Perez-Iglesias et al. (2007) examin

Perez-Iglesias et al. (2007) examined the main
metabolic side effects induced by antipsychotic
treatment in a cohort of first-episode, drug-naive
subjects using a randomized, open-label, and pro-
spective clinical trial. Clients were assigned to
haloperidol (typical), olanzapine (atypical), and
risperidone (atypical) treatment groups over a 12-
week period. Significant weight gain was observed
with all three antipsychotics, and metabolic para-
meters showed a worsening lipid profile with the
threetreatments.Theirfindingsunderscorethatdrug-
naiveclientsexperienceanextraordinaryweightgain
with typical and atypical antipsychotics. Following
the 12-week study period, there was no significant
change in parameters involving glucose metabolism
for any group. However, the findings reveal that
weight gain and metabolic disturbances induced by
antipsychotic treatment may increase the risk of
developing weight-related physical illnesses, such as
cardiovascular disease and diabetes.
In an earlier study, Wang et al. (2002) examined
whether the atypical antipsychotic clozapine
increased the risk of developing diabetes relative
to other antipsychotics and to dosage or duration of
clozapine use. The researchers performed a case–
control study involving a sample of 7,227 indivi-
duals newly diagnosed with and treated for diabetes
and 6,780 controls (non-diabetes), all of whom
were diagnosed with and treated for psychiatric
disorders. The results revealed that non-clozapine
antipsychotic use was associated with an increased
risk of developing diabetes and that clozapine use
was not significantly associated with developing
diabetes (Wang et al., 2002).
Similarly, an analysis of prospective data from
randomized clinical trials undertaken by Bushe and
Leonard (2007) revealed no consistent significant
difference in the incidence of treatment-emergent
glucose abnormalities in clients treated with
atypical antipsychotics (Bushe & Leonard, 2007).
The data reviewed by Bushe and Leonard were
however not sufficient to reach conclusions related
to glucose abnormalities regarding clients receiving
longer-term treatment with atypical antipsychotics.
This suggests that more research is needed to
investigate whether there is a direct causal effect
between atypical antipsychotics and the develop-
ment of diabetes. However, the studies highlight
some increases in risk related to drug-induced
changes in metabolic parameters leading to changes
in weight and lipid levels.

Results (Thai) 2:

Iglesias Perez-et al, (2007) การตรวจสอบหลักของ
ผลข้างเคียงที่เกิดจากการเผาผลาญโรคจิต
รักษาในการศึกษาครั้งแรกตอน, ยาเสพติดที่ไร้เดียงสา
วิชาโดยใช้สุ่ม open-label และโปร
spective การทดลองทางคลินิก ลูกค้าได้รับมอบหมายให้
haloperidol (ทั่วไป), olanzapine (ผิดปกติ) และ
risperidone (ผิดปกติ) กลุ่มการรักษากว่า 12
สัปดาห์ระยะเวลา น้ำหนักที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญเป็นข้อสังเกต
กับทั้งสามโรคทางจิตเวชและการเผาผลาญทัศน์
เมตรแสดงให้เห็นรายละเอียดของไขมันเลวลงด้วย โรคทางจิตเวชปกติและผิดปกติ ต่อไปนี้ระยะเวลาการศึกษา 12 สัปดาห์ไม่มีนัยสำคัญการเปลี่ยนแปลงในพารามิเตอร์ที่เกี่ยวข้องกับการเผาผลาญกลูโคสสำหรับกลุ่มใด ๆ อย่างไรก็ตามผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่าน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นและการรบกวนที่เกิดจากการเผาผลาญรักษาโรคจิตอาจเพิ่มความเสี่ยงของการพัฒนาน้ำหนักที่เกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยทางกายภาพเช่นโรคหัวใจและหลอดเลือดและโรคเบาหวาน. ในการศึกษาก่อนหน้านี้วัง et al, (2002) การตรวจสอบไม่ว่าจะเป็น clozapine รักษาโรคจิตผิดปกติเพิ่มความเสี่ยงของการพัฒนาโรคเบาหวานญาติเพื่อโรคทางจิตเวชอื่น ๆ และปริมาณหรือระยะเวลาของการใช้ยา clozapine นักวิจัยได้ดำเนินการ CASE- การศึกษาที่เกี่ยวข้องกับการควบคุมตัวอย่าง 7,227 indivi- duals วินิจฉัยใหม่ด้วยและรับการรักษาสำหรับโรคเบาหวานและ 6780 การควบคุม (ไม่ใช่โรคเบาหวาน) ทุกคนได้รับการวินิจฉัยและรับการรักษาสำหรับผู้ป่วยจิตเวชที่มีความผิดปกติ ผลการศึกษาพบว่าที่ไม่ clozapine ใช้รักษาโรคจิตได้เกี่ยวข้องกับการเพิ่มขึ้นของความเสี่ยงของการพัฒนาโรคเบาหวานและการใช้ยา clozapine ไม่มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับการพัฒนาโรคเบาหวาน (Wang et al., 2002). ในทำนองเดียวกันการวิเคราะห์ข้อมูลที่คาดหวังจากการทดลองทางคลินิกแบบสุ่มดำเนินการ โดย Bushe และเลียวนาร์ด (2007) ไม่มีการเปิดเผยอย่างมีนัยสำคัญที่สอดคล้องกันความแตกต่างในอุบัติการณ์ของการรักษาฉุกเฉินความผิดปกติของระดับน้ำตาลในลูกค้าที่รับการรักษาด้วยยารักษาโรคจิตผิดปกติ (Bushe และเลียวนาร์ด 2007). การตรวจสอบข้อมูลโดยการ Bushe และลีโอนามีแต่ไม่เพียงพอที่จะบรรลุข้อสรุปที่เกี่ยวข้องความผิดปกติเกี่ยวกับระดับน้ำตาลในลูกค้าที่ได้รับการรักษาในระยะยาวกับผิดปกติทางจิตเวช. นี้แสดงให้เห็นว่าการวิจัยมากขึ้นเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อตรวจสอบว่ามีผลกระทบเชิงสาเหตุโดยตรงระหว่างผิดปกติทางจิตเวชและพัฒนาment ของโรคเบาหวาน อย่างไรก็ตามการศึกษาเน้นการเพิ่มขึ้นของบางอย่างในความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับยาเสพติดที่เกิดการเปลี่ยนแปลงในพารามิเตอร์การเผาผลาญอาหารที่นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงในน้ำหนักและระดับไขมัน

