Ranna (Kannada: ರನ್ನ) was one of th

Ranna (Kannada: ರನ್ನ) was one of the earliest and arguably one of the greatest poets of the Kannada language. His style of writing is often compared to that of his senior Adikavi Pampa. Together, Ranna, Adikavi Pampa and Sri Ponna are called "three gems of ancient Kannada literature".[1][2][3] Ranna was born in 949 C.E. in Muduvolal (modern Mudhol in Bagalkot district), in the Karnataka state of India to a family of bangle sellers.[2]
Literature[edit]
During his early days as a writer, Ranna may have been patronised byChavundaraya, the famous minister of the Western Ganga Dynasty.[4] With the rise of the imperial Western Chalukya Empire, Ranna became an important poet in the court of King Tailapa II and his successor King Satyasraya who bestowed upon him the title Kavi Chakravarti (lit, "Emperor among poets").[2] The entire literature written by Ranna were inHalegannada (old Kannada). Of the five known major literary writings accomplished by him, three are available. His five works are: Ajitha purana, Parashuramacharithe (extinct), Saahasabhima Vijaya (also known as Gadaayuddha), Ranna Kanda and Chakresvaracharite (extinct).[1][2][4][5][6][6]
Ajitha Purana (993 C.E.) is a Jain champu (a form of composition) purana written in twelve sections on the life of Ajithanatha, the second Tirthankar. Ranna wrote this purana under the patronage of a Jain lady called Attimabbe, the wife of general Nagavarma.[2] Ranna Kanda (990 C.E.), so called because it is written in the Kanda meter, is the earliest extant lexicon in the Kannada language. Only twelve sections of this writing are available.[5] Parusharama Charite (around 980 C.E.) is a eulogy of the Ganga minister and commander Chamundaraya. The poet held his patron in such high esteem that he claims to have named his son "raya" in honor of his patron (who had the honorofic Samara Parashurama).[4]
Saahasabhimavijaya or Gadayuddha (lit, "The duel of maces") is undoubtedly Ranna's magnum opus that was accomplished in an age of writings on "heroism", that describe the valor of important personalities (vira rasa and roudrarasa). Written around 1000 C.E. (though some scholars believe it was a product of a more youthfull Ranna), it is one of the enduring classics of the language where the poet compares the valor of his patron Chalukya King Satyasraya to the Pandava princeBhima of the Hindu epic Mahabharata.[6] Ranna keeps with the trend started by Adikavi Pampa who in 941 C.E. compared his patron Chalukya King Arikesari (a Rashtrakuta vassal) to the Pandava prince Arjuna in the classic Vikramarjunavijaya(also called Pampa Bharata).[6] While acknowledging that Ranna may have found some inspiration from earlier writings such as Urubhanga of Bhasa and Venisamhara or Bhattanarayana, scholars concede that Gadayuddha has an originality of its own. Modern scholars see similarities between Ranna's usage of the "adult imps" (called murulgal) that stalk the battlefield of Kurukshetra and warn Kaurava prince Duryodhana (Bhima's adversory in battle) about his impending death, and the description of witches by later day famed English play write, Shakespeare. Some scholars believe that Gadayuddha may have been conceived as a play before being completed as a champukavya (epic poem in kavya style and champu meter).[7]
