A bank is a financial institution a

A bank is a financial institution and a financial intermediary that accepts deposits and channels those deposits into lending activities, either directly by loaning or indirectly through capital markets. A bank links together customers that have capital deficits and customers with capital surpluses.
Due to their influential status within the financial system and upon national economies, banks are highly regulated in most countries. Most nations have institutionalised a system known as fractional reserve banking, in which banks hold only a small reserve of the funds deposited and lend out the rest for profit. They are generally subject to minimum capital requirements based on an international set of capital standards, known as the Basel Accords.
Banking in its modern sense evolved in the 14th century in the rich cities of Renaissance Italy but in many ways was a continuation of ideas and concepts of credit and lending that had its roots in the ancient world. In the history of banking, a number of banking dynasties have played a central role over many centuries. The oldest existing bank was founded in 1472.[1]

Results (Thai) 1:

ธนาคารเป็นสถาบันการเงินและตัวกลางทางการเงินที่รับเงินฝากและเงินฝากช่องทางเหล่านั้นเป็นกิจกรรมการให้กู้ยืมเงินไม่ว่าโดยตรงหรือโดยการให้กู้โดยอ้อมผ่านตลาดทุน การธนาคารร่วมกันกับลูกค้าที่มีการขาดดุลเงินทุนและลูกค้าที่มีการเกินดุลเงินทุน.
เนื่องจากสถานะของพวกเขาที่มีอิทธิพลภายในระบบการเงินและเมื่อเศรษฐกิจของประเทศ,ธนาคารจะควบคุมอย่างมากในประเทศส่วนใหญ่ ประเทศส่วนใหญ่จะมีระบบสังคมที่รู้จักกันเป็นธนาคารสำรองเศษส่วนซึ่งธนาคารถือเพียงสำรองขนาดเล็กของเงินฝากและให้ยืมส่วนที่เหลือออกเพื่อผลกำไร พวกเขามักจะขึ้นอยู่กับความต้องการเงินทุนขั้นต่ำขึ้นอยู่กับชุดสากลของมาตรฐานเงินทุนที่รู้จักกันในสนธิสัญญาบาเซิล.
ธนาคารในความรู้สึกที่ทันสมัย​​การพัฒนาในศตวรรษที่ 14 ในเมืองที่อุดมไปด้วยของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาอิตาลี แต่ในหลายวิธีที่เป็นความต่อเนื่องของความคิดและแนวความคิดของบัตรเครดิตและสินเชื่อที่มีรากของมันในโลกยุคโบราณ ในประวัติศาสตร์ของธนาคารจำนวนของราชวงศ์ธนาคารได้เล่นบทบาทสำคัญอย่างยิ่งในช่วงหลายศตวรรษ ธนาคารที่เก่าแก่ที่สุดที่มีอยู่ได้รับการก่อตั้งขึ้นในปี 1472. [1]

Results (Thai) 2:

ธนาคารเป็นตัวกลางทางการเงินที่รับฝาก และช่องเงินฝากเหล่านั้นเป็นกิจกรรม การให้ยืมโดยตรง โดยให้ยืมแก่ หรือโดยทางอ้อม ผ่านตลาดทุน และสถาบันการเงิน ลิงค์ธนาคารกันลูกค้าที่มีเงินทุนขาดดุลและลูกค้า มีทุน surpluses.
เนื่องจากสถานะของพวกเขามีอิทธิพล ในระบบการเงิน และ เมื่อ เศรษฐกิจของประเทศ ธนาคารมีควบคุมสูงในประเทศส่วนใหญ่ ประเทศส่วนใหญ่ได้ผสมเรียกว่าเศษส่วนสำรองธนาคาร ระบบที่ธนาคารเก็บเฉพาะธนาคารขนาดเล็กของเงินฝาก และกู้ส่วนเหลือสำหรับกำไร พวกเขาจะโดยทั่วไป มีเงินปอนด์ตามเป็นชุดสากลมาตรฐานหลวง เรียกว่า Accords บาเซิล
ธนาคารในสมัยนั้นพัฒนาในศตวรรษที่ 14 ในเมืองรวยของเรอเนสซองซ์อิตาลี แต่ ในหลายๆ ความต่อเนื่องของความคิด และแนวคิดของเครดิตและสินเชื่อที่มีรากของมันในโลกโบราณ ในประวัติศาสตร์ของธนาคาร จำนวนลูกค้าราชวงศ์ได้เล่นบทบาทกลางกว่าหลายศตวรรษ ธนาคารที่มีอยู่เก่าแก่ก่อตั้งขึ้นใน 1472[1]

Results (Thai) 3:

ธนาคารที่เป็นสถาบันการเงินและหน่วยงานกลางทางการเงินที่รับเงินฝากและช่องสัญญาณเงินฝากที่เข้าไปในกิจกรรมต่างๆทั้งเงินกู้โดยตรงหรือโดยอ้อมโดยกู้ผ่านตลาดทุน ธปท. L ร่วมกันลูกค้าที่มีการขาดดุลเงินทุนและลูกค้าโดยดุลบัญชีเดินสะพัดเกินดุลเงินทุน.
เนื่องจากสถานะมีอิทธิพลของตนในระบบการเงินและเมื่อเศรษฐกิจของประเทศธนาคารจะมีการควบคุมในประเทศส่วนใหญ่เป็นอย่างสูง ประเทศส่วนใหญ่มีนำระบบที่เรียกว่าธนาคารกันสำรองเศษเสี้ยวที่ระบบธนาคารถือกันเงินสำรองขนาดเล็กเท่านั้นที่มีการมอบไว้และให้ออกจากส่วนที่เหลือเพื่อทำกำไร โดยทั่วไปแล้วขึ้นอยู่กับความต้องการด้านเงินทุนขั้นต่ำที่ใช้ตั้งค่าระหว่างประเทศที่มีมาตรฐานทุนเป็นที่รู้จักกันบาเซิลคล้ายคลึงกันที่.
การธนาคารในความรู้สึกที่ทันสมัยของโรงแรมมาในช่วงศตวรรษที่ 14 ในเมืองที่หลากหลายของแบบเรอเนสซองค์อิตาลีแต่ในหลายๆวิธีด้วยกันเป็นความต่อเนื่องของแนวความคิดและความคิดของการให้กู้และการปล่อยสินเชื่อที่มีรากของมันในโลกที่เก่าแก่ได้ ในประวัติศาสตร์ของธนาคารจำนวนหนึ่งของราชวงศ์ Tang ราชวงศ์ Song ราชวงศ์ธนาคารมีบทบาทอยู่ในส่วนกลางมากกว่าหลายช่วงศตวรรษ ธนาคารที่มีอยู่ที่เก่าแก่มากที่สุดได้รับการก่อตั้งขึ้นใน 1472 .[ 1 ]