AbstractBACKGROUND:Patients with se

Abstract
BACKGROUND:
Patients with severe somatoform disorder (in secondary and tertiary care) typically experience functional impairment associated with physical symptoms and mental distress. Although psychotherapy is the preferred treatment, its effectiveness remains to be demonstrated.
AIMS:
To examine the effectiveness of psychotherapy for severe somatoform disorder in secondary and tertiary care compared with treatment as usual (TAU) but not waiting-list conditions.
METHOD:
Main inclusion criteria were presence of a somatoform disorder according to established diagnostic criteria and receiving psychotherapy for somatoform disorder in secondary and tertiary care. Both randomised and non-randomised trials were included. The evaluated outcome domains were physical symptoms, psychological symptoms (depression, anxiety, anger, general symptoms) and functional impairment (health, life satisfaction, interpersonal problems, maladaptive cognitions and behaviour).
RESULTS:
Ten randomised and six non-randomised trials were included, comprising 890 patients receiving psychotherapy and 548 patients receiving TAU. Psychotherapy was more effective than TAU for physical symptoms (d = 0.80 v. d = 0.31, P

Results (Thai) 1:

บทคัดย่อพื้นหลัง:ผู้ป่วยที่ มีโรคร้ายแรง (ในการดูแลระดับตติยภูมิ และรอง) มักจะพบผลทำงานที่เกี่ยวข้องกับอาการทางกายภาพและความทุกข์ทางจิตใจ แม้ว่าจิตบำบัดเป็นการรักษาที่ต้องการ มันยังคงจะถูกแสดงจุดมุ่งหมาย:เพื่อตรวจสอบประสิทธิภาพของจิตบำบัดในโรครุนแรงในการดูแลระดับตติยภูมิ และรองเมื่อเทียบกับการรักษาตามปกติ (เต่า) แต่เงื่อนไขรายการรอไม่วิธีการ:รวมหลักเกณฑ์มีอยู่ของโรคตามเกณฑ์วินิจฉัยกำหนดขึ้นและรับจิตบำบัดสำหรับโรคในการดูแลระดับตติยภูมิ และรอง ทดลอง randomised ทั้ง randomised ไม่ถูกรวม ผลค่าโดเมนถูกจริงอาการ อาการจิต (โรคซึมเศร้า วิตกกังวล ความโกรธ อาการทั่วไป) และทำงานด้อยค่า (สุขภาพ ชีวิตความพึงพอใจ ปัญหามนุษยสัมพันธ์ maladaptive cognitions และพฤติกรรม)ผลลัพธ์:สิบ randomised และทดลอง randomised ไม่หกก็รวม ผู้ป่วย 890 รับจิตบำบัดและผู้ป่วย 548 รับเต่า จิตบำบัดมีประสิทธิภาพกว่าเต่าสำหรับอาการทางกายภาพ (d = 0.80 v. d =$ 0.31, P < 0.05) และผลการทำงาน (d = 0.45 v. d = 0.15, P < 0.01), แต่ไม่ใช่ สำหรับอาการทางจิตใจ (d = 0.75 v. d = 0.51, P = 0.21) ลักษณะพิเศษเหล่านี้ถูกเก็บรักษาที่ติดตามบทสรุป:โดยรวม ผลการวิจัยแนะนำว่า จิตแพทย์มีประสิทธิภาพในโรครุนแรง ในอนาคตการศึกษาควบคุม randomised ควรตรวจสอบเฉพาะมาตรการและกลไกของการเปลี่ยนแปลง

Results (Thai) 2:

Abstract
BACKGROUND:
Patients with severe somatoform disorder (in secondary and tertiary care) typically experience functional impairment associated with physical symptoms and mental distress. Although psychotherapy is the preferred treatment, its effectiveness remains to be demonstrated.
AIMS:
To examine the effectiveness of psychotherapy for severe somatoform disorder in secondary and tertiary care compared with treatment as usual (TAU) but not waiting-list conditions.
METHOD:
Main inclusion criteria were presence of a somatoform disorder according to established diagnostic criteria and receiving psychotherapy for somatoform disorder in secondary and tertiary care. Both randomised and non-randomised trials were included. The evaluated outcome domains were physical symptoms, psychological symptoms (depression, anxiety, anger, general symptoms) and functional impairment (health, life satisfaction, interpersonal problems, maladaptive cognitions and behaviour).
RESULTS:
Ten randomised and six non-randomised trials were included, comprising 890 patients receiving psychotherapy and 548 patients receiving TAU. Psychotherapy was more effective than TAU for physical symptoms (d = 0.80 v. d = 0.31, P<0.05) and functional impairment (d = 0.45 v. d = 0.15, P<0.01), but not for psychological symptoms (d = 0.75 v. d = 0.51, P = 0.21). These effects were maintained at follow-up.
CONCLUSIONS:
Overall findings suggest that psychotherapy is effective in severe somatoform disorder. Future randomised controlled studies should examine specific interventions and mechanisms of change.

Results (Thai) 3:

พื้นหลังนามธรรม
:
ผู้ป่วยโรคโซมาโตฟอร์มรุนแรง ( ในระดับตติยภูมิ ) มักจะมีประสบการณ์การการทำงานที่เกี่ยวข้องกับอาการทางกายและทางจิตใจอย่างแรง แม้ว่าจิตบำบัดเป็นวิธีการรักษาที่ต้องการ ประสิทธิภาพยังคงเป็นเป้าหมาย :

) .เพื่อศึกษาประสิทธิผลของจิตบำบัดสำหรับโรคโซมาโตฟอร์มรุนแรงในระดับตติยภูมิ เมื่อเทียบกับการรักษาตามปกติ ( เทา ) แต่ไม่รอ รายการ เงื่อนไข วิธีการ :

รวมหลักเกณฑ์การปรากฏตัวของโรคโซมาโตฟอร์มตามเกณฑ์การวินิจฉัยและรับการบำบัดสำหรับโรคโซมาโตฟอร์มในทุติยภูมิและตติยภูมิ .ทั้งหัวใจและไม่มีการทดลองที่สามารถถูกรวม การประเมินผล โดเมนถูกอาการ อาการทางจิต ( ซึมเศร้า ความวิตกกังวล ความโกรธ ทั่วไปอาการ ) และผลการทำงาน ( สุขภาพ , ความพึงพอใจในชีวิตระหว่างบุคคลปัญหา maladaptive ความคิดและพฤติกรรม ) .

รายงานผล : การทดลองแบบสุ่มมีสิบหก ไม่รวมจำนวน 890 ผู้ป่วย psychotherapy และเมื่อผู้ป่วยที่ได้รับเตา . จิตบำบัดมีประสิทธิภาพมากกว่าครับ สำหรับอาการทางกายภาพ ( D = 0.80 V . D = 0.31 , p < 0.05 ) และผลการทำงาน ( D = 0.45 V . D = 0.15 , p < 0.001 ) แต่ไม่มีอาการทางจิต ( D = 0.75 V . D = 0.51 , p = 0.21 ) ผลเหล่านี้ถูกเก็บรักษาไว้ในบทสรุป :

ติดตามสรุปโดยรวมว่าจิตบำบัดมีประสิทธิภาพในโรคโซมาโตฟอร์มอย่างรุนแรง อนาคตด้านการศึกษาควรตรวจสอบการแทรกแซงควบคุมเฉพาะและกลไกของการเปลี่ยนแปลง