Summer leguminous cover crops can i

Summer leguminous cover crops can improve soil health and reduce the economic and environmental costs associated with N fertilizers. However, adoption is often constrained by poor weed suppression compared to nonlegume cover crops. In field experiments conducted in organic vegetable cropping systems in north-central New York, two primary hypotheses were tested: (1) mixtures of legume cover crops (cowpea and soybean) with grasses (sorghum–sudangrass and Japanese millet) reduce weed seed production and increase cover crop productivity relative to legume monocultures and (2) higher soil fertility shifts the competitive outcome in favor of weeds and nonlegume cover crops. Cover crops were grown either alone or in grass–legume combinations with or without composted chicken manure. Under hot, dry conditions in 2005, cowpea and soybean cover crops were severely suppressed by weeds in monoculture and by sorghum–sudangrass in mixtures, resulting in low legume biomass, poor nodulation, and high levels of Powell amaranth seed production (> 25,000 seeds m−2). Under more typical temperature and rainfall conditions in 2006, cowpea mixtures with Japanese millet stimulated cowpea biomass production and nodulation compared to monoculture, but soybeans were suppressed in mixtures with both grasses. Composted chicken manure shifted competition in favor of weeds at the expense of cowpea (2005), stimulated weed and grass biomass production (2006), and suppressed nodulation of soybean (2006). In a complementary on-farm trial, cowpea mixtures with sorghum–sudangrass suppressed weed biomass by 99%; however, both common purslane and hairy galinsoga produced sufficient seeds (600 seeds m−2) to replenish the existing weed seedbank. Results suggest that (1) mixtures of cowpeas with grasses can improve nodulation, lower seed costs, and reduce the risk of weed seed production; (2) soybean is not compatible with grasses in mixture; and (3) future costs of weed seed production must be considered when determining optimal cover crop choices.

Results (Thai) 1:

ฤดูร้อน leguminous ครอบคลุมพืชสามารถปรับปรุงดินสุขภาพ และลดต้นทุนทางเศรษฐกิจ และสิ่งแวดล้อมที่เกี่ยวข้องกับปุ๋ย N อย่างไรก็ตาม ยอมรับคือมักจะจำกัด โดยปราบปรามวัชพืชต่ำเมื่อเทียบกับพืชครอบคลุม nonlegume ในฟิลด์การทดลองดำเนินการในพืชอินทรีย์ครอบระบบเหนือกลางนิวยอร์ก ทดสอบสมมุติฐานหลักที่สอง: (1) น้ำยาผสม legume ครอบคลุมพืชผล (cowpea และถั่วเหลือง) กับหญ้า (ข้าวฟ่าง – sudangrass และประเทศญี่ปุ่น) ลดผลิตเมล็ดพันธุ์วัชพืช และเพิ่มผลผลิตพืชครอบคลุมสัมพันธ์ legume monocultures และผลการแข่งขันสามารถวัชพืชและพืชปก nonlegume กะความอุดมสมบูรณ์ของดิน (2) สูง พืชที่ครอบคลุมถูกโตเพียงอย่างเดียว หรือ ในชุดหญ้า – legume มี หรือไม่ มีมูลไก่ composted สภาวะแห้ง ร้อนใน cowpea และถั่วเหลืองพืชครอบคลุมได้อย่างรุนแรงไว้ก่อน โดยในเรื่องวัชพืช และข้าวฟ่าง-sudangrass ในน้ำยาผสม ในชีวมวล legume ต่ำ nodulation ต่ำ และผลิตเมล็ดพันธุ์อมาแรนท์พาวเวล (> 25000 เมล็ด m−2) ระดับสูง ภายใต้อุณหภูมิทั่วไปและสภาพฝนในปี 2549, cowpea น้ำยาผสมกับประเทศญี่ปุ่นถูกกระตุ้น cowpea ผลิตชีวมวลและเปรียบเทียบกับเรื่อง nodulation แต่ถั่วเหลืองที่ถูกระงับในน้ำยาผสมกับหญ้าทั้งสอง มูลไก่ composted เปลี่ยนแข่งขันสามารถวัชพืชค่าใช้จ่าย cowpea (2005), ถูกกระตุ้นวัชพืชและหญ้าชีวมวลผลิต (2006), และระงับ nodulation ของถั่วเหลือง (2006) ในการเสริมในฟาร์มทดลอง น้ำยาผสม cowpea มีข้าวฟ่าง-sudangrass ถูกระงับวัชพืชชีวมวล โดย 99% อย่างไรก็ตาม purslane ทั่วไปและ galinsoga ที่ผมผลิตเมล็ดพันธุ์ (เมล็ด 600 m−2) พอไปเติม seedbank วัชพืชที่มีอยู่ ผลแนะนำว่า cowpeas กับหญ้าผสม (1) สามารถปรับปรุง nodulation ต้นทุนต่ำกว่าเมล็ด และลดความเสี่ยงของการผลิตเมล็ดพันธุ์วัชพืช (2) ไม่เข้ากันกับหญ้าส่วนผสม ถั่วเหลือง และต้องพิจารณาต้นทุนในอนาคต (3) การผลิตเมล็ดพันธุ์วัชพืชเมื่อกำหนดตัวเลือกที่เหมาะสมครอบคลุมพืช

