Research findings regarding the use

Research findings regarding the use of corporal punishment towards children has examined a number of different outcomes. Some reviews of the literature suggest that corporal punishment may lead to adverse child outcomes (Gershoff, 2002; Linke, 2002; Smith et al., 2004). For example, in a review of the research, Smith et al. (2004) reported a number of negative developmental consequences for children who had experienced corporal punishment, including: disruptive and anti-social behaviour; poor academic achievement; poor attachment and lack of parent-child warmth; mental health problems (particularly internalising problems such as depression); and substance and alcohol abuse.

Other research suggests that the relationship between corporal punishment and adverse child outcomes is not definitive, mainly due to inconsistent definitions of corporal punishment and other methodological concerns (Ferguson, 2013). Baumrind, Larzelere and Cowan (2002) argued that findings such as those in the study by Gershoff (2002) may misrepresent the relationship between corporal punishment and child outcomes as the studies are often simplistic, and include in their definition of corporal punishment both children who have experienced milder forms of corporal punishment such as smacking, and children who have experienced serious physical abuse.

More recent research documented retrospective accounts of punishment styles experienced by the adult children of twins from the Australian Twin Registry. This research found that controlled corporal punishment (defined as spanking or smacking) was only weakly associated with a negative outcome for children, but that harsh corporal punishment was strongly associated with poor behavioural and emotional outcomes. Having access to longitudinal data from the parental twins' childhood punishment experiences, as well as the experiences of their offspring, allowed this research to statistically control for genetic and environmental factors. The results indicated that the type of punishment a parent engages in has some causal influence (i.e., environmental factors had a greater impact than genetics alone) on a child's behavioural and emotional outcomes (Lynch et al., 2006).

Results (Thai) 2:

ผลการวิจัยเกี่ยวกับการใช้การลงโทษทางร่างกายต่อเด็กได้ตรวจสอบจำนวนของผลลัพธ์ที่แตกต่าง ความคิดเห็นบางส่วนของวรรณกรรมชี้ให้เห็นว่าการลงโทษทางร่างกายอาจนำไปสู่ผลที่ไม่พึงประสงค์ของเด็ก (Gershoff 2002; Linke 2002;. สมิ ธ และคณะ, 2004) ยกตัวอย่างเช่นในการตรวจสอบของการวิจัยสมิ ธ และคณะ (2004) รายงานตัวเลขของผลกระทบเชิงลบสำหรับการพัฒนาเด็กที่มีประสบการณ์การลงโทษทางร่างกายรวมไปถึง: ก่อกวนและพฤติกรรมต่อต้านสังคม ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนยากจน สิ่งที่แนบมาที่ยากจนและขาดความอบอุ่นพ่อแม่และลูก; ปัญหาสุขภาพจิต (โดยเฉพาะ internalising ปัญหาเช่นภาวะซึมเศร้า); และสารเสพติดและเครื่องดื่มแอลกอฮอล์. งานวิจัยอื่น ๆ แสดงให้เห็นว่าความสัมพันธ์ระหว่างการลงโทษทางร่างกายและผลที่ไม่พึงประสงค์ของเด็กที่ไม่ได้เป็นที่ชัดเจนเนื่องจากการนิยามที่ไม่สอดคล้องกันของการลงโทษทางร่างกายและความกังวลวิธีการอื่น ๆ (เฟอร์กูสัน 2013) Baumrind, Larzelere และแวนส์ (2002) เป็นที่ถกเถียงกันว่าการค้นพบดังกล่าวเป็นผู้ที่อยู่ในการศึกษาโดย Gershoff (2002) อาจบิดเบือนความสัมพันธ์ระหว่างการลงโทษทางร่างกายและผลการศึกษาของเด็กมักจะง่ายและรวมถึงในความหมายของพวกเขาในการลงโทษทางร่างกายของเด็กทั้งสองที่ มีประสบการณ์ในรูปแบบ milder การลงโทษทางร่างกายเช่น smacking และเด็กที่มีประสบการณ์การล่วงละเมิดทางร่างกายอย่างรุนแรง. วิจัยล่าสุดเพิ่มเติมเอกสารบัญชีย้อนหลังของรูปแบบการลงโทษที่เกิดขึ้นในเด็กผู้ใหญ่ของฝาแฝดจากออสเตรเลีย Registry คู่ การวิจัยครั้งนี้พบว่าการลงโทษทางร่างกายควบคุม (หมายถึงตบหรือ smacking) มีความสัมพันธ์ที่ไม่ค่อยเท่านั้นที่มีผลเชิงลบสำหรับเด็ก แต่ที่การลงโทษที่รุนแรงมีความสัมพันธ์อย่างมากกับผลลัพธ์ที่พฤติกรรมและอารมณ์ที่ไม่ดี มีการเข้าถึงข้อมูลระยะยาวจากฝาแฝดผู้ปกครอง 'ประสบการณ์การลงโทษในวัยเด็กเช่นเดียวกับประสบการณ์ของลูกหลานของพวกเขาได้รับอนุญาตการวิจัยนี้เพื่อการควบคุมทางสถิติสำหรับปัจจัยทางพันธุกรรมและสิ่งแวดล้อม ผลการศึกษาพบว่าชนิดของการลงโทษผู้ปกครองเข้าร่วมในการมีอิทธิพลเชิงสาเหตุบางอย่าง (เช่นปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อมที่มีผลกระทบมากขึ้นกว่าพันธุศาสตร์เพียงอย่างเดียว) ในเด็กผลพฤติกรรมและอารมณ์ (ลินช์ et al., 2006)

