Along Route 66 you now see one of M

Along Route 66 you now see one of Missouri’s newest state parks – the Route 66 State Park. However, this park has an interesting past, as it was once the former site of a resort community on the Meramec River called Times Beach.

Founded in 1925 as a summer resort, investors sold lots for $67.50. Focusing primarily on St. Louis residents, the investors touted the potential for summer homes just 17 miles away from downtown St. Louis. However, it was not to be. The depression was soon upon them and gas rationing following World War II dashed all hopes for a summer resort. The town eventually developed into a lower-middle class city. Prone to flooding, many of the town’s first buildings were built on stilts.

In the early 1970s the town could not afford to pave its many dirt road streets and was plagued with a dust problem. To solve the dilemma, the city hired waste hauler Russell Bliss to oil the roads in the town. For four years between 1972 and 1976, Bliss sprayed waste oil on the roads.


The Route 66 State Park near Eureka, Missouri was once the site of Times Beach. Kathy Weiser, September, 2004.








Bliss had first used the technique of spraying waste oil to control dust in horse stables. When, in 1971, spraying resulted in the death of 62 horses, the stable owner automatically suspected Bliss of contaminating the stables. However, Bliss assured them that it was simple engine oil that he was spraying.

What the city and the stable owners didn’t know is that Bliss had subcontracted to haul waste for the Northeastern Pharmaceutical and Chemical Company (NEPACCO) who operated a facility in Verona, Missouri. During the Vietnam War, this facility had been a producer of Agent Orange and the waste clay and water removed from the plant contained levels of dioxin some 2,000 time higher than the dioxin content in Agent Orange. Bliss would later claim he was unaware that the waste contained dioxin. In the meantime, he was spraying the dirt roads of Times Beach, as well as area horse stables, with the lethal material.

As horses continued to die at area stables, the owners contacted the Center for Disease Control and Prevention who began an investigation in 1979. When a NEPACCO employee confessed that the company handled dioxin, the government sued NEPACCO in 1980.

The EPA began to visit Times Beach in 1982, taking samples and tests that identified dangerous levels of dioxin in Times Beach soil. In December, 1982, the Meramec River flooded, further spreading the contamination through the town and other areas. Soon, panic spread and every illness and animal death was attributed to dioxin. President Ronald Reagan formed a dioxin task force to study the effects of the chemical and in early 1983; the EPA announced the town’s buyout for $32 million dollars.

Two years later, in 1985, the entire population of more than 2,000 residents had been evacuated, with the exception of one elderly couple who refused to leave, and the town was dis-incorporated by executive order of the Missouri Governor. The entire site was quarantined as residents moved on to other areas. But for the residents who moved, the scare was not over, as they continue to worry about the contamination effects on their long term health. Furthermore, with the wide press coverage at the time, the former Times Beach residents were shunned by their new neighbors, who feared the contamination.

Thousands of lawsuits were filed against Bliss, NEPACCO, and its subcontractors. Though Bliss’ practices were questioned, he was never implicated or convicted of a crime. As to the lawsuits involving the chemical companies, no laws were in effect that regulated the disposal of hazardous waste at the time of the disposal.

For years after the evacuation, the site sat silent behind barricades protecting the curious public from the toxic threat, while the Federal Government decided what to do.

During the years of 1996 and 1997 the government removed 265,000 tons of contaminated soil and debris from Times Beach and 28 other sites in eastern Missouri at a cost of $110 million dollars. An incinerator was built on the Times Beach site by a company called Syntex, who was the parent company of NEPACCO. After the soil was incinerated, the incinerator was dismantled and the site was turned over to the State of Missouri.

The 1983 buyout of the town by the federal government was the first time such a thing had ever occurred in our nation. The Times Beach tragedy brought dioxin to national attention and the EPA continued to locate and clean-up dozens of other toxic waste dumps throughout the nation. It also provided the push to pass new environmental laws regulating waste disposal.

Though dioxin has been connected to cancer, skin diseases, immune disorders, and birth defects, the long term effect on the exposed residents is still unknown.
After the site was turned over to the State of Missouri with the EPA’s assurance that the land was safe, Missouri began to make plans for the site and the idea of the Route 66 State Park began to take shape.

The 419-acre Route 66 State Park opened in October, 1999. Today the park includes a chunk of old Route 66 including the historic bridge across the Meramec River. The visitor center, housed in a 1935 roadhouse that was once called Steiny's Inn, features a museum on the historic highway, as well as the history of Times Beach and the environmental cleanup.

