Near the ashrama of Drona, where Ar

Near the ashrama of Drona, where Arjuna and his brothers used to take lessons in various arts, there lived a small bright boy, shudra by caste (lower caste). His name was Eklavya. He had great desire to learn the art of archery from Dronacharya. But his mother had told him that as a shudra, Acharya Drona would not accept Eklavya as his disciple. It was futile to dream of such a privilege.

But the boy was not be put off, his determination knew no bounds. Near his house, under a tree Eklavya installed a clay idol of Dronacharya that he worshiped as his Guru! Daily, morning and evening, this devotee put flower and natural perfumes in front of this image and took Self-Lessons in the art of bow and arrow. The talented young Eklavya soon acquired high knowledge in archery. He attributed his success to his Guru Dronacharya.

One day, as it happened, Acharya Drona and Arjuna were passing near the hut of Eklavya. It was pleasant and peaceful afternoon and people were taking rest. But the tranquility and silence was broken by constant barking of a dog. Eklavya did not like this, and therefore, he shut the mouth of the dog with an arrow! Dronacharya and Arjuna were surprised to see the dog with his mouth sealed with an arrow!

Naturally the curious Arjuna asked his Gurudev as to who could have done this delicate job. Even Dronacharya was amazed and knew the archer must be exceptionally skilled artist. They decided to trace this skillful fellow and reached the spot where Eklavya was practicing wonders with his bow and arrow in front of the clay image of Drona. It took no time for Dronacharya to understand the situation. He realized that Eklavya was superior to Arjuna in some respects. Dronacharya loved Arjuna very much and had declared him to be the best archer on the earth. Hence the Guru thought for awhile and came to a decision to remove Eklavya as a competitor to Arjuna.

Dronacharya went to Eklavya and said, "O young man, who has taught you such wonderful skills in archery! Who is your Guru?"

Seeing the Guru in front of him, the boy Eklavya was more that overjoyed and said, "Why, O Gurudev, this all is your grace! I worship you as my Guru. Look you are there in that image!"

Dronacharya was pleased with the dedication of Eklavya, and said, "I bless you my son. But as is customary, won't you give me my fees - Guru-Dakshina!"

[It is customary in India to give to the Guru whatever he demands as his fees - Guru-Dakshina for the knowledge the Guru has given to the disciple.]

Eklavya was overwhelmed to see Dronacharya had accepted him as his disciple! Out he said, "O Honourable Teacher, whatever you ask, this humble disciple of yours will try his utmost to offer you as Guru-Dakshina! I am blessed."

And now comes a very touching and pathetic incidence in Mahabharata.

Guru Drona said, "O Eklavya, I am pleased with your respect for Guru. I want the thumb of your right hand as my fees- Guru-Dakshina."

The trees and atmosphere around stood still for a minute! Even Arjuna was stunned on listening to the unusual and almost cruel demand of his Guru. To ask for the thumb of an archer was equivalent to almost kill him! How could Dronacharya demand such a heavy prize from one disciple to protect the honour of the other!

But Eklavya had no such remorse. Unruffled and with due humility, cheerfully and without protest, he cut his right thumb and placed at the feet of Dronacharya. Gods in the heaven silently praised the greatness of Eklavya's sacrifice.

Results (Kannada) 1:

ಅರ್ಜುನ ಮತ್ತು ವಿವಿಧ ಕಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಪಾಠಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ ತನ್ನ ಸಹೋದರರು, ಜಾತಿ (ಕಡಿಮೆ ಜಾತಿ) ಮೂಲಕ ಸಣ್ಣ ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾದ ಹುಡುಗ, ಶೂದ್ರ ಅಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದ ದ್ರೋಣ, ನ ಆಶ್ರಮ ಬಳಿ. ತಮ್ಮ ಹೆಸರು ಏಕಲವ್ಯ ಆಗಿತ್ತು. ಅವರು ದ್ರೋಣಾಚಾರ್ಯ ರಿಂದ ಬಿಲ್ಲುಗಾರಿಕೆ ಕಲೆಯನ್ನು ತಿಳಿಯಲು ದೊಡ್ಡ ಆಸೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು. ಆದರೆ ಅವರ ತಾಯಿ ಶೂದ್ರ ಮಾಹಿತಿ, ಆಚಾರ್ಯ ದ್ರೋಣ ತನ್ನ ಶಿಷ್ಯನಾಗಿ ಏಕಲವ್ಯ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅವನಿಗೆ ತಿಳಿಸಿದರು. ಇದು ಒಂದು ಅವಕಾಶದ ಕನಸು ಗೆ ನಿರರ್ಥಕ ಆಗಿತ್ತು.

