Basedon the obtainedrelations, one

Basedon the obtainedrelations, one is able to find that the width of the salt fingers
is proportional to the length of the salt fingers in 1/4 power (scaling relation that was
conrmedin numerous experiments).
L  h1=4 : (2.22)
Relying on the above formula, Stern calculated the typical width of the “salt fingers”
andcomparedit with the experimental data obtainedby Stommel et al. [1]. Stern found
that the width was about 0.2–0:3 cm, very close to the experimental value of the width
0:3 cm.
The planar form of the “salt fingers” cells (a top view) was observedand investigated
qualitatively in the first experimental work of Stommel et al. [1] in 1968.
It was discovered that in the salt–temperature double-diffusive system, the planar
form of these cells is polygon-like (mainly rectangular or square forms) and the typical
width of the “salt finger” cells is about 0.3–0:6 cm.
Shirtclife and Turner [5] carried out more detailed quantitative experiments in which
the morphology of the “salt fingers” cells was investigatedby means of optical methods.
It was conrmed that the “salt fingers” have mainly square plane form and the cells
oriented both parallel as well as orthogonal to the beaker walls (a rectangular beaker
was used). Shirtclife and Turner noted that the cells rotated very slowly around their
main axes (for each cell, there is a main axis, which is parallel to the z-axis and
passing through the center of the cell).
A more detaile dandcomprehensive analysis of “salt fingers” regime was performed
by Baines and Gill [6]. They drew the state diagram and calculated critical values of
the RT ; RS for “salt–temperature” and “salt–sugar” double-diffusive systems, for which
one can observe “salt fingers” phenomenon, but the mechanism of the “salt fingers”
instability was not proposed.
Stern was the first to give a theoretical explanation for the problem in 1967 [1,7],
when he wrote down the following condition for the “salt finger” instability:
FS
(@T=@z) ¿ const ≈ 1 : (2.23)
It follows from the expression that either too larger salinity (S component) Gux
of gradient of the salt concentration FS or too smaller temperature (T components)
gradient (@T=@z) leads to instability, while the internal gravity waves arise and destroy
the ends of columnar “salt nger” cells. Relying on this formula, one can explain why
the “salt fingers” are destroyed at their ends: the temperature gradients at the ends of
the “salt fingers” are too small to be compared with the temperature gradient at the
interface between the two layers.
Hence,
FS
(@T=@z) ¿ 1 (2.24)
is aroundunity andturbulence convection arises

Results (Thai) 1:

Basedon, obtainedrelations หนึ่งคือ nd ไร้สายสามารถที่ความกว้างของ ngers ไร้สายเกลือเป็นสัดส่วนกับความยาวของ ngers ไร้สายเกลือ 1/4 อำนาจ (มาตราส่วนความสัมพันธ์ที่กอน rmedin จำนวนมากทดลอง)L h1 = 4: (2.22)อาศัยสูตรข้างต้น สเติร์นคำนวณความกว้างปกติของ "มือเกลือ"andcomparedit มีข้อมูลทดลอง obtainedby Stommel et al. [1] พบสเติร์นว่า ความกว้างประมาณ 0.2 – 0:3 ซม. สะดวกค่าทดลองของความกว้าง0:3 cmแบบระนาบของเซลล์ "เกลือนิ้ว" (ดูด้านบน) ถูก observedand ตรวจสอบqualitatively ในแรกงานทดลองของ Stommel et al. [1] ในปี 2511เป็นการค้นพบว่าเกลือ – อุณหภูมิห้อง diffusive ระบบ ระนาบรูปแบบของเซลล์เหล่านี้เป็นเหมือนรูปหลายเหลี่ยม (สี่เหลี่ยม หรือสี่เหลี่ยมส่วนใหญ่ฟอร์ม) และแบบปกติความกว้างของเซลล์ "ไร้เกลือ nger" คือ ประมาณ 0.3 – 0:6 cmShirtclife และ Turner [5] ดำเนินการทดลองเชิงปริมาณรายละเอียดที่สัณฐานวิทยาของเซลล์ "เกลือนิ้ว" ถูกวิธี investigatedby วิธีการออปติคอลมันเป็นคอน rmed ว่า "นิ้วเกลือ" มีแบบฟอร์มส่วนใหญ่เครื่องบินตารางและเซลล์มุ่งเน้นทั้งคู่ขนาน เป็น orthogonal กับผนังบีกเกอร์ (เป็นสี่เหลี่ยมบีกเกอร์ใช้) Shirtclife และ Turner กล่าวว่า เซลล์หมุนช้า ๆ รอบของพวกเขาแกนหลัก (สำหรับแต่ละเซลล์ มีเป็นแกนหลัก ซึ่งเป็นคู่ขนานกับ z-axis การ และผ่านศูนย์กลางของเซลล์)ทำการวิเคราะห์ dandcomprehensive detaile เพิ่มเติมของระบอบ "เกลือนิ้ว"โดย Baines และเหงือก [6] พวกเขาวาดแผนภาพสถานะและคำนวณค่าวิกฤตของRT RS "เกลืออุณหภูมิ" และ "เกลือน้ำตาล" คู่ diffusive ระบบ ที่หนึ่งสามารถปฏิบัติ "เกลือนิ้ว" ปรากฏการณ์ แต่กลไกของ "ngers ไร้สายเกลือ"ความไม่มีเสถียรภาพไม่มีการนำเสนอสเติร์นได้ rst fi ให้คำอธิบายทฤษฎีปัญหาใน 1967 [1,7],เมื่อเขาเขียนลงเงื่อนไขต่อไปนี้สำหรับความไม่แน่นอน "เกลือนิ้ว":FS(@T = @z) ¿ค่า const ≈ 1: (2.23)เป็นไปตามจากนิพจน์ที่เค็มใดใหญ่เกินไป (คอมโพเนนต์ S) Guxของการไล่ระดับความเข้มข้นเกลือ FS หรือเล็กเกินไปอุณหภูมิ (T ประกอบ)ไล่โทนสี (@T = @z) นำไปสู่ความไม่แน่นอน ในขณะที่คลื่นแรงโน้มถ่วงภายในเกิดขึ้น และทำลายปลายของเซลล์คอลัมน์ "เกลือ nger" อาศัยสูตรนี้ หนึ่งสามารถอธิบายเหตุผล"เกลือ ngers ไร้สาย" จะถูกทำลายที่สิ้นสุดของพวกเขา: ไล่ระดับสีอุณหภูมิที่ปลายของ"นิ้วมือเกลือ" มีขนาดเล็กเกินไปที่จะเปรียบเทียบกับระดับอุณหภูมิสีที่อินเทอร์เฟซระหว่างสองชั้นดังนั้นFS(@T = @z) ¿1 (2.24)เป็นพา andturbulence aroundunity เกิดขึ้น

Results (Thai) 2:

ปฏิกิริยาลูก obtainedrelations หนึ่งคือสามารถที่จะ fi? ครั้งที่ความกว้างของสายเกลือ? ngers
เป็นสัดส่วนกับความยาวของสายเกลือ? ngers ในอำนาจ 1/4 (ปรับความสัมพันธ์ที่เป็น
นักโทษ? rmedin ทดลองมากมาย).
L? h1 = 4: (2.22)
อาศัยสูตรข้างต้นสเติร์นคำนวณความกว้างตามแบบฉบับของ "เกลือนิ้วมือ?"
andcomparedit กับข้อมูลการทดลอง obtainedby Stommel และคณะ [1] สเติร์นพบ
ว่ามีความกว้างประมาณ 0.2-0: 3 ซมมากใกล้เคียงกับมูลค่าการทดลองของความกว้าง
0:. 3 ซม.
รูปแบบภาพถ่ายของ "? เกลือนิ้วมือ" เซลล์ (มุมมองด้านบน) เป็น observedand การตรวจสอบ
คุณภาพใน ? การทดลองแรกของ Stommel และคณะ [1] ในปี 1968.
มันถูกค้นพบว่าในเกลืออุณหภูมิของระบบสอง diffusive, ภาพถ่าย
รูปแบบของเซลล์เหล่านี้เป็นรูปหลายเหลี่ยมเหมือน (ส่วนใหญ่รูปแบบสี่เหลี่ยมหรือตาราง) และโดยทั่วไป
ความกว้างของ "ไฟเกลือได้หรือไม่ nger" เซลล์ เป็นเรื่องเกี่ยวกับ 0.3-0. 6 ซม
Shirtclife และเทอร์เนอ [5] ดำเนินการทดลองเชิงปริมาณที่มีรายละเอียดมากขึ้นซึ่งใน
. สัณฐานวิทยาของ "? เกลือนิ้วมือ" เซลล์เป็น investigatedby หมายถึงวิธีการออปติคอล
มันเป็นนักโทษ rmed ว่า "เกลือ? นิ้วมือ "มีรูปแบบเครื่องบินตารางส่วนใหญ่และเซลล์
ที่มุ่งเน้นการขนานทั้งสองเป็นฉากกับผนังถ้วยแก้ว (แก้วสี่เหลี่ยม
ถูกนำมาใช้) Shirtclife และเทอร์เนอตั้งข้อสังเกตว่าเซลล์หมุนช้ามาก ๆ ของพวกเขา
แกนหลัก (สำหรับแต่ละเซลล์มีแกนหลักซึ่งขนานกับแกน Z และ
ผ่านศูนย์ของเซลล์).
การวิเคราะห์เพิ่มเติม detaile dandcomprehensive ของ " เกลือ? นิ้วมือ "ระบอบการปกครองที่ได้ดำเนินการ
โดยย์ตันเบนส์และกิลล์ [6] พวกเขาดึงแผนภาพสถานะและคำนวณค่าที่สำคัญของ
RT; อาร์เอสสำหรับ "เกลืออุณหภูมิ" และ "เกลือน้ำตาล" ระบบสอง diffusive ซึ่ง
หนึ่งสามารถสังเกต "เกลือ? นิ้วมือ" ปรากฏการณ์ แต่กลไกของ "ไฟเกลือได้หรือไม่ ngers"
ความไม่แน่นอนก็ไม่ได้นำเสนอ.
สเติร์นเป็นไฟ ? แรกที่จะให้คำอธิบายทางทฤษฎีสำหรับปัญหาในปี 1967 [1,7],
เมื่อเขาเขียนลงเงื่อนไขต่อไปนี้สำหรับ "เกลือนิ้ว?" ความไม่แน่นอน:
? FS
?? (@ T = @ Z) ¿ const ≈ 1: (2.23)
มันดังมาจากการแสดงออกว่าทั้งความเค็มขนาดใหญ่เกินไป (ส่วนประกอบ S) Gux
ของการไล่ระดับของความเข้มข้นของเกลือ FS หรืออุณหภูมิที่มีขนาดเล็กเกินไป (ส่วนประกอบ T)
ลาด ?? (@ T = @ Z) จะนำไปสู่ความไม่แน่นอนในขณะที่ภายใน คลื่นแรงโน้มถ่วงที่เกิดขึ้นและทำลาย
ปลายของเสา "เกลือ? nger" เซลล์ อาศัยอยู่กับสูตรนี้เราสามารถอธิบายได้ว่าทำไม
"fi เกลือ ngers?" จะถูกทำลายที่ปลายของพวกเขาไล่ระดับอุณหภูมิที่ปลายของ
ที่มีขนาดเล็กเกินไปที่จะนำมาเปรียบเทียบกับการไล่ระดับอุณหภูมิที่ "เกลือนิ้วมือ?"
เชื่อมต่อระหว่าง สองชั้น.
ดังนั้น
? FS
?? (@ T = @ Z) ¿ 1 (2.24)
จะพา aroundunity andturbulence เกิดขึ้น

Results (Thai) 3:

จากการ obtainedrelations หนึ่งคือสามารถ  fi nd ที่ความกว้างของ Fi เกลือ  ngers
เป็นสัดส่วนกับความยาวของ Fi เกลือ  ngers 1 / 4 เพาเวอร์ ( การปรับความสัมพันธ์ที่
con  rmedin หลายการทดลอง ) .
L  H1 = 4 : ( 2.22 )
อาศัยสูตรข้างต้น โดยเข้มงวดคำนวณความกว้างของ " เกลือ  นิ้ว "
andcomparedit กับข้อมูลสัมภาษณ์ stommel et al . [ 1 ]ท้ายเรือพบ
ที่มีความกว้างประมาณ 0.2 – 0:3 เซนติเมตร ใกล้เคียงกับค่าทดลองความกว้าง

