Another reason for these moves was

Another reason for these moves was that in 1988, both South Korea and Taiwan lost their preferential access to US markets, which they had enjoyed as supposedly "developing countries" under the General System of Preferences (GSP). Korean and Taiwanese investors got around this by simply moving manufacture to Thailand, Indonesia and China and making use of the GSP privileges of those poorer countries.

Results (Thai) 1:

อีกเหตุผลหนึ่งย้ายเหล่านี้ได้ที่ 1988 เกาหลีใต้และไต้หวันหายเข้าถึงความต้องการตลาด ที่พวกเขามีความสุขเป็นการคาดคะเน "ประเทศกำลังพัฒนา" ระบบทั่วไปของ (GSP) ของเรา นักลงทุนชาวไต้หวัน และเกาหลีมีมา ด้วยเพียงผลิตในประเทศไทย อินโดนีเซีย และจีน และใช้สิทธิ GSP ของประเทศเหล่านั้นย่อม

Results (Thai) 2:

อีกเหตุผลหนึ่งสำหรับการเคลื่อนไหวเหล่านี้ก็คือว่าในปี 1988 ทั้งในเกาหลีใต้และไต้หวันสูญเสียการเข้าถึงสิทธิของพวกเขาไปยังตลาดสหรัฐซึ่งพวกเขามีความสุขเป็นที่คาดคะเน "ประเทศกำลังพัฒนา" ภายใต้ระบบของการตั้งค่าทั่วไป (GSP) นักลงทุนเกาหลีและไต้หวันได้รอบนี้ได้โดยเพียงการย้ายการผลิตไปยังประเทศไทยอินโดนีเซียและจีนและการใช้ประโยชน์จากสิทธิพิเศษ GSP ของบรรดาประเทศที่ยากจนกว่า

Results (Thai) 3:

อีกเหตุผลหนึ่งที่เคลื่อนไหวเหล่านี้ คือ ในปี พ.ศ. 2531 ทั้งเกาหลีใต้และไต้หวันสูญเสียการเข้าถึงสิทธิพิเศษของพวกเขาไปยังตลาดสหรัฐซึ่งเขาชอบตามที่คาดคะเน " ประเทศกำลังพัฒนา " ภายใต้ระบบทั่วไปของการตั้งค่า ( GSP ) เกาหลีและไต้หวันนักลงทุนได้รอบนี้โดยเพียงแค่ย้ายการผลิตไปยังประเทศไทยอินโดนีเซีย และจีน และการใช้ประโยชน์จากราคาน้ำมันที่ยากจนของประเทศ