A negotiation situation arises when

A negotiation situation arises when a dispute, disagreement or conflict arises between two
groups, in this case between firms in a supply chain. Negotiators typically meet
face-to-face in order to settle any disputes or problems and here the negotiation literature
distinguishes between two approaches that buyers/suppliers can utilise when entering a
negotiation situation with another party. That is, a distributive or an integrative
bargaining strategy (Lewicki et al., 2000; Lax and Sebenius, 1986). The negotiation
literature has previously stated that the two strategies are difficult to mix due to amongst
others risks of information disclosure, and as such, the two strategies are treated as a
dichotomy with a clear either or choice between them (Walton and Mckersie, 1965).
The distributive negotiation strategy is used by those negotiators, who believe that
they and their counterpart have fundamentally opposed interests. As a result,
negotiators believe that negotiations essentially can be described as win-lose
situations, in which one should try to argue as aggressively and intensively as possible
in order to convince the other party of price reductions, reduced delivery time, etc.
(Walton and Mckersie, 1965). In negotiation literature, it has been paralleled to one-off
relationships, e.g. arm’s length relationships.

Results (Thai) 1:

สถานการณ์การเจรจาเกิดขึ้นเมื่อมีข้อโต้แย้ง กัน หรือความขัดแย้งเกิดขึ้นระหว่างสองกลุ่ม ในกรณีนี้ระหว่างบริษัทในห่วงโซ่อุปทาน ผู้ตอบสนองโดยทั่วไปแบบพบปะเพื่อจ่ายใด ๆ ข้อพิพาท หรือปัญหา และที่นี่เอกสารประกอบการเจรจาแตกต่างระหว่างสองวิธีที่ผู้ซื้อ/ผู้จำหน่ายสามารถใช้เมื่อป้อนเป็นสถานการณ์การเจรจาต่อรองกับบุคคลอื่น นั่นคือ การแจกแจงหรือการแบบบูรณาการต่อรองราคากลยุทธ์ (Lewicki et al., 2000 ทแลกซ์ และ Sebenius, 1986) การเจรจาต่อรองวรรณกรรมได้ระบุไว้ก่อนหน้านี้ว่า กลยุทธ์ที่สองยากผสมเนื่องท่ามกลางผู้อื่นเสี่ยง ของการเปิดเผยข้อมูล และเป็นเช่นนั้น กลยุทธ์สองถือว่าเป็นการdichotomy กับล้างเป็นอย่างใดอย่างหนึ่ง หรือตัวเลือกระหว่างพวกเขา (วัลตันและ Mckersie, 1965)ใช้กลยุทธ์แจกแจงเจรจา บรรดาผู้ที่เชื่อว่าพวกเขาและพวกเขากันได้ภาระข้ามสนใจ เป็นผลผู้เชื่อว่า การเจรจาเป็นหลักสามารถอธิบายเป็นแพ้ชนะสถานการณ์ ซึ่งหนึ่งควรพยายามโต้เถียงแสดงความก้าวร้าว และ intensively เป็นที่สุดเพื่อให้มั่นใจอีกฝ่ายหนึ่งของลดราคา ลดเวลาจัดส่งสินค้า ฯลฯ(วัลตันและ Mckersie, 1965) ในเอกสารประกอบการเจรจา มันได้ถูกแห่งดวงเพื่อเปิดความสัมพันธ์ ความสัมพันธ์ความยาวของแขนเช่น

Results (Thai) 2:

