Living organisms, including humans,

Living organisms, including humans, and non-living elements of the environment
interact, frequently in complex ways. Ernst Häckel founded the study of these interactions
– ecology – as an academic subject (oecology) in 1866. In 1927 Charles Elton
described ecology as ‘scientific natural history’. Modern definitions include: the study
of the structure and function of nature; the study of interactions between organisms
(biotic) and their non-living (abiotic) environment; the science of the relations of
organisms to their total environment (Fraser-Darling, 1963; Odum, 1975; Park, 1980).
Synecology is the study of individual species–environment linkages – and autecology
is the study of community–environment linkages. Ecology is often a guide for environmental
management, environmentalism and environmental ethics, suggesting limits and
opportunities, and providing many key concepts and techniques (e.g. carrying capacity).
Since the early 1970s ‘ecology’ has also come to mean a viewpoint – typically a concern
for the environment – as much as a discipline (O’Riordan, 1976).

Results (Thai) 1:

สิ่งมีชีวิต มนุษย์ และไม่มีชีวิตของสิ่งแวดล้อมโต้ตอบ บ่อยในรูปแบบที่ซับซ้อน Ernst Häckel ก่อตั้งการศึกษาการโต้ตอบเหล่านี้-นิเวศวิทยา – เป็นเรื่องวิชาการ (oecology) ใน 1866 ในปี 1927 Charles เอลตันอธิบายนิเวศวิทยาเป็น 'วิทยาศาสตร์ธรรมชาติประวัติ' รวมนิยามสมัยใหม่: การศึกษาของโครงสร้างและหน้าที่ของธรรมชาติ การศึกษาการปฏิสัมพันธ์ระหว่างสิ่งมีชีวิต(ไบโอติก) และพวกเขาไม่มีชีวิต (abiotic) วิทยาศาสตร์ของความสัมพันธ์ของสิ่งมีชีวิตกับสภาพแวดล้อมรวม (เฟรเซอร์ดาร์ลิง 1963 โอดัม 1975 สวน 1980)Synecology เป็นการศึกษาการเชื่อมโยงแต่ละสายพันธุ์ – สภาพแวดล้อม – และ autecologyเป็นการศึกษาการเชื่อมโยงชุมชนสิ่งแวดล้อม ระบบนิเวศมักเป็นคำแนะนำสำหรับสิ่งแวดล้อมจัดการ environmentalism และ จริยธรรมสิ่งแวดล้อม การแนะนำข้อจำกัด และโอกาส และหลายแนวคิดหลักและเทคนิค (เช่นแบกความจุ)ตั้งแต่ช่วงต้นทศวรรษ 1970 'ระบบนิเวศ' ยังมีมาให้หมายถึง จุดชมวิว – มักจะกังวลสิ่งแวดล้อม – มากเป็นวินัย (O'Riordan, 1976)

Results (Thai) 2:

สิ่งมีชีวิตรวมทั้งมนุษย์และองค์ประกอบที่ไม่มีชีวิตของสภาพแวดล้อม
โต้ตอบบ่อยในวิธีที่ซับซ้อน เอิร์นส์ Hackel ก่อตั้งการศึกษาของการโต้ตอบเหล่านี้
- นิเวศวิทยา - ในฐานะที่เป็นนักวิชาการเรื่อง (oecology) ใน 1,866 ใน 1,927 ชาร์ลส์เอลตัน
อธิบายนิเวศวิทยาเป็น 'ประวัติศาสตร์ธรรมชาติวิทยาศาสตร์' คำจำกัดความที่ทันสมัยรวมถึงการศึกษา
ของโครงสร้างและการทำงานของธรรมชาติ การศึกษาปฏิสัมพันธ์ระหว่างสิ่งมีชีวิต
(สิ่งมีชีวิต) และที่อยู่อาศัยที่ไม่ใช่ (abiotic) สภาพแวดล้อมของพวกเขา; วิทยาศาสตร์ของความสัมพันธ์ของ
. สิ่งมีชีวิตกับสภาพแวดล้อมรวมของพวกเขา (เฟรเซอร์ดาร์ลิ่ง 1963; Odum 1975; Park, 1980)
Synecology คือการศึกษาของแต่ละสายพันธุ์เชื่อมโยงสิ่งแวดล้อม - และ autecology
คือการศึกษาความเชื่อมโยงชุมชนสิ่งแวดล้อม นิเวศวิทยามักจะเป็นคำแนะนำสำหรับสิ่งแวดล้อม
การจัดการสิ่งแวดล้อมและจริยธรรมสิ่งแวดล้อมบอกข้อ จำกัด และ
โอกาสและให้แนวคิดที่สำคัญมากและเทคนิค (เช่นแบกความจุ).
ตั้งแต่ต้นปี 1970 'นิเวศวิทยา' นอกจากนี้ยังมีความหมายมุมมอง - มักจะกังวล
สำหรับสภาพแวดล้อม - มากที่สุดเท่าที่มีระเบียบวินัย (รีออร์แดน, 1976)

Results (Thai) 3:

สิ่งมีชีวิตและไม่มีชีวิต รวมทั้งมนุษย์ องค์ประกอบของสิ่งแวดล้อมโต้ตอบ บ่อยในรูปแบบที่ซับซ้อน เอิร์นส์ H ä ckel ก่อตั้งการศึกษาปฏิสัมพันธ์เหล่านี้( นิเวศวิทยา ) เป็นเรื่องวิชาการ ( oecology ) ในปี 1866 . 1927 ชาร์ลส์ตันอธิบายระบบนิเวศเป็น ' ธรรมชาติ ' ประวัติศาสตร์วิทยาศาสตร์ คำนิยามสมัยใหม่ ได้แก่ การศึกษาของโครงสร้างและหน้าที่ของธรรมชาติ ศึกษาปฏิสัมพันธ์ระหว่างสิ่งมีชีวิต( ชีววิทยา ) และไม่มีชีวิต ( สิ่งมีชีวิต ) สิ่งแวดล้อม วิทยาศาสตร์ของความสัมพันธ์ของสิ่งมีชีวิตกับสิ่งแวดล้อมโดยรวมของพวกเขา ( เฟรเซอร์ ที่รัก , 1963 ; โอเดิ้ม 2518 ; ปาร์ค , 1980 )synecology คือการศึกษาและสภาพแวดล้อมแต่ละชนิดและความ autecology จำกัดเป็นการศึกษาสภาพแวดล้อมชุมชนและบริการสาธารณะ นิเวศวิทยามักจะเป็นคู่มือสำหรับสิ่งแวดล้อมการจัดการสิ่งแวดล้อมและจริยธรรมด้านสิ่งแวดล้อม และแนะนำ จำกัดโอกาส และให้แนวคิดหลักและเทคนิคต่าง เช่น แบกความจุ )ตั้งแต่ต้นยุค 70 ' ' ยังมาหมายถึงระบบนิเวศมุมมอง–มักจะกังวลเพื่อสิ่งแวดล้อม และเท่าที่วินัย ( O ' Riordan , 1976 )