The park itself provides more than seven miles of trails for hiking, biking and equestrian use, where visitors can see a multitude of wildlife including turkey, geese, deer, and more than forty species of birds. Picnic sites abound and a boat ramp provides easy access to the Meramec River. The Route 66 State Park is located on I-44 at exit 266.


Old Route 66 bridge over the Meramec River in the
Route 66 State Park, September, 2004, Kathy Weiser.

After visiting the Route 66 State Park, you will continue on the Mother Road through Eureka on your way to the Pacific area. While in Eureka, you can visit the Six Flags Theme Park for a wild roller coaster ride, or check out the Wild Canid Center, a breeding facility for endangered wolves from around the world.

© Kathy Weiser/Legends of America, updated November, 2010.

Results (Thai) 1:

ไปตามเส้นทาง 66 คุณเห็นของมิสซูรีใหม่รัฐสวน – อุทยานรัฐ 66 เส้นทางหนึ่ง อย่างไรก็ตาม สวนนี้มีอดีตน่าสนใจ ตามเคยเว็บไซต์เดิมของชุมชนรีสอร์ทแม่น้ำ Meramec ที่เรียกว่าหาดครั้ง ก่อตั้งใน 1925 เป็นรีสอร์ทฤดูร้อน ลงทุนขายจำนวนมากสำหรับ $67.50 เน้นหลักชาว St. Louis นักลงทุน touted เป็นบ้านร้อนเพียง 17 ไมล์จากเมือง St. Louis อย่างไรก็ตาม มันเป็นไป ภาวะซึมเศร้าได้เมื่อพวกเขาเร็ว ๆ นี้ และแก๊ส rationing ต่อสงครามโลกครั้งที่สองเส้นประทั้งหมดหวังสำหรับฤดูร้อน ในที่สุดพัฒนาเมืองเป็นเมืองชั้นล่างกลาง แนวโน้มน้ำท่วม อาคารแรกของเมืองมากมายถูกสร้างขึ้นบนเรือน ใน เมืองไม่สามารถสามารถลาดถนนเป็นถนนเลนมาก และได้เลือกปัญหาฝุ่นละออง แก้ลำบากใจ เมืองจ้างเสีย hauler บลิสรัสเซลกับน้ำมันถนนในเมือง ปี 1972 และ 1976 บลิสฉีดพ่นน้ำมันเสียบนท้องถนน อุทยานรัฐ 66 เส้นทางใกล้กับยูเรก้า มิสซูรีเป็นครั้งเดียวของหาดครั้ง เคธี Weiser เดือนกันยายน 2004 ความสุขมีก่อนใช้เทคนิคของการพ่นน้ำมันเสียการควบคุมฝุ่นในม้าอสังหาริม เมื่อ ใน พ่นผลใน 62 ม้า เจ้าของคอกม้าสงสัยว่าความสุขจากขยะอสังหาริมโดยอัตโนมัติ อย่างไรก็ตาม บลิสมั่นใจได้ว่า เป็นน้ำมันเครื่องอย่างที่เขาถูกฉีดพ่น สิ่งเมืองและเจ้าของคอกม้าไม่รู้เป็นความสุขที่มีรับเหมารายย่อยรั้งเสียอีสานยาและสารเคมีบริษัท (NEPACCO) ที่ดำเนินการสิ่งอำนวยความสะดวกในเวโรนา มิสซูรี ในระหว่างสงครามเวียดนาม สถานที่นี้ได้รับการผลิตส้มแทนเสียดิน และน้ำที่ออกจากโรงงานที่อยู่ในระดับของ dioxin เวลา 2000 มากกว่าเนื้อหา dioxin ในสีส้มแทน บลิสในภายหลังจะอ้างว่า เขาไม่รู้ตัวว่า เสียอยู่ dioxin ในขณะเดียวกัน เขาถูกพ่นปรกของหาดครั้ง รวมทั้งตั้งม้าอสังหาริม ด้วยวัสดุยุทธภัณฑ์ เป็นม้าต่อตายที่ตั้งอสังหาริม เจ้าติดต่อศูนย์ควบคุมและป้องกันโรคและการป้องกันที่เริ่มต้นการสอบสวนในปีค.