขึ้นไม่ได้นัยสำคัญด้วยกันไฟที่แตกต่างกัน

Results (Thai) 3:

แต่ละระดับของการเปิดรับแสงและเบนซีนซึ่งในนักเรียน สรุปได้ intable 2 ระดับการเปิดรับบุคคลสอง foldhigher ในเด็กนักเรียนกรุงเทพมหานครกว่าในโรงเรียน เด็ก ใน ชลบุรี ( P < 0.01 ) วัดระดับเลือดและปัสสาวะ
เบนซิน T t-muconic กรด ซึ่งการสัมผัสเบนซีนกระจกแบบสัมผัสระดับในเมืองและเด็กโรงเรียนชนบท ( ความแตกต่าง signi จึงไม่สามารถที่ p < 0.01 ) + T , ระดับกรด t-muconic ในยามเช้า - ing เป็น signi จึงลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อสูงกว่าในเด็กกรุงเทพมหานครกว่าเด็กโรงเรียนในชลบุรี ( P < 0.01 ) ระดับยังสูง signi จึงลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อตอนบ่ายในเด็กนักเรียนกรุงเทพมหานครกว่าตอนเช้า ( P < 0.05 )ในขณะที่ไม่มี signi จึงไม่สามารถความแตกต่างในช่วงเช้าและบ่ายในระดับจังหวัดชลบุรี โรงเรียนเด็ก มี signi จึงไม่สามารถสหสัมพันธ์ ( r = 0.368 , p < 0.005 ) ระหว่างบ่าย 2 T , ระดับกรด t-muconic และระดับความเสี่ยงของแต่ละบุคคล การเปิดรับสาร
บุคคลรวมปัสสาวะ 1-ohplevels และดีเอ็นเอปุ่มตัวเลือกระดับวัดในโรงเรียนชิล - มากขึ้น สรุปในตารางที่ 3การเปิดรับบุคคลเพื่อ PAHs รวม 3.5-fold มากขึ้นในโรงเรียน ชิล - กรุงเทพฯ มากขึ้น เมื่อเทียบกับชลบุรีโรงเรียนเด็ก ( p < 0.001 ) ในเด็กโรงเรียนในระดับ 1-ohplevels บ่ายหรือเช้าวันรุ่งขึ้น ไม่ signi ลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อ
จึงแตกต่างกัน