Results (Thai) 2:

ฤดูร้อนพืชคลุมตระกูลถั่วสามารถปรับปรุงสุขภาพของดินและลดค่าใช้จ่ายทางเศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อมที่เกี่ยวข้องกับปุ๋ยเอ็น แต่การนำไปใช้เป็นข้อ จำกัด มักจะปราบปรามวัชพืชที่ไม่ดีเมื่อเทียบกับพืชคลุม nonlegume ในการทดลองดำเนินการในระบบการปลูกพืชผักอินทรีย์ในภาคเหนือภาคกลางนิวยอร์กสองสมมติฐานหลักได้มีการทดสอบ (1) ผสมพืชคลุมตระกูลถั่ว (ถั่วพุ่มและถั่วเหลือง) กับหญ้า (ข้าวฟ่าง-sudangrass และข้าวฟ่างญี่ปุ่น) ลดการผลิตเมล็ดวัชพืชและ เพิ่มผลผลิตพืชคลุมเทียบกับพืชตระกูลถั่ว monocultures และ (2) อุดมสมบูรณ์ของดินที่สูงขึ้นการเปลี่ยนแปลงผลการแข่งขันในความโปรดปรานของวัชพืชและพืชคลุม nonlegume พืชคลุมปลูกเพียงอย่างเดียวหรือในชุดหญ้าพืชตระกูลถั่วที่มีหรือไม่มีมูลไก่หมัก ภายใต้ร้อนแห้งในปี 2005, ถั่วพุ่มและพืชคลุมถั่วเหลืองที่ถูกเก็บกดอย่างรุนแรงวัชพืชในเชิงเดี่ยวและข้าวฟ่าง-sudangrass ผสมส่งผลให้ชีวมวลถั่วต่ำเกิดปมที่น่าสงสารและระดับสูงของพาวเวลการผลิตเมล็ดพันธุ์ผักโขม (> 25,000 เมล็ดเมตร -2) ภายใต้อุณหภูมิปกติมากขึ้นและสภาพปริมาณน้ำฝนในปี 2006 ผสมกับถั่วพุ่มข้าวฟ่างญี่ปุ่นกระตุ้นการผลิตชีวมวลถั่วพุ่มและเกิดปมเมื่อเทียบกับเชิงเดี่ยว แต่ถูกระงับถั่วเหลืองผสมกับหญ้าทั้งสอง มูลไก่หมักเลื่อนการแข่งขันในความโปรดปรานของวัชพืชที่ค่าใช้จ่ายของถั่วพุ่ม (2005) กระตุ้นวัชพืชและการผลิตชีวมวลหญ้า (2006) และปราบปรามเกิดปมถั่วเหลือง (2006) ในการประกอบการพิจารณาคดีในฟาร์มผสมกับถั่วพุ่มข้าวฟ่าง-sudangrass ปราบปรามชีวมวลวัชพืชโดย 99%; แต่ทั้งคุณนายตื่นสายและ galinsoga ขนผลิตเมล็ดเพียงพอ (600 เมล็ดของ m-2) ที่จะเติมเต็ม seedbank วัชพืชที่มีอยู่ ผลการวิจัยแนะนำว่า (1) ผสมกับหญ้า cowpeas สามารถปรับปรุงการเกิดปมค่าใช้จ่ายเมล็ดพันธุ์ลดลงและลดความเสี่ยงของการผลิตเมล็ดพันธุ์วัชพืช; (2) ถ​​ั่วเหลืองไม่เข้ากันกับหญ้าในส่วนผสม; และ (3) ค่าใช้จ่ายในอนาคตของการผลิตเมล็ดพันธุ์วัชพืชจะต้องพิจารณาเมื่อพิจารณาทางเลือกที่ดีที่สุดพืชคลุม