ศ. 1979 เมื่อพนักงาน NEPACCO สารภาพว่า บริษัทจัดการ dioxin รัฐบาล sued NEPACCO ในปี 1980 EPA เริ่มไปหาดครั้งใน 1982 ตัวอย่างและทดสอบที่ระบุระดับอันตรายของ dioxin ในดินหาดครั้ง ในเดือนธันวาคม 1982 แม่น้ำ Meramec น้ำท่วม แพร่กระจายปนเปื้อนผ่านเมืองและพื้นที่อื่น ๆ เพิ่มเติม เร็ว ๆ นี้ แพร่ตกใจ และเจ็บป่วยและความตายสัตว์ทุกถูกบันทึก dioxin ประธานาธิบดีโรนัลด์เรแกนเกิด dioxin งานบังคับเพื่อศึกษาผลกระทบ ของสารเคมี และ ในช่วง 1983 EPA ที่ประกาศ buyout ของเมืองสำหรับ $32 ล้านดอลลาร์ สองปีต่อมา ในปี 1985 มีการอพยพประชากรทั้งหมดของผู้อยู่อาศัยกว่า 2000 ยกเว้นผู้สูงอายุคู่หนึ่ง ที่ปฏิเสธที่จะปล่อย ก dis-ปุกเมืองบริหารสั่งของข้าหลวงมิสซูรี เว็บไซต์ทั้งหมดถูกตรวจสอบอยู่ที่ย้ายไปยังพื้นที่อื่น ๆ บน แต่สำหรับคนที่ย้าย แผลไม่ผ่าน ขณะที่พวกเขากังวลเกี่ยวกับผลกระทบของการปนเปื้อนในสุขภาพระยะยาว นอกจากนี้ กับครอบคลุมกว้างกดเวลา ที่อาศัยอยู่หาดเวลาอดีตถูก shunned โดยบ้านใหม่ของพวกเขา ผู้กลัวการปนเปื้อน พันเป็นความได้ยื่นกับบลิส NEPACCO และของผู้รับเหมา ว่าวิธีปฏิบัติของความสุขถูกไต่สวน เขาไม่เคยเกี่ยวข้อง หรือประวัติอาชญากรรม เพื่อเป็นความเกี่ยวข้องกับบริษัทสารเคมี กฎหมายไม่มีผลบังคับที่ควบคุมการกำจัดของเสียอันตรายเวลาขายทิ้ง ปีหลังจากอพยพที่ เว็บไซต์นั่งเงียบหลังเมื่อกีดขวางป้องกันสาธารณะอยากรู้จากภัยคุกคามจากสารพิษ ในขณะที่รัฐบาลตัดสินใจที่จะทำ ในช่วงปี 1996 และ 1997 รัฐบาลเอาออก 265,000 ตันปนเปื้อนดินและเศษจากหาดครั้งและเว็บไซต์อื่น ๆ 28 ในมิสซูรีตะวันออกมีต้นทุนของ $110 ล้านดอลลาร์ เตาเผาขยะที่ถูกสร้างบนหาดเวลา โดยบริษัทที่เรียกว่า Syntex ซึ่งเป็นบริษัทแม่ของ NEPACCO หลังจากดินถูก incinerated เตาเผาขยะที่ถูกรื้อถอน และไซต์ถูกเปิดใช้งานผ่านการรัฐมิสซูรี Buyout 1983 เมืองโดยรัฐบาลเป็นครั้งแรกดังกล่าวเป็นสิ่งที่ได้เคยเกิดขึ้นในประเทศของเรา โศกนาฎกรรมครั้งหาดนำ dioxin เพื่อความสนใจแห่งชาติ และ EPA อย่างต่อเนื่องเพื่อค้นหา และทำความสะอาดอื่น ๆ ทิ้งขยะพิษทั่วประเทศหลายสิบ มันให้กดผ่านกฎหมายสิ่งแวดล้อมใหม่ที่ควบคุมการกำจัดขยะมูลฝอย แม้ว่า dioxin ต่อโรคมะเร็ง โรคผิวหนัง โรคภูมิคุ้มกัน และเกิดข้อบกพร่อง ผลระยะยาวคนสัมผัสเป็นยังไม่รู้จักหลังจากที่เว็บไซต์ถูกเปิดใช้งานผ่านการรัฐมิสซูรีกับประกันของ EPA ที่ว่า แผ่นดินที่ปลอดภัย มิสซูรีได้เริ่มจัดทำแผนสำหรับเว็บไซต์ และความคิดของกระบวนการผลิต 66 สถานะอุทยานเริ่มก่อตัวเปิดอุทยานรัฐ 66 เส้นทาง 419 เอเคอร์ในเดือนตุลาคม 1999 วันนี้สวนไว้ท่อเก่า 66 เส้นทางรวมถึงสะพานประวัติศาสตร์ข้ามแม่น้ำ Meramec ศูนย์นักท่องเที่ยว ใน roadhouse 1935 ที่ครั้งถูกเรียกว่าเป็น Steiny อินน์ ห้องพิพิธภัณฑ์บนทางหลวงประวัติศาสตร์ ตลอดจนประวัติของหาดเวลาและสะอาดสิ่งแวดล้อม ด้วยมีเส้นทางกว่า 7 ไมล์สำหรับใช้เดินป่า ขี่จักรยาน และลานพระ ที่ผู้เยี่ยมชมสามารถดูความหลากหลายของสัตว์ป่าได้แก่ตุรกี ห่าน เดียร์ และพันธุ์นกมากกว่าสี่สิบ ชุมไซต์ปิกนิก และทางลาดเรือเดินทางไปแม่น้ำ Meramec อุทยานรัฐ 66 เส้นทางอยู่บนผม-44 ที่ออกจาก 266 อายุ 66 เส้นทางสะพานข้ามแม่น้ำ Meramec ในการรูท 66 อุทยานรัฐ เดือนกันยายน 2547 เคธี Weiser หลังจากเยี่ยมชมอุทยานรัฐ 66 เส้นทาง คุณจะยังคงถนนแม่ผ่านยูเรก้าในแบบของคุณไปยังพื้นที่แปซิฟิก ในยูเรก้า คุณสามารถเยี่ยมชมหกธงสวนสำหรับนั่งรถไฟเหาะตีลังกาป่า หรือเช็คศูนย์ป่า Canid สิ่งอำนวยความสะดวกการเพาะพันธุ์สำหรับหมาป่าที่ใกล้สูญพันธุ์จากโลก © เคธี Weiser/ตำนาน ของอเมริกา ปรับปรุง พฤศจิกายน

