There may be no traffic lights in T

There may be no traffic lights in Thimpu, the capital of Bhutan, but there is wireless Internet. The Bhutanese tried traffic lights, but soon got rid of them. People did not like the impersonal flashing lights, so they went back to a traffic officer in white gloves. This selectivity is just one example of how the Bhutanese are handling a difficult transition in their society. They have begun introducing modern technology while carefully guarding their thousandyear. old way of life. For many years, geography and politics helped to maintain Bhutan's isolation. This sparsely populated democracy is high in the Himalayan mountains between India and China. Most of it is protected forest, and many villages are not accessible by roads. Nearly 70 percent of the population work in agriculture. Also, only a few tourists are allowed to visit every year. These tourists can easily be spotted among the Bhutanese, who dress traditional clothing. Today, however, a need for increased access country modernize its health-care system. Faced with a shortage of hospitals, doctors, and money leaders have skipped many of the traditional tobuilding infrastructure. Rather than building roads andlandlines, they havegonestraight to wireless technology. Today doctors in Bhutan's remote villages use wireless technology to send harder cases, along with X rays and other supporting material, to Japan, ndia, and other countries. Experts in those countries evaluate the cases and back treatment suggestions. In less than half the time it would take to send a patient to a hospital by ambulance (Twenty or more hours in many instances, the village doctoris able to treat the patient.

Results (Thai) 1:

อาจไม่มีสัญญาณไฟจราจรใน Thimpu เมืองหลวงของประเทศภูฏาน แต่มีอินเตอร์เน็ตไร้สาย Bhutanese ที่พยายามไฟจราจร แต่เร็ว ๆ นี้ ได้กำจัดของพวกเขา คนไม่ชอบไม้มีไฟกะพริบ ดังนั้นพวกเขาก็กลับไปที่เจ้าหน้าที่จราจรในถุงมือสีขาว วิธีนี้เป็นตัวอย่างหนึ่งของวิธี Bhutanese ที่จะจัดการเปลี่ยนแปลงยากในสังคมของพวกเขา พวกเขาได้เริ่มแนะนำเทคโนโลยีที่ทันสมัยในขณะที่การรักษา thousandyear ของพวกเขาอย่างระมัดระวัง วิถีชีวิตเก่า สำหรับหลายปี ภูมิศาสตร์ และการเมืองช่วยรักษาแยกของภูฏาน ประชาธิปไตยนี้สถาปนิกจะสูงในเทือกเขาหิมาลัยระหว่างอินเดียและจีน ส่วนใหญ่จะเป็นป้องกันป่า และหมู่บ้านจำนวนมากไม่สามารถเข้าถึงได้ โดยถนน เกือบ 70 เปอร์เซ็นต์ของประชากรที่ทำงานในการเกษตร ยัง เพียงไม่กี่นักท่องเที่ยวได้ชมทุกปี นักท่องเที่ยวเหล่านี้สามารถได้ด่างระหว่าง Bhutanese ที่แต่งตัวแบบเสื้อผ้าได้ วันนี้ แต่ ต้องเข้าประเทศพัฒนาการของระบบสุขภาพ ประสบกับการขาดแคลนพยาบาล แพทย์ และนำเงินได้ข้ามหลายโครงสร้างพื้นฐาน tobuilding ดั้งเดิม แทนที่จะสร้างถนน andlandlines พวกเขา havegonestraight กับเทคโนโลยีไร้สาย วันนี้หมอในหมู่บ้านไกลของภูฏานใช้เทคโนโลยีไร้สายเพื่อส่งกรณียาก รังสี X และวัสดุอื่น ๆ สนับสนุน ไปญี่ปุ่น ndia และประเทศอื่น ๆ ผู้เชี่ยวชาญในประเทศประเมินกรณี และกลับรักษาคำแนะนำ ในเวลาน้อยกว่าครึ่งหนึ่ง ก็จะไปส่งผู้ป่วยไปโรงพยาบาล ด้วยรถพยาบาล (อย่าง น้อย 20 ชั่วโมงในหลายกรณี doctoris หมู่บ้านที่สามารถรักษาผู้ป่วย

Results (Thai) 2:

อาจจะไม่มีสัญญาณไฟจราจรใน Thimpu เมืองหลวงของภูฏาน แต่มีบริการอินเทอร์เน็ตไร้สาย ภูฏานพยายามที่สัญญาณไฟจราจร แต่เร็ว ๆ นี้ได้รับการกำจัดของพวกเขา คนไม่ชอบไฟกระพริบไม่มีตัวตนเพื่อให้พวกเขาเดินกลับไปที่ตำรวจจราจรในถุงมือสีขาว การเลือกนี้เป็นเพียงตัวอย่างหนึ่งของวิธีการที่ภูฏานมีการจัดการการเปลี่ยนแปลงที่ยากลำบากในสังคมของพวกเขา พวกเขาได้เริ่มแนะนำเทคโนโลยีที่ทันสมัย​​อย่างระมัดระวังในขณะที่พวกเขาเฝ้า thousandyear วิธีการแบบเก่าของชีวิต หลายปีที่ผ่านภูมิศาสตร์และการเมืองช่วยในการรักษาแยกของภูฏาน ซึ่งการปกครองระบอบประชาธิปไตยที่มีประชากรเบาบางสูงในภูเขาหิมาลัยระหว่างอินเดียและจีน ส่วนใหญ่จะได้รับการคุ้มครองป่าไม้และหลายหมู่บ้านไม่สามารถเข้าถึงได้โดยถนน เกือบร้อยละ 70 ของการทำงานของประชากรในภาคเกษตร นอกจากนี้เพียงไม่กี่นักท่องเที่ยวได้รับอนุญาตให้เข้าชมทุกปี นักท่องเที่ยวเหล่านี้สามารถจะเห็นในหมู่ภูฏานที่แต่งตัวเสื้อผ้าแบบดั้งเดิม อย่างไรก็ตามในวันนี้ความจำเป็นสำหรับประเทศที่เพิ่มขึ้นทันสมัย​​เข้าถึงระบบการดูแลสุขภาพของตน ต้องเผชิญกับปัญหาการขาดแคลนของโรงพยาบาลแพทย์และผู้นำเงินได้ข้ามหลาย tobuilding โครงสร้างพื้นฐานแบบดั้งเดิม แทนที่จะสร้างถนน andlandlines พวกเขา havegonestraight เทคโนโลยีไร้สาย แพทย์วันนี้ในภูฏานของหมู่บ้านห่างไกลใช้เทคโนโลยีไร้สายที่จะส่งกรณียากพร้อมกับรังสีเอกซ์และสนับสนุนวัสดุอื่น ๆ ไปยังประเทศญี่ปุ่น NDIA และประเทศอื่น ๆ ผู้เชี่ยวชาญในประเทศเหล่านั้นในการประเมินและข้อเสนอแนะกรณีการรักษาหลัง ในเวลาน้อยกว่าครึ่งหนึ่งของเวลาที่มันจะใช้เวลาในการส่งผู้ป่วยไปโรงพยาบาลโดยรถพยาบาล (ยี่สิบชั่วโมงหรือมากกว่าในหลาย ๆ หมู่บ้าน doctoris สามารถที่จะรักษาผู้ป่วย

Results (Thai) 3:

อาจจะไม่มีสัญญาณไฟจราจรในทิมพู เมืองหลวงของประเทศภูฏาน แต่มีอินเตอร์เน็ตไร้สาย ภูฐานพยายามสัญญาณไฟจราจร แต่เร็ว ๆนี้ กำจัดพวกเขาได้ คนไม่ได้ชอบที่กระพริบแสงเพื่อให้พวกเขากลับไปเป็นตำรวจจราจรในถุงมือสีขาว เลือกนี้เป็นเพียงตัวอย่างหนึ่งของวิธีการภูฏานมีการจัดการการยากในสังคมของพวกเขาพวกเขาได้เริ่มการแนะนำเทคโนโลยีที่ทันสมัยในขณะที่พยายามปกป้อง thousandyear ของพวกเขา วิธีการแบบเก่าของชีวิต เป็นเวลาหลายปี , การเมืองและภูมิศาสตร์ช่วยในการรักษาของภูฏานแยก นี้กระจัดกระจายอยู่สูงในเทือกเขาหิมาลัยระหว่างอินเดียและจีน ส่วนใหญ่เป็นป่าอนุรักษ์ และหลายหมู่บ้านไม่สามารถเข้าถึงได้โดยถนนเกือบร้อยละ 70 ของประชากรที่ทำงานในภาคเกษตร นอกจากนี้ เพียง ไม่ กี่ นักท่องเที่ยวสามารถเยี่ยมชมทุกปี นักท่องเที่ยวเหล่านี้ได้อย่างง่ายดายสามารถพบในภูฏาน ซึ่งชุดเสื้อผ้าแบบดั้งเดิม อย่างไรก็ตาม วันนี้ต้องเพิ่มการเข้าถึงระบบการดูแลสุขภาพของประเทศที่ทันสมัย . เผชิญกับปัญหาการขาดแคลนของโรงพยาบาล , แพทย์และผู้นำเงินข้ามไปหลายของโครงสร้างพื้นฐาน tobuilding แบบดั้งเดิม มากกว่าถนนอาคาร andlandlines พวกเขา havegonestraight เทคโนโลยีไร้สาย วันนี้หมอในภูฏาน เป็นหมู่บ้านที่ห่างไกลการใช้เทคโนโลยีไร้สายเพื่อส่งกรณียากพร้อมกับ X rays และวัสดุอื่น ๆ สนับสนุนให้ญี่ปุ่น ndia , และประเทศอื่น ๆผู้เชี่ยวชาญในประเทศเหล่านั้นประเมินกรณีและข้อเสนอแนะการรักษากลับ ในเวลาน้อยกว่าครึ่งหนึ่งของเวลาที่มันจะใช้เวลาที่จะส่งผู้ป่วยไปโรงพยาบาลโดยรถพยาบาล ( 20 ชั่วโมงหรือมากกว่าในบางกรณี หลายหมู่บ้าน doctoris สามารถรักษาคนไข้ได้