Education[edit] Neisser attended Ha

Education[edit]

Neisser attended Harvard in the late 1940s working toward a psychology major. Neisser graduated summa cum laude in 1950.[7] He had become an “infracaninophile,” which translates to “underdog-lover”. Neisser had written that his enthusiasm had far outweighed his skill in playing baseball, he said that he was the “kid who was always chosen last” to play.[4] He had contributed this as to why he had a “lifelong sympathy with the underdog”.[4] Neisser also stated that this was probably a contributing factor as to why he was drawn to Gestalt psychology; he considered it to be an underdog in the department.

George A. Miller supervised Neisser’s senior thesis research, which helped him gain admission to the master’s program at Swarthmore College. Neisser wanted to attend Swarthmore College because that was where Wolfgang Kohler, one of the founders of Gestalt psychology, was a faculty member.[5] Instead of working with Wolfgang Kohler he ended up working with Kohler’s assistant, Hans Wallach.[6] Neisser had also met and became friends with a new assistant professor, Henry Gleitman.[4] Neisser graduated earning his master’s degree in 1952.[6]

Neisser went on to obtain his doctorate from Harvard’s Department of Social Relations in 1956. According to Fancher and Rutherford, he completed his dissertation in Psychophysics.[4] He spent a year afterwards as an instructor at Harvard.[6] He went on to teach at Brandeis and Emory Universities, before establishing himself at Cornell.[7] While at Brandeis University, located in Waltham, Neisser expanded his psychological horizon according to Fancher and Rutherford.[4] Fancher and Rutherford also wrote that Neisser’s department chair was Abraham Maslow.[4] According to Cutting, Neisser felt a “deep sympathy for the idealistic humanism” of Abraham Maslow.[6] Maslow had also been profoundly interested by Gestalt psychology.[4]

Oliver Selfridge, a young computer scientist at MIT's Lincoln Laboratories, was the next individual to influence Neisser.[6] Selfridge had been an advocate of machine intelligence.[4] Neisser and Selfridge had become friends, which was crucial for Neisser’s career. Fancher and Rutherford explain that Neisser had become a part-time consultant in Selfridge’s lab, where the two had begun to work on a program together.[4] Selfridge along with Neisser produced the “pandemonium model of pattern recognition, which appeared in Scientific American in 1950."[4] After working with Selfridge, Neisser received multiple grants and began to work in different areas involving thinking, soon after he moved to the University of Pennsylvania. This is where he would write Cognitive Psychology.[6]

Results (Thai) 2:

การศึกษา [แก้ไข] Neisser เข้าร่วมฮาร์วาร์ในช่วงปลายปี 1940 ทำงานต่อจิตวิทยาที่สำคัญ Neisser จบการศึกษาเกียรตินิยมอันดับหนึ่งในปี 1950 [7] เขาได้กลายเป็น "infracaninophile" ซึ่งแปลว่า "ตกอับคนรัก" Neisser ได้เขียนไว้ว่าความกระตือรือร้นของเขาในแง่ไกลความสามารถของเขาในการเล่นเบสบอลเขาบอกว่าเขาเป็น "เด็กที่ได้รับการคัดเลือกสุดท้ายเสมอ" ในการเล่น. [4] เขามีส่วนนี้เป็นสาเหตุที่เขามี "ความเห็นอกเห็นใจตลอดชีวิตด้วย . ตกอับ "[4] Neisser ยังระบุว่าเรื่องนี้อาจจะเป็นปัจจัยที่เอื้อว่าทำไมเขาถูกดึงไป Gestalt จิตวิทยา เขาคิดว่ามันจะเป็นฝ่ายแพ้ในแผนก. จอร์จเอมิลเลอร์ภายใต้การดูแลงานวิจัยอาวุโส Neisser ซึ่งช่วยให้เขาได้รับการเข้าสู่โปรแกรมปริญญาโทที่วิทยาลัยวาร์ ธ Neisser ต้องการที่จะเข้าร่วมวิทยาลัยวาร์ ธ เพราะนั่นคือที่โวล์ฟกังโคห์เลอร์หนึ่งในผู้ก่อตั้งของจิตวิทยา Gestalt เป็นคณะกรรมการ. [5] แทนการทำงานร่วมกับโวล์ฟกังโคห์เลอร์เขาจบลงด้วยการทำงานร่วมกับผู้ช่วยโคห์เลอร์ของฮันส์วัล. [6] Neisser ได้พบและยังกลายเป็นเพื่อนกับอาจารย์ผู้ช่วยคนใหม่เฮนรี่ Gleitman. [4] Neisser จบการศึกษาได้รับปริญญาโทของเขาในปี 1952 [6] Neisser ไปในการที่จะได้รับปริญญาเอกจากภาควิชาฮาร์วาร์ความสัมพันธ์ทางสังคมในปี 1956 ตามที่ Fancher และ รัทเธอร์เขาเสร็จวิทยานิพนธ์ของเขาใน psychophysics. [4] เขาใช้เวลาหนึ่งปีหลังจากนั้นเป็นอาจารย์ที่ฮาร์วาร์. [6] เขาเดินไปสอนที่แบรนและเอมอรีมหาวิทยาลัยก่อนที่จะสถาปนาตัวเองที่ Cornell. [7] ในขณะที่มหาวิทยาลัยแบรน ที่ตั้งอยู่ในวอลแทม Neisser ขยายขอบฟ้าทางด้านจิตใจของเขาตาม Fancher และ Rutherford. [4] Fancher และรัทเธอร์ยังเขียนว่าเก้าอี้แผนก Neisser คืออับราฮัมมาสโลว์. [4] ตามที่ตัด Neisser รู้สึกว่าเป็น "ความเห็นอกเห็นใจลึกสำหรับความเห็นอกเห็นใจในอุดมคติ" ของอับราฮัมมาสโลว์. [6] Maslow ยังได้รับความสนใจอย่างลึกซึ้งโดยจิตวิทยา Gestalt. [4] โอลิเวอร์ซุปเปอร์มาร์เก็ตนักวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์หนุ่มที่เอ็มไอทีของลินคอล์นห้องปฏิบัติการเป็นรายบุคคลต่อไปที่จะมีอิทธิพล Neisser. [6] ซุปเปอร์มาร์เก็ตได้รับการสนับสนุนเครื่อง หน่วยสืบราชการลับ. [4] Neisser ซุปเปอร์มาร์เก็ตและได้กลายเป็นเพื่อนซึ่งเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการประกอบอาชีพของ Neisser Fancher และรัทเธอร์อธิบายว่า Neisser ได้กลายเป็นที่ปรึกษานอกเวลาในห้องปฏิบัติการซุปเปอร์มาร์เก็ตของที่ทั้งสองได้เริ่มการทำงานกับโปรแกรมด้วยกัน. [4] ซุปเปอร์มาร์เก็ตพร้อมกับ Neisser ผลิตแบบ "ผีของการรับรู้รูปแบบที่ปรากฏในวิทยาศาสตร์อเมริกัน ในปี 1950. "[4] หลังจากที่ทำงานกับซุปเปอร์มาร์เก็ต, Neisser ได้รับทุนหลายและเริ่มทำงานในพื้นที่ต่างๆที่เกี่ยวข้องกับการคิดเร็ว ๆ นี้หลังจากที่เขาย้ายไปอยู่ที่มหาวิทยาลัยเพนซิล. ซึ่งเป็นที่ที่เขาจะเขียนจิตวิทยา. [6]

Results (Thai) 3:

การศึกษา [ แก้ไข ]

ไนเซอร์เรียนฮาร์วาร์ดในปลายยุค 40 ทำงานทางจิตวิทยาที่สำคัญ ไนเซอร์จบเกียรตินิยมในปี 1950 [ 7 ] เขาได้กลายเป็น " infracaninophile " ซึ่งแปลว่า " คนรัก " ตกอับ . ไนเซอร์ได้เขียนที่ความกระตือรือร้นของเขาได้นิเวศไกลทักษะของเขาในการเล่นเบสบอล เขากล่าวว่าเขาเป็น " เด็กที่ถูกเลือกเสมอ ล่าสุด " ในการเล่น[ 4 ] เขามีส่วนนี้ว่าทำไมเขามี " เห็นใจตลอดชีวิตกับนิทาน " . [ 4 ] ไนเซอร์กล่าวว่ามันอาจเป็นปัจจัยว่าทำไมเขาชอบจิตวิทยากลุ่มเกสตัลท์ เขาถือว่ามันเป็นเบี้ยล่างในแผนก

