The results can be compared with th

The results can be compared with the gene expression profile
reported in former work in which the grape whole transcriptome
response to UV-B was analyzed in an analogous experiment
(Pontin et al., 2010). The experimental design used allowed to
compare two situations; one in which a field-like UV-B dose
(4.75 kJ m2 d1) was administrated at a low irradiance, other
where the same dose was given in a rather high irradiance but in
a narrower period, and a control where UV-B was excluded. This
experimental approach allowed comparison and contrast of two
purported responses, one in which the UV-B signal would induce
adaptation of the plants to this radiation, and the other in which
the plant may respond to UV-B-induced damage. In plant tissues,
UV-B exposure causes an increase of the excitation energy, which
may lead to reduction of oxygen and therefore to generation of
ROS. These compounds are mainly responsible for UV-B-mediated
damage, but can also act as second messengers in different signaling
pathways (Hideg et al., 2002). In fact, ROS are considered signaling
molecules that initiate defense responses and their levels
increase after UV-B pulses (Allan and Fluhr, 1997). In this report,
it is shown that UV-B induces in grape leaf tissues a modulating effect
on isoprenoid metabolism and this was differentially affected
by fluence rate of UV-B.
The synthesis of the terpenes is initiated from isopentenyl and
dimethylallyl diphosphate precursors. Two independent pathways
contribute in higher plants to the formation of building block (C5)
of isoprenoids. In general, the cytosolic mevalonate pathway
(MVA) provides the precursors for sesquiterpenes, and sterols,
whereas the plastidial methylerythritol pathway (MEP) furnishes
the monoterpenes, diterpenes, tetraterpenes, prenyl moieties of
chlorophyll, plastoquinone, and tocopherol (Hampel et al., 2005;
McGarvey and Croteau, 1995; Tholl, 2006). The C5 units are condensed
by prenyltransferases to synthesize geranyl diphosphate
(C10), farnesyl diphosphate (C15) and geranylgeranyl diphosphate
(C20). These prenyl diphosphates in turn undergo a wide range of
cyclizations and other transformations to produce the various
structural types of mono-, sesqui- and diterpenes. These steps
are catalyzed by terpene synthases (TPS), a very large family of
enzymes with multiple representatives in all plant species studied
so far (Degenhardt et al., 2009; Facchini and Chappell, 1992; Steele
et al., 1998; Wise et al., 1998), including grapevine (Lücker et al.,
2004; Martin et al., 2010). Grapevine leaf tissues exposed to
UV-B radiation showed increased TPS activity, and the response
was different depending on the irradiance level and the leaves
ontogeny. In this sense, the amount of substrate 3H-FPP (12) transformed
via the mevalonate pathway (MVA; Lichtenthaler et al.,
1997) was higher under low UV-B, and mainly in young leaves exposed
to both UV-B treatments. Such increase in TPS activity was
associated with augments in the membrane content of sitosterol
(1), stigmasterol (2) and lupeol (3), that is, enhancement of the sterol-
structural defense. This is in agreement with Sabater-Jara et al.
(2010), who observed that accumulation of sterols was induced as
defense response in elicited cell cultures of Capsicum annuum.

Results (Thai) 1:

สามารถเปรียบเทียบผลลัพธ์กับค่านิพจน์ยีน
รายงานในอดีตทำงานที่ transcriptome ทั้งองุ่น
ตอบ UV-B ได้วิเคราะห์ในการทดลองคู่
(Pontin et al., 2010) การออกแบบทดลองใช้สามารถ
เปรียบเทียบสถานการณ์สอง หนึ่งเป็นฟิลด์เหมือน UV-B ยา
(4.75 kJ m 2 d 1) เป็น administrated ที่ irradiance ต่ำ อื่น ๆ
ที่ปริมาณเดียวกันถูกกำหนดใน irradiance ค่อนข้างสูงแต่ใน
ระยะแคบลง และตัวควบคุมที่ถูกคัดออก UV-B นี้
วิธีการทดลองได้เปรียบเทียบและความคมชัดของ 2
ตอบสนองเจตนา หนึ่งที่สัญญาณ UV-B จะทำให้เกิด
ปรับตัวของพืชนี้รังสี และอื่น ๆ ที่
โรงงานอาจตอบ UV-B-ทำให้เกิดความเสียหายได้ ในเนื้อเยื่อพืช,
แสง UV-B ทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นของพลังงานในการกระตุ้น ซึ่ง
อาจนำไปสู่การลดลงของออกซิเจนและการสร้าง
ROS ได้ สารเหล่านี้เป็นส่วนใหญ่ชอบ UV-B-mediated
เสีย แต่ยังสามารถทำหน้าที่เป็นเพราะสองในสัญญาณต่าง ๆ
มนต์ (Hideg et al., 2002) ในความเป็นจริง ROS จะถือว่าสัญญาณ
โมเลกุลที่เริ่มตอบสนองป้องกันและระดับของ
เพิ่มหลังจากพัลส์ UV-B (Allan และ Fluhr, 1997) ในรายงานนี้,
แสดงว่า UV-B แท้จริงในเนื้อเยื่อใบองุ่นผล modulating
บน isoprenoid เมแทบอลิซึมและนี้คือ differentially ได้รับผลกระทบ
โดยอัตรา fluence ยูวีบี
สังเคราะห์ terpenes จะเริ่มต้นจาก isopentenyl และ
dimethylallyl diphosphate precursors หลักสองอิสระ
มีส่วนร่วมในพืชสูงจะก่อสร้างบล็อก (C5)
ของ isoprenoids ทั่วไป pathway
(MVA) cytosolic mevalonate ให้ precursors ที่สำหรับ sesquiterpenes สเตอรอลส์,
ในขณะที่ทางเดิน plastidial methylerythritol (MEP) furnishes
monoterpenes, diterpenes, tetraterpenes, moieties prenyl ของ
คลอโรฟิลล์ plastoquinone และ tocopherol (Hampel et al., 2005;
McGarvey และ Croteau, 1995 Tholl, 2006) หน่วย C5 จะบีบ
โดย prenyltransferases สังเคราะห์ geranyl diphosphate
(C10), farnesyl diphosphate (C15) และ geranylgeranyl diphosphate
(C20) Diphosphates prenyl เหล่านี้จะรับหลากหลาย
cyclizations และแปลงอื่น ๆ ในการผลิตต่าง ๆ
ชนิดโครงสร้าง ของโมโน- sesqui - diterpenes ขั้นตอนเหล่านี้
เป็นกระบวน โดย synthases เทอร์พีน (TPS), ครอบครัวใหญ่มากของ
ศึกษาเอนไซม์กับพนักงานหลายในโรงงานทุกชนิด
ไกลมาก (Degenhardt et al., 2009 Facchini และ Chappell, 1992 Steele
et al., 1998 ฉลาดและ al., 1998), รวม grapevine (Lücker et al.,
2004 มาร์ตินเอ็ด al., 2010) สัมผัสเนื้อเยื่อใบ grapevine
รังสี UV-B แสดงให้เห็นว่า เพิ่มกิจกรรม TPS และการตอบสนอง
ไม่แตกต่างกันตามระดับ irradiance และใบไม้
ontogeny ในนี้รู้สึก แปลงจำนวนพื้นผิว 3H-FPP (12)
ผ่านทางเดิน mevalonate (MVA Lichtenthaler et al.,
1997) ได้สูงภาย ใต้ UV-B ต่ำ และส่วนใหญ่ใบเล็กสัมผัส
การรักษาทั้งสอง UV-B เช่นเพิ่มกิจกรรม TPS ถูก
เกี่ยวกับ augments ในเนื้อหาเมมเบรนของ sitosterol
(1) stigmasterol (2) และ lupeol (3), นั่นคือ การเพิ่มประสิทธิภาพของสเตอรอล-
ป้องกันโครงสร้าง นี้เป็นข้อตกลงกับ Sabater-Jara et al.
(2010) ผู้สังเกตว่า มีเกิดสะสมของสเตอรอลส์เป็น
ป้องกันผลตอบรับในวัฒนธรรม elicited เซลล์ของ annuum พริกหวาน