ಆದರೆ ಹುಡುಗ ಆಫ್ ಪುಟ್ ಇಲ್ಲ, ತನ್ನ ಸಂಕಲ್ಪಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಯಾವುದೇ ಎಲ್ಲೆಯಿಲ್ಲ ತಿಳಿದಿತ್ತು. ತನ್ನ ಮನೆ ಬಳಿ, ಒಂದು ಮರದ ಕೆಳಗೆ ಏಕಲವ್ಯ ತನ್ನ ಗುರು ಪೂಜಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ದ್ರೋಣಾಚಾರ್ಯ ಒಂದು ಮಣ್ಣಿನ ವಿಗ್ರಹವನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಿದರು! ದೈನಂದಿನ, ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಮತ್ತು ಸಂಜೆ, ಈ ಭಕ್ತ ಈ ಚಿತ್ರ ಮುಂದೆ ಹೂವು ಮತ್ತು ನೈಸರ್ಗಿಕ ಸುಗಂಧ ಪಕ್ಕಾ ಬಿಲ್ಲು ಮತ್ತು ಬಾಣ ಕಲೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ವಯಂ ಪಾಠಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡರು. ಪ್ರತಿಭಾನ್ವಿತ ಯುವ ಏಕಲವ್ಯ ಶೀಘ್ರದಲ್ಲೇ ಬಿಲ್ಲುಗಾರಿಕೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಗಳಿಸಿದರು.ತನ್ನ ಗುರು ದ್ರೋಣಾಚಾರ್ಯ ಅವರ ಯಶಸ್ಸಿನ ಕಾರಣ.

ಇದು ಸಂಭವಿಸಿದ ಒಂದು ದಿನ, ಆಚಾರ್ಯ ದ್ರೋಣ ಮತ್ತು ಅರ್ಜುನ ಏಕಲವ್ಯ ಆಫ್ ಗುಡಿಸಲಿನ ಹತ್ತಿರ ರವಾನಿಸುತ್ತವೆ. ಇದು ಆಹ್ಲಾದಕರ ಮತ್ತು ಶಾಂತಿಯುತ ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಮತ್ತು ಜನರು ಉಳಿದ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಆದರೆ ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಮೌನ ನಾಯಿಯ ಸ್ಥಿರ ಬಾರ್ಕಿಂಗ್ ಮುರಿದರು. ಏಕಲವ್ಯ ಈ ಇಷ್ಟವಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ಆದ್ದರಿಂದ ಅವರು ಬಾಣ ನಾಯಿಯ ಬಾಯಿ ಮುಚ್ಚಿ!ದ್ರೋಣಾಚಾರ್ಯ ಮತ್ತು ಅರ್ಜುನ ಬಾಣ ಮೊಹರು ತನ್ನ ಬಾಯಿ ನಾಯಿ ನೋಡಿ ಅಚ್ಚರಿಗೊಂಡರು!

