Part 6. DiscussionIt is now widely

Part 6. Discussion
It is now widely accepted that health literacy reaches beyond the ability of the individual patient. It is about the communication skills of the health practitioners a patient is interacting with, and the ability of other stakeholders, such as health organisations and media, to provide health information and services in ways that are appropriate for that individual (Institute of Medicine 2004). Health literacy is therefore a product of the convergence of numerous factors and stakeholders (Rudd et al 2007; Koh et al 2012).
In order to reduce the number of serious skin infections and skin infections requiring hospitalisation there needs to be improved prevention and treatment of skin conditions by parents and caregivers at home as well as more timely access to primary health care. Improving the health literacy skills and knowledge (in relation to skin infections) of parents and caregivers will contribute to improved prevention and treatment of skin infections in children. The aim of the present research was to identify and assess the effectiveness of health literacy interventions for strengthening the prevention and management of skin infections in Māori children less than 15 years of age. This was achieved through identifying health literacy barriers and facilitators, highlighting interventions, and demonstrating how health literacy might be increased in order to improve outcomes associated with skin infections.
Health practitioners play a key role in building health literacy with parents and caregivers by involving, engaging with, and empowering parents and caregivers to learn more about skin infections. The parents and caregivers who participated in this research were motivated to do so because they wanted more information and advice about all types of common skin infections, how to prevent and manage infections for their children, and where to access health services and advice. Responding to this demand from parents and caregivers is a health literacy opportunity.
Skin infection resources for parents and caregivers that can be used by health practitioners to build health literacy skills and knowledge were developed and trialled during the project. Parents and caregivers were very receptive to the resources and the discussions these generated with health practitioners. Using resources in this way can make a significant contribution to building health literacy.
Guidance about how to use the resources to building health literacy with parents and caregivers was also provided for health practitioners. While there was awareness amongst health practitioners of the value of good resources for parents and caregivers, there was less awareness of how health practitioners need to use resources (or other strategies) to build health literacy. Unfortunately, little feedback was received on the guidance resources for health practitioners and more investigation is needed to determine whether the guidance was effective, plus when and why health practitioners did not implement it.
43
Health guidance and advice for parents and caregivers needs to be easily accessible if parents and caregivers are to receive the regular and sustained support needed to build health literacy skills and knowledge for skin infections. PHNs, community health workers, and similar health practitioners are accessible to parents, caregivers and children and ideally placed to help improve health literacy. Schools also provide an important access point for building health literacy amongst children, and supporting the health literacy of parents and caregivers.