Results (Thai) 2:

ตามเส้นทาง 66 ตอนนี้คุณเห็นหนึ่งในสวนสาธารณะของรัฐใหม่ล่าสุดของรัฐมิสซูรี - เส้นทาง 66 รัฐปาร์ค แต่สวนนี้มีอดีตที่น่าสนใจตามที่มันเคยเป็นอดีตของชุมชนรีสอร์ทบนแม่น้ำ Meramec เรียกว่าไทม์สช. ก่อตั้งขึ้นในปี 1925 เป็นรีสอร์ทฤดูร้อนนักลงทุนจำนวนมากที่ขายสำหรับ $ 67.50 เน้นหลักในที่อาศัยอยู่ในเซนต์หลุยส์นักลงทุน touted ที่มีศักยภาพสำหรับบ้านในฤดูร้อนเพียง 17 ห่างออกไปจากเมืองเซนต์หลุยส์ อย่างไรก็ตามมันก็ไม่ได้ที่จะ ภาวะซึมเศร้าได้เร็ว ๆ นี้เมื่อพวกเขาและการปันส่วนก๊าซต่อไปสงครามโลกครั้งที่สองประหวังสำหรับรีสอร์ทฤดูร้อน เมืองที่ได้รับการพัฒนาในที่สุดก็กลายเป็นเมืองชั้นล่างตรงกลาง มีแนวโน้มที่จะเกิดน้ำท่วมอาคารหลายแห่งแรกของเมืองที่ถูกสร้างขึ้นบนไม้ค้ำถ่อ. ในช่วงต้นปี 1970 เมืองที่ไม่สามารถจ่ายเพื่อปูถนนถนนลูกรังจำนวนมากและเป็นทุกข์กับปัญหาฝุ่นละออง เพื่อแก้ปัญหาภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกเมืองได้รับการว่าจ้าง hauler เสียรัสเซลบลิสกับน้ำมันถนนในเมือง สี่ปีระหว่างปี 1972 และปี 1976 บลิสเปรย์น้ำมันเสียบนถนน. เส้นทาง 66 รัฐที่อยู่ใกล้กับยูเรก้ามิสซูรี่ที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นที่ตั้งของไทม์สบีช เคที Weiser กันยายน 2004. บลิสได้ใช้เทคนิคแรกของการฉีดพ่นน้ำมันเสียในการควบคุมฝุ่นในคอกม้า เมื่อในปี 1971, การฉีดพ่นผลในการตายของ 62 ม้าเจ้าของที่มีเสถียรภาพที่น่าสงสัยโดยอัตโนมัติสุขของการปนเปื้อนคอกม้า อย่างไรก็ตามบลิสพวกเขามั่นใจว่ามันเป็นน้ำมันเครื่องที่เรียบง่ายที่เขาได้รับการฉีดพ่น. เมืองอะไรและเจ้าของที่มีเสถียรภาพไม่ทราบว่าเป็นที่บลิสได้เหมาลากขยะสำหรับภาคตะวันออกเฉียงเหนือยาและสารเคมี บริษัท (NEPACCO) ที่ดำเนินการสิ่งอำนวยความสะดวกใน เวโรนา, มิสซูรี ในช่วงสงครามเวียดนามสถานที่นี้เคยเป็นโปรดิวเซอร์ของตัวแทนส้มและดินเหนียวของเสียและน้ำลบออกจากโรงงานที่มีระดับของไดออกซิน 