ಸಹಜವಾಗಿ ಕುತೂಹಲ ಅರ್ಜುನ ಈ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಕೆಲಸ ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ ಯಾರು ತನ್ನ ಗುರುದೇವ್ ಕೇಳಿದಾಗ. ಸಹ ದ್ರೋಣಾಚಾರ್ಯ ಆಶ್ಚರ್ಯಚಕಿತನಾದನು ಮತ್ತು ಬಿಲ್ಲುಗಾರ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ನುರಿತ ಕಲಾವಿದ ಇರಬೇಕು ತಿಳಿದಿತ್ತು.ಅವರು ಈ ಕುಶಲ ಸಹ ಪತ್ತೆಹಚ್ಚಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಏಕಲವ್ಯ ದ್ರೋಣ ಮಣ್ಣಿನ ಚಿತ್ರ ಮುಂದೆ ತನ್ನ ಬಿಲ್ಲು ಮತ್ತು ಬಾಣ ಅದ್ಭುತಗಳ ಅಭ್ಯಾಸ ಅಲ್ಲಿ ಸ್ಥಾನ ಪಡೆಯಿತು. ಇದು ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ತಿಳಿಯಲು ದ್ರೋಣಾಚಾರ್ಯ ಯಾವುದೇ ಸಮಯ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿತು. ಅವರು ಏಕಲವ್ಯ ಕೆಲವು ಅಂಶಗಳಲ್ಲಿ ಅರ್ಜುನನಿಗೆ ಉತ್ತಮ ಅರಿವಾಯಿತು. ದ್ರೋಣಾಚಾರ್ಯ ತುಂಬಾ ಅರ್ಜುನ ಪ್ರೀತಿಸಿದ ಮತ್ತು ಅವರಿಗೆ ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಬಿಲ್ಲುಗಾರ ಎಂದು ಘೋಷಿಸಿದ.ಆದ್ದರಿಂದ ಗುರು ಸಮಯಕ್ಕೆ ಅವರೇ ಆಲೋಚಿಸಿದ ಅರ್ಜುನನಿಗೆ ಪ್ರತಿಸ್ಪರ್ಧಿಯಾಗಿ ಏಕಲವ್ಯ ತೆಗೆದುಹಾಕಲು ಒಂದು ನಿರ್ಧಾರಕ್ಕೆ ಬಂದರು.

ದ್ರೋಣಾಚಾರ್ಯ ಏಕಲವ್ಯ ಹೋದರು ಮತ್ತು ಹೇಳಿದರು, "ನೀವು ಬಿಲ್ಲುಗಾರಿಕೆ ಇಂತಹ ಅದ್ಭುತ ಕೌಶಲ್ಯಗಳನ್ನು ಕಲಿಸಿದ ಯಾರು ಒ ಯುವಕ,! ನಿಮ್ಮ ಗುರುಗಳು?"

ಅವನ ಮುಂದೆ ಗುರು ನೋಡಿದ, ಹುಡುಗ ಏಕಲವ್ಯ ಅತ್ಯಾನಂದ ಹೆಚ್ಚು ಮತ್ತು ಏಕೆ, ಒ ಗುರುದೇವ್, ಈ ಎಲ್ಲಾ ನಿಮ್ಮ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ ಆಗಿದೆ! ನನ್ನ ಗುರು ಎಂದು ನೀವು ಪೂಜೆ ", ಹೇಳಿದರು.ನೀವು ಆ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ಅವು ನೋಡಲು! "

ದ್ರೋಣಾಚಾರ್ಯ ಏಕಲವ್ಯ ಆಫ್ ಸಮರ್ಪಣೆ ಸಂತಸಗೊಂಡು, ಮತ್ತು ಹೇಳಿದರು," ನಾನು ನೀವು ನನ್ನ ಮಗ ಆಶೀರ್ವಾದ. ಆದರೆ ನೀಡುವವನು ಎಂದು, ನೀವು ನನ್ನ ಶುಲ್ಕ ನೀಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ -! ಗುರು ದಕ್ಷಿಣ "

[ಇದು ತಮ್ಮ ಶುಲ್ಕವಾಗಿ ಬೇಡಿಕೆಯಿದ್ದು ಯಾವುದೇ ಗುರು ನೀಡಲು ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಪದ್ಧತಿಯಿಲ್ಲ - ಗುರು ಕೊಟ್ಟ ಜ್ಞಾನ ಗುರು ದಕ್ಷಿಣ ಶಿಷ್ಯ.]

