A persistent achievement gap, parti

A persistent achievement gap, particularly in language development, exists between English language learners and their peers prior to kindergarten entry (Fuller et al., 2009) and throughout the formal education years (García & Frede, 2010). While language experience is known to contribute to this gap, the impact of additional risk factors, whether indexed cumulatively or individually, is not well understood. This longitudinal study investigates preschool children's (n = 204) patterns of English receptive vocabulary development by the level of English language proficiency designation at preschool entry, as well as by the influence of cumulative and individual risk factors drawn from 29 child, parent, and context variables. Our results show that, although there was positive vocabulary growth for all preschoolers, there was a more adverse impact of cumulative and individual risk for children designated as less versus more English proficient. Implications for policy, practice, and further research are discussed. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Results (Thai) 1:

มีช่องว่างแบบสำเร็จ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการพัฒนาภาษา เรียนภาษาอังกฤษและเพื่อนของพวกเขา ก่อนอนุบาลรายการ (Fuller et al., 2009) และ ตลอดปีการศึกษาอย่างเป็นทางการ (García & Frede, 2010) ในขณะที่ภาษาประสบการณ์เป็นที่รู้จักกันจะนำไปสู่ช่องว่าง ผลกระทบของปัจจัยความเสี่ยงเพิ่มเติม ว่าดัชนี cumulatively หรือ แยกกัน ไม่เป็นทั้งที่เข้าใจ ศึกษาระยะยาวตรวจสอบเด็ก preschool (n = 204) รูปแบบของการพัฒนาครอบครัวศัพท์ ตามระดับของภาษาอังกฤษก่อนกำหนดรายการ preschool เป็นอิทธิพลของสะสม และแต่ละปัจจัยเสี่ยงออกจาก 29 ตัวแปรลูก แม่ และบริบท ผลของเราแสดงว่า แม้จะเติบโตบวกคำศัพท์ทั้งหมด preschoolers มีกระทบมากของสะสม และแต่ละความเสี่ยงสำหรับเด็กกำหนดเป็นน้อยกว่าเมื่อเทียบกับแตกฉานภาษาอังกฤษมากขึ้น ผลกระทบนโยบาย ปฏิบัติ และการวิจัยต่อไปจะกล่าวถึง [บทคัดย่อจากผู้เขียน]

Results (Thai) 2:

ช่องว่างความสำเร็จถาวรโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการพัฒนาภาษาอยู่ระหว่างการเรียนภาษาอังกฤษและเพื่อนของพวกเขาก่อนที่จะเข้าโรงเรียนอนุบาล (ฟุลเลอร์ et al., 2009) และตลอดปีที่ผ่านมาการศึกษาอย่างเป็นทางการ (Garcíaและ Frede 2010) ในขณะที่ภาษาประสบการณ์เป็นที่รู้จักกันเพื่อนำไปสู่​​ช่องว่างนี้ผลกระทบของปัจจัยเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นไม่ว่าจะเป็นการจัดทำดัชนีสะสมหรือเป็นรายบุคคลไม่เป็นที่เข้าใจกันดี นี้การศึกษาระยะยาวสำรวจเด็กก่อนวัยเรียนของ (n = 204) รูปแบบของการพัฒนาคำศัพท์ที่อ่อนไหวภาษาอังกฤษโดยระดับของการกำหนดความสามารถทางภาษาอังกฤษในรายการก่อนวัยเรียนเช่นเดียวกับอิทธิพลของปัจจัยเสี่ยงที่สะสมและบุคคลที่มาจาก 29 เด็กผู้ปกครองและบริบท ตัวแปร ผลของเราแสดงให้เห็นว่าถึงแม้จะมีการเจริญเติบโตเป็นคำศัพท์ในเชิงบวกสำหรับเด็กก่อนวัยเรียนทุกคนมีผลกระทบมากขึ้นของความเสี่ยงที่สะสมและบุคคลสำหรับเด็กที่กำหนดให้เป็นน้อยเมื่อเทียบกับภาษาอังกฤษความเชี่ยวชาญมากขึ้น ผลกระทบต่อนโยบายการปฏิบัติและการวิจัยต่อไปจะกล่าวถึง [บทคัดย่อจากผู้เขียน]

Results (Thai) 3:

ช่องว่างทางการเรียนแบบถาวร โดยเฉพาะในการพัฒนาภาษาระหว่างผู้เรียนภาษาอังกฤษและเพื่อนของพวกเขาก่อนที่จะเข้าโรงเรียนอนุบาล ( ฟูลเลอร์ et al . , 2009 ) และตลอดปีการศึกษา ( กาโอ การ์ซีอา& frede , 2010 ) ในขณะที่ประสบการณ์ภาษาเป็นที่รู้จักกันมีส่วนร่วมในช่องว่าง ผลกระทบของปัจจัยเสี่ยงเพิ่มเติมว่าดัชนีสามารถขยายหรือบุคคลไม่เข้าใจกัน . การศึกษาระยะยาวนี้ งานวิจัยเด็กปฐมวัย ( n = 2 ) รูปแบบของการพัฒนาความเข้าใจคำศัพท์ภาษาอังกฤษตามระดับความสามารถทางภาษาของภาษาอังกฤษที่โรงเรียนชื่อรายการ รวมทั้งได้รับอิทธิพลจากสะสม และปัจจัยเสี่ยงจาก 29 ลูก พ่อแม่ และตัวแปรสภาพแวดล้อม ผลของเราแสดงให้เห็นว่าแม้จะมีคำศัพท์การเจริญเติบโตในเชิงบวกสำหรับเด็กวัยอนุบาลมีปรปักษ์มากกว่าผลกระทบสะสม และความเสี่ยงส่วนบุคคลสำหรับเด็กเขตเป็นน้อยเมื่อเทียบกับภาษาอังกฤษมากขึ้นที่มีความเชี่ยวชาญ สำหรับ นโยบาย การปฏิบัติ และศึกษาเพิ่มเติมว่า จากผู้เขียน [ บทคัดย่อ ]