Finally, in the context of wider co

Finally, in the context of wider conservation efforts, significant concerns exist for commodity crop cultivation, as large-scale planting may result in the wholesale conversion of natural forests and woodlands to agricultural land, and commodity crop monocultures may displace biodiversity from farms (FAO, 2012). These concerns are most obviously illustrated by oil palm cultivation, which has led to the wide-scale loss of both forests and of agrobiodiversity Danielsen et al., 2009; Donald, 2004). Although it has often been suggested that intensive monocultures raise productivity and therefore reduce the amount of forested land that needs to be cut for crop cultivation, there are few quantitative data to support the notion that ‘land sparing’ is more effective than ‘land sharing’ as a conservation strategy (Balmford et al., 2012; Tscharntke
et al., 2012). To the extent that ‘land sparing’ can play a role, genetic selection of more productive cultivars of commodity crops clearly has a part to play. More important, however, is an emphasis on mixed farmland production regimes that combine tree commodities with fruit trees, staple crops and/or vegetables, etc., which maintain commodity yields and promote resilience (Clough et al., 2011). In the right circumstances, the integration of tree commodity crops with other farmland trees and in forest mosaics can increase commodity production (e.g., see the case of coffee; Ricketts et al., 2004; Priess et al., 2007).

Results (Thai) 1:

สุดท้าย ในบริบทของความพยายามอนุรักษ์กว้าง ความกังวลที่สำคัญมีอยู่สำหรับชุดเพาะปลูกพืช ปลูกขนาดใหญ่อาจส่งผลในการขายส่งแปลงป่าธรรมชาติและวู้ดแลนด์เกษตร และชุดตัด monocultures อาจเลื่อนความหลากหลายทางชีวภาพจากฟาร์ม (FAO, 2012) ความกังวลเหล่านี้จะแสดง โดยเพาะปลูกปาล์มน้ำมัน ที่มีการสูญเสียระดับทั่วทั้งป่า และ agrobiodiversity Danielsen et al., 2009 เห็นได้ชัดที่สุด โดนัลด์ 2004) แม้ว่าจะมีมักจะถูกแนะนำ monocultures เร่งรัดเพิ่มผลผลิต และลดจำนวนที่ดินป่าที่จำเป็นสำหรับการเพาะปลูกพืชตัดดังนั้น มีบางข้อมูลเชิงปริมาณเพื่อสนับสนุนแนวคิดที่ว่า 'ที่ดิน sparing' มีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่า 'ที่ดินร่วมกัน"เป็นกลยุทธ์การอนุรักษ์ (Balmford et al., 2012 Tscharntkeร้อยเอ็ด al., 2012) เท่าที่ 'ที่ดิน sparing' สามารถเล่นบทบาท หลากหลายพันธุ์มากขึ้นของสินค้าพืชพันธุกรรมมีส่วนเล่นอย่างชัดเจน สำคัญ อย่างไรก็ตาม อยู่ในระบอบการผลิตพื้นที่การเกษตรแบบผสมที่รวมสินค้าโภคภัณฑ์ต้นไม้กับต้นไม้ เย็บเล่มพืชหรือผัก ฯลฯ รักษาผลผลิตสินค้า และส่งเสริมความยืดหยุ่น (คลัฟ et al., 2011) ในสถานการณ์ที่เหมาะสม รวมต้นไม้พืชผลสินค้ามีพื้นที่การเกษตรอื่น ๆ และ ในป่าโมสามารถเพิ่มการผลิตสินค้า (เช่น ดูกรณีของกาแฟ Ricketts et al., 2004 Priess et al., 2007)

Results (Thai) 2:

สุดท้ายในบริบทของความพยายามอนุรักษ์ที่กว้างขึ้น, ความกังวลอย่างมีนัยสำคัญที่มีอยู่สำหรับการเพาะปลูกพืชผลสินค้าโภคภัณฑ์เช่นการเพาะปลูกขนาดใหญ่อาจส่งผลในการแปลงขายส่งของป่าธรรมชาติและป่าเพื่อการเกษตรและการปลูกพืชเชิงเดี่ยวสินค้าโภคภัณฑ์อาจแทนที่ความหลากหลายทางชีวภาพจากฟาร์มแห่งสหประชาชาติ (FAO, 2012) ความกังวลเหล่านี้จะเห็นได้ชัดมากที่สุดแสดงให้เห็นโดยการเพาะปลูกปาล์มน้ำมันซึ่งได้นำไปสู่การสูญเสียกว้างขนาดของป่าไม้และของ agrobiodiversity Danielsen et al, 2009. โดนัลด์, 2004) แม้ว่าจะได้รับมักจะชี้ให้เห็นว่า monocultures เข้มข้นเพิ่มผลผลิตและดังนั้นจึงช่วยลดปริมาณของที่ดินป่าที่จะต้องตัดสำหรับการเพาะปลูกพืชที่มีข้อมูลเชิงปริมาณไม่กี่ที่จะสนับสนุนความคิดที่ว่า 'ที่ดินประหยัด' จะมีประสิทธิภาพมากกว่า 'การแบ่งปันที่ดิน' เป็นกลยุทธ์การอนุรักษ์ (Balmford et al, 2012;. Tscharntke
. et al, 2012) ในกรณีที่ที่ดินประหยัด 'สามารถมีบทบาทการเลือกทางพันธุกรรมของสายพันธุ์มีประสิทธิผลมากขึ้นของพืชสินค้าที่ชัดเจนมีส่วนในการเล่น ที่สำคัญกว่านั้นก็คือระบอบการปกครองที่เน้นการผลิตเกษตรผสมที่รวมสินค้าต้นไม้ที่มีผลไม้พืชหลักและ / หรือผักเป็นต้นซึ่งการรักษาอัตราผลตอบแทนสินค้าโภคภัณฑ์และส่งเสริมความยืดหยุ่น (คลอฟ et al., 2011) ในสถานการณ์ที่เหมาะสมรวมของสินค้าพืชต้นไม้ที่มีพื้นที่เพาะปลูกต้นไม้อื่น ๆ และโมเสคในป่าสามารถเพิ่มการผลิตสินค้าโภคภัณฑ์ (เช่นให้ดูกรณีของกาแฟ. Ricketts et al, 2004;. PRIESS et al, 2007)

Results (Thai) 3:

ในที่สุด ในบริบทที่กว้างกว่าความพยายามในการอนุรักษ์ที่สำคัญมีความกังวลสำหรับการปลูกพืช เช่น ปลูกสินค้าขนาดใหญ่ที่อาจส่งผลในการส่งของป่าธรรมชาติและป่าเพื่อการเกษตรและการเพาะปลูกสินค้าทรีตเมนต์อาจแทนที่ความหลากหลายทางชีวภาพจากฟาร์ม ( FAO , 2012 ) ความกังวลเหล่านี้ส่วนใหญ่เห็นได้ชัดแสดงโดยการปลูกปาล์มน้ำมันซึ่งได้นำไปสู่การสูญเสียทั้งป่าและระดับกว้างของ agrobiodiversity danielsen et al . , 2009 ; Donald , 2004 ) ถึงแม้ว่ามันมักจะได้พบว่าทรีตเมนต์เข้มข้น เพิ่มผลผลิต และดังนั้นจึง ลดปริมาณของป่าไม้ที่ดิน ที่ต้องตัด สำหรับการเพาะปลูกพืชมีข้อมูลเชิงปริมาณน้อยเพื่อสนับสนุนความคิดที่ว่า ' เมตตา ' ที่ดินมีประสิทธิภาพมากกว่าการใช้ที่ดินเพื่อการอนุรักษ์กลยุทธ์ ( balmford et al . , 2012 ; tscharntke
et al . , 2012 ) ในขอบเขตที่ที่ดิน ' เมตตา ' สามารถเล่นบท การคัดเลือกทางพันธุกรรมของพันธุ์พืชมากขึ้นของสินค้าอย่างชัดเจน มีส่วนในการเล่น สิ่งที่สำคัญที่สุด อย่างไรก็ตามจะเน้นการผลิตสินค้าเกษตรเข้มข้นที่ผสมรวมกับต้นไม้ ไม้ผล พืชหลัก และ / หรือ ผัก ฯลฯ ซึ่งการรักษาผลผลิตสินค้าและส่งเสริมความยืดหยุ่น ( คลัฟ et al . , 2011 ) ในสถานการณ์ที่เหมาะสม การรวมสินค้าพืชเกษตรอื่น ๆต้นไม้ต้นไม้ในป่าและโมเสคสามารถเพิ่มการผลิตสินค้า ( เช่น เห็นกรณีของกาแฟริกเก็ตส์ et al . , 2004 ; priess et al . , 2007 )