Results (Thai) 1:

ส่วนที่ 6 สนทนามันตอนนี้อย่างกว้างขวางยอมรับว่า สามารถสุขภาพถึงนอกเหนือจากความสามารถของผู้ป่วยแต่ละราย เป็นการศึกษาเกี่ยวกับทักษะการสื่อสารของผู้สุขภาพผู้ป่วยเป็นการโต้ตอบกับ และความสามารถของเสีย สุขภาพองค์กรและสื่อ ให้ข้อมูลด้านสุขภาพและบริการที่เหมาะสำหรับบุคคลนั้น (สถาบันของยา 2004) วัดสุขภาพเป็นผลิตภัณฑ์ของการบรรจบกันของปัจจัยต่าง ๆ และเสีย (รัด et al 2007 ดังนั้น เกาะ et al 2012)เพื่อลดจำนวนเชื้อที่ร้ายแรง และติดเชื้อต้อง hospitalisation ที่มีต้องมีการป้องกันปรับปรุงและรักษาสภาพผิวโดยผู้ปกครอง และเรื้อรังที่บ้าน ตลอดจนถึงเวลาเพิ่มเติมหลักการดูแลสุขภาพผิว ปรับปรุงสุขภาพวัดทักษะและความรู้ (เกี่ยวกับเชื้อ) ของผู้ปกครองและเรื้อรังจะนำไปสู่การป้องกันปรับปรุงและรักษาผิวหนังการติดเชื้อในเด็ก มีจุดมุ่งหมายของการวิจัยมีการ ระบุ และประเมินประสิทธิผลของมาตรการวัดสุขภาพการเสริมสร้างป้องกันและการจัดการของเชื้อในเมารีเด็กอายุต่ำกว่า 15 ปี นี้สำเร็จผ่านอุปสรรคสามารถสุขภาพระบุและเบา ๆ เน้นการแทรกแซง และเห็นว่าสามารถสุขภาพอาจเพิ่มขึ้นเพื่อปรับปรุงผลลัพธ์ที่เกี่ยวข้องกับเชื้อสุขภาพผู้มีบทบาทสำคัญในการสร้างสุขภาพวัดกับพ่อแม่และเรื้อรัง โดยผู้ปกครองที่เกี่ยวข้องกับ ต้องมี และศักยภาพและเรื้อรังเพิ่มเติมเกี่ยวกับเชื้อ ผู้ปกครองและเรื้อรังที่เข้าร่วมในงานวิจัยนี้ได้แรงบันดาลใจให้ทำเช่นนั้น เพราะพวกเขาต้องการข้อมูลเพิ่มเติมและคำแนะนำเกี่ยวกับชนิดทั้งหมดของการติดเชื้อผิวหนังทั่วไป วิธีการป้องกัน และจัดการให้เด็กที่ติดเชื้อ และสถานในการเข้าถึงบริการสุขภาพและคำแนะนำ ตอบสนองความต้องการนี้จากพ่อแม่และเรื้อรังมีโอกาสความสามารถสุขภาพผิวหนังติดเชื้อเรื้อรังที่สามารถใช้ โดยผู้สุขภาพเพื่อสร้างสุขภาพวัดทักษะและความรู้ และผู้ปกครองได้รับการพัฒนาและ trialled ระหว่างโครงการ ผู้ปกครองและเรื้อรังมีทรัพยากรการสนทนาเหล่านี้สร้างขึ้น ด้วยผู้สุขภาพครอบครัว ใช้ทรัพยากรในวิธีนี้สามารถทำให้ส่วนสำคัญในการสร้างสุขภาพสามารถนอกจากนี้ยังได้ให้คำแนะนำเกี่ยวกับวิธีการใช้ทรัพยากรในการสร้างสุขภาพวัดกับพ่อแม่และเรื้อรังสำหรับผู้สุขภาพ ในขณะที่มีความรู้ท่ามกลางผู้สุขภาพมูลค่าของทรัพยากรที่ดีสำหรับผู้ปกครองและเรื้อรัง มีจิตสำนึกน้อยวิธีสุขภาพผู้ต้องการใช้ทรัพยากร (หรือกลยุทธ์อื่น ๆ) เพื่อสร้างวัดสุขภาพ อับ ผลป้อนกลับน้อยได้รับทรัพยากรคำแนะนำสำหรับผู้สุขภาพ และตรวจสอบเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อตรวจสอบว่าคำแนะนำมีประสิทธิภาพ บวกเมื่อใด และทำไมผู้สุขภาพไม่ไม่นำไปใช้43คำแนะนำสุขภาพและคำแนะนำสำหรับผู้ปกครองและเรื้อรังต้องเดินทางหากผู้ปกครองและเรื้อรังจะได้รับการสนับสนุนอย่างสม่ำเสมอ และ sustained จำเป็นในการสร้างสุขภาพวัดทักษะและความรู้สำหรับเชื้อ PHNs ผู้ปฏิบัติงานสุขภาพชุมชน สุขภาพแพทย์ผู้จะสามารถเข้าถึงผู้ปกครอง เรื้อรัง และเด็ก และวางเพื่อช่วยปรับปรุงสุขภาพสามารถ นอกจากนี้โรงเรียนยังให้เป็นจุดสำคัญสำหรับสร้างสุขภาพวัดท่ามกลางเด็ก และสนับสนุนวัดสุขภาพของพ่อแม่และเรื้อรัง

Results (Thai) 2:

ส่วนที่ 6 การอภิปราย
คือตอนนี้ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางว่าการรู้หนังสือสุขภาพถึงเกินความสามารถของผู้ป่วยแต่ละราย มันเป็นเรื่องของทักษะการสื่อสารของผู้ปฏิบัติงานสุขภาพของผู้ป่วยจะมีปฏิสัมพันธ์กับและความสามารถของผู้มีส่วนได้เสียอื่น ๆ เช่นหน่วยงานด้านสุขภาพและสื่อเพื่อให้ข้อมูลด้านสุขภาพและการให้บริการในรูปแบบที่มีความเหมาะสมสำหรับบุคคลที่ (สถาบันการแพทย์ 2004) . ความรู้สุขภาพจึงเป็นผลิตภัณฑ์ของการบรรจบกันของปัจจัยจำนวนมากและผู้มีส่วนได้เสีย (รัดด์ et al, 2007; เกาะ et al, 2012).
