This study evaluated the effects of

This study evaluated the effects of music sessions using a curriculum designed to enhance the prereading and writing skills of 25 children aged 4 to 5 years who were enrolled in Early Intervention and Exceptional Student Education programs. This study was a replication of the work of Standley and Hughes (1997) and utilized a larger sample size (n = 50) in order to evaluate the efficacy of a music curriculum designed specifically to teach prereading and writing skills versus one that focuses on all developmental areas. Both the experimental (n = 25) and control (n = 25) groups received two 30-minute sessions each week for an entire school year for a minimum of 60 sessions per group. The differentiating factors between the two groups were the structure and components of the musical activities. The fall sessions for the experimental group were focused primarily on writing skills while the spring sessions taught reading/book concepts. Music sessions for the control group were based purely on the thematic material, as determined by the classroom teacher with purposeful exclusion of all preliteracy concepts. All participants were pretested at the beginning of the school year and posttested before the school year ended. Overall, results demonstrated that music sessions significantly enhanced both groups' abilities to learn prewriting and print concepts. However, the experimental group showed significantly higher results on the logo identification posttest and the word recognition test. Implications for curriculum design and academic and social applications of music in Early Intervention programs are discussed. Reprinted by permission of the publisher.

Results (Thai) 1:

ศึกษาประเมินผลกระทบของช่วงเพลงที่ใช้หลักสูตรที่ออกแบบมาเพื่อเพิ่มการ prereading และเขียนทักษะ 25 สำหรับเด็กอายุ 4-5 ปีที่ได้ลงทะเบียนในโปรแกรมก่อนและนโยบายการศึกษายกเว้นนักเรียน การศึกษานี้เป็นการจำลองแบบการทำงานของ Standley และสตีเฟ่น (1997) และใช้ขนาดตัวอย่างใหญ่ (n = 50) เพื่อประเมินประสิทธิภาพของหลักสูตรดนตรีออกแบบมาโดยเฉพาะเพื่อสอน prereading และเขียนทักษะกับหนึ่งที่มุ่งเน้นการพัฒนาพื้นที่ทั้งหมด ทั้งการทดลอง (n = 25) และควบคุม (n = 25) กลุ่มที่ได้รับ 30 นาทีสองช่วงแต่ละสัปดาห์ตลอดปีโรงเรียนอย่างต่ำ 60 ครั้งต่อกลุ่ม ปัจจัย differentiating ระหว่างสองกลุ่มมีโครงสร้างและส่วนประกอบของกิจกรรมดนตรี ช่วงฤดูใบไม้ร่วงสำหรับกลุ่มทดลองได้เน้นหลักในการเขียนทักษะในขณะที่ช่วงฤดูใบไม้ผลิสอนอ่าน/หนังสือแนวคิด เพลงรอบเวลาสำหรับกลุ่มควบคุมถูกใช้หมดจดปั้น เป็นที่กำหนดโดยอาจารย์เรียนกับ purposeful ตัดแนวคิด preliteracy ทั้งหมด ผู้เข้าร่วมทั้งหมดมีฮาร์ดต้นปีโรงเรียน และ posttested ก่อนโรงเรียนปี โดยรวม ผลแสดงว่า ช่วงเพลงอย่างมีนัยสำคัญเพิ่มความสามารถทั้งสองเรียนรู้ prewriting และพิมพ์แนวคิด อย่างไรก็ตาม กลุ่มทดลองเห็นผลอย่างมีนัยสำคัญใน posttest รหัสโลโก้และทดสอบการรู้จำคำ ผลการออกแบบหลักสูตรและงานวิชาการ และสังคมเพลงในโปรแกรมแทรกแซงก่อนจะกล่าวถึง เช็คตามสิทธิ์ของผู้เผยแพร่

Results (Thai) 2:

การศึกษาครั้งนี้ได้รับการประเมินผลกระทบของการประชุมเพลงโด​​ยใช้หลักสูตรที่ได้รับการออกแบบเพื่อเพิ่ม prereading และทักษะการเขียนของ 25 เด็กอายุ 4 ถึง 5 ปีที่ได้รับการคัดเลือกในการแทรกแซงและโปรแกรมการศึกษาสำหรับนักศึกษาที่โดดเด่น การศึกษานี้เป็นการจำลองแบบของการทำงานของ Standley และฮิวจ์ (1997) และนำมาใช้ขนาดของกลุ่มตัวอย่างที่มีขนาดใหญ่ (n = 50) เพื่อประเมินประสิทธิภาพของหลักสูตรดนตรีได้รับการออกแบบมาโดยเฉพาะเพื่อสอน prereading และทักษะการเขียนเมื่อเทียบกับคนที่มุ่งเน้นไปที่ทุก การพัฒนาพื้นที่ ทั้งการทดลอง (n = 25) และการควบคุม (n = 25) กลุ่มที่ได้รับสองช่วง 30 นาทีในแต่ละสัปดาห์สำหรับโรงเรียนตลอดทั้งปีอย่างน้อย 60 การประชุมต่อกลุ่ม ปัจจัยความแตกต่างระหว่างทั้งสองกลุ่มมีโครงสร้างและส่วนประกอบของกิจกรรมดนตรี การประชุมฤดูใบไม้ร่วงสำหรับกลุ่มทดลองส่วนใหญ่เน้นทักษะการเขียนในขณะที่การประชุมฤดูใบไม้ผลิสอนการอ่าน / แนวคิดหนังสือ เพลงสำหรับการประชุมกลุ่มควบคุมได้ตามหมดจดในวัสดุที่ใจตามที่กำหนดโดยห้องเรียนครูที่มีการยกเว้นเด็ดเดี่ยวของแนวคิด preliteracy ทั้งหมด ผู้เข้าร่วมทั้งหมดถูก pretested ที่จุดเริ่มต้นของปีโรงเรียนและโรงเรียนก่อนที่จะ posttested ปีสิ้นสุดวันที่ โดยรวม, แสดงให้เห็นว่าผลการประชุมที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญเพลงความสามารถของทั้งสองกลุ่มที่จะเรียนรู้และแนวคิด prewriting พิมพ์ อย่างไรก็ตามกลุ่มทดลองแสดงให้เห็นผลอย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้นหลังการทดลองบัตรประจำตัวโลโก้และการทดสอบการรับรู้คำว่า ผลกระทบของการออกแบบหลักสูตรและการใช้งานทางวิชาการและทางสังคมของเพลงในโปรแกรมการแทรกแซงที่จะกล่าวถึง พิมพ์ซ้ำโดยได้รับอนุญาตจากสำนักพิมพ์

Results (Thai) 3:

การศึกษานี้เพื่อประเมินอิทธิพลของดนตรีเซสชันการใช้หลักสูตรที่ออกแบบมาเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพและทักษะการเขียน prereading 25 เด็กอายุ 4 ถึง 5 ปี ที่ลงทะเบียนเรียนในการแทรกแซงและโปรแกรมการศึกษานักเรียนพิเศษการศึกษานี้เป็นแบบของงาน และด้านล่าง ( 1997 ) และใช้ขนาดตัวอย่างมีขนาดใหญ่ ( n = 50 ) เพื่อประเมินประสิทธิภาพของหลักสูตรดนตรีที่ออกแบบมาเพื่อสอน prereading และการเขียน เมื่อเทียบกับหนึ่งที่มุ่งเน้นในพื้นที่การพัฒนาทั้งหมดกลุ่มทดลอง ( n = 25 ) และการควบคุม ( n = 25 ) กลุ่มได้รับ 30 นาที 2 ครั้งต่อสัปดาห์สำหรับปีโรงเรียนทั้งหมดเป็นเวลาอย่างน้อย 60 คนต่อกลุ่ม ส่วนความแตกต่างของปัจจัยระหว่างสองกลุ่ม คือ โครงสร้างและองค์ประกอบของกิจกรรมดนตรีฤดูใบไม้ร่วงครั้งสำหรับกลุ่มที่เน้นหลักในการเขียนในขณะที่ฤดูใบไม้ผลิเซสชันสอนการอ่านหนังสือ แนวคิด เพลงรอบสำหรับกลุ่มควบคุมตามหมดจดในวัสดุใจ , กําหนดโดย ห้องเรียนครูด้วยการยกเว้นเด็ดเดี่ยวของแนวคิด preliteracy ทั้งหมดผู้เข้าร่วมทั้งหมดเป็นจำนวนที่จุดเริ่มต้นของปีโรงเรียนและใช้เวลาก่อนปีโรงเรียนจบ โดยรวม ผลการทดลองแสดงให้เห็นว่า เพลงรอบอย่างมีนัยสำคัญเพิ่มความสามารถทั้งกลุ่มเพื่อเรียนรู้ prewriting และพิมพ์แนวคิด อย่างไรก็ตาม กลุ่มทดลองสูงกว่าผลโลโก้ประจำตัวและการรู้คำศัพท์แบบทดสอบสำหรับหลักสูตรวิชาการและสังคมประยุกต์ของเพลงในโปรแกรมการแทรกแซงต้นได้ถูก พิมพ์โดยได้รับอนุญาตจากสำนักพิมพ์