She wondered, in spite of his compo

She wondered, in spite of his composed, brooding expression, if he were the type to throw a tantrum. She
imagined his kicking her with his leather shoes, screaming for coffee, screaming and crying until his mother
and Laxmi came back to fetch him. She went to the kitchen and prepared a cup for him as he'd requested.
She selected a mug she didn't care for, in case he dropped it.
"Thank you," he said when she put it on the table. He took short sips, holding the mug securely with both
hands.
Miranda sat with him while he drew, but when she attempted to put a coat of clear polish on her nails he
protested. Instead he pulled out a paperback world almanac from his knapsack and asked her to quiz him.
The countries were arranged by continent, six to a page, with the capitals in boldface, followed by a short
entry on the population, government, and other statistics. Miranda turned to a page in the Africa section
and went down the list.
"Mali," she asked him. "
Bamako," he replied instantly.
"Malawi."
"Lilongwe."
She remembered looking at Africa in the Mapparium. She remembered the fat part of it was green.
"Go on," Rohin said.
"Mauritania."
"Nouakchott."
"Mauritius."
He paused, squeezed his eyes shut, then opened them, defeated. "I can't remember."
"Port Louis," she told him.
"Port Louis." He began to say it again and again, like a chant under his breath.
When they reached the last of the countries in Africa, Rohin said he wanted to watch cartoons, telling
Miranda to watch them with him. When the cartoons ended, he followed her to the kitchen, and stood by
her side as she made more coffee. He didn't follow her when she went to the bathroom a few minutes later,
but when she opened the door she was startled to find him standing outside

Results (Thai) 1:

เธอสงสัยว่า ทั้ง ๆ ที่ มีของเขาประกอบด้วย กกไข่นิพจน์ หากเขาชนิดที่จะโยนความโกรธเคือง เธอจินตนาการของเขาเตะเธอกับรองเท้าหนังของเขา จุดสำหรับกาแฟ กรีดร้อง และร้องไห้จนแม่ของเขาและดึงเขากลับมาลักษมี เธอเดินไปที่ครัว และเตรียมถ้วยเขา ตามที่เขาได้ร้องขอเธอเลือกแก้วเธอไม่ดูแล ในกรณีที่มันตกเขา "ขอบคุณ เขากล่าวว่า เมื่อเธอวางบนโต๊ะ เขาเอาระบบ sips สั้น ถือแก้วแน่นกับทั้งสองมือ มิรันดานั่งกับเขาขณะที่เขาดึง แต่เมื่อเธอพยายามที่จะใส่เสื้อของล้างขัดบนเล็บของเขาปฏิเสธการจ่ายเงิน แต่เขาดึงปูมปกอ่อนโลกจากกระเป๋าเป้ของเขา และเธอไปถามเขาประเทศที่ถูกจัด โดยทวีป ให้หน้า กับเมืองหลวงใน boldface ตาม ด้วยสั้น ๆรายการเกี่ยวกับประชากร รัฐบาล และสถิติอื่น ๆ มิรันดาเปิดหน้าในส่วนของแอฟริกาและลงรายการต่อไปนี้ "มาลี เธอถามเขา " บามาโก เขาตอบทันที"มาลาวี" "ลิลองเว" เธอจำแอฟริกาในการ Mapparium เธอจำได้ส่วนไขมันของมันมีสีเขียว "ไป Rohin กล่าวว่า "มอริเตเนีย" "นูแอกชอต" "มอริเชียส" เขาหยุดชั่วคราว เจอพระปิดตา แล้วเปิด แพ้ "ฉันจำไม่" "พอร์ต Louis เธอบอกเขา "Louis พอร์ต" เขาเริ่มพูดเช่น chant ภายใต้ลมหายใจอีก เข้าถึงสุดท้ายของประเทศในแอฟริกา Rohin กล่าวว่า เขาอยากจะดูการ์ตูน บอกมิรันดาชมกับเขา เมื่อสิ้นสุดการ์ตูน เขาตามเธอไปห้องครัว และยืนโดยเธอข้างเป็นเธอทำกาแฟเพิ่มเติม เขาไม่ได้ทำตามเธอเมื่อเธอไปห้องน้ำกี่นาทีต่อมาแต่เมื่อเธอเปิดประตู เธอสะดุ้งจะพบเขายืนอยู่

Results (Thai) 2:

เธอสงสัยทั้งๆที่สงบของเขาแสดงออกครุ่นคิดถ้าเขาเป็นคนประเภทที่จะโยนความโกรธเคือง เธอคิดว่าเธอเตะของเขากับรองเท้าหนังของเขากรีดร้องสำหรับกาแฟ, กรีดร้องและร้องไห้จนแม่ของเขาและลักษมีกลับมาเรียกเขา เธอเดินไปที่ห้องครัวและเตรียมความพร้อมถ้วยสำหรับเขาในขณะที่เขาต้องการได้รับการร้องขอ. เธอเลือกแก้วเธอไม่ได้ดูแลในกรณีที่เขาทิ้งมัน. "ขอบคุณ" เขากล่าวว่าเมื่อตอนที่เธอวางไว้บนโต๊ะ เขาเอาจิบสั้นถือแก้วปลอดภัยด้วยทั้งสองมือ. มิแรนดานั่งอยู่กับเขาขณะที่เขาเข้ามา แต่เมื่อเธอพยายามที่จะใส่เสื้อของโปแลนด์ที่ชัดเจนเกี่ยวกับเล็บของเธอที่เขาประท้วง แต่เขาดึงออกมาจากปูมโลกหนังสือปกอ่อนจากเป้ของเขาและขอให้เธอตอบคำถามเขา. ประเทศถูกจัดโดยทวีปหกถึงหน้ากับเมืองหลวงในตัวหนาตามด้วยสั้นเข้ากับจำนวนประชากรของรัฐบาลและสถิติอื่น ๆ . มิแรนดาหันไปหน้าแสดงแอฟริกาและไปลงรายการ. "มาลี" เธอถามเขาว่า "บามาโก" เขาตอบทันที. "มาลาวี." "ลิลองเว." เธอจำได้ว่ามองไปที่แอฟริกา Mapparium เธอจำได้ว่าเป็นส่วนหนึ่งของไขมันที่มันเป็นสีเขียว. "ไป" Rohin กล่าวว่า. "มอริเตเนีย." "นูแอกชอต." "มอริเชียส." เขาหยุดชั่วคราวบีบปิดตาของเขาแล้วเปิดพวกเขาพ่ายแพ้ "ผมจำไม่ได้." "พอร์ตหลุยส์" เธอบอกเขาว่า. "พอร์ตหลุยส์." เขาเริ่มที่จะพูดอีกครั้งและอีกครั้งเช่นการสวดมนต์ภายใต้ลมหายใจของเขา. เมื่อพวกเขามาถึงวันสุดท้ายของประเทศในแอฟริกา Rohin กล่าวว่าเขาต้องการที่จะดูการ์ตูนบอกมิแรนดาดูพวกเขากับเขา เมื่อการ์ตูนสิ้นสุดวันที่เขาตามเธอไปที่ห้องครัวและยืนอยู่ด้านข้างของเธอขณะที่เธอทำกาแฟ เขาไม่ได้ทำตามที่เธอเมื่อเธอเดินไปที่ห้องน้ำไม่กี่นาทีต่อมาแต่เมื่อเธอเปิดประตูเธอก็ต้องสะดุ้งไปหาเขายืนอยู่ข้างนอก