Kitchen waste disposal units increa

Kitchen waste disposal units increase the load of organic carbon that reaches the water treatment plant, which in turn increases the consumption of oxygen.[28] Metcalf & Eddy quantified this impact as 0.04 pound of biochemical oxygen demand per person per day where disposers are used.[29] An Australian study that compared in-sink food processing to composting alternatives via a life cycle assessment found that while the in-sink disposal performed well with respect to climate change, acidification, and energy usage, it did contribute to eutrophication and toxicity potentials.[30]

This may result in higher costs for energy needed to supply oxygen in secondary operations. However, if the waste water treatment is finely controlled, the organic carbon in the food may help to keep the bacterial decomposition running, as carbon may be deficient in that process. This increased carbon serves as an inexpensive and continuous source of carbon necessary for biologic nutrient removal.[31]

One result is larger amounts of solid residue from the waste-water treatment process. According to a study at the East Bay Municipal Utility District’s wastewater treatment plant funded by the EPA, food waste produces three times the biogas as compared to municipal sewage sludge.[32] The value of the biogas produced from anaerobic digestion of food waste appears to exceed the cost of processing the food waste and disposing of the residual biosolids (based on a LAX Airport proposal to divert 8,000 tons/year of bulk food waste.)[33]

In a study at the Hyperion (Los Angeles) sewage treatment works, disposer use showed minimal to no impact on the total biosolids byproduct from sewage treatment and similarly minimal impact on handling processes as the high volatile solids destruction (VSD) from food waste yield a minimum amount of solids in residue.[33]

Energy usage is not high; typically 500 - 1500 W of power is used, comparable to an electric iron, but only for a very short time, totaling approximately 3-4 kWh of electricity per household per year.[34] Daily water usage varies, but is typically one gallon of water per person per day,[35] comparable to an additional toilet flush.[36] One survey of these food processing units found a slight increase in household water use.[37]

Results (Thai) 1:

หน่วยกำจัดขยะครัวเพิ่มการโหลดของคาร์บอนอินทรีย์ที่มาถึงโรงบำบัดน้ำเสีย ซึ่งจะเพิ่มปริมาณการใช้ออกซิเจน [28] Metcalf & Eddy quantified ผลกระทบนี้เป็นปอนด์ 0.04 biochemical ออกซิเจนความต่อคนต่อวันที่มีใช้ disposers [29] การศึกษาออสเตรเลียที่เปรียบเทียบประมวลผลการหมักทางผ่านประเมินวัฏจักรชีวิตในอ่างอาหาร พบว่า ในขณะที่การขายทิ้งในอ่างทำดีกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ยู และการใช้พลังงาน มันไม่ได้ช่วยให้เคและศักยภาพความเป็นพิษ [30]นี้อาจส่งผลในต้นทุนที่สูงสำหรับพลังงานที่จำเป็นในการจัดหาออกซิเจนในการดำเนินงานรอง อย่างไรก็ตาม ถ้าประณีตเครื่องบำบัดน้ำเสีย คาร์บอนอินทรีย์ในอาหารอาจช่วยให้การเน่าจากแบคทีเรียที่ใช้ คาร์บอนอาจจะขาดสารใน คาร์บอนที่เพิ่มขึ้นนี้ทำหน้าที่เป็นแหล่งราคาไม่แพง และต่อเนื่องของคาร์บอนจำเป็นสำหรับการกำจัดธาตุอาหารอุบัติด้วย [31]ผลหนึ่งมีจำนวนของแข็งตกค้างจากกระบวนการบำบัดน้ำเสียขนาดใหญ่ ตามการศึกษาที่โรงบำบัดน้ำเสียอีสท์เบย์เทศบาลสาธารณูปโภคอำเภอสนับสนุน โดย EPA อาหารขยะสร้างสามครั้งก๊าซชีวภาพเมื่อเทียบกับเทศบาลกากตะกอน [32] ค่าของก๊าซชีวภาพที่ผลิตจากการย่อยอาหารที่ไม่ใช้ออกซิเจนของเสียอาหารปรากฏเกินกว่าต้นทุนของการประมวลผลอาหารขยะ และการทิ้งของ biosolids เหลือ (ตามข้อเสนอที่สนามบิน LAX จะสำราญ 8000 ตัน/ปีกากอาหารจำนวนมาก) [33]ในการศึกษาที่ทำงานบำบัดน้ำเสียไฮเพอร์เรียน (ลอสแองเจลิส) disposer ใช้พบน้อยที่สุดจะไม่มีผลต่อจิตสำนึกรวม biosolids จากการบำบัดน้ำเสีย และในทำนองเดียวกัน ผลกระทบน้อยที่สุดในการจัดการกระบวนการเป็นการทำลายของแข็งระเหยสูง (VSD) จากอาหารเสียผลตอบแทนเงินต่ำสุดของของแข็งในสารตกค้าง [33]การใช้พลังงานไม่สูง ปกติ 500-1500 W พลังงานได้ใช้ เทียบได้กับเตารีดไฟฟ้า ในเวลาสั้น ๆ รวมประมาณ 3-4 ไม่ไฟฟ้าต่อครัวเรือนต่อปี [34] ทุกวันใช้น้ำแตกต่างกันไป แต่โดยทั่วไปคือ หนึ่งแกลลอนน้ำต่อคนต่อวัน, [35] เทียบได้กับการเติมน้ำที่ล้าง [36] สำรวจหนึ่งของหน่วยประมวลผลอาหารเหล่านี้พบการเพิ่มขึ้นเล็กน้อยใช้น้ำในครัวเรือน [37]

