During its early years, I could lea

During its early years, I could leap
over that tree, kick my bicycling legs over
the top branch and scream my fool head
off because I thought for sure I was flying.
I ate fruit to keep my strength up, fuzzy
peaches and branch-scuffed plums cooled
in the refrigerator. From the kitchen chair
he brought out in the evening, Grandpa
would scold, “Hijo, what’s the matta with
you? You gonna break it.”

By the third year, the tree was as tall
as I, its branches casting a meager shadow
on the ground. I sat beneath the shade,

Results (Thai) 1:

ในช่วงต้นของปี ฉันสามารถกระโดด
ผ่านต้นไม้ต้นนั้น เตะขาของฉัน bicycling ผ่าน
ด้านบนสาขา และร้องหัวของฉันโง่
ปิดเนื่องจากคิดว่า แน่นอนฉันได้บินได้
ฉันกินผลไม้ให้ความแข็งแรงของฉัน เอิบ
ลูกพีชและพลัมสาขา scuffed ระบายความร้อนด้วย
ในตู้เย็น จากเก้าอี้ครัว
เขานำออกในตอนเย็น ปู่
จะประชุมเพลิง, " Hijo, matta มีอะไรกับ
คุณ คุณจะไปทำลายมัน"

โดยปี ต้นไม่สูงเป็น
เป็นฉัน สาขาหล่อเงาไม่เพียงพอ
บนพื้นดิน ฉันนั่งใต้ร่มเงา,

Results (Thai) 2:

ในช่วงปีแรกของผมสามารถกระโดด
ข้ามต้นไม้ที่เตะขาปั่นจักรยานของฉันมากกว่า
สาขาด้านบนและกรีดร้องหัวคนโง่ของฉัน
ออกเพราะฉันคิดว่าฉันกำลังบิน
ฉันกินผลไม้ที่จะทำให้ความแข็งแรงของฉันขึ้นเลือน
ลูกพีชและสาขา scuffed พลัมเย็น
ในตู้เย็น จากเก้าอี้ห้องครัว
ที่เขานำออกมาในตอนเย็นคุณปู่
จะด่าว่า "โฮ, สิ่งที่ Matta กับ
คุณ คุณจะทำลายมัน. " โดยในปีที่สามเป็นต้นไม้สูงเท่าที่ผม, กิ่งก้านของมันหล่อเงาน้อยบนพื้นดิน ฉันนั่งอยู่ใต้ร่ม

Results (Thai) 3:

ในช่วงปีแรกของ ผมจะกระโดด
กว่าต้นไม้ต้นนั้น เตะฉันปั่นจักรยานขามากกว่า
สาขาด้านบนและกรี๊ดหัวโง่ของฉัน
ปิดฉันคิดว่าฉันบินได้
ผมกินผลไม้ให้มีแรงขึ้น ลูกพีช ฟัซซี่และกันน้ำด้วย

( พลัมในตู้เย็น จากครัวเก้าอี้
เขานำออกมาในตอนเย็น ปู่
จะว่า " ลูก คือเมตตากับ
คุณ ?คุณต้องทำลายมัน "

โดยสามปี ต้นไม้ก็สูง
เป็นฉัน , กิ่งหล่อ
เงาน้อยบนพื้น ผมนั่งอยู่ใต้ร่มไม้