Technique[edit]The wood block is ca

Technique[edit]
The wood block is carefully prepared as a relief pattern, which means the areas to show 'white' are cut away with a knife, chisel, or sandpaper leaving the characters or image to show in 'black' at the original surface level. The block was cut along the grain of the wood. It is necessary only to ink the block and bring it into firm and even contact with the paper or cloth to achieve an acceptable print. The content would of course print "in reverse" or mirror-image, a further complication when text was involved. The art of carving the woodcut is technically known as xylography, though the term is rarely used in English.

For colour printing, multiple blocks are used, each for one colour, although overprinting two colours may produce further colours on the print. Multiple colours can be printed by keying the paper to a frame around the woodblocks.

There are three methods of printing to consider:


Woodblock for textile printing, India, about 1900, 22×17×8 cm
Stamping
Used for many fabrics, and most early European woodcuts (1400–40). These items were printed by putting paper or fabric on a table or a flat surface with the block on top, and pressing, or hammering, the back of the block.
Rubbing
Apparently the most common for Far Eastern printing. Used for European woodcuts and block-books later in the 15th century, and very widely for cloth. The block is placed face side up on a table, with the paper or fabric on top. The back of the paper or fabric is rubbed with a "hard pad, a flat piece of wood, a burnisher, or a leather frotton".[2]
Printing in a press
"Presses" only seem to have been used in Asia in relatively recent times. Simple weighted presses may have been used in Europe, but firm evidence is lacking. Later, printing-presses were used (from about 1480). A deceased Abbess of Mechelen in Flanders in 1465 had "unum instrumentum ad imprintendum scripturas et ymagines ... cum 14 aliis lapideis printis" ("an instrument for printing texts and pictures ... with 14 stones for printing") which is probably too early to be a Gutenberg-type printing press in that location.[2]
In addition, jia xie is a method for dyeing textiles (usually silk) using wood blocks invented in the 5th-6th centuries in China. An upper and a lower block is made, with carved out compartments opening to the back, fitted with plugs. The cloth, usually folded a number of times, is inserted and clamped between the two blocks. By unplugging the different compartments and filling them with dyes of different colours, a multi-coloured pattern can be printed over quite a large area of folded cloth. The method is not strictly printing however, as the pattern is not caused by pressure against the block.[3]

Results (Thai) 1:

เทคนิค [แก้ไข]บล็อกไม้สูบเป็นรูปแบบบรรเทา ซึ่งหมายความว่าพื้นที่ที่แสดง 'สีขาว' ถูกตัดไป กับมีด สิ่ว กระดาษทรายออกจากตัวอักษรหรือรูปภาพจะแสดงใน 'สีดำ' ในระดับพื้นผิวเดิม บล็อกถูกตัดพร้อมเมล็ดของไม้ ต้องเฉพาะหมึกบล็อค และนำเข้ามาในบริษัท และได้ติดต่อกับกระดาษหรือผ้าเพื่อการพิมพ์ที่เป็นที่ยอมรับได้ เนื้อหาจะพิมพ์หลักสูตร "ในการย้อนกลับ" หรือภาพสะท้อน ภาวะแทรกซ้อนเพิ่มเติมเมื่อเกี่ยวข้องกับข้อความ ศิลปะการแกะสลักภาพพิมพ์แกะไม้เป็นเทคนิคเรียกว่า xylography แม้ว่าไม่ค่อยมีใช้คำในภาษาอังกฤษสำหรับการพิมพ์สี มีหลายบล็อกใช้ ละสีเดียว แม้ว่า overprinting สองสีอาจผลิตสีเพิ่มเติมในเอกสารพิมพ์ สามารถพิมพ์หลายสี โดยการป้อนกระดาษเฟรมสถาน woodblocksมีสามวิธีการพิมพ์ต้องพิจารณา:แกะไม้สำหรับสิ่งทอการพิมพ์ อินเดีย เกี่ยวกับ 1900, 22 × 17 × 8 ซม.ปั๊มใช้ผ้าหลาย และยุโรป woodcuts มากที่สุดก่อน (1400 – 40) สินค้าเหล่านี้ถูกพิมพ์ โดยการใส่กระดาษหรือผ้าตารางหรือพื้นผิวเรียบด้วยที่อยู่ด้านบน และกด ตอก ด้านหลังของบล็อกถูเห็นได้ชัดที่บ่อยที่สุดสำหรับการพิมพ์ตะวัน ใช้ สำหรับ woodcuts ยุโรปและหนังสือบล็อกต่อมาในศตวรรษ 15 และแพร่หลายมาก สำหรับผ้า บล็อกถูกวางไว้ด้านหน้าขึ้นบนโต๊ะ กระดาษหรือผ้าด้านบน ด้านหลังของกระดาษหรือผ้าเป็น rubbed มีความ "ยากแผ่น ไม้ ที่ burnisher หรือ frotton หนังชิ้นแบน" [2]พิมพ์กด"กด" ดูเหมือนจะมีใช้ในเอเชียในเวลาค่อนข้างล่าสุดเท่านั้น กดง่ายน้ำหนักอาจมีการใช้ในยุโรป แต่ขาดหลักฐานยืนยัน ภายหลัง ได้ใช้แท่นพิมพ์ (จากประมาณค.ศ. 1480) มีตัวผู้ Abbess ของ Mechelen ในจังหวัดฟลานเดอร์ใน 1465 " unum instrumentum โฆษณา imprintendum scripturas et ymagines...น้ำกาม 14 aliis lapideis printis " ("เครื่องพิมพ์ข้อความและรูปภาพ...กับหิน 14 สำหรับการพิมพ์") ซึ่งจะมากเกินไปต้นจะ พิมพ์กูเทนแบร์กชนิดที่ [2]นอกจากนี้ เจียเจียเป็นวิธีการย้อมสีสิ่งทอ (ปกติไหม) โดยใช้บล็อกไม้ที่คิดค้นในศตวรรษ 5 6 ในประเทศจีน ตัวบนและช่วงล่างทำ มีการแกะสลักช่องเปิดด้านหลัง มีปลั๊ก ผ้า มักพับจำนวนครั้ง แทรก และ clamped ระหว่างบล็อกสอง รูปแบบหลายสีสามารถพิมพ์ผ่านพื้นที่ขนาดค่อนข้างใหญ่พับผ้า โดยถอดช่องแตกต่างกัน และบรรจุ ด้วยสีของสี วิธีการไม่เคร่งครัดพิมพ์อย่างไรก็ตาม เป็นรูปแบบก็เกิดจากความดันกับบล็อค [3]

Results (Thai) 2:

เทคนิค [แก้ไข]
บล็อกไม้ที่เตรียมไว้อย่างเป็นรูปแบบการบรรเทาซึ่งหมายความว่าพื้นที่ที่จะแสดง 'สีขาว' จะถูกตัดออกไปด้วยมีดสิ่วหรือกระดาษทรายออกจากตัวอักษรหรือภาพที่จะแสดงใน 'สีดำ' ที่พื้นผิวเดิม ชั้น บล็อกถูกตัดพร้อมเมล็ดของไม้ มันเป็นสิ่งจำเป็นเท่านั้นที่จะหมึกบล็อกและนำมาไว้ใน บริษัท และแม้กระทั่งการติดต่อด้วยกระดาษหรือผ้าเพื่อให้เกิดการยอมรับการพิมพ์ เนื้อหาจะพิมพ์วิชา "ในสิ่งที่ตรงกันข้าม" หรือภาพกระจกสะท้อน, โรคแทรกซ้อนเมื่อข้อความที่มีส่วนเกี่ยวข้อง ศิลปะของการแกะสลักแม่พิมพ์เป็นที่รู้จักกันในทางเทคนิคการแกะสลักไม้เป็น แต่คำที่ใช้ในภาษาอังกฤษไม่ค่อย. สำหรับการพิมพ์สีหลายบล็อกมีการใช้แต่ละสีหนึ่งแม้ว่า overprinting สองสีอาจจะผลิตสีเพิ่มเติมเกี่ยวกับการพิมพ์ . หลายสีสามารถพิมพ์โดย keying กระดาษกรอบรอบ woodblocks มีสามวิธีในการพิมพ์จะต้องพิจารณาคือขัดถูสำหรับการพิมพ์สิ่งทอ, อินเดีย, 1900, 22 × 17 × 8 ซม. ปั๊มที่ใช้สำหรับผ้าจำนวนมากและมากที่สุดในช่วงต้น ยุโรปแกะสลัก (1400-1440) รายการเหล่านี้ถูกตีพิมพ์โดยใส่กระดาษหรือผ้าบนโต๊ะหรือพื้นผิวที่เรียบกับบล็อกด้านบนและกดหรือตอกกลับของบล็อก. ถูเห็นได้ชัดที่พบมากที่สุดสำหรับการพิมพ์ตะวันออก ที่ใช้สำหรับการแกะสลักยุโรปและบล็อกหนังสือต่อมาในศตวรรษที่ 15 และมากอย่างแพร่หลายสำหรับผ้า บล็อกที่วางอยู่ด้านข้างใบหน้าบนโต๊ะด้วยกระดาษหรือผ้าที่ด้านบน ด้านหลังของกระดาษหรือผ้าถูกับ "แผ่นหนักแบนชิ้นไม้ burnisher หรือหนัง frotton". [2] ในพิมพ์กด"อัด" เท่านั้นดูเหมือนจะมีการใช้ในเอเชียค่อนข้าง ครั้งที่ผ่านมา กดถ่วงน้ำหนักที่เรียบง่ายอาจจะถูกนำมาใช้ในยุโรป แต่หลักฐานที่ บริษัท ขาด ต่อมาพิมพ์กด-ถูกนำมาใช้ (ประมาณ 1480) ชีของผู้เสียชีวิตในเมเคเลนเดอร์สใน 1465 ได้ "Unum instrumentum โฆษณา imprintendum scripturas et ymagines ... สุดยอด 14 aliis lapideis printis" ("เครื่องมือสำหรับการพิมพ์ข้อความและภาพ ... กับ 14 สำหรับการพิมพ์หิน") ซึ่งอาจจะมากเกินไป ก่อนที่จะเป็นพิมพ์ Gutenberg ชนิดกดในสถานที่ที่. [2] นอกจากนี้เจี๋ย Xie เป็นวิธีการย้อมสีสิ่งทอ (ปกติไหม) โดยใช้บล็อกไม้ประดิษฐ์ขึ้นในศตวรรษที่ 5 และ 6 ในประเทศจีน ด้านบนและด้านล่างเป็นบล็อกที่ทำกับช่องแกะสลักออกมาเปิดที่ด้านหลังพอดีกับปลั๊ก ผ้ามักจะพับจำนวนครั้งที่ถูกแทรกและยึดระหว่างสองช่วงตึก โดยการถอดช่องที่แตกต่างกันและเติมเต็มพวกเขาด้วยสีของสีที่แตกต่างกันรูปแบบหลายสีสามารถพิมพ์ค่อนข้างมากกว่าพื้นที่ขนาดใหญ่ของผ้าพับ วิธีการที่จะไม่เคร่งครัดพิมพ์ แต่เป็นรูปแบบที่ไม่ได้เกิดจากความดันกับบล็อก. [3]

Results (Thai) 3:

เทคนิค [ แก้ไข ]
บล็อกไม้เป็นอย่างระมัดระวังเตรียมอย่างผ่อนคลาย ลวดลาย ซึ่งหมายถึง พื้นที่แสดง ' สีขาว ' จะตัดออกด้วยมีด สิ่ว หรือกระดาษทรายออกจากตัวอักษร หรือภาพที่แสดงใน ' สีดำ ' ในระดับพื้นผิวเดิม บล็อกที่ถูกตัดด้วยเมล็ดของไม้มันเป็นสิ่งจำเป็นเท่านั้นหมึกบล็อกและนำมันเข้าไปในบริษัท และติดต่อกับกระดาษ หรือผ้า เพื่อให้พิมพ์ได้ เนื้อหาที่แน่นอนจะพิมพ์ " ย้อนกลับ " หรือภาพกระจกเพิ่มเติมแทรกซ้อน เมื่อข้อความที่เกี่ยวข้อง ศิลปะการแกะสลักแม่พิมพ์เป็นเทคนิคที่รู้จักกันเป็นศิลปะในการแกะสลักไม้ แม้ว่าระยะเวลาจะไม่ค่อยใช้ภาษาอังกฤษ