Results (Thai) 2:

ครัวหน่วยกำจัดขยะเพิ่มภาระอินทรีย์คาร์บอนที่มาถึงโรงบำบัดน้ำซึ่งจะเพิ่มการบริโภคของออกซิเจน. [28] เมทคาล์ฟและวนปริมาณผลกระทบนี้เช่น£ 0.04 ของความต้องการออกซิเจนทางชีวเคมีต่อคนต่อวันที่ disposers ถูกนำมาใช้ . [29] การศึกษาของออสเตรเลียที่เมื่อเทียบในอ่างแปรรูปอาหารกับทางเลือกการทำปุ๋ยหมักผ่านการประเมินวัฏจักรชีวิตพบว่าในขณะที่การกำจัดในอ่างล้างจานดีเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศเป็นกรดและการใช้พลังงานก็ไม่นำไปสู่การ eutrophication และ ศักยภาพความเป็นพิษ. [30] ซึ่งอาจส่งผลให้ค่าใช้จ่ายที่สูงขึ้นสำหรับพลังงานที่จำเป็นในการจัดหาออกซิเจนในการดำเนินงานรอง แต่ถ้าการบำบัดน้ำเสียจะถูกควบคุมอย่างประณีตคาร์บอนอินทรีย์ในอาหารที่อาจจะช่วยให้การทำงานการสลายตัวของแบคทีเรียคาร์บอนอาจจะขาดกระบวนการที่ คาร์บอนไดออกไซด์ที่เพิ่มขึ้นนี้ทำหน้าที่เป็นแหล่งที่มีราคาไม่แพงและต่อเนื่องของคาร์บอนที่จำเป็นสำหรับการกำจัดธาตุอาหารทางชีววิทยา. [31] หนึ่งผลที่ได้คือจำนวนเงินขนาดใหญ่ของสารตกค้างที่เป็นของแข็งจากการบำบัดน้ำเสีย จากการศึกษาที่อีสต์เบย์เทศบาลยูทิลิตี้อำเภอของระบบบำบัดน้ำเสียได้รับการสนับสนุนจาก EPA, เศษอาหารผลิตสามครั้งก๊าซชีวภาพเมื่อเทียบกับกากตะกอนน้ำเสียเทศบาล. [32] ค่าของก๊าซชีวภาพที่ผลิตจากการย่อยแบบไม่ใช้ออกซิเจนของเศษอาหารที่ดูเหมือนจะ เกินค่าใช้จ่ายของการประมวลผลเศษอาหารและการกำจัดของกากชีวภาพที่เหลือ (ขึ้นอยู่กับข้อเสนอที่สนามบิน LAX เพื่อเบี่ยงเบน 8,000 ตัน / ปีของเศษอาหารจำนวนมาก.) [33] ในการศึกษาที่ไฮเปอร์ (Los Angeles) งานบำบัดน้ำเสีย ใช้ disposer แสดงให้เห็นน้อยที่สุดเพื่อไม่มีผลกระทบต่อกากชีวภาพรวมผลิตภัณฑ์พลอยได้จากการบำบัดน้ำเสียและผลกระทบน้อยที่สุดในทำนองเดียวกันในการจัดการกระบวนการเป็นของแข็งระเหยสูงทำลาย (VSD) จากผลผลิตเศษอาหารจำนวนเงินขั้นต่ำของของแข็งในตกค้าง. [33] การใช้พลังงานไม่ได้ สูง; โดยทั่วไป 500 -. 1500 W ของพลังงานที่ใช้เทียบได้กับเหล็กไฟฟ้า แต่เป็นเวลาที่สั้นมากจำนวนเงินรวมประมาณ 3-4 กิโลวัตต์ของการไฟฟ้าต่อครัวเรือนต่อปี [34] ประจำวันการใช้น้ำแตกต่างกัน แต่โดยทั่วไปจะมีหนึ่งแกลลอน น้ำต่อคนต่อวัน [35] เทียบเคียงกับล้างห้องน้ำเพิ่มเติม. [36] หนึ่งในการสำรวจของหน่วยงานการแปรรูปอาหารเหล่านี้พบว่ามีการเพิ่มขึ้นเล็กน้อยในการใช้น้ำใช้ในครัวเรือน. [37]

