Method: Normally hearing children w

Method: Normally hearing children who were clinically diagnosed with SLI (n = 22)
or APD (n = 19), and a quasirandom sample of mainstream school (MS) children
(n = 47) aged 6–13 years, underwent tests of verbal and nonverbal IQ, digit span,
nonsense word repetition, Spoonerisms, reading, grammar, and sentence and
VCV nonword intelligibility. Parents completed questionnaires on the children’s
communication, listening, and behavior.
Results: There was generally no difference between the performance of the children
with SLI and the children with APD on the questionnaire and test measures, and both
groups consistently and significantly underperformed compared with the children
in the MS group. Speech intelligibility in both noise and quiet was unimpaired in
the SLI and APD groups.
Conclusion: Despite clinical diagnoses of SLI or APD, the 2 groups of children had
very similar behavioral and parental report profiles, suggesting that the children were
differentially diagnosed based on their referral route rather than on actual differences.

Results (Thai) 1:

วิธีการ: โดยปกติได้ยินเด็กที่มีวินิจฉัยทางคลินิกกับ SLI (n = 22)หรือ APD (n = 19), และตัวอย่าง quasirandom ของเด็กนักเรียนหลัก (MS)(n = 47) อายุ 6 – 13 ปี ผ่านการทดสอบของวาจา และ nonverbal IQ หลักระยะเหลวไหลซ้ำ Spoonerisms การอ่าน ไวยากรณ์ คำ และประโยค และVCV nonword intelligibility พ่อแม่สมบูรณ์แบบสอบถามในเด็กสื่อสาร การฟัง และลักษณะการทำงานผลลัพธ์: มีโดยทั่วไปไม่มีความแตกต่างระหว่างประสิทธิภาพการทำงานของเด็กSLI และเด็กกับ APD ประเมินแบบสอบถามและทดสอบ และทั้งสองกลุ่มอย่างสม่ำเสมอ และอย่างมีนัยสำคัญ underperformed เมื่อเทียบกับเด็กในกลุ่ม MS Speech intelligibility ในเงียบสงบและเสียงรบกวนที่ unimpaired ในกลุ่มของ APD และ SLIสรุป: แม้ว่าการวินิจฉัยทางคลินิกของ SLI หรือ APD กลุ่ม 2 เด็กมีคล้ายพฤติกรรม และผู้ปกครองรายงานประวัติ แนะนำให้ เด็ก ๆการวินิจฉัย differentially อยู่ บนเส้นทางอ้างอิงของพวกเขา มากกว่าความแตกต่างที่แท้จริง

Results (Thai) 2:

วิธีการ: เด็กปกติได้ยินที่ได้รับการวินิจฉัยทางคลินิกด้วย SLI (n = 22)
หรือ APD (n = 19) และตัวอย่าง quasirandom ของโรงเรียนหลัก (MS) เด็ก
(n = 47) อายุ 6-13 ปีที่ผ่านมาได้รับการทดสอบทางวาจา
และอวัจนภาษาไอคิวช่วงหลักซ้ำคำว่าเรื่องไร้สาระSpoonerisms อ่านไวยากรณ์และประโยคและ
VCV nonword เข้าใจ ผู้ปกครองเสร็จแบบสอบถามเกี่ยวกับเด็กของการสื่อสารการฟังและพฤติกรรม. ผลการศึกษา: มีทั่วไปความแตกต่างระหว่างการปฏิบัติงานของเด็ก ๆ ไม่มีด้วยSLI และเด็กที่มี APD ในแบบสอบถามและมาตรการการทดสอบและทั้งสองกลุ่มอย่างต่อเนื่องและunderperformed อย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับ เด็กในกลุ่มMS ความชัดเจนของเสียงพูดทั้งเสียงและเงียบสงบได้ไม่เสียหายในกลุ่ม SLI และ APD. สรุป: แม้จะมีการวินิจฉัยทางคลินิกของ SLI หรือ APD ที่ 2 กลุ่มของเด็กที่มีลักษณะคล้ายกันมากโปรไฟล์รายงานพฤติกรรมและผู้ปกครองบอกว่าเด็กที่ได้รับการวินิจฉัยแตกต่างกันขึ้นอยู่กับพวกเขาเส้นทางการอ้างอิงมากกว่าความแตกต่างที่เกิดขึ้นจริงใน

Results (Thai) 3:

วิธีการ : ปกติได้ยินเด็กที่คลินิกการวินิจฉัยกับ SLI ( N = 22 )
หรือ APD ( n = 19 ) และ quasirandom ตัวอย่างของโรงเรียนหลัก ( MS ) เด็ก
( n = 47 ) อายุ 6 - 13 ปี เข้ารับการทดสอบด้วยวาจาและ nonverbal IQ ช่วงหลัก
ไร้สาระคําซ้ํา , spoonerisms การอ่าน ไวยากรณ์ และโครงสร้างประโยคและ
vcv nonword เข้าใจ . พ่อแม่ของเด็ก
เสร็จ แบบสอบถามการสื่อสาร การฟัง และพฤติกรรม
ผล : มีโดยทั่วไปไม่มีความแตกต่างระหว่างประสิทธิภาพของเด็ก
กับ SLI และเด็ก APD ในแบบสอบถามและมาตรการทดสอบ และทั้งสองกลุ่มมี underperformed เสมอ

เมื่อเทียบกับเด็กในกลุ่ม MS เข้าใจพูดทั้งเสียงและเงียบอยู่ในกลุ่มและไม่ลดน้ำหนัก

ฉบับ .สรุป : แม้จะมีการวินิจฉัยทางคลินิกของ SLI หรือ APD , กลุ่มที่ 2 เด็กมี
โปรไฟล์รายงานพฤติกรรมและผู้ปกครองที่คล้ายกันมาก แนะนำว่า เด็กที่ถูกวินิจฉัยต่างกัน ตามเส้นทาง
การอ้างอิงของพวกเขามากกว่าในความแตกต่างที่เกิดขึ้นจริง