Treatment IssuesLike other personal

Treatment IssuesLike other personality disorders, DPD is typically treatment resistant, but unlike many personality disorders, DPD presents some characteristics which can somehow facilitate treatment, such as being sensitive to interpersonal cues and being eager to please. They are also more likely to ask for guidance and assistance than nondependent people (Bornstein 1992). Moreover, they tend to have greater insight and self-awareness than patients with other PDs; they also tend to make internal rather than external attributions, and they are capable of forming a strong working alliance early in treatment (Bornstein 2012b). Research confirms that DPD individuals are compliant therapy patients and show a high adherence to medical treatment in general (Bornstein 2012a). However, studies indicate that there are some common issues that arise with DPD patients in psychotherapy (Bornstein 2012a). Their relationship with the therapist is characterized by patterns of idealization, possessiveness, and projective identification (Bornstein 2012a); thus, they often evoke negative feelings on the part of the therapist and tend to try the therapist’s patience. Common therapist reactions to dependent patients are feeling burdened by the patient’s submissiveness and excessive needs to be taken care of. Therapists are at risk for colluding with patient’s desire to be nurtured and cared for, or, alternatively, they start thinking that there is nothing that they can do and fantasizing about ending treatment. Meanwhile, DPD patients tend to have difficulty terminating treatment, given their fear of abandonment (Bornstein 2012a).Though the DSM-5 (APA 2013) does not specify treatment options for DPD, some considerations on effective treatment of problematic dependency and dependent DP are available (see Bornstein 2012a). Psychodynamic approaches assume that individuals may experience ambivalence regarding autonomy and dependency; this conflict may cause disturbing inner states and evoke defense mechanisms (behaviors and thoughts that protect from unpleasant feelings and needs) in order to manage these unacceptable urges; these dependency-related conflicts may be conscious or unconscious. Thus, the primary therapeutic aim and prerequisite to therapeutic change is to make unconscious conflicts accessible and foster insight. When a secure working alliance is established, the patient should be confronted with his own contributions to recurring difficulties, and the therapist should be prepared for the patient’s resulting anxiety or anger. Blatt’s model can contribute to identify the most appropriate treatment approach for patients with DPD: a growing body of research indicates that anaclitic patients, such as individuals with DPD, and introjective patients may respond differently to divergent therapeutic approaches. Anaclitic patients seem more responsive to a supportive approach (aimed to improve the patient’s immediate adaptation to his or her environment and characterized by praise, guidance, structured problem-solving) than to interpretative therapies (emphasizing insight and the exploration of unconscious and past themes) (Blatt and Shahar 2004).The behavioral approach to DPD combines operant techniques with classical conditioning strategies (Bellack and Hersen 2013); the first aim of treatment is identifying and extinguishing specific problematic behaviors and then it aims to replace dependency responses with adaptive and autonomous behaviors. Systematic desensitization (to situations that elicit concerns regarding abandonment, rejection, or embarrassment) and posttreatment maintaining techniques can facilitate behavior change. Cognitive treatments (e.g., Overholser and Fine 1994) focus on patients’ maladaptive schemas and cognitive distortions, especially about themselves, since this negatively impacts self-esteem and increases anxiety. Cognitive restructuring focuses on strengthening self- efficacy beliefs and provides alternative ways to manage negative feedback.It is important to bear in mind that DPD is associated with deficits as well strengths and has both dysfunctional and adaptive values. Thus, treatments should not focus only on symptom reduction but should include interventions designed to help the patients express his underlying dependency needs and traits in less problematic ways (Bornstein 2012a).

