Small fossils, big storiesAlthough

Small fossils, big stories
Although they may not look like much, small bits of fossils from places called microsites contain a wealth of information. Microsites are spots where fossils from many different animals have accumulated. They can contain bones from frogs, salamanders, lizards, crocodiles, birds, mammals, and dinosaurs. By studying these microsites, palaeontologists can better understand what kinds of animals would have been living in a single area at a certain point in time. The Grande Prairie region contains numerous microsites, and museum researchers are currently sorting and identifying the fossils from different locations.

Dinosaur skins
The Wapiti Formation not only preserves the hard bones of dinosaurs, but also sometimes preserves the fossil skin of these animals as well. Former museum palaeontologist Dr. Phil Bell recently described a duck-billed dinosaur fossil from the area that had skin impressions of a large, rooster-like comb on top of its head, a feature never seen in dinosaurs like that before. Other research is continuing on the fossil skin impressions found with other dinosaurs from the area.

How does a dinosaur grow?
One of the best known fossil resources in the Grande Prairie region is the large and dense horned dinosaur bone bed found at Pipestone Creek. Bone beds can play an important role in helping us to understand how dinosaurs may have grown through time. By taking thin sections through bones, palaeontologists can observe approximately how old different sizes of dinosaurs were, to see how quickly they grew and how and when they developed their distinctive features. Currie Museum palaeontologists, working with researchers from the University of Alberta and the Royal Tyrrell Museum, are busy sectioning and studying as many fossils as they can.

That’s not a dinosaur
Recently some of the best preserved specimens, and most interesting fossils, to come out of the Grande Prairie region have not been dinosaurs at all, but other animals such as lizards and turtles. In 2010, two new lizards from Kleskun Hill, just east of Grande Prairie, were described , and in the past several field seasons, palaeontologists from the museum have collected numerous turtle fossils from the area. Turtle fossils are very poorly known from areas north of Edmonton, with only a small handful of records to date. Understanding where these animals lived is important to reconstructing the climates and geography of the region, as well as North America, during the Late Cretaceous.

Results (Thai) 1:

ซากดึกดำบรรพ์ขนาดเล็ก ขนาดใหญ่เรื่องราวถึงแม้ว่าพวกเขาอาจไม่เหมือนมาก บิตขนาดเล็กของซากดึกดำบรรพ์จากสถานที่เรียกว่า microsites ประกอบด้วยข้อมูลให้เลือกมากมาย Microsites เป็นจุดที่มีสะสมซากดึกดำบรรพ์จากสัตว์ต่าง ๆ มากมาย พวกเขาสามารถประกอบด้วยกระดูกกบ salamanders กิ้งก่า จระเข้ นก เลี้ยงลูกด้วยนม และไดโนเสาร์ โดยศึกษาเหล่านี้ microsites, palaeontologists สามารถเข้าใจสัตว์ชนิดใดจะเคยอาศัยอยู่ในพื้นที่ที่เป็นจุดเดียวในเวลานั้น ภูมิภาคทุ่งหญ้าแกรนด์ประกอบด้วย microsites มากมาย และนักวิจัยของพิพิธภัณฑ์ในปัจจุบันเรียงลำดับ และซากดึกดำบรรพ์จากสถานที่ระบุสกินไดโนเสาร์ผู้แต่ง Wapiti ไม่เพียงแต่รักษากระดูกแข็งของไดโนเสาร์ แต่รักษาผิวฟอสซิลของสัตว์เหล่านี้รวมทั้งบางครั้งยัง พิพิธภัณฑ์อดีต palaeontologist ดร. Phil เบลล์เพิ่งอธิบายเรียกเป็ดไดโนเสาร์ซากดึกดำบรรพ์จากพื้นที่ที่มีความรู้สึกผิวหวีใหญ่ ระกาเหมือนบนหัวของมัน ลักษณะการทำงานที่ไม่เคยเห็นในไดโนเสาร์เช่นก่อน วิจัยอื่น ๆ อย่างต่อเนื่องบนอิมผิวฟอสซิลพบกับไดโนเสาร์จากพื้นที่อื่น ๆวิธีไม่ไดโนเสาร์เติบโตทรัพยากรฟอสซิลรู้จักกันดีในภูมิภาคแกรนด์แพรรีเป็นนอนกระดูกไดโนเสาร์ horned ขนาดใหญ่ และหนาแน่นครี Pipestone กระดูกเตียงสามารถเล่นมีบทบาทสำคัญในการช่วยให้เราเข้าใจว่าไดโนเสาร์อาจได้เติบโตผ่านเวลา โดยการส่วนบางผ่านทางกระดูก palaeontologists สามารถสังเกตประมาณอายุขนาดของไดโนเสาร์ถูก การดูความเร็วการเติบโตอย่างไร และเมื่อพวกเขาได้รับการพัฒนาคุณลักษณะโดดเด่นของพวกเขา เอ็มบาสซี่พิพิธภัณฑ์ palaeontologists ทำงานกับนักวิจัยจากมหาวิทยาลัยเบอร์และพิพิธภัณฑ์ Tyrrell ราช มี sectioning ว่างและศึกษาซากดึกดำบรรพ์มากที่สุดเท่าที่จะสามารถที่ไม่ใช่ไดโนเสาร์ล่า สุดรักษาไว้เป็นตัวอย่าง และซากดึกดำบรรพ์ที่น่าสนใจ มาจากภูมิภาคแกรนด์แพรรีไม่ได้ไดโนเสาร์ทั้งหมด แต่สัตว์อื่น ๆ เช่นกิ้งก่าและเต่า ในปี 2553 กิ้งก่าสองใหม่จาก Kleskun ฮิลล์ เพียงตะวันออกแกรนด์แพรรี ถูกอธิบาย และในผ่านมาหลายเขตข้อมูลฤดูกาล palaeontologists จากพิพิธภัณฑ์ได้เก็บรวบรวมซากดึกดำบรรพ์เต่าจำนวนมากจากพื้นที่ ซากดึกดำบรรพ์ของเต่ามากไม่ดีทราบว่าจากทางจากเอ็ดมันตัน เท่ากำมือเล็ก ๆ ของเร็กคอร์ดวันที่ ซึ่งสัตว์เหล่านี้อาศัยความเข้าใจเป็นสิ่งสำคัญในการฟื้นฟูสภาพอากาศและภูมิประเทศในภูมิภาค รวมทั้งอเมริกาเหนือ ระหว่าง Cretaceous สาย

Results (Thai) 2:

ฟอสซิลขนาดเล็กเรื่องราวใหญ่ถึงแม้ว่าพวกเขาอาจจะดูไม่เหมือนมากบิตขนาดเล็กของฟอสซิลจากสถานที่ที่เรียกว่าเพจมีความมั่งคั่งของข้อมูล Microsites เป็นจุดที่ฟอสซิลจากสัตว์ที่แตกต่างกันได้สะสม พวกเขาสามารถมีกระดูกจากกบซาลาแมนเดจิ้งจกจระเข้นกเลี้ยงลูกด้วยนมและไดโนเสาร์ โดยการศึกษาเพจเหล่านี้ palaeontologists จะสามารถเข้าใจสิ่งที่ชนิดของสัตว์ที่จะได้รับที่อาศัยอยู่ในพื้นที่เดียวที่จุดหนึ่งในเวลา ภูมิภาค Grande Prairie เพจมีจำนวนมากและนักวิจัยที่พิพิธภัณฑ์กำลังคัดแยกและระบุฟอสซิลจากสถานที่ที่แตกต่างกัน. กินไดโนเสาร์ในรูปแบบ Wapiti ไม่เพียง แต่รักษากระดูกของไดโนเสาร์ยาก แต่บางครั้งยังรักษาผิวฟอสซิลของสัตว์เหล่านี้ได้เป็นอย่างดี พิพิธภัณฑ์อดีต palaeontologist ดร. ฟิลเบลล์เมื่อเร็ว ๆ นี้อธิบายไดโนเสาร์เป็ดเรียกเก็บเงินฟอสซิลจากพื้นที่ที่มีการแสดงผลของผิวที่มีขนาดใหญ่หวีไก่เหมือนด้านบนของหัวของมันมีคุณสมบัติที่ไม่เคยเห็นในไดโนเสาร์เช่นนั้นก่อน งานวิจัยอื่น ๆ อย่างต่อเนื่องในการแสดงผลผิวฟอสซิลพบกับไดโนเสาร์จากพื้นที่. อย่างไรเติบโตไดโนเสาร์? หนึ่งที่รู้จักกันดีทรัพยากรฟอสซิลในภูมิภาค Grande Prairie เป็นกระดูกไดโนเสาร์มีเขาที่มีขนาดใหญ่และมีความหนาแน่นเตียงพบได้ที่ Pipestone ครีก เตียงกระดูกสามารถมีบทบาทสำคัญในการช่วยให้เราเข้าใจว่าไดโนเสาร์อาจมีการเติบโตผ่านช่วงเวลาที่ โดยการใช้บางส่วนผ่านกระดูก palaeontologists สามารถสังเกตประมาณว่าขนาดแตกต่างกันของไดโนเสาร์เก่าเขาเพื่อดูว่าพวกเขาเติบโตอย่างรวดเร็วและวิธีการและเมื่อพวกเขาได้รับการพัฒนาของพวกเขาคุณสมบัติที่โดดเด่น palaeontologists พิพิธภัณฑ์กะหรี่การทำงานร่วมกับนักวิจัยจากมหาวิทยาลัยอัลเบอร์ตาและพระราช Tyrrell พิพิธภัณฑ์มี sectioning วุ่นวายและการศึกษาฟอสซิลให้มากที่สุดเท่าที่พวกเขาสามารถ. ที่ไม่ไดโนเสาร์เมื่อเร็ว ๆ นี้บางส่วนของตัวอย่างที่ดีที่สุดที่เก็บรักษาไว้และฟอสซิลที่น่าสนใจที่สุดที่จะออกมา ของภูมิภาค Grande Prairie ได้ไดโนเสาร์ไม่ได้เลย แต่สัตว์อื่น ๆ เช่นกิ้งก่าและเต่า ในปี 2010, จิ้งจกสองใหม่จาก Kleskun ฮิลล์ทางตะวันออกของแกรนด์แพรรีอธิบายและในอดีตที่ผ่านมาฤดูกาลสนามหลาย palaeontologists จากพิพิธภัณฑ์ได้เก็บรวบรวมฟอสซิลเต่าจำนวนมากออกจากพื้นที่ ฟอสซิลเต่าเป็นที่รู้จักกันได้ไม่ดีมากจากพื้นที่ทางตอนเหนือของเอดมันตันมีเพียงกำมือเล็ก ๆ ของการบันทึกวันที่ ความเข้าใจที่สัตว์เหล่านี้อาศัยอยู่เป็นสิ่งสำคัญเพื่อการฟื้นฟูภูมิอากาศและภูมิศาสตร์ของภูมิภาคเช่นเดียวกับทวีปอเมริกาเหนือในช่วงปลายยุค

Results (Thai) 3:

ฟอสซิลขนาดเล็กใหญ่ราว
แม้ว่าอาจจะดูไม่เหมือน บิตขนาดเล็กของฟอสซิลจากสถานที่ที่เรียกว่า microsites มีความมั่งคั่งของข้อมูล microsites จุดที่ซากฟอสซิลจากสัตว์ต่าง ๆมีการสะสม พวกเขาสามารถมีกระดูกจากซาลาแมนเดอร์ จิ้งจก กบ จระเข้ นก สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม และไดโนเสาร์ โดยศึกษา microsites เหล่านี้palaeontologists สามารถเข้าใจสิ่งที่ชนิดของสัตว์ที่น่าจะอยู่ในพื้นที่เดียวที่จุดหนึ่งในเวลา ที่แกรนด์ทุ่งหญ้าเขตประกอบด้วย microsites มากมาย นักวิจัยและพิพิธภัณฑ์ในการเรียงลำดับและการระบุฟอสซิลจากสถานที่ที่แตกต่างกัน