Results (Thai) 3:

ฤดูร้อนทั้งพืชคลุมดินสามารถปรับปรุงสุขภาพของดินและลดต้นทุนทางเศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อมที่เกี่ยวข้องกับปุ๋ย อย่างไรก็ตาม การปราบปรามอย่างต่อเนื่อง โดยวัชพืชมักไม่ดีเมื่อเทียบกับ nonlegume ครอบคลุมพืช ในการทดลองภาคสนามดำเนินการในระบบการปลูกผักอินทรีย์ในภาคเหนือกลางนิวยอร์ก สองสมมติฐานหลักคือการทดสอบ :( 1 ) ส่วนผสมของพืชคลุมถั่ว ( ถั่วพุ่มถั่วเหลืองกับหญ้า ( sudangrass –ข้าวฟ่างและข้าวฟ่างญี่ปุ่นลดการผลิตเมล็ดวัชพืชและเพิ่มผลผลิตพืชตระกูลถั่วคลุมเทียบกับทรีตเมนต์ ( 2 ) ดินมีความอุดมสมบูรณ์สูง กะ ผลการแข่งขันในความโปรดปรานของวัชพืชและพืชคลุม nonlegume .ปลูกพืชคลุมด้วยหญ้าและถั่วเพียงอย่างเดียวหรือรวมกันกับไม่หมักมูลไก่ ภายใต้เงื่อนไขที่ร้อนแห้งใน 2005 , ถั่วและถั่วเหลืองเป็นพืชคลุมในการปราบปรามอย่างรุนแรงจากวัชพืชและข้าวฟ่าง– sudangrass ในส่วนผสม ทำให้ถั่วน้อยชีวมวลเกิดไม่ดี และมีระดับสูงของเพาเวลล์ผักโขมการผลิตเมล็ดพันธุ์ ( เมล็ด  25000 m − 2 )ภายใต้อุณหภูมิปกติและสภาวะฝนตกใน 2006 , ถั่วพุ่มหญ้าผสมกับญี่ปุ่น กระตุ้นการผลิตชีวมวลและการเกิดเมื่อเทียบกับการปลูกพืชเชิงเดี่ยว แต่ถูกระงับในถั่วเหลืองผสมกับหญ้า หมักมูลไก่ เลื่อนการแข่งขันในความโปรดปรานของวัชพืชที่ค่าใช้จ่ายของถั่วพุ่ม ( 2005 ) , กระตุ้นวัชพืชและผลผลิตมวลชีวภาพของหญ้า ( 2006 )และยับยั้งการเกิดของถั่วเหลือง ( 2006 ) ส่วนในการทดลองในฟาร์ม , ถั่วผสมกับ sudangrass ข้าวฟ่างและปราบปรามวัชพืช โดย 99 เปอร์เซ็นต์ อย่างไรก็ตาม ทั้งทั่วไปและขน galinsoga ผักเบี้ยผลิตเมล็ดเพียงพอ ( 600 เมล็ด m − 2 ) เพื่อเติมเต็มวัชพืชที่มีอยู่ seedbank . ผลการวิจัยพบว่า ( 1 ) cowpeas ผสมกับหญ้าสามารถปรับปรุงการเกิดลดต้นทุนเมล็ดพันธุ์และลดความเสี่ยงของวัชพืช ผลิตเมล็ดพันธุ์ ( 2 ) ถั่วเหลืองไม่เข้ากันได้กับหญ้าในส่วนผสม และ ( 3 ) ต้นทุนในอนาคตของการผลิตเมล็ดพันธุ์วัชพืชที่ต้องพิจารณาเมื่อการกำหนดที่เหมาะสมครอบคลุมพืชทางเลือก