In the ensuing years, his fortune i

In the ensuing years, his fortune improved. Newton received his Master of Arts degree in 1669, before he was 27. During this time, he came across Nicholas Mercator's published book on methods for dealing with infinite series. Newton quickly wrote a treatise, De Analysi, expounding his own wider-ranging results. He shared this with friend and mentor Isaac Barrow, but didn't include his name as author.In June 1669, Barrow shared the unaccredited manuscript with British mathematician John Collins. In August 1669, Barrow identified its author to Collins as "Mr. Newton ... very young ... but of an extraordinary genius and proficiency in these things." Newton's work was brought to the attention of the mathematics community for the first time. Shortly afterward, Barrow resigned his Lucasian professorship at Cambridge, and Newton assumed the chair.

Results (Thai) 1:

ในปีต่อมาโชคลาภของเขาดีขึ้น นิวตันได้รับปริญญาโทปริญญาศิลปใน 1669 ก่อนที่เขา 27. ในช่วงเวลานี้เขามาในหนังสือที่ตีพิมพ์นิโคลัส Mercator เกี่ยวกับวิธีการจัดการกับแบบไม่มีที่สิ้นสุด

นิวตันได้อย่างรวดเร็วเขียนตำราเดอ Analysi, ลูกศิษย์ผลกว้างมากมายของเขาเอง เขามีส่วนร่วมนี้ให้กับเพื่อนและให้คำปรึกษาไอแซคบาร์โรว์ แต่ไม่ได้รวมถึงชื่อของเขาในฐานะนักเขียน

ในเดือนมิถุนายน 1669 รถเข็นที่ใช้ร่วมกันต้นฉบับผลงานกับนักคณิตศาสตร์ชาวอังกฤษจอห์นคอลลิน ในเดือนสิงหาคม 1669 สาลี่ระบุผู้เขียนในการคอลลินเป็น "นายนิวตัน ... หนุ่มสาวมาก ... แต่ของอัจฉริยะพิเศษและความชำนาญในสิ่งเหล่านี้."

การทำงานของนิวตันถูกนำมาถึงความสนใจของชุมชนคณิตศาสตร์เป็นครั้งแรก หลังจากนั้นไม่นานสาลี่ลาออกจากตำแหน่งศาสตราจารย์ Lucasian ของเขาที่เคมบริดจ์และนิวตันสันนิษฐานเก้าอี้

Results (Thai) 2:

ในปีที่ผ่านมาโชคลาภของเขาดีขึ้น นิวตันได้รับปริญญาโทศิลปศาสตร์ของเขาใน๑๖๖๙, ก่อนที่เขาจะ 27. ในช่วงเวลานี้เขามาข้ามหนังสือเผยแพร่ของนิโคลัส Mercator ในวิธีการสำหรับการจัดการกับชุดอนันต์

นิวตันได้อย่างรวดเร็วเขียนบท, De Analysi, ใช้ประโยชน์จากตัวเองกว้างกว่าผล. เขาแบ่งปันกับเพื่อนและพี่เลี้ยงของ Isaac บาร์แต่ไม่ได้รวมถึงชื่อของเขาเป็นผู้เขียน

ในเดือนมิถุนายน๑๖๖๙บาร์โรว์ได้แบ่งปันต้นฉบับที่ไม่ได้รับการรับรองกับนักคณิตศาสตร์อังกฤษจอห์นคอลลินส์ ในเดือนสิงหาคม๑๖๖๙บาร์โรว์ระบุผู้เขียนของคอลลินส์เป็น "นายนิวตัน ... เด็กเล็ก แต่เป็นอัจฉริยะที่ไม่ธรรมดาและมีความชำนาญในเรื่องเหล่านี้ "

งานของนิวตันถูกนำไปสู่ความสนใจของชุมชนคณิตศาสตร์เป็นครั้งแรก. ไม่นานหลังจากนั้น, บาร์ลาออกจาก Lucasian ของเขา professorship ที่เคมบริดจ์, และนิวตันสันนิษฐานเก้าอี้.

Results (Thai) 3:

ความมั่งคั่งของเขาเพิ่มขึ้นในปีต่อไปนี้ นิวตันได้รับปริญญาโทของเขาใน 1669 เมื่อเขายังไม่แก่กว่า 27 ปี ในช่วงเวลานี้เขาเกิดขึ้นที่จะค้นพบหนังสือที่ตีพิมพ์โดยนิโคลัส Mercator เกี่ยวกับวิธีการจัดการกับอนุกรมอนันต์
นิวตันได้อย่างรวดเร็วเขียนวิทยานิพนธ์ดีนัลลิสอธิบายผลการวิจัยที่กว้างขึ้นของเขาเอง เขาใช้ร่วมกันกับเพื่อนและอาจารย์ไอแซคบาร์โลว์แต่ไม่ได้รวมชื่อของเขาในฐานะนักเขียน
ในเดือนมิถุนายนบาร์โลว์และนักคณิตศาสตร์ชาวอังกฤษจอห์นคอลลินส์แบ่งปันต้นฉบับที่ไม่ได้รับอนุญาตนี้ ในเดือนที่แปดบาร์โรระบุผู้เขียนคุณนิวตันกับคอลลิน หนุ่มมาก แต่เขามีความสามารถพิเศษและความเชี่ยวชาญในสิ่งเหล่านี้
งานของนิวตันได้ดึงดูดความสนใจของชุมชนคณิตศาสตร์เป็นครั้งแรก หลังจากนั้นไม่นานบาร์โลว์ลาออกจากตำแหน่งศาสตราจารย์ลูคัสของเขาในเคมบริดจ์นิวตันเป็นประธาน