Results (Thai) 1:

ปัญหาการรักษา
เช่นเดียวกับความผิดปกติของบุคลิกภาพอื่น ๆ DPD โดยทั่วไปจะทนต่อการรักษา แต่ไม่เหมือนบุคลิกภาพผิดปกติหลายของขวัญ DPD ลักษณะบางอย่างที่ใดสามารถอำนวยความสะดวกในการรักษาเช่นการมีความไวต่อการชี้นำความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและความกระตือรือร้นที่จะโปรด พวกเขายังมีแนวโน้มที่จะขอคำแนะนำและความช่วยเหลือกว่าคน nondependent (Bornstein 1992) นอกจากนี้พวกเขามีแนวโน้มที่จะมีความเข้าใจมากขึ้นและความตระหนักในตนเองกว่าผู้ป่วยที่มี PDs อื่น ๆ พวกเขายังมีแนวโน้มที่จะทำให้การอ้างเหตุผลภายในมากกว่าภายนอกและพวกเขามีความสามารถในการขึ้นรูปเป็นพันธมิตรในการทำงานที่แข็งแกร่งในช่วงต้นของการรักษา (Bornstein 2012b) ยืนยันการวิจัยว่าบุคคล DPD มีผู้ป่วยที่รักษาด้วยมาตรฐานและแสดงการยึดมั่นสูงในการรักษาพยาบาลทั่วไป (Bornstein 2012a) อย่างไรก็ตามการศึกษาแสดงให้เห็นว่า

มีบางปัญหาที่พบบ่อยที่เกิดขึ้นกับผู้ป่วยใน DPD จิตบำบัด (Bornstein 2012a) ความสัมพันธ์ของพวกเขากับนักบำบัดโรคที่โดดเด่นด้วยรูปแบบของการมักใหญ่ใฝ่สูง, possessiveness และบัตรประจำตัว projective (Bornstein 2012a); ดังนั้นพวกเขามักจะทำให้เกิดความรู้สึกเชิงลบในส่วนของการบำบัดโรคและมีแนวโน้มที่จะพยายามอดทนของนักบำบัดโรค ปฏิกิริยาการบำบัดโรคทั่วไปให้กับผู้ป่วยขึ้นอยู่กับมีความรู้สึกภาระโดยความอ่อนน้อมของผู้ป่วยและความต้องการที่มากเกินไปที่จะได้รับการดูแล นักบำบัดที่มีความเสี่ยงในการสมรู้ร่วมคิดกับความต้องการของผู้ป่วยจะได้รับการหล่อเลี้ยงและได้รับการดูแลหรืออีกทางเลือกหนึ่งที่พวกเขาเริ่มคิดว่ามีอะไรที่พวกเขาสามารถทำได้และจินตนาการเกี่ยวกับการสิ้นสุดการรักษา ในขณะเดียวกันผู้ป่วย DPD แนวโน้มที่จะมีความยากลำบากในการรักษายุติให้ความกลัวของพวกละทิ้ง (Bornstein 2012a)
แม้ว่า DSM-5 (APA 2013) ไม่ได้ระบุตัวเลือกการรักษาสำหรับ DPD พิจารณาบางประการเกี่ยวกับการรักษาที่มีประสิทธิภาพของการพึ่งพาปัญหาและขึ้นอยู่กับ DP ที่มีอยู่ (ดู Bornstein 2012a) วิธีจิตบำบัดคิดว่าบุคคลที่อาจพบความสับสนเกี่ยวกับการปกครองตนเองและพึ่งพา; ความขัดแย้งนี้อาจทำให้เกิดการรบกวนรัฐภายในและทำให้เกิดกลไกการป้องกัน (พฤติกรรมและความคิดที่ปกป้องจากความรู้สึกที่ไม่พึงประสงค์และความต้องการ) เพื่อจัดการเรียกร้องให้ยอมรับไม่ได้เหล่านี้ เหล่านี้ความขัดแย้งการพึ่งพาที่เกี่ยวข้องอาจจะเป็นสติหรือหมดสติ ดังนั้นจุดมุ่งหมายของการรักษาหลักและจำเป็นต่อการเปลี่ยนแปลงการรักษาคือการทำให้ความขัดแย้งหมดสติข้อมูลเชิงลึกที่สามารถเข้าถึงและอุปถัมภ์ เมื่อเป็นพันธมิตรที่เชื่อถือได้ของการทำงานเป็นที่ยอมรับของผู้ป่วยควรจะต้องเผชิญกับผลงานของตัวเองไปสู่ปัญหาที่เกิดขึ้นและบำบัดโรคที่ควรจะเตรียมพร้อมสำหรับการทำให้เกิดความวิตกกังวลของผู้ป่วยหรือความโกรธ รูปแบบของ Blatt สามารถมีส่วนร่วมในการระบุวิธีการรักษาที่เหมาะสมที่สุดสำหรับผู้ป่วยที่มี DPD: ร่างกายเจริญเติบโตของการวิจัยบ่งชี้ว่าผู้ป่วย anaclitic เช่นบุคคลที่มี DPD และผู้ป่วย introjective อาจตอบสนองแตกต่างกับวิธีการรักษาที่แตกต่างกัน ผู้ป่วย Anaclitic ดูเหมือนขึ้นเพื่อตอบสนองวิธีการสนับสนุน (มีวัตถุประสงค์เพื่อปรับปรุงการปรับตัวทันทีของผู้ป่วยเพื่อสภาพแวดล้อมของเขาหรือเธอและโดดเด่นด้วยการสรรเสริญคำแนะนำที่มีโครงสร้างการแก้ปัญหา) มากกว่าการรักษาการแปลความหมาย (ข้อมูลเชิงลึกที่เน้นและการสำรวจของรูปแบบไม่ได้สติและที่ผ่านมา) (Blatt และ Shahar 2004)
วิธีพฤติกรรม DPD รวมเทคนิคผ่าตัดด้วยกลยุทธ์เครื่องคลาสสิก (Bellack และ Hersen 2013); เป้าหมายแรกของการรักษาคือการระบุและการดับเพลิงที่มีปัญหาพฤติกรรมที่เฉพาะเจาะจงและแล้วก็มีจุดมุ่งหมายที่จะเปลี่ยนการตอบสนองการพึ่งพากับพฤติกรรมการปรับตัวและการปกครองตนเอง desensitization ระบบ (เพื่อสถานการณ์ที่ความกังวลเกี่ยวกับการล้วงเอาละทิ้งปฏิเสธหรือลำบากใจ) และเทคนิคการรักษา posttreatment สามารถอำนวยความสะดวกในการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม การรักษาองค์ความรู้ (เช่น Overholser และวิจิตร 1994) มุ่งเน้นไปที่สกีมา maladaptive ผู้ป่วยและการบิดเบือนความรู้ความเข้าใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับตัวเองตั้งแต่นี้ส่งผลกระทบในเชิงลบความนับถือตนเองและเพิ่มความวิตกกังวล การปรับโครงสร้างองค์ความรู้มุ่งเน้นไปที่การเสริมสร้างความเชื่อของการรับรู้ความสามารถของตนเองและให้ทางเลือกในการจัดการการลบความคิดเห็น
มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะจำไว้ว่า DPD มีความเกี่ยวข้องกับการขาดดุลเป็นจุดแข็งอย่างดีและมีทั้งที่ผิดปกติและค่านิยมของการปรับตัว ดังนั้นการรักษาไม่ควรมุ่งเน้นเฉพาะในการลดอาการ แต่ควรรวมถึงการแทรกแซงการออกแบบมาเพื่อช่วยให้ผู้ป่วยแสดงความต้องการของเขาต้นแบบการพึ่งพาและลักษณะในรูปแบบที่มีปัญหาน้อยกว่า (Bornstein 2012a)

Results (Thai) 2:

ปัญหาการรักษา
เช่นเดียวกับความผิดปกติของบุคลิกภาพอื่นๆ DPD มักจะมีการรักษาที่ทนต่อแต่แตกต่างจากความผิดปกติของบุคลิกภาพ DPD นำเสนอลักษณะบางอย่างที่สามารถอำนวยความสะดวกในการรักษาอย่างใดเช่นการเป็นที่อ่อนไหวต่อการชี้นำบุคคลและการกระตือรือร้นที่จะโปรด พวกเขายังมีแนวโน้มที่จะขอการแนะนำและความช่วยเหลือมากกว่าคนที่ไม่เป็นอิสระ (Bornstein ๑๙๙๒). นอกจากนี้, พวกเขามีแนวโน้มที่จะมีความเข้าใจมากขึ้นและการรับรู้ตนเองมากกว่าผู้ป่วยที่มี PDs อื่นๆ; พวกเขายังมีแนวโน้มที่จะทำให้ภายในมากกว่าสำรองภายนอก, และพวกเขามีความสามารถในการสร้างพันธมิตรการทำงานที่แข็งแกร่งในช่วงต้นของการรักษา (Bornstein 2012b). วิจัยยืนยันว่าบุคคล DPD เป็นผู้ป่วยการรักษาที่สอดคล้องและแสดงความยึดมั่นสูงในการรักษาพยาบาลทั่วไป (Bornstein 2012a). อย่างไรก็ตาม, การศึกษาบ่งชี้ว่า

