Finally, a third motivational conce

Finally, a third motivational concept is necessary to provide a more complete account of human
behaviour. This concept, termed amotivation (Deci & Ryan, 1985, 2000) refers to behaviour that is
neither intrinsically nor extrinsically motivated, and which is situated at the lowest level of the selfdetermination
continuum. Quite similar to the concept of learned helplessness (Abramson, Seligman,
& Teasdale, 1978), amotivation refers to perceptions of lack of contingency between actions and
outcomes. This is likely to occur when individuals experience feelings of incompetence and lack of
control (Deci & Ryan, 1985, 2000). For instance, athletes who say that they really don’t know why
they play handball any more are displaying amotivation toward their sport.

Results (Greek) 1:

Τέλος, ένας τρίτος κινητήριος έννοια είναι αναγκαίο να προβλεφθεί μια πιο ολοκληρωμένη λογαριασμό της ανθρώπινης συμπεριφοράς
. Η έννοια αυτή, που ονομάζεται amotivation (αποφάσεις & Ryan, 1985, 2000) αναφέρεται σε συμπεριφορές που είναι
ούτε εγγενώς ούτε extrinsically κίνητρα, και η οποία βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδο της αυτοδιάθεσης
συνεχές. αρκετά παρόμοια με την έννοια της έμαθε ανικανότητας (Abramson, Seligman,
& Teasdale, 1978), amotivation αναφέρεται στις αντιλήψεις της έλλειψης έκτακτης ανάγκης μεταξύ των δράσεων και των αποτελεσμάτων
. Αυτό είναι πιθανό να συμβεί όταν τα άτομα βιώνουν αισθήματα ανικανότητας και της έλλειψης
ελέγχου (απόφαση & Ryan, 1985, 2000). για παράδειγμα, οι αθλητές που λένε ότι πραγματικά δεν ξέρω γιατί
παίζουν χάντμπολ πια επιδεικνύουν amotivation προς το άθλημά τους.

Results (Greek) 2:

Τέλος, μια τρίτη παρακινητικές έννοια είναι αναγκαίο να προβλεφθεί μια πιο πλήρη περιγραφή του ανθρώπου
συμπεριφορά. Αυτή η έννοια, που ονομάζεται amotivation (Deci & Ryan, 1985, 2000) αναφέρεται στην συμπεριφορά που είναι
ούτε εγγενώς ούτε ότι έχουν εξωγενή κίνητρα, και η οποία βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδο του δικαιώματος αυτοδιάθεσης
συνεχές. Αρκετά παρόμοια με την έννοια της μαθημένης ανημποριάς (Abramson, Seligman,
& Teasdale, 1978), amotivation αναφέρεται σε αντιλήψεις της έλλειψης έκτακτης ανάγκης µεταξύ δράσεων και
αποτελέσματα. Αυτό είναι πιθανό να συμβεί όταν άτομα βιώνουν τα συναισθήματα της ανικανότητας και της έλλειψης
ελέγχου (Deci & Ryan, 1985, 2000). Για παράδειγμα, οι αθλητές που λένε ότι πραγματικά δεν ξέρω γιατί
παίζουν χάντμπολ που υπάρχουν πιο εμφάνιση amotivation προς τους άθλημα.

Results (Greek) 3:

Τέλος, ένα τρίτο παρακινητική έννοιας είναι απαραίτητο για να προσφέρει μια πιο πλήρη λογαριασμό της ανθρώπινης
συμπεριφορά. Αυτή η αντίληψη, που ονομάζεται amotivation (ως προς τα νομικά & Ryan, 1985, 2000) αναφέρεται στη συμπεριφορά που είναι
ούτε ουσιαστικά ούτε extrinsically κίνητρα, και η οποία βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδο της selfdetermination
ευρισκομένων. Αρκετά παρόμοια με την έννοια του έμαθε αμηχανίας (Abramson, Seligman,
& Teasdale, 1978), amotivation αναφέρεται στις αντιλήψεις της έλλειψης έκτακτο μεταξύ δράσεων και
εκβάσεις. Αυτό είναι πιθανό να συμβεί όταν άτομα αντιμετωπίζουν τα συναισθήματα της ανεπάρκειας και έλλειψης
(ως προς τα νομικά & Ryan, 1985, 2000). Για παράδειγμα, οι αθλητές οι οποίοι λένε ότι πραγματικά δεν ξέρω γιατί
παίζουν χάντμπολ οποιαδήποτε περισσότερο είναι η εμφάνιση amotivation προς τον αθλητισμό.