Political System of Bhutan The poli

Political System of Bhutan


The political system of Bhutan has evolved over time together with its tradition and culture. It has developed from a fragmented and a disoriented rule of the different regions by local chieftains, lords and clans into the parliamentary democracy we have in place today.

The first move towards a systematic scheme of governance came in 1616 with the arrival of Zhabdrung Nawang Namgyal from Tibet. He introduced the dual system of governance with the Je Khenpo as the spiritual head of the nation and the Desis, as the head of the temporal aspects.

But a major breakthrough came about in 1907 when the people unanimously enthroned Ugyen Wangchuck as the fist hereditary King of Bhutan. He was the man who had proven his mettle by banding together the different Dzongpons and Penlops (governors of fortress), ending centuries of strife and bringing much needed stability and peace to the country. Since then, the country has been ruled by successive monarchs of the Wangchuck dynasty.

In a move to ensure a more democratic governance of the country, the Third King Jigme Dorji Wangchuck instituted the National Assembly (Tshogdu) in 1953. Every gewog has an elected member representing it in the National assembly. It became a platform where the people’s representatives enacted laws and discussed issues of national importance.

The establishment of the Royal Advisory Council (Lodoe Tshogde) in 1963 as a link between the king, council of ministers and the people was another move towards democratization. It also advised the king and the council of ministers on important issues and ensured that projects were implemented successfully.

The institution of Dzongkhag Yargay Tshogdu (District Development Assembly) in 1981 and Gewog Yargay Tshogchung (County Development Assembly) in 1991 by the Fourth King Jigme Singye Wangchuck was another move towards decentralization.

But the devolution of the power of the King in 1998 to the cabinet ministers was the highest form of decentralization. The King, thereafter, began to serve as the Head of the State while the government was managed by the Prime Minister.

In November 2001, on the advice of the Fourth king, a committee chaired by the Chief Justice of Bhutan, was formed to draft the constitution of Bhutan. The constitution was launched in 2008 and with it a parliamentary democracy introduced. The progression from Hereditary Monarchy to that of a Parliamentary Democracy has been a carefully managed process that culminated in 2008 when Bhutan held its first elections country wide. The Druk Phunsum Tshogpa was mandated by the people to head the new government with a major victory with 45 elected members, Lyonchen Jigme Y Thinley steered the government with just two opposition members from the People’s Democratic Party in 2008.The term of DPT (Druk Phuensum Tshogpa) has ended and people have chosen PDP (People’s Democratic Party) on 13th July 2013 as the new government.Today Tshering Tobgay is the Prime Minister of the new government.



The organs of the Bhutanese government comprise of the Legislature, Judiciary and the Executive. The ruling political party, the opposition and the National Council now forms the legislative body.
- See more at: http://www.tourism.gov.bt/about-bhutan/political-system-of-bhutan#sthash.GoxYiWs9.dpuf

Results (Thai) 1:

ระบบการเมืองของประเทศภูฏาน มีพัฒนาระบบการเมืองของภูฏานช่วงเวลาพร้อมกับประเพณีและวัฒนธรรม มันได้พัฒนาจากที่อยู่อย่างกระจัดกระจายและกฎ disoriented ของภูมิภาคต่าง ๆ โดยเฉพาะ chieftains ขุนนาง และสมัครพรรคพวกเป็นประชาธิปไตยแบบรัฐสภาที่เรามีในวันนี้ ย้ายแรกต่อโครงร่างระบบการปกครองมาในค.ศ. 1616 ที่ทิเบตวิ Nawang Zhabdrung มาจากทิเบต เขาแนะนำระบบการปกครองคู่กับ Je Khenpo ใหญ่จิตวิญญาณของประชาชาติและ Desis ใหญ่ด้านขมับ แต่ความก้าวหน้าสำคัญมาในเศษ ๆ เมื่อคนมีมติเป็นเอกฉันท์ภายอุกเป็นกำปั้นกษัตริย์รัชทายาทแห่งภูฏาน เขาเป็นคนที่มีพิสูจน์เชิงเขาแถบด้วยกัน Dzongpons และ Penlops (ผู้ว่าราชการของป้อมปราการ) แตกต่างกัน ศตวรรษที่สิ้นสุดของการปะทะกันและนำความต้องการความมั่นคงและความสงบสุขให้ประเทศ หลังจากนั้น ประเทศได้ถูกปกครอง โดยกษัตริย์ต่อ ๆ มาของราชวงศ์กษัตริย์จิกมี่ดอร์ในการย้ายให้กำกับดูแลมากกว่าประชาธิปไตยของประเทศ แบบสามกษัตริย์ห้องส่งกษัตริย์จิกมี่ดอร์โลกสมัชชาแห่งชาติ (Tshogdu) ในปีค.ศ. 1953 ทุก gewog มีสมาชิกได้รับเลือกแสดงในสมัชชาแห่งชาติ ได้กลายเป็นเวทีที่ผู้แทนประชาชนบัญญัติกฎหมาย และกล่าวถึงปัญหาสำคัญของชาติThe establishment of the Royal Advisory Council (Lodoe Tshogde) in 1963 as a link between the king, council of ministers and the people was another move towards democratization. It also advised the king and the council of ministers on important issues and ensured that projects were implemented successfully.The institution of Dzongkhag Yargay Tshogdu (District Development Assembly) in 1981 and Gewog Yargay Tshogchung (County Development Assembly) in 1991 by the Fourth King Jigme Singye Wangchuck was another move towards decentralization.But the devolution of the power of the King in 1998 to the cabinet ministers was the highest form of decentralization. The King, thereafter, began to serve as the Head of the State while the government was managed by the Prime Minister.ในเดือน 2001 พฤศจิกายน ในคำแนะนำของกษัตริย์สี่ คณะกรรมการประเทศ โดยประธานศาลสูงสุดของภูฏาน ก่อร่างรัฐธรรมนูญของภูฏาน รัฐธรรมนูญถูกเปิดตัว ในปี 2008 และด้วยนำประชาธิปไตยแบบรัฐสภา ความก้าวหน้าจากสถาบันพระมหากษัตริย์รัชทายาทแห่งประชาธิปไตยรัฐสภาที่มีกระบวนการจัดการอย่างระมัดระวังที่ culminated ใน 2008 เมื่อภูฏานจัดเป็นประเทศแรกที่เลือกตั้งกว้าง Druk Phunsum Tshogpa ถูกบังคับ โดยคนเหนือรัฐบาลใหม่กับชัยชนะที่สำคัญกับสมาชิกป่าว 45, Thinley Y Lyonchen ห้อง steered รัฐบาลเพียงสองฝ่ายค้านสมาชิกจากพรรคประชาธิปไตยประชาชนระยะ 2008.The DPT (Druk Phuensum Tshogpa) ได้สิ้นสุดลง และผู้คนได้เลือกร่วมประชุม PDP (พรรคประชาธิปไตยประชาชน) บน 13 2013 กรกฎาคมเป็นรัฐบาลใหม่ วันนี้ Tshering Tobgay เป็นนายกรัฐมนตรีของรัฐบาลใหม่ มีอวัยวะของรัฐบาล Bhutanese ทูลเกล้าทูลกระหม่อม ตุลาการ และบริหาร ฝ่ายค้าน พรรคการเมืองปกครอง และ สภาแห่งชาติขณะนี้รูปแบบสภาร่าง-ดูเพิ่มเติมได้ที่: http://www.tourism.gov.bt/about-bhutan/political-system-of-bhutan#sthash.GoxYiWs9.dpuf

Results (Thai) 2:

ระบบการเมืองของประเทศภูฏานระบบการเมืองของภูฏานมีการพัฒนาอยู่ตลอดเวลาร่วมกันกับประเพณีและวัฒนธรรม มันได้พัฒนาจากการแยกส่วนและกฎวุ่นวายของภูมิภาคต่าง ๆ เป็นต้นท้องถิ่นขุนนางและสมัครพรรคพวกเข้าสู่ระบอบประชาธิปไตยแบบรัฐสภาที่เรามีในสถานที่ในวันนี้. ย้ายเป็นครั้งแรกที่มีต่อโครงการระบบการกำกับดูแลกิจการที่เดินเข้ามาใน 1616 กับการมาถึงของ Zhabdrung Nawang Namgyal จากทิเบต เขาแนะนำระบบที่สองของการกำกับดูแลที่มี Je Khenpo เป็นหัวจิตวิญญาณของประเทศและ Desis ที่เป็นหัวของด้านชั่วคราว. แต่ความก้าวหน้าที่สำคัญมาในปี 1907 เมื่อคนมีมติเป็นเอกฉันท์ปราบดาภิเษก Ugyen Wangchuck เป็นกำปั้นคิงทางพันธุกรรม ของภูฏาน เขาเป็นคนที่ได้พิสูจน์ความกล้าหาญของเขาโดยการรวมตัวกัน Dzongpons แตกต่างกันและ Penlops (ราชการของป้อมปราการ) สิ้นสุดศตวรรษของความขัดแย้งและนำความมั่นคงที่จำเป็นมากและความสงบสุขให้กับประเทศ ตั้งแต่นั้นมาประเทศได้รับการปกครองโดยพระมหากษัตริย์ต่อเนื่องของราชวงศ์วังชุก. ในการย้ายเพื่อให้แน่ใจว่าการปกครองระบอบประชาธิปไตยมากขึ้นของประเทศที่สามกษัตริย์ Jigme Dorji Wangchuck ก่อตั้งสมัชชาแห่งชาติ (Tshogdu) ในปี 1953 gewog ทุกคนมีการเลือกตั้ง ที่เป็นตัวแทนของสมาชิกในสภาแห่งชาติ มันจะกลายเป็นแพลตฟอร์มที่ผู้แทนของประชาชนที่ตรากฎหมายและกล่าวถึงปัญหาสำคัญของชาติ. สถานประกอบการของ Royal สภาที่ปรึกษา (Lodoe Tshogde) ในปี 1963 ในขณะที่การเชื่อมโยงระหว่างกษัตริย์สภารัฐมนตรีและคนที่ถูกย้ายไปเป็นประชาธิปไตยอีก นอกจากนี้ยังแนะนำให้กษัตริย์และสภารัฐมนตรีในประเด็นที่สำคัญและทำให้มั่นใจได้ว่าโครงการที่ได้ดำเนินการประสบความสำเร็จ. สถาบัน Dzongkhag Yargay Tshogdu (ที่สหประชาชาติตำบลการพัฒนา) ในปี 1981 และ Gewog Yargay Tshogchung (มณฑลพัฒนาสภา) ในปี 1991 โดยที่สี่กษัตริย์ Jigme Singye Wangchuck ก็ย้ายไปกระจายอำนาจอีก. แต่ความรับผิดชอบของการใช้พลังงานของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวในปี 1998 ไปยังรัฐมนตรีที่เป็นรูปแบบสูงสุดของการกระจายอำนาจ กษัตริย์หลังจากนั้นเริ่มที่จะทำหน้าที่เป็นประมุขแห่งรัฐในขณะที่รัฐบาลได้รับการจัดการโดยนายกรัฐมนตรี. ในเดือนพฤศจิกายนปี 2001 ตามคำแนะนำของพระมหากษัตริย์ที่สี่ที่คณะกรรมการประธานโดยหัวหน้าผู้พิพากษาของภูฏานที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อร่าง รัฐธรรมนูญของภูฏาน รัฐธรรมนูญที่ได้รับการเปิดตัวในปี 2008 และกับมันระบอบประชาธิปไตยแบบรัฐสภาแนะนำ ความก้าวหน้าทางพันธุกรรมจากสถาบันพระมหากษัตริย์กับที่ของประชาธิปไตยรัฐสภาได้รับการจัดการอย่างระมัดระวังกระบวนการที่ culminated ในปี 2008 เมื่อภูฏานครั้งแรกของการเลือกตั้งทั่วประเทศ หัวราน้ำ Phunsum Tshogpa ได้รับคำสั่งจากคนที่จะเป็นหัวหน้ารัฐบาลใหม่ด้วยชัยชนะที่สำคัญที่มีการเลือกตั้งสมาชิก 45, Lyonchen Jigme Y Thinley นำรัฐบาลที่มีเพียงสองคนต่อต้านจากคนของพรรคประชาธิปัตย์ในระยะ 2008.The ของโยธาธิการ (Druk Phuensum Tshogpa) ได้สิ้นสุดลงและผู้คนได้เลือก PDP (คนของพรรคประชาธิปัตย์) วันที่ 13 กรกฎาคม 2013 เป็นใหม่ government.Today Tshering Tobgay เป็นนายกรัฐมนตรีของรัฐบาลใหม่. อวัยวะของรัฐบาลภูฏานประกอบด้วยสภานิติบัญญัติตุลาการและบริหาร . ณ พรรคการเมืองฝ่ายค้านและสภาแห่งชาติในขณะนี้รูปแบบการร่างกฎหมาย. - ดูเพิ่มเติมได้ที่: http://www.tourism.gov.bt/about-bhutan/political-system-of-bhutan#sthash.GoxYiWs9 dpuf

Results (Thai) 3:

ระบบการเมืองของภูฏาน


ระบบการเมืองของภูฏานมีการพัฒนาอยู่ตลอดเวลาพร้อมกับประเพณีและวัฒนธรรม ได้มีการพัฒนาจากการแยกส่วนและ disoriented กฎของภูมิภาคต่างๆ โดยชนเผ่าท้องถิ่น และขุนนางตระกูลเป็นประชาธิปไตยระบบรัฐสภาที่เราได้ในวันนี้