Results (Thai) 2:

ผลที่ได้สามารถนำมาเปรียบเทียบกับรายละเอียดการแสดงออกของยีน
รายงานในการทำงานในอดีตซึ่งองุ่นยีนทั้ง
การตอบสนองต่อ UV-B ได้รับการวิเคราะห์ในการทดลองที่คล้ายกัน
(Pontin et al., 2010) การออกแบบการทดลองใช้ที่ได้รับอนุญาตที่จะ
เปรียบเทียบทั้งสองสถานการณ์; หนึ่งในยา UV-B สนามเช่น
(4.75 กิโลจูลเมตร 2 D? 1) ได้รับการปกครองที่รังสีต่ำอื่น ๆ
ที่ขนาดเดียวกันได้รับในรังสีค่อนข้างสูง แต่ใน
ช่วงเวลาที่แคบและการควบคุมที่ UV-B ได้รับการยกเว้น นี้
วิธีการทดลองที่ได้รับอนุญาตการเปรียบเทียบและความคมชัดของทั้งสอง
อ้างว่าการตอบสนองอย่างใดอย่างหนึ่งในการที่สัญญาณ UV-B จะเหนี่ยวนำให้เกิด
การปรับตัวของพืชที่จะรังสีเหล่านี้และอื่น ๆ ในการที่
โรงงานอาจตอบสนองต่อรังสียูวีบีที่ทำให้เกิดความเสียหาย ในเนื้อเยื่อพืช
แสง UV-B เป็นสาเหตุของการเพิ่มขึ้นของพลังงานกระตุ้นซึ่ง
อาจนำไปสู่การลดลงของออกซิเจนและดังนั้นจึงสู่รุ่นของ
ROS สารเหล่านี้ส่วนใหญ่จะเป็นผู้รับผิดชอบในการ UV-B-ไกล่เกลี่ย
ความเสียหาย แต่ยังสามารถทำหน้าที่เป็นผู้ส่งสารที่สองในการส่งสัญญาณที่แตกต่างกัน
อย่างทุลักทุเล (Hideg et al., 2002) ในความเป็นจริง ROS จะถือว่าเป็นสัญญาณ
โมเลกุลที่เริ่มต้นการตอบสนองการป้องกันและระดับของพวกเขา
เพิ่มขึ้นหลังจากที่คลื่นรังสี UV-B (อัลลันและ Fluhr, 1997) ในรายงานฉบับนี้
จะมีการแสดงให้เห็นว่า UV-B เจือจางในใบองุ่นเนื้อเยื่อผลมอดูเลต
ในการเผาผลาญและ isoprenoid นี้ได้รับผลกระทบที่แตกต่างกัน
โดยอัตรา fluence UV-B
สังเคราะห์ terpenes จะเริ่มจาก isopentenyl และ
ไดเมทิลแอยุ่งเพท สองทางเดินที่เป็นอิสระ
มีส่วนร่วมในพืชสูงขึ้นเพื่อการก่อตัวของการสร้างบล็อก (C5)
ของ isoprenoids โดยทั่วไปทางเดิน mevalonate cytosolic
(MVA) มีสารตั้งต้นสำหรับ sesquiterpenes และ sterols,
ในขณะที่ทางเดิน methylerythritol plastidial (MEP) furnishes
monoterpenes, diterpenes, tetraterpenes, moieties prenyl ของ
คลอโรฟิล plastoquinone และโทโคฟีรอ (Hampel et al., 2005
McGarvey และ Croteau 1995; Tholl 2006) หน่วย C5 จะข้น
โดย prenyltransferases การสังเคราะห์ geranyl เพท
(C10) farnesyl เพท (C15) และ geranylgeranyl เพท
(C20) เหล่านี้ diphosphates prenyl ในการเปิดรับความหลากหลายของ
cyclizations และการเปลี่ยนแปลงอื่น ๆ ในการผลิตที่แตกต่างกัน
ประเภทของโครงสร้างของขาวดำ, sesqui- และ diterpenes ขั้นตอนเหล่านี้
จะถูกเร่งโดย synthases terpene (TPS) ซึ่งเป็นครอบครัวขนาดใหญ่มากของ
เอนไซม์กับผู้แทนหลายในทุกสายพันธุ์พืชที่ศึกษา
เพื่อให้ห่างไกล (Degenhardt et al, 2009. Facchini และ Chappell 1992; สตีล
และคณะ 1998. และฉลาด al., 1998) รวมทั้งองุ่น (Lucker และคณะ.
2004. มาร์ตินและคณะ, 2010) องุ่นเนื้อเยื่อใบสัมผัสกับ
รังสี UV-B เพิ่มขึ้นแสดงให้เห็นว่ากิจกรรมทีพีเอสและการตอบสนอง
ที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับระดับรังสีและใบ
ontogeny ในแง่นี้ปริมาณของสารตั้งต้น 3H-FPP (12) การเปลี่ยน
ผ่านทางเดิน mevalonate (MVA. Lichtenthaler และคณะ,
1997) เป็นที่สูงขึ้นภายใต้ต่ำ UV-B และส่วนใหญ่อยู่ในใบอ่อนสัมผัส
ทั้งการรักษา UV-B การเพิ่มขึ้นดังกล่าวในกิจกรรมทีพีเอสได้รับการ
ที่เกี่ยวข้องกับ augments ในเนื้อหาของเมมเบรนของ sitosterol
(1) stigmasterol, (2) และ lupeol (3), ที่อยู่, การเพิ่มประสิทธิภาพของ sterol-
ป้องกันโครงสร้าง นี่คือในข้อตกลงกับ Sabater-Jara, et al
(2010) ที่พบการสะสมของ sterols ที่ถูกเหนี่ยวนำให้เป็น
ตอบสนองการป้องกันในเซลล์เพาะเลี้ยงแคะของพริกหวาน