มีปัญหาทั่วไปบางอย่างที่เกิดขึ้นกับผู้ป่วย DPD ในการรักษาด้วยจิต (Bornstein 2012a). ความสัมพันธ์ของพวกเขากับการบำบัดโรคเป็นลักษณะของรูปแบบของ idealization และการระบุโครงการ (Bornstein 2012a); ดังนั้น, พวกเขามักจะกระตุ้นความรู้สึกเชิงลบในส่วนของการบำบัดโรคและมีแนวโน้มที่จะพยายามความอดทนของนักบำบัด. ปฏิกิริยาทางการแพทย์ที่พบบ่อยกับผู้ป่วยที่ขึ้นอยู่กับความรู้สึกภาระโดย submissiveness ของผู้ป่วยและความต้องการที่มากเกินไปที่จะนำมาดูแล นักบำบัดมีความเสี่ยงที่จะได้รับการเลี้ยงดูความปรารถนาของผู้ป่วยที่จะถูกหล่อเลี้ยงและดูแลหรือ, หรือ, พวกเขาเริ่มคิดว่าไม่มีอะไรที่พวกเขาสามารถทำและเพ้อฝันเกี่ยวกับการรักษาที่สิ้นสุด. ในขณะที่ผู้ป่วย DPD มีแนวโน้มที่จะมีความยากลำบากในการยุติการรักษา, ได้รับความกลัวของการละทิ้ง (Bornstein 2012a).
แม้ว่า DSM-5 (APA ๒๐๑๓) ไม่ได้ระบุตัวเลือกการรักษาสำหรับ DPD, ข้อควรพิจารณาเกี่ยวกับการรักษาที่มีประสิทธิภาพของการพึ่งพาปัญหาและ DP ขึ้นอยู่กับที่มีอยู่ (ดู Bornstein 2012a). วิธีการทางจิตแบบไดนามิกสมมติว่าบุคคลอาจพบความเป็นอิสระและการพึ่งพา. ความขัดแย้งนี้อาจก่อให้เกิดการรบกวนรัฐภายในและกระตุ้นกลไกการป้องกัน (พฤติกรรมและการคิดที่ปกป้องจากความรู้สึกไม่พึงประสงค์และต้องการ) เพื่อจัดการการเรียกร้องที่ไม่ได้รับการยอมรับเหล่านี้ ความขัดแย้งที่เกี่ยวข้องกับการพึ่งพาเหล่านี้อาจมีสติหรือไม่มีสติ ดังนั้น, จุดมุ่งหมายการรักษาหลักและข้อกำหนดเบื้องต้นในการเปลี่ยนแปลงการรักษาคือการทำให้ความขัดแย้งที่สามารถเข้าถึงได้และส่งเสริมข้อมูลเชิงลึก. เมื่อมีการจัดตั้งพันธมิตรการทำงานที่มีความปลอดภัยผู้ป่วยควรจะเผชิญหน้ากับการมีส่วนร่วมของตัวเองเพื่อความยากลำบากที่เกิดซ้ำและการบำบัดรักษาควรจะเตรียมไว้สำหรับผู้ป่วยที่เกิดความวิตกกังวลหรือโกรธ รูปแบบของ blatt สามารถนำไปสู่การระบุวิธีการรักษาที่เหมาะสมที่สุดสำหรับผู้ป่วยที่มี DPD: ร่างกายที่เติบโตของการวิจัยบ่งชี้ว่าผู้ป่วย anaclitic เช่นบุคคลที่มี DPD และผู้ป่วย introjective อาจตอบสนองแตกต่างกันไป วิธีการรักษา ผู้ป่วย anaclitic ดูเหมือนตอบสนองต่อวิธีการสนับสนุน (มีวัตถุประสงค์เพื่อปรับปรุงการดัดแปลงทันทีของผู้ป่วยไปยังสภาพแวดล้อมของเขาหรือเธอและโดดเด่นด้วยการสรรเสริญ, คำแนะนำ, การแก้ปัญหาที่มีโครงสร้าง) กว่าการรักษา interpretative (เน้น ข้อมูลเชิงลึกและการสำรวจความไร้สติและรูปแบบที่ผ่านมา) (Blatt และ Shahar ๒๐๐๔)