ಏಕಲವ್ಯ ದ್ರೋಣಾಚಾರ್ಯ ಅವರ ಅನುಯಾಯಿ ಎಂದು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡಿದ್ದರು ನೋಡಲು ಜರುಗಿದ್ದರಿಂದಾಗಿ! ಔಟ್ ಅವರು "ಓ ಗೌರವಾನ್ವಿತ ಶಿಕ್ಷಕ, ಕೇಳುತ್ತೇವೆ ಯಾವುದೇ, ನಿಮ್ಮ ಈ ವಿನಮ್ರ ಶಿಷ್ಯ ಗುರು ದಕ್ಷಿಣ ಮಾಹಿತಿ ನಿಮಗೆ ನೀಡಲು ತನ್ನ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿ! ನಾನು ಸುಖಿ ನಾನು." ಹೇಳಿದರು

ಮತ್ತು ಈಗ ಮಹಾಭಾರತದಲ್ಲಿ ಬಹಳ ಸ್ಪರ್ಶದ ಮತ್ತು ಕರುಣಾಜನಕ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯು ಬರುತ್ತದೆ.

ಗುರು ದ್ರೋಣ ಒ ಏಕಲವ್ಯ, ನಾನು ಗುರು ನಿಮ್ಮ ಗೌರವ ಸಂತಸಗೊಂಡು ನಾನು "ಹೇಳಿದರು.ಸುಮಾರು ನನ್ನ ಶುಲ್ಕ-ಗುರು ದಕ್ಷಿಣ. "

ಮರಗಳು ಮತ್ತು ವಾತಾವರಣದ ಒಂದು ನಿಮಿಷ ಇನ್ನೂ ನಿಂತು ಮಾಹಿತಿ! ಸಹ ಅರ್ಜುನ ತನ್ನ ಗುರುವಿನ ಅಸಾಮಾನ್ಯ ಮತ್ತು ಬಹುತೇಕ ಕ್ರೂರ ಬೇಡಿಕೆ ಕೇಳುವ ಮೇಲೆ ಗಾಬರಿಯಾಗಿತ್ತು ನಾನು ನಿಮ್ಮ ಬಲಗೈ ಹೆಬ್ಬೆರಳು ಬಯಸುವ. ಕೇಳುವಂತೆ ಒಂದು ಬಿಲ್ಲುಗಾರ ಹೆಬ್ಬೆರಳ ಸುಮಾರು ಅವನನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲು ಸಮಾನ ಆಗಿತ್ತು! ಹೇಗೆ ದ್ರೋಣಾಚಾರ್ಯ ಇತರ ಗೌರವಾರ್ಥವಾಗಿ ರಕ್ಷಿಸಲು ಒಂದು ಅನುಯಾಯಿಯಾಗಿದ್ದ ಇಂತಹ ಭಾರೀ ಬಹುಮಾನ ಬೇಡಿಕೆಗಳ ಈಡೇರಿಕೆಗೆ!

ಆದರೆ ಏಕಲವ್ಯ ಯಾವುದೇ ಕನಿಕರ ಹೊಂದಿತ್ತು. ಕದಡದ ಮತ್ತು ಕಾರಣ ನಮ್ರತೆ, ಸಂತೋಷದಿಂದ ಮತ್ತು ಪ್ರತಿಭಟನೆ ಇಲ್ಲದೇ, ತಮ್ಮ ಬಲ ಹೆಬ್ಬೆರಳು ಕತ್ತರಿಸಿ ದ್ರೋಣಾಚಾರ್ಯ ಆಫ್ ಅಡಿ ಇರಿಸಿದ. ಸ್ವರ್ಗದಲ್ಲಿ ದೇವರ ಮೌನವಾಗಿ ಏಕಲವ್ಯ ಬಲಿದಾನ ಎದುರಿಗೆ ಹೊಗಳಿದರು.