Results (Thai) 3:

ผลลัพธ์ที่ได้เมื่อเทียบกับการแสดงออกของยีนโปรไฟล์
รายงานอดีตทำงานที่องุ่นทั้งทราน ริปโตม
ตอบสนองต่อรังสียูวี บีใช้ในการทดลองที่คล้ายคลึงกัน (
pontin et al . , 2010 ) การออกแบบแผนการทดลองที่ใช้อนุญาตให้
เปรียบเทียบสองสถานการณ์ หนึ่งในที่สนาม เช่น รังสียูวี บี (
( 4.75 KJ M  2 D  1 ) รายหนึ่ง ที่ดังกล่าวต่ำๆ
,ที่ขนาดเดียวกันได้รับในดังกล่าวค่อนข้างสูง แต่ใน
ช่วงแคบและการควบคุมที่รังสียูวี บีก็แยกออก วิธีการทดลองที่ได้รับอนุญาตและเปรียบเทียบความแตกต่างของทั้งสอง

เจตนาการตอบสนอง ซึ่งหนึ่งในสัญญาณรังสียูวี บีจะจูง
การปรับตัวของพืชรังสีนี้ และอื่น ๆซึ่ง
พืชอาจตอบสนองต่อ uv-b-induced ความเสียหาย
ในเนื้อเยื่อพืชรังสียูวี บีเผยสาเหตุการเพิ่มขึ้นของพลังงานกระตุ้นซึ่ง
อาจนำไปสู่การลดลงของออกซิเจน จึงสร้าง
รอส สารประกอบเหล่านี้เป็นหลักรับผิดชอบใน uv-b-mediated
ความเสียหาย แต่ยังสามารถทำหน้าที่เป็นทูตในการเปลี่ยนแปลงที่แตกต่างกัน 2
( hideg et al . , 2002 ) ในความเป็นจริง ผลตอบแทนจะถือว่าการส่งสัญญาณโมเลกุลที่เริ่มต้นการตอบสนองการป้องกัน