ไดโนเสาร์สกินที่ตั้งการพัฒนาไม่เพียง แต่รักษายาก กระดูกของไดโนเสาร์แต่บางครั้งยังเก็บรักษาฟอสซิลผิวหนังของสัตว์เหล่านี้ด้วย ผู้ศึกษาซากดึกดำบรรพ์หรือซากฟอสซิลพิพิธภัณฑ์อดีต ดร. ฟิล เบลล์เพิ่งอธิบายเป็ดเรียกเก็บเงิน ฟอสซิล ไดโนเสาร์ จากพื้นที่ที่ไม่มีการแสดงผล ผิวของขนาดใหญ่ , ไก่ เช่น หวี บนหัวของมันมีไม่เคยเห็นไดโนเสาร์แบบนี้มาก่อนงานวิจัยอื่น ๆอย่างต่อเนื่องบนผิวผลพบฟอสซิลไดโนเสาร์อื่น ๆจากพื้นที่

ทำไมไดโนเสาร์เติบโต ?
หนึ่งที่ดีที่สุดที่รู้จักกันในแหล่งซากดึกดำบรรพ์ใน grande ทุ่งหญ้าเขตคือขนาดใหญ่และหนาแน่นกระดูกไดโนเสาร์ที่พบเขานอน pipestone ครีก เตียงกระดูกสามารถมีบทบาทสำคัญในการช่วยให้เราเข้าใจว่าไดโนเสาร์อาจจะเติบโตผ่านเวลาโดยเอาส่วนบางผ่านกระดูก palaeontologists สามารถสังเกตประมาณว่าอายุขนาดแตกต่างกันของไดโนเสาร์ได้ เพื่อดูว่าพวกเขาเติบโตอย่างรวดเร็วและวิธีการและเมื่อพวกเขาพัฒนาคุณลักษณะที่โดดเด่นของพวกเขา พิพิธภัณฑ์ palaeontologists กะหรี่ ทำงานร่วมกับนักวิจัยจากมหาวิทยาลัยอัลเบอร์ตา และพระ tyrrell พิพิธภัณฑ์ยุ่งวุ่นกับการเรียนเป็นฟอสซิลมากที่สุดเท่าที่พวกเขาสามารถ

นั่นไม่ใช่ไดโนเสาร์
เมื่อเร็ว ๆนี้บางส่วนของที่ดีที่สุดและเก็บรักษาตัวอย่างฟอสซิลที่น่าสนใจที่สุดที่จะออกมาจาก grande ทุ่งหญ้าเขตมีไดโนเสาร์เลย แต่สัตว์อื่น ๆ เช่น กิ้งก่าและเต่า ใน 2010 , สองจิ้งจกใหม่จาก kleskun ฮิลล์ , ทางตะวันออกของแกรนด์แพรรี ถูกอธิบายไว้ และที่ผ่านมาหลายสนามฤดูกาลpalaeontologists จากพิพิธภัณฑ์ได้รวบรวมฟอสซิลเต่ามากมาย จากพื้นที่ ฟอสซิลเต่ามีงานมากรู้จักจากพื้นที่ทางตอนเหนือของนิวยอร์ก มีเพียงหยิบมือเล็ก ๆของข้อมูลวันที่ ความเข้าใจที่สัตว์เหล่านี้อาศัยอยู่เป็นสิ่งสำคัญที่จะสร้างบรรยากาศและสภาพภูมิศาสตร์ของพื้นที่ รวมทั้งอเมริกาเหนือในช่วงปลายยุคครีเตเชียส .