Results (Thai) 3:

งานวิจัยเกี่ยวกับการใช้ของการลงโทษต่อเด็กได้ตรวจสอบจำนวนของผลลัพธ์ที่แตกต่างกัน ความคิดเห็นบางส่วนจากวรรณกรรมชี้ให้เห็นว่า การลงโทษอาจนำไปสู่ผลที่ไม่พึงประสงค์ ( เด็ก gershoff , 2002 ; พ.ศ. 2545 ; Smith et al . , 2004 ) ตัวอย่างเช่น ในการทบทวนการวิจัย Smith et al .( 2004 ) รายงานจำนวนของผลการพัฒนาเชิงลบสำหรับเด็กที่มีประสบการณ์การลงโทษ สิบโท ได้แก่ ก่อกวนและพฤติกรรมต่อต้านสังคม ผลการเรียนไม่ดี ยากจนและขาดระหว่างความผูกพันความอบอุ่น ปัญหาสุขภาพจิต ( เฉพาะ internalising ปัญหาเช่น depression ) และสารและการละเมิดแอลกอฮอล์

งานวิจัยอื่น ๆแสดงให้เห็นว่าความสัมพันธ์ระหว่างการลงโทษและผลที่ไม่พึงประสงค์เป็นเด็กไม่ได้ใช้ เนื่องจากความหมายขัดแย้งกันของการลงโทษทางร่างกายและความกังวลวิธีการอื่น ๆ ( เฟอร์กูสัน , 2013 ) แบบการอบรมเลี้ยงดูที่เด่นชัดตาม ,larzelere และแวนส์ ( 2002 ) แย้งว่าพบเช่นในการศึกษาโดย gershoff ( 2002 ) อาจบิดเบือนความจริงความสัมพันธ์ระหว่างการลงโทษและผลเด็กการศึกษามักง่าย และรวมอยู่ในคำนิยามของการลงโทษเด็ก ที่มีประสบการณ์รูปแบบ milder ของการลงโทษทางร่างกายเช่นรุนแรงของพวกเขาและเด็กที่ประสบการละเมิดทางกายภาพอย่างรุนแรง

การวิจัยล่าสุดเอกสารบัญชีย้อนหลังของการลงโทษรูปแบบประสบการณ์ โดยผู้ใหญ่เด็กฝาแฝดจากรีจิสทรีคู่ ออสเตรเลีย การวิจัยนี้พบว่า การควบคุมการลงโทษ ( ตบหรือต่อย เช่น ) เป็นเพียงอย่างอ่อนที่เกี่ยวข้องกับผลเชิงลบสำหรับเด็กแต่ที่รุนแรงลงโทษเกี่ยวข้องอย่างยิ่งกับพฤติกรรมและอารมณ์ที่ไม่ดีไปได้ มีการเข้าถึงข้อมูลระยะยาวจากฝาแฝดของผู้ปกครองเด็ก การลงโทษ ประสบการณ์ ตลอดจนประสบการณ์ของลูกหลานของพวกเขา อนุญาตการวิจัยทางสถิติเพื่อควบคุมปัจจัยทางพันธุกรรมและสิ่งแวดล้อมผลการศึกษาพบว่าชนิดของการลงโทษพ่อแม่เกี่ยวในมีบางสาเหตุที่อิทธิพล ได้แก่ ปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อมที่มีผลกระทบมากกว่าพันธุศาสตร์คนเดียว ) ของเด็ก พฤติกรรม และผลลัพธ์ทางอารมณ์ ( ลินช์ et al . , 2006 )