The first isolation of what we now

The first isolation of what we now refer to as DNA was accomplished by Johann Friedrich Miescher circa 1870. He reported finding a weakly acidic substance of unknown function in the nuclei of human white blood cells, and named this material "nuclein". A few years later, Miescher separated nuclein into protein and nucleic acid components. In the 1920's nucleic acids were found to be major components of chromosomes, small gene-carrying bodies in the nuclei of complex cells. Elemental analysis of nucleic acids showed the presence of phosphorus, in addition to the usual C, H, N & O. Unlike proteins, nucleic acids contained no sulfur. Complete hydrolysis of chromosomal nucleic acids gave inorganic phosphate, 2-deoxyribose (a previously unknown sugar) and four different heterocyclic bases (shown in the following diagram). To reflect the unusual sugar component, chromosomal nucleic acids are called deoxyribonucleic acids, abbreviated DNA. Analogous nucleic acids in which the sugar component is ribose are termed ribonucleic acids, abbreviated RNA. The acidic character of the nucleic acids was attributed to the phosphoric acid moiety.

Results (Thai) 1:

แยกแรกของสิ่งที่ตอนนี้เราจะเรียกว่าดีเอ็นเอก็ประสบความสำเร็จโดยโยฮันน์ฟรีดริช miescher ประมาณ 1870 เขารายงานการหาสารที่เป็นกรดอ่อนแรงของการทำงานไม่รู้จักในนิวเคลียสของเซลล์เม็ดเลือดขาวของมนุษย์และชื่อนี้วัสดุ "nuclein" ไม่กี่ปีต่อมา miescher แยก nuclein เป็นโปรตีนและกรดนิวคลีอิกส่วนประกอบในกรดนิวคลีอิก 1920 พบว่ามีองค์ประกอบที่สำคัญของโครโมโซมร่างกายยีนถือขนาดเล็กในนิวเคลียสของเซลล์ที่ซับซ้อน วิเคราะห์ธาตุของกรดนิวคลีอิกที่แสดงให้เห็นการแสดงตนของฟอสฟอรัสนอกเหนือไปจากปกติค, H, N & o ซึ่งแตกต่างจากโปรตีนกรดนิวคลีอิกที่มีกำมะถันไม่ การย่อยสลายที่สมบูรณ์ของกรดนิวคลีอิกของโครโมโซมให้ฟอสเฟตอนินทรี2-deoxyribose (น้ำตาลไม่ทราบมาก่อน) และสี่ฐานเฮแตกต่างกัน (แสดงในแผนภาพต่อไปนี้) สะท้อนให้เห็นถึงองค์ประกอบน้ำตาลที่ผิดปกติกรดนิวคลิอิกโครโมโซมที่เรียกว่ากรดดีเอ็นเอ, dna ย่อ กรดนิวคลีอิกที่คล้ายคลึงส่วนประกอบน้ำตาลเป็นน้ำตาลที่เรียกว่ากรด ribonucleic, RNA ย่อตัวละครที่เป็นกรดของกรดนิวคลีอิกถูกนำมาประกอบการครึ่งกรดฟอสฟ.

Results (Thai) 2:

แยกแรกของอะไรเราตอนนี้ถึงเป็นดีเอ็นเอได้สำเร็จ โดยโยฮันน์ฟรีดริช Miescher เซอร์กาค.ศ. 1870 เขารายงานการค้นหาสารกรดสูญของฟังก์ชันที่ไม่รู้จักในแอลฟาเซลล์เม็ดเลือดขาวมนุษย์ และชื่อ "nuclein" วัสดุนี้ ไม่กี่ปีต่อมา Miescher คั่น nuclein เป็นส่วนประกอบของโปรตีนและกรดนิวคลีอิก ใน 1920 กรดนิวคลีอิกพบเป็น ส่วนประกอบสำคัญของ chromosomes ขนาดเล็กพกพายีนศพในแอลฟาที่เซลล์ที่ซับซ้อน วิเคราะห์ธาตุของกรดนิวคลีอิกพบของฟอสฟอรัส นอกจากปกติ C, H, N &โอ ซึ่งแตกต่างจากโปรตีน กรดนิวคลีอิกประกอบด้วยกำมะถันไม่ ไฮโตรไลซ์สมบูรณ์ของกรดนิวคลีอิกของโครโมโซมให้ฟอสเฟตอนินทรีย์ 2-deoxyribose (น้ำตาลไม่รู้จักก่อนหน้านี้) และสี่อื่น ๔๒๓ ฐาน (แสดงในแผนภาพ) เพื่อแสดงถึงส่วนประกอบของน้ำตาลที่ผิดปกติ กรดนิวคลีอิกของโครโมโซมเรียกว่ากรด deoxyribonucleic ดีเอ็นเอย่อ กรดนิวคลีอิกคู่ซึ่งส่วนประกอบน้ำตาลเป็น ribose เรียกว่ากรด ribonucleic อาร์เอ็นเอย่อ ตัวเปรี้ยวของกรดนิวคลีอิกมีบันทึก moiety กรดฟอสฟอริกด้วย

Results (Thai) 3:

ระบบขจัดเสียงรบกวนครั้งแรกของสิ่งที่เราได้ดูเป็นดีเอ็นเอก็ทำได้โดย Johann Friedrich miescher ประมาณปี 1870 เขารายงานการค้นหาวัตถุเปรี้ยวไม่รัดกุมของฟังก์ชันที่ไม่รู้จักในจุดศูนย์กลางของเซลล์เม็ดเลือดขาวของมนุษย์และได้รับการตั้งชื่อวัสดุ" nuclein "แห่งนี้ ไม่กี่ปีต่อมา miescher nuclein ส่วนประกอบแยกออกจากกันเป็นโปรตีนและกรดที่มีอยู่ในทศวรรษที่ 1920 อยู่กรดก็พบว่ามีส่วนประกอบสำคัญของโครโมโซมยีนศพ - พกพาขนาดเล็กในจุดศูนย์กลางของเซลล์คอมเพล็กซ์ การวิเคราะห์เกี่ยวกับดินน้ำลมไฟของกรดอยู่แสดงให้เห็นการมีอยู่ของฟอสฟอรัสในรวมถึงตามปกติ c h n & o ไม่เหมือนกับโปรตีนกรดกำมะถันไม่มีอยู่ หลักด้วยเสร็จสมบูรณ์ของกรดอยู่ chromosomal ฟอสเฟตให้ยืนยาวเลเยอร์2 - deoxyribose (น้ำตาลทรายที่ไม่รู้จักมาก่อน)และสี่ฐาน heterocyclic แตกต่างกัน(แสดงใน ภาพ ต่อไปนี้) เพื่อสะท้อนถึงคอมโพเนนต์น้ำตาลผิดปกติที่มีฤทธิ์เป็นกรด chromosomal อยู่เรียกว่ากรดดีเอ็นเอดีเอ็นเอเป็นตัวย่อ กรดคล้ายคลึงกันกับอยู่ในคอมโพเนนต์ใดที่มีน้ำตาลทราย ribose จะเรียกว่ากรด ribonucleic rna เป็นตัวย่อตัวอักษรกรดของกรดอยู่ที่เป็นผลจากการที่กรดฟอสฟอริคเจ้าหญิงคงไม่มาร่วมชม.