Results (Thai) 3:

ครัวทิ้งหน่วยเพิ่มโหลดของอินทรีย์คาร์บอนถึงโรงผลิตน้ำ ซึ่งจะช่วยเพิ่มปริมาณออกซิเจน [ 28 ] เมทคาล์ฟ&เอ็ดดี้วัดเป็นปอนด์ต่อปริมาณความต้องการออกซิเจนทางชีวเคมี ต่อคน ต่อวัน ที่ disposers ใช้[ 29 ] ออสเตรเลียศึกษาเปรียบเทียบในการประมวลผลอาหารจมลงไปทำปุ๋ยหมักแทนผ่านวงจรชีวิตการประเมินพบว่าในขณะที่ในอ่างจัดได้ดีด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ สร้าง และการใช้พลังงาน มันสนับสนุนบานชื่นและความเป็นพิษศักยภาพ [ 30 ]

นี้อาจส่งผลให้ราคาพลังงานที่จําเป็น การจัดหาออกซิเจนในระดับปฏิบัติการแต่ถ้าเป็นเครื่องบำบัดน้ำเสียควบคุมอินทรีย์คาร์บอนในอาหารอาจช่วยให้ย่อยสลายแบคทีเรีย วิ่ง เป็น คาร์บอนอาจจะบกพร่องในกระบวนการที่ นี้เพิ่มคาร์บอนทำหน้าที่เป็นแหล่งของคาร์บอนราคาไม่แพงและต่อเนื่องจำเป็นสำหรับกำจัดธาตุอาหารทางชีวภาพ [ 31 ]

หนึ่งผลมีขนาดใหญ่ปริมาณของของแข็งที่เหลือจากกระบวนการบำบัดน้ำเสีย . ตามการศึกษาที่อ่าวตะวันออกเขตเทศบาลสาธารณูปโภคระบบบำบัดน้ำเสียได้รับการสนับสนุนโดย EPA , เศษอาหารผลิตก๊าซชีวภาพเป็นสามเท่าเมื่อเปรียบเทียบกับการใช้กากตะกอนน้ำเสียชุมชนเทศบาล[ 32 ] ค่าของการผลิตก๊าซชีวภาพจากการหมักขยะอาหารดูเหมือนจะเกินค่าใช้จ่ายในการประมวลผลอาหารและกำจัดของเสียของ biosolids ที่เหลือ ( ตามข้อเสนอที่สนามบิน LAX โอน 8 , 000 ตัน / ปี ของของเสีย อาหารขนาดใหญ่ ) [ 33 ]

ในการศึกษาที่ไฮเปอร์เรี่ยน ( ลอสแอนเจลิส ) งานสิ่งปฏิกูลการรักษาdisposer ใช้ให้น้อยที่สุด เพื่อไม่กระทบต่อ biosolids ทั้งหมดได้จากการบำบัดน้ำเสียและในทํานองเดียวกัน ผลกระทบน้อยที่สุดในการจัดการกระบวนการเช่นสูงของแข็งระเหยทำลาย ( VSD ) จากเศษอาหารผลตอบแทนขั้นต่ำของของแข็งในกาก [ 33 ]

ใช้พลังงานไม่สูง โดยทั่วไปแล้ว 500 - 1500 วัตต์ของพลังงานที่ใช้ เปรียบได้กับเหล็กไฟฟ้า แต่เป็นเพียงเวลาสั้นๆรวมทั้งสิ้นประมาณ 3-4 กิโลวัตต์ของการไฟฟ้าต่อครัวเรือนต่อปี [ 34 ] ทุกวัน น้ำใช้ที่แตกต่างกันไป แต่โดยปกติจะเป็นหนึ่งแกลลอนน้ำต่อคนต่อวัน [ 35 ] เทียบเท่ากับการล้างห้องน้ำ เพิ่มเติม [ 36 ] หนึ่งสำรวจของหน่วยการประมวลผลอาหารเหล่านี้พบเพิ่มขึ้นเล็กน้อยในน้ำใช้ในครัวเรือน [ 37 ]