วิธีการพฤติกรรมที่จะ DPD รวมเทคนิค operant กับกลยุทธ์การปรับคลาสสิก (Bellack และ Hersen ๒๐๑๓); จุดมุ่งหมายแรกของการรักษาคือการระบุและดับเพลิงลักษณะปัญหาที่เฉพาะเจาะจงและจากนั้นก็มีวัตถุประสงค์เพื่อแทนที่การตอบสนองการอ้างอิงที่มีพฤติกรรมที่ปรับตัวและเป็นอิสระ เทคนิคการรักษาที่เป็นระบบ (สถานการณ์ที่กระตุ้นให้เกิดความกังวลเกี่ยวกับการละทิ้งการปฏิเสธหรือลำบาก) และการรักษาหลังการบำบัดสามารถช่วยให้การเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม การรักษาทางปัญญา (เช่น Overholser และ Fine ๑๙๙๔) มุ่งเน้นไปที่ผู้ป่วยและการบิดเบือนองค์ความรู้, โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับตัวเอง, เนื่องจากในเชิงลบนี้มีผลต่อความภาคภูมิใจในตนเองและเพิ่มการวิตกกังวล. การปรับโครงสร้างองค์ความรู้มุ่งเน้นการเสริมสร้างความเชื่อที่มีประสิทธิภาพด้วยตนเองและให้วิธีการทางเลือกในการจัดการคำติชมเชิงลบ
มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะจำไว้ว่า DPD จะเกี่ยวข้องกับการขาดดุลเป็นจุดแข็งที่ดีและมีทั้งค่าผิดปกติและปรับตัว. ดังนั้นการรักษาไม่ควรมุ่งเน้นเฉพาะในการลดอาการแต่ควรรวมถึงการแทรกแซงที่ออกแบบมาเพื่อช่วยให้ผู้ป่วยแสดงความต้องการอ้างอิงของเขาและลักษณะในวิธีที่มีปัญหาน้อยลง (Bornstein 2012a)

Results (Thai) 3:

ปัญหาการรักษา
เช่นเดียวกับความผิดปกติของบุคลิกภาพอื่นๆ DPD มักจะมีลักษณะของการต่อต้านการรักษาแต่แตกต่างจากความผิดปกติของบุคลิกภาพมากมายมันแสดงให้เห็นถึงคุณสมบัติบางอย่างที่สามารถส่งเสริมการรักษาเช่นความไว พวกเขายังต้องการคำแนะนำและความช่วยเหลือมากกว่าคนที่ไม่ได้ขึ้นอยู่กับพวกเขา นอกจากนี้พวกเขามักจะมีข้อมูลเชิงลึกมากขึ้นและความตระหนักในตนเองมากกว่าผู้ป่วย PDS อื่นๆพวกเขายังมีแนวโน้มที่จะให้เหตุผลภายในมากกว่าภายนอกและพวกเขาสามารถสร้างพันธมิตรการทำงานที่แข็งแกร่งในช่วงต้นของการรักษา ผลการศึกษายืนยันว่าผู้ป่วยที่ได้รับการรักษาด้วยวิธีการรักษาแบบมีความร่วมมือและมีความร่วมมือในการดูแลสุขภาพสูง อย่างไรก็ตามจากการศึกษาพบว่า
ในการรักษาผู้ป่วย DPD มีปัญหาที่พบบ่อย ความสัมพันธ์ของพวกเขากับนักกายภาพบำบัดมีลักษณะเป็นอุดมคติแสดงความเป็นเจ้าของและฉายรูปแบบการรับรู้ดังนั้นพวกเขามักจะกระตุ้นอารมณ์เชิงลบของนักบำบัดและมีแนวโน้มที่จะพยายามความอดทนของนักบำบัด ปฏิกิริยาที่พบบ่อยของนักกายภาพบำบัดกับผู้ป่วยขึ้นอยู่กับที่พวกเขารู้สึกว่าผู้ป่วยที่เชื่อฟังและความต้องการมากเกินไปจะเหนื่อยจากการดู นักบำบัดอาจจะเชื่อมโยงกับความปรารถนาของผู้ป่วยที่จะได้รับการอบรมเลี้ยงดูและดูแลหรือพวกเขาเริ่มที่จะคิดว่าพวกเขาไม่สามารถทำอะไรได้และจินตนาการสิ้นสุดการรักษา ในขณะเดียวกันผู้ป่วย DPD มักจะพบมันยากที่จะหยุดการรักษาเพราะพวกเขากลัวถูกทอดทิ้ง