จอร์จ มิลเลอร์ มีไนเซอร์อาวุโสวิทยานิพนธ์วิจัยซึ่งช่วยให้เขาได้เข้าเรียนโปรแกรมปริญญาโทที่ swarthmore วิทยาลัย ไนเซอร์ต้องการที่จะเข้าร่วมวิทยาลัย เพราะ swarthmore ที่ Wolfgang Kohler , หนึ่งในผู้ก่อตั้งของจิตวิทยากลุ่มเกสตัลท์ เป็นคณะ [ 5 ] แทนที่จะทำงานกับ Wolfgang Kohler เขาต้องมาทำงานกับ เลอร์ ผู้ช่วยของ ฮานส์ วอลแลช .[ 6 ] ไนเซอร์ได้พบและกลายเป็นเพื่อนกับอาจารย์ ผู้ช่วยคนใหม่ เฮนรี่ gleitman [ 4 ] ไนเซอร์จบได้รับปริญญาโทของเขาใน 1952 . [ 6 ]

ไนเซอร์ก็จะได้รับปริญญาเอกของเขาจากมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดของภาควิชาความสัมพันธ์ทางสังคมใน 1956 ตามและแฟนเชอร์ช่วยเขาเสร็จสมบูรณ์วิทยานิพนธ์ของเขาในจิตวิทยาฟิสิกส์ [ 4 ] เขาใช้เวลาหนึ่งปีหลังจากนั้นเป็นอาจารย์ที่ฮาร์วาร์ด[ 6 ] เขาไปสอนที่มหาวิทยาลัยเอมอรีและแบรน ก่อนการจัดตั้งตัวเอง Cornell [ 7 ] ขณะ ที่ มหาวิทยาลัยโคลัมเบีย ตั้งอยู่ใน Waltham , ไนเซอร์ขยายขอบฟ้าจิตของเขาตามแฟนเชอร์และ รัทเธอร์ฟอร์ด [ 4 ] แฟนเชอร์ และรัทเทอร์ฟอร์ดยังเขียนว่าไนเซอร์แผนกเก้าอี้คือ อับราฮัม มาสโลว์ [ 4 ] ตาม เพื่อตัดไนเซอร์รู้สึก " ลึกสงสารมนุษยนิยมในอุดมคติ " ของ อับราฮัม มาสโลว์ [ 6 ] มาสโลว์ได้ลึกซึ้งสนใจจิตวิทยากลุ่มเกสตัลท์ [ 4 ]

โอลิเวอร์ เซลฟริดจ์ หนุ่มนักวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ที่ MIT ลินคอล์นห้องปฏิบัติการ , เป็นบุคคลถัดไปที่มีอิทธิพลต่อไนเซอร์ [ 6 ] เซลฟริดจ์ได้สนับสนุนข่าวกรอง เครื่อง [ 4 ] และไนเซอร์เซลฟริดจ์ได้กลายเป็นเพื่อนซึ่งเป็นสิ่งสำคัญสำหรับไนเซอร์ของอาชีพ และอธิบายว่าแฟนเชอร์ รัทเธอร์ฟอร์ด ไนเซอร์ได้กลายเป็นที่ปรึกษานอกเวลาในเซลฟริดจ์ของห้องปฏิบัติการ ซึ่งทั้งสองได้เริ่มทำงานบนโปรแกรมกัน [ 4 ] เซลฟริดจ์ พร้อมกับ ไนเซอร์ ผลิต " นรกรูปแบบของลวดลายที่ปรากฏในวิทยาศาสตร์อเมริกันในปี 1950 . " [ 4 ] หลังจากทำงานกับเซลฟริดจ์ ,ไนเซอร์ได้รับทุนหลายและเริ่มทำงานในพื้นที่อื่น ๆที่เกี่ยวข้องกับการคิด หลังจากที่เขาย้ายไปที่มหาวิทยาลัยเพนซิลวาเนีย นี่คือที่ที่เขาจะเขียนจิตวิทยาปัญญา [ 6 ]