As highlighted by Boyce, Mahmassani

As highlighted by Boyce, Mahmassani, and Nagurney (2005), Beckmann, McGuire, and
Winsten (1956) explicitly recognized the generality of networks as a means of conceptualizing
even decision-making of a firm, with routes corresponding to production processes and the
links corresponding to transformations as the material moves down the route from the origin
to the destination. The routes abstracted the choices or production possibilities available
to a firm. For example, Beckmann, McGuire, and Winsten (1956) (p. 88) provided an
analogy of transportation networks to the theory of a firm as follows “consider a chemical or
metallurgical material which is capable of various stages or modifications, and a firm which
undertakes to transform it from certain stages to certain other stages .... Here the stages of
the material correspond to locations, the transitions correspond to roads, and sequences of
transformation processes ... of the material – that is, the production methods – correspond
to routes.” This description closely captures another related application in which the concept
of network equilibrium is garnering interest and that is that of supply chain networks. The
study of supply chain networks is interdisciplinary by nature since such networks contain
aspects of manufacturing, retailing, transportation, economics, as well as operations research
and management science.
Nagurney, Dong, and Zhang (2002) were the first to utilize network equilibrium concepts
in the context of supply chain applications. In their model, decision-makers, now located at
the nodes of the network, are faced with their individual objective functions, which can include
profit-maximization, and they seek to determine not only the optimal/equilibrium flows

Results (Thai) 1:

เน้นเป็นบอยซ์ Mahmassani และ Nagurney (2005), Beckmann, McGuire และWinsten (1956) generality ของเครือข่ายเป็นวิธีการที่อยู่ตามพรมแดนที่รับรู้อย่างชัดเจนแม้ตัดสินใจของบริษัท กับเส้นทางที่สอดคล้องกับกระบวนการผลิตและการเชื่อมโยงที่สอดคล้องกับการแปลงเป็นวัสดุเลื่อนลงเส้นทางจากจุดเริ่มต้นไปยังปลายทาง เส้นทางออกทางเลือกหรือมีโอกาสผลิตการบริษัท ตัวอย่าง Beckmann, McGuire และ Winsten (1956) (p. 88) ให้การเปรียบเทียบการขนส่งเครือข่ายในทฤษฎีของบริษัทเป็นดังนี้ "พิจารณาสารเคมี หรือวัสดุโลหะที่มีความสามารถในขั้นตอนต่าง ๆ หรือปรับเปลี่ยน และบริษัท ที่รับแปลงจากขั้นหนึ่งไประยะหนึ่ง... ที่นี่ขั้นตอนของวัสดุตรงกับตำแหน่งที่ตั้ง การเปลี่ยนตรงกับถนน และลำดับของกระบวนการเปลี่ยนแปลงของวัสดุ –คือ วิธีผลิต –...ตรงกับกระบวนการ" คำอธิบายนี้อย่างใกล้ชิดจับโปรแกรมประยุกต์ที่เกี่ยวข้องอื่นซึ่งแนวคิดเครือข่าย สมดุลเป็น garnering สนใจ และที่ว่าเครือข่ายห่วงโซ่อุปทาน ที่ศึกษาของเครือข่ายโซ่อุปทานจะอาศัยตามธรรมชาติเนื่องจากประกอบด้วยเครือข่ายดังกล่าวด้านของการผลิต ค้าปลีก ขนส่ง เศรษฐศาสตร์ ตลอดจนการดำเนินงานวิจัยและวิทยาการจัดการNagurney ตง จาง (2002) นำก่อนการใช้แนวคิดเครือข่ายสมดุลในบริบทของการใช้งานโซ่อุปทาน ในรูปแบบของพวกเขา ผู้ผลิตตัดสินใจ ขณะนี้อยู่ที่โหนดของเครือข่าย จะต้องเจอกับแต่ละวัตถุประสงค์หน้าที่ ซึ่งอาจรวมถึงmaximization กำไร และพวกเขาพยายามกำหนดไม่เพียงแต่ขั้นตอนการสมดุล/เหมาะสม

Results (Thai) 2:

ในฐานะที่เป็นไฮไลต์บอยซ์ Mahmassani และ Nagurney (2005), เบ็คมันน์, แมคไกวร์และ
Winsten (1956) ได้รับการยอมรับอย่างชัดเจนทั่วไปของเครือข่ายเป็นวิธีการ conceptualizing
แม้การตัดสินใจของ บริษัท
ที่มีเส้นทางที่สอดคล้องกับกระบวนการผลิตและการเชื่อมโยง
ที่สอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงเป็นวัสดุเลื่อนลงเส้นทางจากต้นทางไปยังปลายทาง เส้นทางที่แยกตัวเลือกที่เป็นไปได้หรือการผลิตที่มีอยู่ให้กับ บริษัท
ยกตัวอย่างเช่น Beckmann แมคไกวร์และ Winsten (1956) (น. 88)
ให้ความคล้ายคลึงกันของเครือข่ายการขนส่งกับทฤษฎีของบริษัท ดังต่อไปนี้
"พิจารณาสารเคมีหรือวัสดุโลหะที่มีความสามารถในขั้นตอนต่างๆหรือการดัดแปลงและบริษัท
ซึ่งรับรองว่าจะเปลี่ยนได้จากขั้นตอนบางขั้นตอนอื่นๆ บางอย่าง ....
นี่คือขั้นตอนของวัสดุที่สอดคล้องกับสถานที่เปลี่ยนสอดคล้องกับถนนและลำดับของกระบวนการเปลี่ยนแปลง ... ของวัสดุ - นั่นคือวิธีการผลิต - ตามเส้นทาง"คำอธิบายนี้อย่างใกล้ชิดจับแอพลิเคชันที่เกี่ยวข้องอื่นซึ่งแนวคิด. สมดุลเครือข่ายจะเก็บเกี่ยวความสนใจและเป็นที่ของเครือข่ายห่วงโซ่อุปทาน การศึกษาของเครือข่ายห่วงโซ่อุปทานเป็นสหวิทยาการโดยธรรมชาติตั้งแต่เครือข่ายดังกล่าวมีลักษณะของการผลิต, ค้าปลีก, การขนส่ง, เศรษฐกิจเช่นเดียวกับการดำเนินการวิจัยและวิทยาศาสตร์การจัดการ. Nagurney ดงและจาง (2002) เป็นครั้งแรกที่จะใช้แนวคิดสมดุลเครือข่ายในบริบทของการใช้งานห่วงโซ่อุปทาน ในรูปแบบของพวกเขามีอำนาจตัดสินใจอยู่ในขณะนี้ที่โหนดของเครือข่ายที่จะต้องเผชิญกับฟังก์ชั่นของพวกเขาแต่ละวัตถุประสงค์ซึ่งอาจรวมถึงผลกำไรสูงสุดและพวกเขาพยายามที่จะตรวจสอบไม่ได้เป็นเพียงที่ดีที่สุด/ สมดุลไหล

Results (Thai) 3:

เป็นไฮไลต์โดยบอยซ์ mahmassani และ nagurney ( 2005 ) , เบ็คมันน์ McGuire และ
, วินเซิน ( 1956 ) รับรองทั่วไปของเครือข่ายเป็นวิธีการมโนทัศน์
แม้การตัดสินใจของ บริษัท ที่มีเส้นทางที่สอดคล้องกับกระบวนการผลิตและการเชื่อมโยงสอดคล้องกับการแปลง
เป็นวัสดุย้ายลงเส้นทางจากจุดเริ่มต้น
ไปยังปลายทางเส้นทางที่แยกเลือกหรือความเป็นไปได้ในการผลิตของ
เพื่อบริษัท ตัวอย่างเช่น เบ็คมันน์ แม็คไกวร์ , และวินเซิน ( 1956 ) ( หน้า 88 ) ให้
คล้ายคลึงของเครือข่ายการขนส่งกับทฤษฎีของ บริษัท เป็นดังนี้ " พิจารณาสารเคมีหรือวัสดุ
โลหะซึ่งมีความสามารถในขั้นตอนต่างๆ หรือ การปรับเปลี่ยน และบริษัทซึ่ง
รับที่จะเปลี่ยนมันจากบางขั้นตอน ขั้นตอนอื่น ๆบางอย่าง . . . . . . . ที่นี่ขั้นตอนของ
วัสดุที่สอดคล้องกับสถานที่ เปลี่ยนแปลงสอดคล้องกับถนน และลำดับของการเปลี่ยนแปลงกระบวนการ
. . . . . . . ของวัสดุ และนั่นคือ วิธีการผลิต และสอดคล้อง
เส้นทาง " รายละเอียดอย่างใกล้ชิดจับที่โปรแกรมที่แนวคิด
สมดุลเครือข่ายให้ความสนใจ และนั่นคือ ของเครือข่ายห่วงโซ่อุปทาน
ศึกษาของเครือข่ายโซ่อุปทานเป็นสหวิทยาการโดยธรรมชาติตั้งแต่เครือข่ายดังกล่าวประกอบด้วย
ด้านการผลิต , ค้าปลีก , ขนส่ง , เศรษฐศาสตร์ ตลอดจนการวิจัยการปฏิบัติการ และการบริหารจัดการวิทยาศาสตร์
.
nagurney ดง และ จาง ( 2002 ) เป็นคนแรกที่ใช้แนวคิดเครือข่าย
สมดุลในบริบทของการใช้งานในห่วงโซ่อุปทาน ในรูปแบบของพวกเขามากกว่า ตอนนี้อยู่ที่
โหนดของเครือข่าย จะต้องเผชิญกับการทำงานแต่ละวัตถุประสงค์ของพวกเขา ซึ่งรวมถึง
กำไรสูงสุดและพวกเขาแสวงหาเพื่อตรวจสอบไม่เพียง แต่การไหลที่เหมาะสม / สมดุล