To recap: we have defined the instr

To recap: we have defined the instrumental approach as one that sees profit as the ultimate motivation for engaging in CSR. However, and this can be rather tricky, the instrumental approach does not require that companies should not engage themselves in ethical projects, or deny to adopt (seemingly) high standards on some moral issues (such as equal opportunity, or worker’s rights) that might entail a short-term loss of profit. Doing so might be profitable in the long run. What the instrumental approach does entail is that the final standard of evaluation is all-things-considered profit. The bottom line is the (economic) bottom line,
not some other standard. Note a complication here. Some scholars advocate what might seem like an instrumental approach, but do so on quite explicit moral terms. For example, Friedman’s (1970) famous saying, that the social responsibility of companies is to increase profit, might be thought to be in line with the instrumental approach. However, Friedman’s position is based on libertarian ethical arguments, and is thus, at least in one sense, in accordance with the ethical approach. That being said, the Friedman position seems to elude or bypass our definition of the ethical approach: according to his line of thought, it can never be morally acceptable
not to maximize profit (within the limits of law.) However, note that the argument is—or at least purports to be—a moral argument. In that sense, we believe that it is best labelled as an ethical approach. Whether or not the Friedman’s position rest on a feasible or desirable argument depends on the defensibility of the specific libertarian background theory and is hence beyond the scope of this article.

Results (Thai) 1:

การสรุป: เรากำหนดวิธีการเครื่องมือหนึ่งที่มองเห็นกำไรเป็นแรงจูงใจที่ดีที่สุดในสังคม อย่างไรก็ตาม และสามารถหากินค่อนข้าง วิธีการบรรเลงไม่จำเป็นว่า บริษัทไม่ควรมีส่วนร่วมของตัวเองในโครงการจริยธรรม หรือปฏิเสธการใช้มาตรฐาน (ดูเหมือน) บนปัญหาศีลธรรม (เช่นโอกาส หรือสิทธิของผู้ปฏิบัติงาน) ที่อาจนำมาซึ่งการสูญเสียกำไรระยะสั้น การทำเช่นนั้นอาจจะมีกำไรในระยะยาว อะไรวิธีการเครื่องมือนำมาซึ่งคือมาตรฐานขั้นสุดท้ายของการประเมินผล กำไรถือว่าสิ่งทั้งหมดนั้น บรรทัดล่างคือบรรทัดด้านล่าง (เศรษฐกิจ) ไม่ใช่มาตรฐานอื่น ๆ หมายเหตุ:อาการแทรกซ้อนที่นี่ นักวิชาการบางคนสนับสนุนว่า อาจดูเหมือนวิธีการบรรเลง แต่ทำบนเงื่อนไขทางศีลธรรมที่ค่อนข้างชัดเจน เช่น ฟรีดแมนของบอกว่ามีชื่อเสียง (1970) ที่รับผิดชอบต่อสังคมของบริษัทเพื่อ เพิ่มกำไร อาจจะคิดว่า เพื่อให้สอดคล้องกับวิธีการบรรเลงได้ อย่างไรก็ตาม ตำแหน่งของฟรีดแมนอิง libertarian อาร์กิวเมนต์จริยธรรม และมี น้อยในหนึ่ง ตามแนวทางจริยธรรม ที่ถูกกล่าวว่า ตำแหน่งฟรีดแมนน่าคลาด หรือเลี่ยงเรานิยามจริยธรรมวิธีการ: ตามสายของพระองค์คิด มันไม่สามารถยอมรับศีลธรรมไม่เพื่อเพิ่มกำไร (ภายในข้อจำกัดของกฎหมาย) อย่างไรก็ตาม โปรดทราบว่า อาร์กิวเมนต์ — หรือน้อย อ้างว่าจะ — อาร์กิวเมนต์ทางศีลธรรม ในแง่ที่ว่า เราเชื่อว่า มันดีที่สุดระบุว่าเป็นวิธีการทางจริยธรรม หรือไม่เหลือตำแหน่งของฟรีดแมนในอาร์กิวเมนต์เป็นไปได้ หรือต้องขึ้น defensibility libertarian เฉพาะเบื้องหลังทฤษฎี และดังเกินขอบเขตของบทความนี้

Results (Thai) 2:

สรุป: เราได้กำหนดวิธีการบรรเลงเป็นหนึ่งที่เห็นกำไรเป็นแรงจูงใจที่ดีที่สุดสำหรับการมีส่วนร่วมในความรับผิดชอบต่อสังคม แต่นี้และสามารถค่อนข้างยุ่งยากวิธีการใช้เครื่องมือไม่จำเป็นต้องให้ บริษัท ไม่ควรมีส่วนร่วมตัวเองในโครงการจริยธรรมหรือปฏิเสธที่จะนำมา (ที่ดูเหมือน) มาตรฐานระดับสูงในประเด็นทางศีลธรรมบางอย่าง (เช่นโอกาสที่เท่าเทียมกันหรือสิทธิของคนงาน) ที่อาจ นำมาซึ่งการสูญเสียในระยะสั้นของกำไร การทำเช่นนั้นอาจจะทำกำไรได้ในระยะยาว อะไรวิธีการใช้เครื่องมือที่ไม่ก่อให้เกิดคือมาตรฐานของการประเมินผลขั้นสุดท้ายคือทุกสิ่งที่ถือว่าเป็นกำไร บรรทัดล่างคือ (เศรษฐกิจ) บรรทัดล่าง
ไม่ได้เป็นบางมาตรฐานอื่น ๆ หมายเหตุภาวะแทรกซ้อนที่นี่ นักวิชาการบางคนสนับสนุนสิ่งที่อาจจะดูเหมือนเป็นวิธีการที่มีประโยชน์ แต่ทำในแง่ศีลธรรมค่อนข้างชัดเจน ยกตัวอย่างเช่นฟรีดแมน (1970) คำพูดที่มีชื่อเสียงว่าความรับผิดชอบต่อสังคมของ บริษัท คือการเพิ่มผลกำไรอาจจะมีความคิดที่จะสอดคล้องกับวิธีการใช้เครื่องมือ แต่ตำแหน่งของฟรีดแมนจะขึ้นอยู่กับข้อโต้แย้งทางจริยธรรมเสรีนิยมและดังนั้นจึงเป็นอย่างน้อยในอีกแง่หนึ่งตามด้วยวิธีการทางจริยธรรม ที่ถูกกล่าวว่าตำแหน่งฟรีดแมนดูเหมือนว่าจะหลบหนีหรือหลีกเลี่ยงความหมายของเราของวิธีการทางจริยธรรม: ตามที่เขาบรรทัดของความคิดก็ไม่สามารถเป็นที่ยอมรับในทางศีลธรรม
(. ภายในขอบเขตของกฎหมาย) ไม่ได้ที่จะเพิ่มผลกำไรอย่างไรก็ตามโปรดทราบว่าการโต้แย้ง เป็นหรืออย่างน้อยกล่าวอ้างเป็น-อาร์กิวเมนต์คุณธรรม ในแง่ที่ว่าเราเชื่อว่ามันจะมีป้ายที่ดีที่สุดเป็นวิธีการทางจริยธรรม หรือไม่ส่วนที่เหลือตำแหน่งของฟรีดแมนในการโต้แย้งที่เป็นไปได้หรือที่พึงประสงค์ขึ้นอยู่กับการธำรงของทฤษฎีเสรีนิยมพื้นหลังที่เฉพาะเจาะจงและเป็นเหตุเกินขอบเขตของบทความนี้

Results (Thai) 3:

สรุป : เราได้กำหนดวิธีการบรรเลงเป็นหนึ่งที่เห็นผลประโยชน์เป็นแรงจูงใจที่ดีที่สุดสำหรับการมีส่วนร่วมในสังคม . อย่างไรก็ตาม , นี้สามารถค่อนข้างซับซ้อน วิธีการบรรเลง ไม่ต้องว่า บริษัทไม่ควรเข้าไปมีส่วนร่วมในโครงการจริยธรรม หรือปฏิเสธที่จะรับ ( ดูเหมือน ) มาตรฐานจริยธรรมปัญหาบางอย่าง ( เช่นโอกาสที่เท่าเทียมกันหรือสิทธิของคนงาน ) ซึ่งอาจครอบคลุมระยะสั้นในการสูญเสียของผลกำไร ทำแล้วอาจจะทำกำไรได้ในระยะยาว สิ่งที่ไม่ครอบคลุมวิธีการบรรเลงเป็นมาตรฐานสุดท้ายของการประเมินผล คือ ทุกสิ่งพิจารณากำไร บรรทัดล่างคือ ( เศรษฐกิจ ) บรรทัดด้านล่างไม่ใช่มาตรฐานอื่น ๆ หมายเหตุ เป็นภาวะแทรกซ้อนนี้ นักวิชาการบางคนเสนอว่าอาจดูเหมือนวิธีการบรรเลง แต่ทำในแง่จริยธรรม ค่อนข้างชัดเจน ตัวอย่างเช่น ฟรีดแมน ( 1970 ) พูดที่มีชื่อเสียงว่า ความรับผิดชอบต่อสังคมของ บริษัท ที่จะเพิ่มกำไร อาจจะคิดว่า จะสอดคล้องกับวิธีการที่เครื่องมือ อย่างไรก็ตาม ตำแหน่ง ฟรีดแมนจะขึ้นอยู่กับจริยธรรมอาร์กิวเมนต์เสรีนิยม และดังนั้น อย่างน้อยในแง่หนึ่ง ตามแนวทางจริยธรรม ที่ถูกกล่าวว่าตำแหน่ง ฟรีดแมน ดูเหมือนจะหลบหลีกหรือข้ามนิยามของเราของวิธีการทางจริยธรรมตามแนวของเขาคิดว่า มันไม่สามารถที่จะยอมรับได้ไม่ใช่เพื่อกำไรสูงสุด ( ภายในขอบเขตของกฎหมาย แต่ทราบว่าอาร์กิวเมนต์เป็นหรืออย่างน้อยกล่าวอ้างเพื่อ be-a จริยธรรมการโต้เถียง ในแง่ที่เราเชื่อว่าดีที่สุดคือ labelled เป็นแนวทางจริยธรรม หรือไม่ฟรีดแมนเป็นตำแหน่งที่เหลือในอาร์กิวเมนต์ที่เป็นไปได้ หรือพึงปรารถนาขึ้นอยู่กับดิเฟนซิบีลของทฤษฎีหลังเสรีนิยมที่เฉพาะเจาะจงและจึงอยู่นอกเหนือขอบเขตของบทความนี้