0:3 ซม. ระนาบรูปแบบของ " นิ้ว "  เกลือเซลล์ ( มุมมองด้านบน ) คือรูปแบบตรวจสอบ
คุณภาพใน  ก่อนงานทดลองของ stommel et al . [ 1 ] ในปี 1968
พบว่าในอุณหภูมิ–เกลือคู่กระจายระบบ ระนาบ
รูปแบบของเซลล์เหล่านี้เป็นรูปหลายเหลี่ยม ( ส่วนใหญ่ชอบรูปแบบสี่เหลี่ยมหรือสี่เหลี่ยม ) และโดยทั่วไป
ความกว้างของ " Fi เกลือ  เง้อ " เซลล์ประมาณ 0.3 - 0:6 ซม.
shirtclife เทอร์เนอร์ [ 5 ] และทำการเพิ่มเติมรายละเอียดเชิงการทดลองที่
สัณฐานวิทยาของ " นิ้ว "  เกลือเซลล์ถูก investigatedby หมายถึง
วิธีการแสงมันเป็นคอน  rmed ว่า " นิ้ว "  เกลือมีรูปแบบเครื่องบินส่วนใหญ่ตารางและเซลล์
มุ่งเน้นทั้งขนานเช่นเดียวกับตั้งฉากกับผนังบีกเกอร์ (
แก้วสี่เหลี่ยมที่ใช้ ) และ shirtclife เทอร์เนอร์กล่าวว่าเซลล์หมุนช้าๆรอบแกนหลักของพวกเขา
( สำหรับแต่ละเซลล์ จะมีแกนหลักที่ขนานกับแกน z และ
ผ่านศูนย์ของ
เซลล์ )เป็น detaile เพิ่มเติม dandcomprehensive การวิเคราะห์ของ " นิ้ว "  เกลือระบอบการ
โดย เบน และเหงือก [ 6 ] พวกเขาดึงรัฐแผนภาพและการคำนวณค่า
RT ; อาร์เอส " –เกลืออุณหภูมิ " และ " –เกลือน้ำตาลคู่ " กระจายระบบ ซึ่ง
หนึ่งสามารถสังเกตปรากฏการณ์ " นิ้วมือ "  เกลือ แต่กลไกของการ " Fi เกลือ  ngers "

ไม่ก็ไม่เสนอด้านหลังเป็น  RST Fi เพื่อให้คำอธิบายเชิงทฤษฎีสำหรับปัญหาใน พ.ศ. 2510 [ 1 , 7 ] ,
เมื่อเขาเขียนลงตามสภาวะ “เกลือ  นิ้ว " ความไม่แน่นอน :
 FS
  ( @ T = @ ) Z ¿ Const ≈ 1 : ( 2.23 )
มันดังต่อไปนี้จากการแสดงออก ที่ให้เกินไปขนาดใหญ่ความเค็ม ( ส่วนประกอบ ) gux
ของการไล่ระดับของความเข้มข้นของเกลือ FS หรือเล็กกว่า ( ส่วนประกอบ )
อุณหภูมิการไล่ระดับสี   ( @ T = @ Z ) นำไปสู่การไร้เสถียรภาพ ในขณะที่คลื่นแรงดึงดูดภายในเกิดขึ้นและทำลาย
ปลายมี " เกลือ  เง้อ " เซลล์ ใช้สูตรนี้ สามารถอธิบายได้ว่า ทำไม
" Fi เกลือ  ngers " ถูกทำลายที่ปลายของพวกเขา : อุณหภูมิที่ปลายของ
" นิ้วมือ "  เกลือมีขนาดเล็กเกินไปที่จะได้รับเมื่อเทียบกับอุณหภูมิที่รอยต่อระหว่างสี

2 ชั้น