As a comparatist and legal theorist

As a comparatist and legal theorist, I must say that most discussions of the civil vs. common law tradition - both in the popular press and in the legal academy - tend, alas, to reveal more about the prejudices and stereotypes through which lawyers and laypersons alike perceive other countries and legal traditions than about how these legal systems really operate. Balanced as it may seem, I think this article still exaggerates the differences between the two traditions. In fact, judges have always played a significant role in law-making in both common and civil law countries. Even in France, supposedly the cradle of the civil law tradition and the birthplace of the Napoleonic codes, entire areas of law, such as administrative law, have been developed by the courts with very little in the way of codified legislation. Also, borrow a copy of the French Code civil at the nearest law library and you'll see that each article comes annotated with long lists of judicial holdings. Go and visit a law firm in Germany, France or Italy, you'll see that lawyers and their assistants spend much of their time scouring casebooks and database for "previous decisions" (they don't say "precedents") on the case at hand. In my view the persistent belief that there is a fundamental difference between common law and civil law systems is primarily the result of ideology (most people, law professors included, want to believe their legal system is the best, a belief more easily entertained by making bad caricatures of foreign legal traditions) and judicial rhetoric (generally speaking, civil law judges, because of the French revolution and its emphasis on statutory legislation as the "will of the people", have been more cautious to avoid being exposed as policy-makers). Going beyond superficial divergences in etiquette, dress-codes and writing styles, a systemic analysis is more likely to reveal that a common law judge and her civil law counterpart will resolve the disputes brought before them in light of the same set of legal and extra-legal considerations. Look at the European Court of Human Rights in Strasbourg, systematic quantitative studies have demonstrated that there is no statistically significant difference in voting behaviour between judges from common law jurisdictions (Ireland and UK) and civil law jurisdictions. A British human rights lawyer appointed to the Strasbourg may discover he has more in common with her Italian colleague than with the Irish judge when the latter happens to have a background in diplomacy. - See more at: http://www.economist.com/blogs/economist-explains/2013/07/economist-explains-10#sthash.9mtWDQiG.dpuf

Results (Thai) 1:

เป็น comparatist และกฎหมาย theorist ต้องบอกว่า สนทนามากที่สุดของประมวลกฎหมายแพ่งกับกฎหมายร่วมประเพณี - ทั้งในนิยม และ สถาบันทางกฎหมาย - มัก อนิจจา การเปิดเผยเพิ่มเติมเกี่ยวกับอคติและมักซึ่งทนายความและ laypersons เหมือนกันสังเกตอื่น ๆ ประเทศและประเพณีกฎหมายกว่าเกี่ยวกับวิธีระบบกฎหมายเหล่านี้จริง ๆ มีการ สมดุลเพราะอาจดูเหมือน ผมคิดว่า บทความนี้ยัง exaggerates ความแตกต่างระหว่างประเพณีสอง ในความเป็นจริง ผู้พิพากษาได้เสมอเล่นบทบาทสำคัญในการทำกฎหมายทั่วไปและกฎหมายแพ่งประเทศ แม้แต่ในประเทศฝรั่งเศส คาดคะเนแหล่งกำเนิดของกฎหมายแพ่งประเพณีและสถานที่เกิดของรหัส Napoleonic พื้นที่ทั้งหมดของกฎหมาย กฎหมายปกครอง เช่น ได้ถูกพัฒนาขึ้น โดยศาลมีน้อยมากทางกฎหมาย ประมวลกฎหมายสูง ยัง ยืมสำเนาของฝรั่งเศสรหัสแพ่งที่ห้องสมุดกฎหมายที่ใกล้ที่สุด และคุณจะเห็นว่า แต่ละบทความมาประกอบกับรายการยาวของตุลาการภิวัตน์โฮลดิ้งจำกัด ไป เยี่ยมชมบริษัทกฎหมายในเยอรมนี ฝรั่งเศส หรือ อิตาลี คุณจะเห็นว่า ทนายความและผู้ช่วยของเขาใช้จ่ายมากเวลาใย casebooks และฐานข้อมูลสำหรับการ "ตัดสินใจก่อนหน้านี้" (ไม่ว่า "เซลล์ที่ถูกอ้าง") ในกรณีที่ ในมุมมองของฉันความเชื่อแบบที่มี ความแตกต่างพื้นฐานระหว่างทั่วไปกฎหมายและระบบกฎหมายแพ่งเป็นหลักผลของอุดมการณ์ (ส่วนใหญ่คน อาจารย์กฎหมายรวม ต้องเชื่อว่า ระบบกฎหมายของพวกเขาเป็นสุด ความเชื่อกับความบันเทิงได้ง่ายขึ้นโดย caricatures ดีของประเพณีกฎหมายต่างประเทศ) และสำนวนยุติธรรม (โดยทั่วไปแล้ว พูด ผู้พิพากษากฎหมายแพ่ง การปฏิวัติฝรั่งเศสและกฎหมายตามกฎหมายเป็น "จะคน" เน้นความ ได้ระมัดระวังมากขึ้นเพื่อหลีกเลี่ยงการถูกเปิดเผยเป็น policy-makers) จะเกิน divergences ผิวเผินในมารยาท -การแต่งกาย และลักษณะการเขียน การวิเคราะห์ระบบเป็นแนวโน้มที่จะเปิดเผยว่า เป็นผู้พิพากษากฎหมายทั่วไปและรรกฎหมายแพ่งจะแก้ไขข้อพิพาทมาก่อนนั้นเมื่อพิจารณาตามกฎหมาย และนอกกฎหมายชุดเดียวกัน ดูที่ศาลสิทธิมนุษยชนในสตราสบูร์ก ยุโรป ระบบการศึกษาเชิงปริมาณได้แสดงว่า มีความไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในการออกเสียงลงคะแนนพฤติกรรมระหว่างผู้พิพากษาจากประเทศคอมมอนลอว์ (สาธารณรัฐไอร์แลนด์และสหราชอาณาจักร) และเขตพื้นที่ที่ดูแลกฎหมายแพ่ง ทนายความสิทธิมนุษยชนที่อังกฤษแต่งตั้งในสตราสบูร์กอาจพบเขาได้มากขึ้น in common with เพื่อนร่วมงานของเธออิตาลีกว่ากับผู้พิพากษาไอริชเมื่อเกิดขึ้นหลัง มีพื้นหลังในการทูต -ดูเพิ่มเติมได้ที่: http://www.economist.com/blogs/economist-explains/2013/07/economist-explains-10 #sthash.9mtWDQiG.dpuf

Results (Thai) 2:

เป็น comparatist และทฤษฎีทางกฎหมายที่ต้องบอกว่าการอภิปรายส่วนใหญ่ของทางแพ่งกับประเพณีกฎหมายทั่วไป - ทั้งในสื่อและในสถาบันการศึกษาตามกฎหมาย - มีแนวโน้มอนิจจาที่จะเปิดเผยเพิ่มเติมเกี่ยวกับอคติและแบบแผนซึ่งทนายความและ laypersons เหมือนกันเห็นว่าประเทศอื่น ๆ และประเพณีทางกฎหมายเกี่ยวกับวิธีการกว่าระบบกฎหมายเหล่านี้จริงๆทำงาน สมดุลมันอาจดูเหมือนผมคิดว่าบทความนี้ยังคงแสดงออกแตกต่างระหว่างสองประเพณี ในความเป็นจริงผู้พิพากษาได้เล่นเสมอบทบาทสำคัญในกฎหมายทำร่วมกันทั้งในประเทศและภาคประชากฎหมาย แม้จะอยู่ในฝรั่งเศสอ้างแหล่งกำเนิดของประเพณีกฎหมายทางแพ่งและบ้านเกิดของจักรพรรดินโปเลียนรหัสพื้นที่ทั้งหมดของกฎหมายเช่นกฎหมายการบริหารได้รับการพัฒนาโดยศาลที่มีน้อยมากในทางของกฎหมายประมวล นอกจากนี้ยืมสำเนาของประมวลกฎหมายแพ่งฝรั่งเศสที่ห้องสมุดกฎหมายที่ใกล้ที่สุดและคุณจะเห็นว่าแต่ละบทความข้อเขียนมากับรายการยาวของการถือครองการพิจารณาคดี ไปและเยี่ยมชม บริษัท กฎหมายในประเทศเยอรมนี, ฝรั่งเศสหรืออิตาลี, คุณจะเห็นว่าทนายความและผู้ช่วยของพวกเขาใช้จ่ายมากของเวลาของพวกเขากำจัดสิ่งสกปรกบน casebooks และฐานข้อมูลสำหรับ "ตัดสินใจหน้าที่" (พวกเขาไม่ได้บอกว่า "ทำนอง") ในกรณีที่ มือ ในมุมมองของฉันเชื่อถาวรที่มีความแตกต่างพื้นฐานระหว่างกฎหมายและระบบกฎหมายเป็นผลของอุดมการณ์ (คนส่วนใหญ่อาจารย์กฎหมายรวมถึงต้องการที่จะเชื่อว่าระบบกฎหมายของพวกเขาที่ดีที่สุดคือความเชื่อความบันเทิงได้ง่ายขึ้นโดยการทำ การ์ตูนที่ไม่ดีของสำนวนประเพณีตามกฎหมาย) และการพิจารณาคดีต่างประเทศ (โดยทั่วไปผู้พิพากษากฎหมายแพ่งเพ​​ราะของการปฏิวัติฝรั่งเศสและให้ความสำคัญกับการออกกฎหมายตามกฎหมายว่า "จะของคนที่" ได้รับการระมัดระวังมากขึ้นเพื่อหลีกเลี่ยงการสัมผัสกับนโยบายของ ) จะเกินความแตกต่างผิวเผินในมารยาทการแต่งกายรหัสและรูปแบบการเขียนการวิเคราะห์ระบบมีแนวโน้มที่จะเผยให้เห็นว่าผู้พิพากษากฎหมายทั่วไปและคู่กฎหมายแพ่งของเธอจะแก้ไขข้อพิพาทก่อนที่จะนำพวกเขาในแง่ของชุดเดียวกันของกฎหมายและวาระพิเศษ การพิจารณากฎหมาย มองไปที่ศาลสิทธิมนุษยชนยุโรปในสตราสบ​​ูศึกษาเชิงปริมาณอย่างเป็นระบบได้แสดงให้เห็นว่าไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในการลงคะแนนเลือกตั้งระหว่างผู้พิพากษาจากศาลกฎหมายทั่วไป (ไอร์แลนด์และสหราชอาณาจักร) และกฎหมายแพ่งศาล ทนายความสิทธิมนุษยชนของอังกฤษรับการแต่งตั้งให้ Strasbourg อาจพบว่าเขามีมากขึ้นในการร่วมกันกับเพื่อนร่วมงานของเธอกว่าอิตาลีกับผู้พิพากษาชาวไอริชเมื่อสมัยที่เกิดขึ้นจะมีพื้นหลังในการเจรจาต่อรอง - ดูเพิ่มเติมได้ที่: http://www.economist.com/blogs/economist-explains/2013/07/economist-อธิบาย-10#sthash.9mtWDQiG.dpuf

Results (Thai) 3:

เป็น comparatist และทฤษฎีทางกฎหมายที่ต้องบอกว่าส่วนใหญ่อภิปรายของแพ่งและกฎหมายประเพณีทั้งกดและเป็นที่นิยมในโรงเรียนกฎหมายมักจะ - อนิจจา เปิดเผยเพิ่มเติมเกี่ยวกับอคติและทัศนคติที่ผ่านทนายความและความรับรู้ประเทศอื่นเหมือนกันและประเพณีทางกฎหมายมากกว่าวิธีการที่ระบบกฎหมายเหล่านี้จริงๆทำงาน . สมดุล ในขณะที่มันอาจดูเหมือนฉันคิดว่าบทความนี้ยังโอ้อวดความแตกต่างระหว่างสองประเพณี ในความเป็นจริง ผู้พิพากษาได้เล่นเสมอบทบาทสําคัญในการทําทั้งในกฎหมายทั่วไปและกฎหมายประเทศ แม้แต่ในฝรั่งเศส คาดว่า เปลของประเพณีกฎหมายและบ้านเกิดของจักรพรรดินโปเลียนรหัส พื้นที่ทั้งหมดของกฎหมาย เช่น กฎหมายปกครองได้ถูกพัฒนาขึ้นโดยศาลที่มีน้อยมากในทางของประมวลกฎหมาย นอกจากนี้ ขอยืมสำเนาของประมวลกฎหมายแพ่งฝรั่งเศสที่ห้องสมุดกฎหมายที่ใกล้ที่สุด และคุณจะเห็นแต่ละบทความมาแสดงกับรายการยาวของตุลาการ โฮลดิ้งส์ ไปและเยี่ยมชม บริษัท กฎหมายในเยอรมัน , ฝรั่งเศส หรืออิตาลีคุณจะพบว่าทนายและผู้ช่วยของพวกเขาใช้เวลามากของเวลาที่พวกเขาไป casebooks และฐานข้อมูลสำหรับการตัดสินใจก่อนหน้านี้ " ( พวกเขาไม่พูดว่า " บรรทัดฐาน " ) ในกรณีที่ . ในมุมมองของฉันถาวร ความเชื่อที่ว่า มันมีความแตกต่างระหว่างกฎหมายและระบบกฎหมายแพ่งเป็นหลักผลของอุดมการณ์ ( คนส่วนใหญ่ กฎหมายอาจารย์รวมเชื่อว่าระบบกฎหมายของพวกเขาที่ดีที่สุดคือ ความเชื่อได้ง่ายขึ้น พร้อมด้วย ทำไม่ดี caricatures ของประเพณีกฎหมายต่างประเทศ ) และตุลาการวาทศิลป์ ( โดยทั่วไปแล้วกฎหมายผู้พิพากษา เพราะการปฏิวัติฝรั่งเศสและเน้นการบังคับใช้กฎหมายเป็นกฎหมาย " ของคน " มีมากระมัดระวังเพื่อหลีกเลี่ยงการเปิดเผยเป็น จัด )ไปเกินตื้นความแตกต่างในมารยาท , รหัสชุดและรูปแบบการเขียน การวิเคราะห์ระบบมีแนวโน้มที่จะเปิดเผยว่า ผู้พิพากษากฎหมายและกฎหมายไทยจะแก้ไขข้อพิพาทนำก่อนที่พวกเขาในแง่ของการตั้งค่าเดียวกันของกฎหมาย และการพิจารณากฎหมายพิเศษ ดูที่ศาลสิทธิมนุษยชนของยุโรปในลอนดอนระบบเชิงปริมาณ การศึกษาได้แสดงให้เห็นว่าไม่มีความแตกต่างในพฤติกรรมการระหว่างผู้พิพากษาจากศาลกฎหมาย ( ไอร์แลนด์และ UK ) และกฎหมายแพ่งศาล .อังกฤษแต่งตั้งให้เป็นทนายความสิทธิมนุษยชนที่อาจพบได้มากขึ้นในการร่วมกันกับเพื่อนร่วมงานของเธอกว่าอิตาลีกับผู้พิพากษาชาวไอริชเมื่อหลังเกิดมีพื้นหลังในการทูต ดูเพิ่มเติมได้ที่ : http : / / www.economist . com / บล็อก / นักเศรษฐศาสตร์อธิบาย / 2012 / 07 / economist-explains-10 # sthash.9mtwdqig.dpuf