Distributive Bargaining vs. Integra

Distributive Bargaining vs. Integrative Bargaining
As previous discussed the relationship between the owners and the players are an interdependent situation. This interdependence requires either a distributive bargaining strategy or an integrative bargaining strategy. A distributive bargaining strategy assumes that only one party can fully win and that there are not enough available resources or options to satisfy both sides of the table. For example, the reserve clause, luxury tax and revenue sharing are situations where only one party could win, either it is upheld to satisfy the owners or it is eliminated to satisfy the players. On the contrary, an integrative bargaining strategy assumes that both parties can be granted their demands to achieve a mutual gain for both parties. For example, salary levels and negotiations based on revenue to ensure that both owners and players received fair compensation would be a mutual gain situation or win-win.

Results (Thai) 1:

แจกแจงต่อรองราคาเทียบกับการต่อรองราคาแบบบูรณาการก่อนหน้านี้กล่าวถึงความสัมพันธ์ระหว่างเจ้าของ และผู้เล่นที่มีสถานการณ์การเปลี่ยนแปลงได้ง่ายกว่า อิสระเสรีนี้ต้องแจกแจงต่อรองกลยุทธ์หรือยุทธศาสตร์การต่อรองแบบบูรณาการ กลยุทธ์การต่อรองการแจกแจงถือว่า บุคคลเดียวสามารถเต็มชนะ และที่มีไม่เพียงพอมีทรัพยากรหรือตัวเลือกเพื่อตอบสนองทั้งสองด้านของตาราง สำหรับตัวอย่าง สั่งจอง ภาษีหรูหรา และรายได้ร่วมกันเป็นสถานการณ์ที่สามารถชนะฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเท่านั้น มีการยึดถือความเป็นเจ้าของ หรือตัดเพื่อตอบสนองผู้เล่น ดอก กลยุทธ์การต่อรองแบบบูรณาการสันนิษฐานว่า ทั้งสองฝ่ายจะได้รับความต้องการบรรลุกำไรร่วมกันสำหรับทั้งสองฝ่าย ตัวอย่าง การเจรจาตามรายได้เพื่อให้แน่ใจว่า เจ้าของและผู้เล่นได้รับค่าตอบแทนที่ยุติธรรมและระดับเงินเดือนจะได้กำไรร่วมสถานการณ์หรือชนะ

Results (Thai) 2:

การกระจายการเจรจาต่อรองกับการเจรจาต่อรองเชิงบูรณาการ
ตามที่เคยกล่าวถึงความสัมพันธ์ระหว่างเจ้าของและผู้เล่นที่มีสถานการณ์การพึ่งพาซึ่งกันและกัน การพึ่งพาซึ่งกันและกันนี้ต้องใช้ทั้งกลยุทธ์การเจรจาต่อรองการจำหน่ายหรือกลยุทธ์การเจรจาต่อรองแบบบูรณาการ กลยุทธ์การเจรจาต่อรองการจำหน่ายสันนิษฐานว่าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเพียงอย่างเต็มที่สามารถชนะและว่ามีทรัพยากรที่มีอยู่ไม่พอหรือตัวเลือกที่จะตอบสนองความทั้งสองด้านของตาราง ยกตัวอย่างเช่นมาตราฐานภาษีที่หรูหราและส่วนแบ่งรายได้เป็นสถานการณ์ที่บุคคลเพียงคนเดียวที่สามารถชนะทั้งมันจะยึดถือเพื่อตอบสนองความเป็นเจ้าของหรือถูกกำจัดออกมาเพื่อตอบสนองผู้เล่น ในทางตรงกันข้ามกลยุทธ์การเจรจาต่อรองแบบบูรณาการสันนิษฐานว่าทั้งสองฝ่ายจะได้รับความต้องการของพวกเขาเพื่อให้บรรลุกำไรร่วมกันทั้งสองฝ่าย ตัวอย่างเช่นระดับเงินเดือนและการเจรจาขึ้นอยู่กับรายได้เพื่อให้แน่ใจว่าทั้งเจ้าของและผู้เล่นที่ได้รับค่าชดเชยอย่างยุติธรรมจะเป็นสถานการณ์กำไรรวมหรือชนะ

Results (Thai) 3:

他让别人伤害了

他让别人伤害了

他让别人伤害了