และระดับของพวกเขาเพิ่มจากรังสียูวี บีกะพริบ ( Allan และที่ตั้ง , 1997 ) ในรายงานนี้
เป็นรังสียูวี บี ) ในเนื้อเยื่อใบองุ่นเป็น modulating ผล
บนซปรีนอยด์เมแทบอลิซึม และมันต่างกัน มีผลต่ออัตราของ uv-b.

โดย fluence การสังเคราะห์เทอร์ปีนส์ เริ่มจาก isopentenyl และ
dimethylallyl พุ่งหลาวบรรพบุรุษ . สองเส้นทาง
อิสระมีส่วนร่วมในพืชสูงกว่าการสร้างอาคาร ( C5 )
ของไอโซพรีน ด์ . โดยทั่วไป cytosolic มีวาโลเนต )
( MVA ) ให้สารตั้งต้นสำหรับเซสควิทเทอร์ปีนและสเตอรอล
ส่วนทางเดิน , methylerythritol plastidial ( MEP ) ประกอบด้วยองค์ประกอบชนิด tetraterpenes
, , ,
prenyl โมเลกุลของคลอโรฟิลล์ พลาสโทควิโนน และโทโคเฟอรอล ( hampel et al . , 2005 ;
เมิ่กการ์เวย์ และ croteau , 1995 ; tholl , 2006 ) ส่วน C5 หน่วยย่อ
โดย prenyltransferases สังเคราะห์ geranyl พุ่งหลาว
( ล้าง ) farnesyl ไดฟอสเฟต ( c15 ) และ geranylgeranyl พุ่งหลาว
( อย่างดี ) ไดฟอ ฟต prenyl เหล่านี้จะผ่านช่วงกว้างของ
cyclizations และแปลงอื่น ๆเพื่อผลิตต่างๆ
โครงสร้างชนิดโมโน - , sesqui - และชนิด . ขั้นตอนเหล่านี้
แต่ไม่ มีการเร่งปฏิกิริยาด้วยเทอร์ปีน ( TPS ) ครอบครัวใหญ่มากของ
เอนไซม์กับตัวแทนหลาย ๆชนิดของพืชที่ศึกษาทั้งหมด
จน ( degenhardt et al . , 2009 ; และ facchini Chappell , 1992 ; Steele
et al . , 1998 ; ปัญญา et al . , 1998 ) ได้แก่ เกรปไวน์ ( L ü cker และ al . ,
2004 ; มาร์ติน et al . , 2010 ) เนื้อเยื่อใบองุ่น สัมผัสกับรังสียูวี - ข พบกิจกรรมเพิ่มขึ้น

TPS , และการตอบสนองแตกต่างกันขึ้นอยู่กับระดับดังกล่าวและใบ
ontogeny ในความรู้สึกนี้ , ปริมาณของวัสดุ 3h-fpp ( 12 ) เปลี่ยนผ่านมีวาโลเนต ( MVA )

; lichtenthaler et al . , 1997 ) สูงภายใต้รังสียูวี บีต่ำ และส่วนใหญ่ในใบอ่อนตาก
ทั้งรังสียูวี บีการรักษา เช่นเพิ่มกิจกรรม TPS คือ
augments ในเยื่อที่เกี่ยวข้องกับเนื้อหาของ sitosterol
( 1 )lupeol stigmasterol และ ( 2 ) และ ( 3 ) นั้น คือการเพิ่มประสิทธิภาพของสเตอรอล -
โครงสร้างป้องกัน นี้สอดคล้องกับ sabater Jara et al .
( 2010 ) ที่พบว่า การสะสมของสเตอรอลการเป็น
การตอบสนองการป้องกันในโดยใช้เซลล์วัฒนธรรมของพริก annuum .