While the theme of the narration centers around the battle of maces between Bhima and Duryodhana on the last day of the eighteen day war, the poet uses a technique similar to flashbacks in modern cinema to enlighten the reader with important events that led to the war and those events that transpired on the battlefield.[8] Bhima is undoubtedly the hero of the day for slaying his foe and thus avenging the insult suffered by his wife Draupadi at the hands of Dushshasana (Duryodhana's brother) prior to the war. However, Ranna skilfully depicts Duryodhana as a "great soul" (mahanubhava), who despite his sins, was a brave kshatriya on the battlefield, and a true friend to Karna (another important character in the epic).[8]
Notes[edit]
1. ^ Jump up to:a b

Results (Kannada) 1:

ರನ್ನ (ಕನ್ನಡ: ರನ್ನ) ಕನ್ನಡ ಭಾಷೆ ಮಹಾನ್ ಕವಿಗಳು ಆರಂಭಿಕ ಮತ್ತು ವಾದಯೋಗ್ಯವಾಗಿ ಒಂದು ಒಂದು. ಬರವಣಿಗೆಯ ಶೈಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ತನ್ನ ಹಿರಿಯ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಆದಿಕವಿ ಪಂಪ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ಇದೆ. ಒಟ್ಟಿಗೆ, ರನ್ನ, ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಆದಿಕವಿ ಪಂಪ ಮತ್ತು ಶ್ರೀ ಪೊನ್ನ "ಪ್ರಾಚೀನ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಮೂರು ರತ್ನಗಳು" ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. [1] [2] [3] ರನ್ನ ಕರ್ನಾಟಕ ರಾಜ್ಯದ, (ಬಾಗಲಕೋಟೆ ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿರುವ ಆಧುನಿಕ ಮುಧೋಳ್) Muduvolal ರಲ್ಲಿ 949 ಸಿಇ ಜನಿಸಿದರು ಕಡಗ ಮಾರಾಟಗಾರರು ಒಂದು ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಭಾರತ. [2]
ಸಾಹಿತ್ಯ [ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ಬರಹಗಾರ ತಮ್ಮ ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ, ರನ್ನ byChavundaraya, ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯ ಗಂಗ ರಾಜವಂಶದ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಸಚಿವ ಪೋಷಿಸಿದರು ಹೋಗಿವೆ. [4] ಚಕ್ರಾಧಿಪತ್ಯದ ಪಶ್ಚಿಮ ಚಾಲುಕ್ಯ ಏರಿಕೆಯಿಂದಾಗಿ ಎಂಪೈರ್, ರನ್ನ ಅವನ ಮೇಲೆ ಶೀರ್ಷಿಕೆ (ಲಿಟ್, "ಕವಿಗಳ ನಡುವೆ ಚಕ್ರವರ್ತಿ") ಕವಿ ಚಕ್ರವರ್ತಿ ಕೊಟ್ಟ ರಾಜ Tailapa II ಮತ್ತು ಅವನ ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿ ರಾಜ Satyasraya ಆಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖ ಕವಿ ಆಯಿತು. [2] ರನ್ನ ಬರೆದ ಇಡೀ ಸಾಹಿತ್ಯ inHalegannada (ಹಳೆಯ ಕನ್ನಡ). ಅವನನ್ನು ಮೂಲಕ ಸಾಧಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಐದು ಗೊತ್ತಿರುವ ಪ್ರಮುಖ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಬರಹಗಾರರಿಗೆ, ಮೂರು ಲಭ್ಯವಿದೆ. ಅವರ ಐದು ಕೃತಿಗಳು: Ajitha ಪುರಾಣ, Parashuramacharithe (ನಿರ್ನಾಮಗೊಂಡ), (ಸಹ Gadaayuddha ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ) Saahasabhima ವಿಜಯ, ರನ್ನ ಕಂಡ ಮತ್ತು Chakresvaracharite (ನಿರ್ನಾಮಗೊಂಡ) [1] [2] [4] [5] [6] [6].