เพื่อที่จะลดจำนวนผู้ติดเชื้อที่ผิวหนังร้ายแรงและติดเชื้อที่ผิวหนังต้องรักษาในโรงพยาบาลมีความต้องการที่จะได้รับการปรับปรุงการป้องกันและรักษา สภาพผิวโดยพ่อแม่และผู้ดูแลผู้ป่วยที่บ้านรวมทั้งการเข้าถึงทันเวลามากขึ้นในการดูแลสุขภาพเบื้องต้น การปรับปรุงทักษะความรู้ด้านสุขภาพและความรู้ (ในความสัมพันธ์กับการติดเชื้อที่ผิวหนัง) ของพ่อแม่และผู้ดูแลผู้ป่วยจะมีส่วนร่วมในการป้องกันที่ดีขึ้นและการรักษาโรคผิวหนังในเด็ก จุดมุ่งหมายของการวิจัยในปัจจุบันคือการระบุและประเมินประสิทธิภาพของการแทรกแซงความรู้ด้านสุขภาพสำหรับการเสริมสร้างการป้องกันและการจัดการของการติดเชื้อที่ผิวหนังในเด็กMāoriน้อยกว่า 15 ปี นี่คือความสำเร็จผ่านการระบุอุปสรรคความรู้ด้านสุขภาพและการอำนวยความสะดวกและไฮไลท์การแทรกแซงและแสดงให้เห็นถึงวิธีการความรู้ด้านสุขภาพอาจจะมีการเพิ่มขึ้นในการที่จะปรับปรุงผลที่เกี่ยวข้องกับการติดเชื้อที่ผิวหนัง.
ผู้ปฏิบัติงานสุขภาพมีบทบาทสำคัญในการสร้างความรู้ด้านสุขภาพกับผู้ปกครองและผู้ดูแลที่เกี่ยวข้องกับการมีส่วนร่วม ด้วยและเสริมสร้างศักยภาพของผู้ปกครองและผู้ดูแลผู้ป่วยที่จะเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับการติดเชื้อที่ผิวหนัง ผู้ปกครองและผู้ดูแลผู้ป่วยที่เข้าร่วมในงานวิจัยนี้ได้รับแรงจูงใจที่จะทำเช่นนั้นเพราะพวกเขาต้องการข้อมูลเพิ่มเติมและคำแนะนำเกี่ยวกับทุกประเภทของการติดเชื้อที่ผิวหนังทั่วไปวิธีการป้องกันและจัดการการติดเชื้อสำหรับเด็กของพวกเขาและการที่จะเข้าถึงบริการด้านสุขภาพและให้คำแนะนำ การตอบสนองต่อความต้องการจากผู้ปกครองและผู้ดูแลผู้ป่วยนี้เป็นโอกาสที่ความรู้ด้านสุขภาพ.
ทรัพยากรการติดเชื้อทางผิวหนังสำหรับผู้ปกครองและผู้ดูแลผู้ป่วยที่สามารถนำมาใช้โดยปฏิบัติงานด้านสุขภาพที่จะสร้างทักษะความรู้ด้านสุขภาพและความรู้ที่ได้รับการพัฒนาและ trialled ในโครงการ ผู้ปกครองและผู้ดูแลผู้ป่วยได้เปิดกว้างมากไปยังแหล่งข้อมูลและการอภิปรายเหล่านี้สร้างขึ้นด้วยปฏิบัติงานด้านสุขภาพ การใช้ทรัพยากรในลักษณะนี้สามารถสร้างผลงานที่สำคัญในการสร้างความรู้ด้านสุขภาพ.