สถานการณ์การเจรจาเกิดขึ้นเมื่อข้อพิพาทความขัดแย้งหรือความขัดแย้งที่เกิดขึ้นระหว่างสอง
กลุ่มในกรณีนี้ระหว่าง บริษัท ในห่วงโซ่อุปทาน เจรจามักจะตอบสนอง
ใบหน้าเพื่อใบหน้าเพื่อระงับข้อพิพาทใด ๆ หรือมีปัญหาและการเจรจาต่อรองที่นี่วรรณกรรม
แตกต่างระหว่างสองวิธีที่ผู้ซื้อ / ผู้ผลิตสามารถใช้เมื่อเข้าสู่
สถานการณ์การเจรจาต่อรองกับบุคคลอื่น นั่นคือการจำหน่ายหรือบูรณาการ
กลยุทธ์การเจรจาต่อรอง (Lewicki et al, 2000;. หละหลวมและ Sebenius, 1986) การเจรจาต่อรอง
วรรณกรรมได้ระบุไว้ก่อนหน้านี้ว่าทั้งสองกลยุทธ์เป็นการยากที่จะเกิดจากการผสมในหมู่
คนอื่น ๆ ความเสี่ยงของการเปิดเผยข้อมูลและเป็นเช่นนี้สองกลยุทธ์จะถือว่าเป็น
ขั้วที่มีความชัดเจนหรือเลือกระหว่างพวกเขา (วอลตันและ Mckersie 1965) .
กลยุทธ์การเจรจาต่อรองการจำหน่ายจะถูกใช้โดยการเจรจาเหล่านั้นที่เชื่อว่า
พวกเขาและคู่ของพวกเขามีความสนใจตรงข้ามพื้นฐาน เป็นผลให้
การเจรจาเชื่อว่าการเจรจาเป็นหลักสามารถอธิบายได้ว่าชนะแพ้
สถานการณ์ในที่หนึ่งควรพยายามที่จะโต้แย้งเป็นอุกอาจและหนาแน่นเป็นไปได้
ในการที่จะโน้มน้าวให้บุคคลอื่น ๆ ของการลดราคา, เวลาการส่งมอบที่ลดลง ฯลฯ
(วอลตัน และ Mckersie 1965) ในวรรณคดีการเจรจาต่อรองจะได้รับการขนานกับส่วนหนึ่งออกจาก
ความสัมพันธ์ที่แขนเช่นของความสัมพันธ์ที่มีความยาว

Results (Thai) 3:

สถานการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อการเจรจาข้อพิพาท ข้อขัดแย้ง หรือความขัดแย้งที่เกิดขึ้นระหว่างสอง
2 ในกรณีนี้ ระหว่างบริษัทในโซ่อุปทาน การเจรจามักจะตอบสนอง
ตัวต่อตัวในเพื่อแก้ปัญหาเรื่องความขัดแย้ง หรือปัญหา และที่นี่ในวรรณคดี
แตกต่างระหว่างสองวิธีที่ผู้ซื้อ / ผู้ขายสามารถใช้เมื่อเข้าสู่สถานการณ์
เจรจากับบุคคลอื่น .นั่นคือ การกระจาย หรือกลยุทธ์การเจรจาต่อรองแบบบูรณาการ
( lewicki et al . , 2000 ; หละหลวม และ sebenius , 1986 ) การเจรจาต่อรอง
วรรณกรรมได้ก่อนหน้านี้ ระบุว่า กลยุทธ์สองจะยากที่จะผสม เนื่องจากการเปิดเผยข้อมูลความเสี่ยงอื่น ๆในหมู่
, และเป็นเช่น , กลยุทธ์สองจะถือว่าแบ่งขั้วชัดเจนอย่างใดอย่างหนึ่งหรือ
กับทางเลือกระหว่างพวกเขา ( วอลตัน และ mckersie
, 1965 )กลยุทธ์การเจรจาต่อรองการกระจายจะถูกใช้โดยนักเจรจาผู้ที่เชื่อว่าพวกเขาและคู่ของตนมีภาระ
ขัดขวางผลประโยชน์ ผลการเจรจา เชื่อว่าการเจรจาเป็นหลัก

สามารถอธิบายเป็นชนะแพ้สถานการณ์ซึ่งในหนึ่งควรพยายามที่จะเถียงเป็นอย่างจริงจังและเข้มข้นที่สุด
เพื่อโน้มน้าวอีกฝ่ายของการลดลงของราคาลดเวลาการส่งมอบ ฯลฯ
( วอลตัน และ mckersie , 1965 ) วรรณกรรมในการเจรจาต่อรอง มีขนานกับ one-off
ความสัมพันธ์ ความสัมพันธ์ เช่น ความยาวแขนของ