Results (Thai) 3:

เปเรซ Iglesias et al . ( 2550 ) ได้ตรวจสอบหลักเกี่ยวกับผลข้างเคียงที่เกิดจากยาต้านโรคจิต

การรักษาในการติดตามของ first-episode ผู้ไร้เดียงสา
การใช้ยาโดยการเปิดป้าย และโปร -
spective การทดลองทางคลินิค

ลูกค้าได้รับฮาโลเพอริดอล ( ทั่วไป ) , ได้รับ ( ผิดปกติ ) และ
ริสเพอริโดน ( ผิดปรกติ ) กลุ่มมากกว่า 12 -
สัปดาห์ . ที่สำคัญน้ำหนักสังเกต
กับทั้งสาม โรคจิต และสลายพารา -
เมตรพบว่าไขมันในเลือดแย่ลงด้วย
-

threetreatments . theirfindingsunderscorethatdrug naiveclientsexperienceanextraordinaryweightgain กับทั่วไปและผิดปกติโรคจิต . ต่อไปนี้
12 สัปดาห์ระยะเวลาการศึกษา ไม่มีความเปลี่ยนแปลงในพารามิเตอร์ที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการเผาผลาญกลูโคส

สำหรับกลุ่มใด ๆ อย่างไรก็ตาม พบว่า
น้ำหนัก และสลายการจลาจลที่ชักนำด้วย
.
รักษาอาจเพิ่มความเสี่ยงของการพัฒนาน้ำหนักความเจ็บป่วยทางกายที่เกี่ยวข้อง เช่น โรคหัวใจและเบาหวาน
.
ในการศึกษาก่อนหน้านี้ Wang et al . ( 2002 ) ตรวจสอบว่าผิดปรกติ

โคลซาปีน . เพิ่มความเสี่ยงของการพัฒนาโรคเบาหวานเมื่อเทียบกับอื่น ๆ และใช้รักษาด้วย

หรือระยะเวลาของโคลซาปีนที่ใช้ นักวิจัยได้ทำการศึกษาเกี่ยวกับกรณี–
ควบคุมตัวอย่าง 7227 indivi -
duals ใหม่การวินิจฉัยและรักษาสำหรับผู้ป่วยโรคเบาหวาน และ การควบคุม 6780
( ไม่หวาน ) , ทั้งหมดที่ได้รับการวินิจฉัย และรักษาด้วย

ความผิดปกติทางจิตเวช . ผลการศึกษา พบว่า ไม่ได้เกี่ยวข้องกับโคลซาปีน
.
ใช้มากขึ้นความเสี่ยงของการพัฒนาโรคเบาหวานและ
ใช้โคลซาปีน ไม่มีความสัมพันธ์กับการพัฒนา
เบาหวาน ( Wang et al . , 2002 ) .
โดยการวิเคราะห์ข้อมูลจากการทดลองทางคลินิกแบบสุ่มในอนาคต

) โดยบุ๊ชลีโอนาร์ด ( 2007 ) และไม่พบความแตกต่างในทางที่สอดคล้องกัน
อุบัติการณ์ของการรักษาฉุกเฉิน
กลูโคสผิดปกติใน ลูกค้าที่ได้รับการรักษาด้วย
ผิดพวกโรคจิต ( บุ๊ช&เลนเนิร์ด , 2007 ) .
ข้อมูลตรวจสอบโดยบุ๊ชและเลนเนิร์ดถูก
แต่ไม่เพียงพอที่จะเข้าถึงข้อสรุปที่เกี่ยวข้องกับกลูโคสผิดปกติเกี่ยวกับลูกค้ารับ

ในระยะยาวการรักษาด้วยยาต้านโรคจิตผิดปรกติ .
แสดงว่าการวิจัยมากขึ้นเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อตรวจสอบว่ามี

ผลเชิงสาเหตุโดยตรงระหว่างโรคจิตกับอาการที่ผิดปกติ การพัฒนา -
การจัดการโรคเบาหวาน อย่างไรก็ตาม การศึกษาเน้น
บางเพิ่มขึ้นในความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับยา - เทพ
การเปลี่ยนแปลงพารามิเตอร์นำไปสู่การสลาย
ในน้ำหนักและระดับไขมัน .