ก่อนย้ายสู่โครงการระบบธรรมาภิบาลเข้ามา 1616 กับการมาถึงของซับดรุง nawang Namgyal จากทิเบต เขาแนะนำสองระบบธรรมาภิบาล กับ เจ เคนโป เป็นหัวจิตวิญญาณของชาติและ desis เป็นหัวหน้าในลักษณะชั่วคราว

แต่ผลงานออกมาใน 1907 เมื่อประชาชนพร้อมใจกันปราบดาภิเษกอุกเยนวังชุกเป็นกำปั้นจากกษัตริย์แห่งภูฏาน เขาคือชายผู้ซึ่งได้พิสูจน์ความกล้าหาญของเขาโดยแถบกัน dzongpons แตกต่างกันและ penlops ( ผู้ว่าการป้อม ) สิ้นสุดศตวรรษของความขัดแย้งและนำมากต้องการความมั่นคงและสันติภาพในประเทศ ตั้งแต่นั้นมาประเทศที่ได้รับการปกครองโดยพระมหากษัตริย์ต่อเนื่องของราชวงศ์วังชุก

ในการย้ายเพื่อให้แน่ใจว่า การปกครองประชาธิปไตยของประเทศที่สามกษัตริย์จิกมี ดอร์จิ วังจุกจัดตั้งสภานิติบัญญัติแห่งชาติ ( tshogdu ) ในปี 1953 ทุก gewog มีสมาชิกที่ได้รับเลือกเป็นตัวแทนในสภานิติบัญญัติแห่งชาติมันเป็นแพลตฟอร์มที่ผู้แทนของประชาชนที่บัญญัติกฎหมายและกล่าวถึงประเด็นที่สำคัญแห่งชาติ .

การจัดตั้งสภาที่ปรึกษาราช ( lodoe tshogde ) ในปี 1963 เป็นลิงค์ระหว่างกษัตริย์ คณะรัฐมนตรี และ ประชาชนอีกย้ายไปสู่ประชาธิปไตยมันยังได้แนะนำกษัตริย์และสภารัฐมนตรีในประเด็นที่สำคัญ และมั่นใจว่าโครงการได้ดำเนินการเรียบร้อยแล้ว

สถาบัน dzongkhag yargay tshogdu พัฒนา ( สภาตำบล ) ในปี 1981 และ gewog yargay tshogchung ( การพัฒนาสภามณฑล ) ในปี 1991 โดยกษัตริย์จิกมี ซิงเย วังชุก สี่ถูกย้ายไปอีก

ต่อการกระจายอำนาจแต่การถ่ายโอนอำนาจของกษัตริย์ ในปี พ.ศ. 2541 คณะรัฐมนตรีเป็นรูปแบบสูงสุดของการกระจายอำนาจ กษัตริย์ หลังจากนั้นจึงเริ่มให้บริการในฐานะหัวหน้าของรัฐ ในขณะที่รัฐบาลมีการจัดการโดยนายกรัฐมนตรี

ในเดือนพฤศจิกายน 2544 ตามคำแนะนำของกษัตริย์ที่สี่ คณะกรรมการเป็นประธานโดยหัวหน้าผู้พิพากษาของภูฏาน ก่อตั้งขึ้นเพื่อร่างรัฐธรรมนูญของภูฏานรัฐธรรมนูญได้เปิดตัวในปี 2008 และเป็นรัฐสภาประชาธิปไตยแนะนำ ความคืบหน้าจากทางสถาบันที่เป็นประชาธิปไตยรัฐสภาได้รับการจัดการอย่างระมัดระวัง กระบวนการที่ culminated ใน 2008 การเลือกตั้งครั้งแรกเมื่อภูฏานจัดขึ้นที่ประเทศกว้างDruk phunsum tshogpa ถูกบังคับโดยประชาชนให้หัวหน้าส่วนราชการใหม่ด้วยชัยชนะที่สำคัญกับ 45 การเลือกตั้งสมาชิก lyonchen จิกมีทินเลย์ Y อ่ะรัฐบาลมีเพียงสองสมาชิกฝ่ายค้านจากพรรคประชาธิปไตยของประชาชนใน 2008 . ระยะเวลาของ dpt ( ดรุก phuensum tshogpa ) ได้สิ้นสุดลงแล้ว และคนก็เลือก PDP ( ประชาธิปไตยของประชาชนปาร์ตี้ ) เมื่อวันที่ 13 กรกฎาคม 2013 เป็นรัฐบาลใหม่