คำแนะนำเกี่ยวกับวิธีการใช้ทรัพยากรในการสร้างความรู้สุขภาพที่มีผู้ปกครองและผู้ดูแลผู้ป่วยให้ยังสำหรับการปฏิบัติงานด้านสุขภาพ ในขณะที่มีการรับรู้ในหมู่ผู้ปฏิบัติงานด้านสุขภาพของมูลค่าของแหล่งข้อมูลที่ดีสำหรับพ่อแม่และผู้ดูแลผู้ป่วยมีความตระหนักน้อยของวิธีการปฏิบัติงานด้านสุขภาพจำเป็นต้องใช้ทรัพยากร (หรือกลยุทธ์อื่น ๆ ) เพื่อสร้างความรู้ด้านสุขภาพ แต่น่าเสียดายที่ความคิดเห็นเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ได้รับเกี่ยวกับทรัพยากรคำแนะนำสำหรับการปฏิบัติงานด้านสุขภาพและการตรวจสอบเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อตรวจสอบว่าคำแนะนำที่มีประสิทธิภาพรวมทั้งเวลาและเหตุผลที่ปฏิบัติงานด้านสุขภาพไม่ได้ใช้มัน.
43
คำแนะนำด้านสุขภาพและคำแนะนำสำหรับผู้ปกครองและผู้ดูแลผู้ป่วยจะต้องได้อย่างง่ายดาย สามารถเข้าถึงได้ถ้าพ่อแม่และผู้ดูแลผู้ป่วยจะได้รับการสนับสนุนอย่างต่อเนื่องเป็นประจำและจำเป็นในการสร้างทักษะความรู้ด้านสุขภาพและความรู้สำหรับการติดเชื้อที่ผิวหนัง PHNs คนงานสุขภาพชุมชนและการปฏิบัติงานด้านสุขภาพที่คล้ายกันจะสามารถเข้าถึงได้ให้กับผู้ปกครองผู้ดูแลผู้ป่วยและเด็กและวางไว้อย่างยิ่งที่จะช่วยปรับปรุงความรู้ด้านสุขภาพ โรงเรียนยังมีจุดเชื่อมต่อที่สำคัญสำหรับการสร้างความรู้ด้านสุขภาพในหมู่เด็กและการสนับสนุนความรู้ด้านสุขภาพของพ่อแม่และผู้ดูแลผู้ป่วย

Results (Thai) 3:

ส่วนที่ 6 การอภิปราย
ตอนนี้ยอมรับกันอย่างกว้างขวางว่า การรู้หนังสือสุขภาพถึงเกินความสามารถของผู้ป่วยแต่ละคน มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับทักษะในการสื่อสารสุขภาพของผู้ปฏิบัติงานคือการโต้ตอบกับผู้ป่วย และความสามารถของผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง เช่น องค์กรสุขภาพและสื่อเพื่อให้ข้อมูลด้านสุขภาพและบริการในรูปแบบที่เหมาะสมกับแต่ละสถาบันแพทยศาสตร์ 2004 ) ความรู้สุขภาพจึงเป็นผลิตภัณฑ์ของการบรรจบกันของหลายปัจจัยและผู้มีส่วนได้เสีย ( รัดด์ et al , 2007 ; เกาะ et al
2012 )เพื่อลดจำนวนเชื้อที่ผิวหนังที่ร้ายแรงและการติดเชื้อผิวหนังต้องเข้าโรงพยาบาลนั้น ต้องมีการปรับปรุงการป้องกันและรักษาสภาพผิวโดยผู้ปกครองและผู้ดูแลที่บ้านรวมทั้งเวลามากขึ้นการเข้าถึงการดูแลสุขภาพเบื้องต้นพัฒนาทักษะและความรู้ด้านสุขภาพ ( สัมพันธ์กับการติดเชื้อผิวหนัง ) ของผู้ปกครองและผู้ดูแลผู้ป่วยจะส่งผลให้ผิวดีขึ้น ป้องกันและรักษาโรคติดเชื้อในเด็กจุดมุ่งหมายของงานวิจัยนี้คือ เพื่อศึกษาและประเมินประสิทธิภาพของมาตรการเพื่อเสริมสร้างความรู้ด้านการป้องกันและการจัดการผิวเชื้อใน M อุบาสกโอริ เด็กต่ำกว่า 15 ปี นี้ได้ผ่านการระบุอุปสรรคด้านสุขภาพและการจัดการ เน้นการแทรกแซง ,แสดงให้เห็นถึงวิธีการและความรู้สุขภาพอาจจะเพิ่มขึ้นเพื่อปรับปรุงผลลัพธ์ที่เกี่ยวข้องกับการติดเชื้อผิวหนัง .