สำหรับการพิมพ์สีหลายบล็อกที่ใช้แต่ละสีเดียว สองสี ถึงแม้ว่าทะเลทรายซาฮาราอาจผลิตสีเพิ่มเติมในพิมพ์ สีต่างๆสามารถพิมพ์โดย keying กระดาษกรอบรอบวู้ดบล็อค

มีสามวิธีการของการพิมพ์เพื่อพิจารณา :


ขัดถูสำหรับการพิมพ์สิ่งทออินเดียประมาณ 1900 , 22 × 17 × 8 ซม.

ใช้ปั๊มหลายเนื้อผ้าภาพพิมพ์แกะไม้ในยุโรปและเร็วที่สุด ( 1400 ( 40 ) รายการเหล่านี้ถูกพิมพ์โดยการใส่กระดาษ หรือผ้าบนโต๊ะหรือพื้นผิวที่เรียบกับบล็อคด้านบนและกดหรือตอก ด้านหลังของตึก

เห็นถูส่วนใหญ่สำหรับการพิมพ์ Far Eastern ใช้สำหรับภาพพิมพ์แกะไม้ยุโรปและหนังสือบล็อกในภายหลังในศตวรรษที่ 15 และ กันอย่างแพร่หลายมากสำหรับผ้าบล็อกที่วางอยู่หน้าด้าน บนโต๊ะมีกระดาษหรือผ้าด้านบน ด้านหลังของกระดาษหรือผ้าถูด้วย " แผ่นแข็งชิ้นแบนของไม้ , ขัด หรือหนัง frotton " . [ 2 ]

" กด กดพิมพ์ใน " เท่านั้นที่ดูเหมือนจะถูกใช้ในเอเชียค่อนข้างครั้งล่าสุด กดหนักๆ อาจถูกใช้ในยุโรป แต่หลักฐานที่ บริษัท จะขาด ต่อมากดพิมพ์ที่ใช้ ( จากประมาณ 958 ) ศพทุจริตคอร์รัปชั่นของ Mechelen ในแฟลนเดอร์สในแต่ละคนได้ " หนึ่ง instrumentum ลงประกาศ imprintendum scripturas ymagines ร้อยเอ็ด . . . . . . . 14 aliis cum lapideis printis " ( " เป็นเครื่องมือสำหรับการพิมพ์ข้อความและรูปภาพ . . . . . . . 14 พิมพ์หิน " ) ซึ่งอาจจะเร็วเกินไปที่จะเป็นประวัติศาสตร์ประเภทกดพิมพ์ในสถานที่ . [ 2 ]
นอกจากนี้เจียเซี่ยเป็นวิธีการย้อมสิ่งทอ ( ปกติไหม ) โดยใช้บล็อกไม้ประดิษฐ์ใน 5th-6th ศตวรรษในประเทศจีน ฟันบนและล่าง ทำบล็อก เป็นออกช่องเปิดด้านหลัง ติดตั้งปลั๊ก ผ้า มักจะพับกี่ครั้งก็แทรกและยึดระหว่างสองบล็อกโดยถอดช่องอื่นและกรอกพวกเขาด้วยสีสีที่แตกต่างกันหลายรูปแบบสีสามารถพิมพ์ผ่านค่อนข้างมีพื้นที่ขนาดใหญ่ของผ้าพับเก็บ วิธีการที่ไม่เคร่งครัด พิมพ์ แต่เป็นรูปแบบนี้ไม่ได้เกิดจากความกดดันกับบล็อค [ 2 ]