Architecture Style[edit]Having a lo

Architecture Style[edit]
Having a lot in common with Angkor Wat, Phimai is an example of classical Khmer architecture. Ancient Khmer architects were best known for their superior use of sandstone over the traditional bricks and laterite architectures. Sandstone is used on the visible outer layer. Laterite on the other hand was used for the inner wall and other hidden parts. All the structures are huge sandstone blocks. There are many lotus-shaped roofs representing Mount Meru (Hinduism's holy mountain).

Khmer temples in general, as well as Phimai in this case, were intended to resemble the universe. The main building resembles the peak of Mount Meru at the center of the universe. The surrounding walls resemble the water and encircling mountains. The Khmer did not develop the technique of true vault architecture during their time, results in large areas at Phimai that could not be roofed over. They instead developed the use of multiple chapels separated by open-air spaces.

Results (Thai) 1:

สถาปัตยกรรม [แก้]มีจำนวนมากร่วมกันกับนครวัด พิมายเป็นตัวอย่างของสถาปัตยกรรมเขมรคลาสสิก สถาปนิกเขมรโบราณมีที่รู้จักกันดีสำหรับการใช้หินทรายเหนือกว่าอิฐโบราณและสถาปัตยกรรมศิลาแลง หินทรายถูกใช้ในการมองเห็นด้านนอกชั้น ศิลาแลงคงถูกใช้สำหรับผนังด้านในและส่วนอื่น ๆ ซ่อนอยู่ โครงสร้างทั้งหมดเป็นบล็อกหินทรายขนาดใหญ่ มีหลายทรงดอกบัวหลังคาแทนเขาพระสุเมรุ (ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของศาสนาฮินดู)วัดเขมรในทั่วไป เช่นเดียวกับพิมายในกรณีนี้ ได้ตั้งใจให้คล้ายกับจักรวาล อาคารหลักมีลักษณะสูงสุดของเขาพระสุเมรุศูนย์กลางของจักรวาล ผนังโดยรอบคล้ายกับน้ำและภูเขาที่ชัดเจน เขมรไม่ได้พัฒนาเทคนิคของสถาปัตยกรรมเพดานจริงระหว่างเวลา ในพื้นที่ขนาดใหญ่ที่พิมายที่อาจไม่มีหลังคามากกว่า พวกเขาแทนพัฒนาใช้สวดหลายคั่น ด้วยพื้นที่เปิดโล่ง

Results (Thai) 2:

สถาปัตยกรรมแบบ [แก้ไข]
มีจำนวนมากในการร่วมกันกับนครวัดพิมายเป็นตัวอย่างของสถาปัตยกรรมเขมรคลาสสิก สถาปนิกเขมรโบราณเป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับการใช้งานที่เหนือกว่าของหินทรายกว่าอิฐแบบดั้งเดิมและสถาปัตยกรรมศิลาแลง หินทรายที่ใช้ในชั้นนอกที่มองเห็นได้ ก่อด้วยศิลาแลงในมืออื่น ๆ ที่ใช้สำหรับผนังภายในและชิ้นส่วนอื่น ๆ ที่ซ่อนอยู่ โครงสร้างทั้งหมดที่มีหินทรายก้อนใหญ่ มีหลายหลังคารูปดอกบัวที่เป็นตัวแทนของเขาพระสุเมรุ (ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของศาสนาฮินดู). มีวัดเขมรทั่วไปเช่นเดียวกับปราสาทหินพิมายในกรณีนี้ตั้งใจจะมีลักษณะคล้ายกับจักรวาล อาคารหลักมีลักษณะคล้ายกับจุดสูงสุดของเขาพระสุเมรุที่เป็นศูนย์กลางของจักรวาล ผนังโดยรอบมีลักษณะคล้ายกับน้ำและภูเขาล้อมรอบ เขมรไม่ได้พัฒนาเทคนิคของสถาปัตยกรรมหลุมฝังศพจริงในช่วงเวลาของพวกเขาส่งผลให้ในพื้นที่ขนาดใหญ่ที่พิมายที่ไม่สามารถมุงกว่า แทนพวกเขาพัฒนาใช้หลายโบสถ์คั่นด้วยพื้นที่เปิดโล่ง