ผู้ปฏิบัติงานสุขภาพมีบทบาทสำคัญในการสร้างความรู้ต่อผู้ปกครองและผู้ดูแลผู้ป่วย โดยเกี่ยวข้องกับ เป็นเสน่ห์ และเสริมสร้างศักยภาพของผู้ปกครองและผู้ดูแลผู้ป่วยที่จะเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับการติดเชื้อผิวหนังผู้ปกครองและผู้ดูแลผู้ป่วยที่เข้าร่วมการวิจัยนี้มีแรงจูงใจที่จะทำเช่นนั้นเพราะพวกเขาต้องการข้อมูลเพิ่มเติมและคำแนะนำเกี่ยวกับทุกประเภทของการติดเชื้อผิวหนังที่พบบ่อย วิธีป้องกันและจัดการเชื้อสำหรับเด็กของพวกเขาและที่เข้าถึงบริการสุขภาพและคำแนะนำ เพื่อตอบสนองความต้องการนี้ จากผู้ปกครองและผู้ดูแลมีความรู้สุขภาพ
โอกาส .โรคผิวหนังที่ทรัพยากรสำหรับผู้ปกครองและผู้ดูแลผู้ป่วยที่สามารถใช้โดยนักสุขภาพเพื่อสร้างทักษะด้านสุขภาพและความรู้ถูกพัฒนาและ trialled ในระหว่างโครงการ ผู้ปกครองและผู้ดูแลกำลังอ่อนไหวมากกับทรัพยากรและการอภิปรายเหล่านี้สร้างขึ้นด้วยพันธกิจสุขภาพการใช้ทรัพยากรในลักษณะนี้จะให้ประโยชน์ด้านสุขภาพอาคาร .
คำแนะนำเกี่ยวกับวิธีการใช้ทรัพยากรเพื่อสร้างความรู้ต่อผู้ปกครองและผู้ดูแลผู้ป่วยก็ให้ผู้ปฏิบัติงานด้านสุขภาพ ในขณะที่มีความตระหนักในหมู่ผู้ปฏิบัติงานสุขภาพของมูลค่าของทรัพยากรที่ดีสำหรับผู้ปกครองและผู้ดูแลมีความรู้น้อยของวิธีการปฏิบัติงานด้านสุขภาพที่ต้องใช้ทรัพยากร ( หรือกลยุทธ์อื่น ๆ ) เพื่อสร้างความรู้สุขภาพ โชคร้ายหน่อย ติชมได้ตามคำแนะนำทรัพยากรสำหรับผู้ปฏิบัติงานด้านสุขภาพและการสอบสวนเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อตรวจสอบว่า การแนะแนว มีผลบวกและทำไมเมื่อผู้ปฏิบัติงานสุขภาพไม่ได้ใช้

แต่มันการแนะแนวสุขภาพและคำแนะนำสำหรับผู้ปกครองและผู้ดูแลผู้ป่วยจะต้องสามารถเข้าถึงได้ง่าย หากผู้ปกครองและผู้ดูแลผู้ป่วยที่จะได้รับปกติ และได้รับการสนับสนุนที่จำเป็นในการสร้างทักษะด้านสุขภาพและความรู้สำหรับการติดเชื้อผิวหนัง phns พนักงานสุขภาพชุมชนและผู้ปฏิบัติงานด้านสุขภาพที่คล้ายกันสามารถเข้าถึงพ่อแม่การดูแลเด็กและอยู่ใจกลางเพื่อช่วยปรับปรุงความรู้สุขภาพ โรงเรียนยังมีจุดเชื่อมต่อที่สำคัญสำหรับการสร้างความรู้สุขภาพในหมู่เด็กและสนับสนุนสุขภาพ ความรู้ จาก พ่อแม่ และผู้ดูแล