แม้ว่า dsm-2013 ไม่ได้ระบุการรักษาสำหรับ DPD มีการพิจารณาในการรักษาที่มีประสิทธิภาพสำหรับการพึ่งพาปัญหาและขึ้นอยู่กับ DP วิธีการแบบไดนามิกของจิตวิทยาสันนิษฐานว่าบุคคลอาจมีความขัดแย้งระหว่างความเป็นอิสระและการพึ่งพาความขัดแย้งดังกล่าวอาจก่อให้เกิดสภาพจิตใจที่ไม่มั่นคงและกระตุ้นกลไกการป้องกันเพื่อจัดการกับแรงกระตุ้นเหล่านี้ยอมรับไม่ ความขัดแย้งที่เกี่ยวข้องกับการพึ่งพาเหล่านี้อาจจะมีสติหรือหมดสติ ดังนั้นวัตถุประสงค์หลักและเงื่อนไขของการเปลี่ยนแปลงการรักษาคือการทำให้ความขัดแย้งหมดสติง่ายต่อการเข้าถึงและพัฒนาความเข้าใจ เมื่อพันธมิตรการทำงานที่ปลอดภัยได้ก่อตั้งขึ้นผู้ป่วยควรเผชิญกับผลงานที่พวกเขาได้ทำเพื่อปัญหาที่เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำอีกและนักบำบัดควรเตรียมความพร้อมสำหรับความวิตกกังวลหร รุ่น Blatter ช่วยระบุการรักษาที่เหมาะสมที่สุดสำหรับผู้ป่วยที่มี DPD การวิจัยเพิ่มเติมและเพิ่มเติมแสดงให้เห็นว่าผู้ป่วยที่ไม่แน่นอนเช่น DPD และผู้ป่วยทิพย์อาจจะมีปฏิกิริยา เมื่อเทียบกับการตีความการรักษาที่เน้นความเข้าใจและการสํารวจสติและรูปแบบก่อนหน้านี้ผู้ป่วยที่ไม่มีแนวโน้มที่จะมีความไวต่อการรักษาสนับสนุนที่ออกแบบมาเพื่อปรับปรุงการปรับตัวของผู้ป่วยทันทีเพื่อสิ่งแวดล้อมของพวกเขาล
พฤติกรรมของ DPD รวมเทคนิคปฏิบัติการกับกลยุทธ์สะท้อนสภาวะคลาสสิกเป้าหมายแรกของการรักษาคือการระบุและดับพฤติกรรมปัญหาที่เฉพาะเจาะจงแล้วแทนที่การพึ่งพาการปรับตัวและพฤติกรรมอิสระ การขจัดความรู้สึกอย่างเป็นระบบและเทคนิคการบำรุงรักษาหลังการรักษาสามารถส่งเสริมการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมที่เกี่ยวข้องกับการปฏิเสธหรืออึดอัดใจ การรักษาทางปัญญาเช่นโอเวอร์ฮอลเซอร์และฟิน 1994 เน้นรูปแบบการปรับตัวและการบิดเบือนทางปัญญาของผู้ป่วยโดยเฉพาะอย่างยิ่งการบิดเบือนการรับรู้ของตนเองซึ่งมีผลกระทบเชิงลบต่อความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองและเพิ่ การฟื้นฟูสมรรถภาพทางปัญญามุ่งเน้นการเสริมสร้างความเชื่อในความสามารถของตนเองและให้ทางเลือกในการจัดการความคิดเห็นเชิงลบ
มันเป็นสิ่งสำคัญที่ต้องจำไว้ว่า DPD ที่เกี่ยวข้องกับข้อบกพร่องและความแข็งแรงและมีความผิดปกติการทำงานและการปรับตัวค่า ดังนั้นการรักษาไม่ควรมุ่งเน้นเฉพาะในการบรรเทาอาการแต่ควรมีการแทรกแซงที่ออกแบบมาเพื่อช่วยให้ผู้ป่วยแสดงศักยภาพของพวกเขาขึ้นอยู่กับความต้องการและลักษณะในลักษณะที่มีปัญหาน้อยลง