Ajitha ಪುರಾಣ (993 ಸಿಇ) ಒಂದು ಜೈನ ಚಂಪೂ (ಸಂಯೋಜನೆಯ ಒಂದು ರೂಪ) Ajithanatha, ಎರಡನೇ ತೀರ್ಥಂಕರ ಜೀವನ ಹನ್ನೆರಡು ವಿಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಬರೆದ ಪುರಾಣ. ರನ್ನ Attimabbe, ಸಾಮಾನ್ಯ ನಾಗವರ್ಮ ಪತ್ನಿ ಎಂಬ ಜೈನ್ ಲೇಡಿ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹದಲ್ಲಿ ಈ ಪುರಾಣ ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ. [2] ಇದು ಕಂಡ ಮೀಟರ್ ಬರೆಯಲಾಗಿದೆ ಕಾರಣ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ರನ್ನ ಕಂಡ (990 ಸಿಇ),, ಕನ್ನಡ ಭಾಷೆ ಪ್ರಾಚೀನ ಉಪಲಬ್ಧ ಲೆಕ್ಸಿಕಾನ್ ಆಗಿದೆ . ಈ ಬರಹದ ಕೇವಲ ಹನ್ನೆರಡು ವಿಭಾಗಗಳು ಲಭ್ಯವಿದೆ. [5] Parusharama ಚರಿತೆ (ಸುಮಾರು 980 ಸಿಇ) ಗಂಗಾ ಸಚಿವ ಮತ್ತು ಕಮಾಂಡರ್ Chamundaraya ಒಂದು ಲೇಖನ ಹೊಂದಿದೆ. ಕವಿ ಅವರು (honorofic ಸಮರ ಪರಶುರಾಮ ಹೊಂದಿದ್ದ) ತನ್ನ ಪೋಷಕ ಗೌರವಾರ್ಥವಾಗಿ ಅವರ ಮಗ "ರಾಯ" ಹೆಸರಿನ ಹೇಳಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ ಇಂತಹ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಾನ್ಯತೆ ಅವನ ಆಶ್ರಯದಾತ ನಡೆಯಿತು. [4]
Saahasabhimavijaya ಅಥವಾ Gadayuddha (ಲಿಟ್, "maces ಆಫ್ ದ್ವಂದ್ವ") ನಿಸ್ಸಂದೇಹವಾಗಿ ಪ್ರಮುಖ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು (ವೀರ ರಸ ಮತ್ತು roudrarasa) ಶೌರ್ಯ ವಿವರಿಸುವ, "ಶೌರ್ಯ" ಮೇಲೆ ಬರಹಗಳು ಒಂದು ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಸಾಧಿಸಲಾಯಿತು ಎಂದು ರನ್ನ ರ ಮಹತ್ವದ ಕೃತಿ ಇದು. (ಕೆಲವು ವಿದ್ವಾಂಸರು ಇದು ಹೆಚ್ಚು youthfull ರನ್ನ ಉತ್ಪನ್ನ ನಂಬುತ್ತಾರೆ ಆದರೂ) 1000 ಸಿಇ ಸುಮಾರು ಬರೆದ, ಇದು ಕವಿ ಹಿಂದೂ ಮಹಾಕಾವ್ಯ ಪಾಂಡವ princeBhima ತನ್ನ ಪೋಷಕ ಚಾಲುಕ್ಯ ರಾಜ Satyasraya ಶೌರ್ಯ ಹೋಲಿಸುತ್ತದೆ ಅಲ್ಲಿ ಭಾಷೆಯ ನಿರಂತರ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಒಂದಾಗಿದೆ ಮಹಾಭಾರತ. [6] ರನ್ನ 941 ​​CE ರಲ್ಲಿ (ಸಹ ಪಂಪ ಭಾರತ ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ) ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ Vikramarjunavijaya ರಲ್ಲಿ ಪಾಂಡವ ರಾಜ ಅರ್ಜುನನ ತನ್ನ ಪೋಷಕ ಚಾಲುಕ್ಯ ರಾಜ ಅರಿಕೇಸರಿ (ಒಂದು ರಾಷ್ಟ್ರಕೂಟರ ಸಾಮಂತ) ಹೋಲಿಸಿದರೆ ಯಾರು ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಆದಿಕವಿ ಪಂಪ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು ಪ್ರವೃತ್ತಿ ಇಡುತ್ತದೆ. [6] ಅಂಗೀಕರಿಸುವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ರನ್ನ ಇಂತಹ ಭಾಸನ ಮತ್ತು Venisamhara ಅಥವಾ Bhattanarayana ಆಫ್ Urubhanga ಮುಂಚಿನ ಬರಹಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಸ್ಫೂರ್ತಿ ಕಂಡು ಇರಬಹುದು ಎಂದು, ವಿದ್ವಾಂಸರು Gadayuddha ತನ್ನದೇ ಆದ ಒಂದು ಸ್ವಂತಿಕೆಯ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಲು. ಆಧುನಿಕ ವಿದ್ವಾಂಸರು ನಂತರ ದಿನ ರನ್ನ ನ ಕುರುಕ್ಷೇತ್ರ ಯುದ್ಧ ಕಾಂಡದ ಮತ್ತು ತನ್ನ ತೂಗುತ್ತಿರುವ ಸಾವಿನ ಬಗ್ಗೆ ಕೌರವ ರಾಜಕುಮಾರ ದುರ್ಯೋಧನ (ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಭೀಮನ adversory) ಎಚ್ಚರಿಕೆ (murulgal ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ) "ವಯಸ್ಕ IMPS" ಬಳಕೆ, ಮತ್ತು ಮಾಟಗಾತಿಯರ ವಿವರಣೆ ಸಾಮ್ಯತೆಗಳನ್ನು ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ನಾಟಕ ಹೆಸರುವಾಸಿಯಾಗಿದ್ದಾನೆ ನೋಡಿ , ಶೇಕ್ಸ್ಪಿಯರ್ ಬರೆಯಲು. ಕೆಲವು ವಿದ್ವಾಂಸರು Gadayuddha ಒಂದು champukavya (ಮಹಾಕಾವ್ಯ ಕಾವ್ಯ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ಕವಿತೆ ಮತ್ತು ಮೀಟರ್ ಚಂಪೂ) ಪೂರ್ಣಗೊಂಡಿತು ಮೊದಲು ಒಂದು ನಾಟಕ ಕಲ್ಪಿಸಲಾಗಿತ್ತು ಎಂದು ನಂಬುತ್ತಾರೆ. [7]
ಆದರೆ ಮೇಲೆ ಭೀಮ, ದುರ್ಯೋಧನ ನಡುವೆ maces ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ನಿರೂಪಣೆ ಕೇಂದ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಥೀಮ್ ಹದಿನೆಂಟು ದಿನಗಳ ಯುದ್ಧದ ಕೊನೆಯ ದಿನ, ಕವಿ ಯುದ್ಧ ಮತ್ತು ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಹಬೆ ಆ ಘಟನೆಗಳ ಕಾರಣವಾದ ಪ್ರಮುಖ ಘಟನೆಗಳು ಓದುಗರಿಗೆ ತಿಳುವಳಿಕೆಪಡಿಸಲು ಆಧುನಿಕ ಸಿನಿಮಾ ಹಿನ್ನೋಟ ಹೋಲುವ ತಂತ್ರ ಬಳಸುತ್ತದೆ. [8] ಭೀಮ ನಿಸ್ಸಂದೇಹವಾಗಿ ನಾಯಕ ವಧೆ ತನ್ನ ವೈರಿ ಹೀಗಾಗಿ ಮೊದಲು ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ Dushshasana (ದುರ್ಯೋದನ ಸಹೋದರ) ಕೈಯಲ್ಲಿ ಪತ್ನಿ ದ್ರೌಪದಿ ಅನುಭವಿಸಿದ ಅವಮಾನ ತೀರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ದಿನದ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ರನ್ನ ಜಾಣ್ಮೆಯಿಂದ ತನ್ನ ಪಾಪಗಳ ಹೊರತಾಗಿಯೂ, ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಬ್ರೇವ್ ಕ್ಷತ್ರಿಯ ಒಬ್ಬ "ಮಹಾನ್ ಆತ್ಮ" (ಮಹಾನುಭವ),, ಕರ್ಣ ಒಂದು ನಿಜವಾದ ಸ್ನೇಹಿತ (ಮಹಾಕಾವ್ಯ ಮತ್ತೊಂದು ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರ) ಎಂದು ದುರ್ಯೋಧನ ಚಿತ್ರಿಸುತ್ತದೆ. [8]
ಟಿಪ್ಪಣಿಗಳು [ಬದಲಾಯಿಸಿ ]
1. ಎಬಿ: ^ ವರೆಗೆ ಹೋಗು