2,000 ครั้งสูงกว่าเนื้อหาไดออกซินในตัวแทนส้ม บลิสหลังจากนั้นก็จะอ้างว่าเขาไม่รู้ว่าของเสียที่มีไดออกซิน ในขณะเดียวกันเขาได้รับการฉีดพ่นถนนลูกรังของไทม์สบีชเช่นเดียวกับคอกม้าพื้นที่ด้วยวัสดุตาย. ในฐานะที่เป็นม้ายังคงตายที่คอกม้าพื้นที่ติดต่อเจ้าของศูนย์ควบคุมและป้องกันโรคที่เริ่มการสืบสวนใน 1979 เมื่อพนักงาน NEPACCO สารภาพว่า บริษัท จัดการไดออกซินรัฐบาลฟ้อง NEPACCO ในปี 1980. EPA เริ่มที่จะเยี่ยมชมชายหาดครั้งในปี 1982, การเก็บตัวอย่างและการทดสอบที่ระบุระดับที่เป็นอันตรายของไดออกซินในไทม์สของดินหาด ในเดือนธันวาคมปี 1982 แม่น้ำ Meramec น้ำท่วมต่อการแพร่กระจายปนเปื้อนผ่านเมืองและพื้นที่อื่น ๆ ในไม่ช้าความหวาดกลัวการแพร่กระจายและทุกความเจ็บป่วยและการตายของสัตว์ที่ได้รับการบันทึกให้กับไดออกซิน ประธานาธิบดีโรนัลด์เรแกนที่เกิดขึ้นกำลังงานไดออกซินในการศึกษาผลกระทบของสารเคมีและในช่วงต้นปี 1983; EPA ประกาศการกู้ยืมเงินของเมืองสำหรับ $ 32,000,000 ดอลลาร์. สองปีต่อมาในปี 1985 ประชากรทั้งหมดกว่า 2,000 ผู้อยู่อาศัยได้รับการอพยพด้วยข้อยกเว้นของคู่สามีภรรยาสูงอายุคนหนึ่งที่ปฏิเสธที่จะออกและเมืองที่ถูกโรคนิติบุคคลที่จัดตั้งขึ้นโดย เพื่อการบริหารของรัฐมิสซูรี เว็บไซต์ทั้งหมดถูกกักกันขณะที่ชาวบ้านย้ายไปอยู่ในพื้นที่อื่น ๆ แต่สำหรับประชาชนที่ย้าย, ความหวาดกลัวไม่ได้เป็นไปตามที่พวกเขายังคงกังวลเกี่ยวกับผลกระทบการปนเปื้อนต่อสุขภาพในระยะยาว นอกจากนี้ยังมีรายงานข่าวของสื่อมวลชนกว้างในขณะที่อดีตไทม์สที่อาศัยอยู่ในหาดถูกรังเกียจของเพื่อนบ้านใหม่ของพวกเขาที่กลัวการปนเปื้อน. พันคดีถูกฟ้องบลิส NEPACCO และผู้รับเหมาช่วง แม้ว่าการปฏิบัติที่บลิส 'ถูกสอบปากคำเขาก็ไม่เคยมีส่วนเกี่ยวข้องหรือการตัดสินของอาชญากรรม ในฐานะที่เป็นคดีที่เกี่ยวข้องกับ บริษัท เคมีที่ไม่มีกฎหมายมีผลบังคับที่ควบคุมการกำจัดของเสียอันตรายในช่วงเวลาของการกำจัด. ปีที่ผ่านมาหลังจากการอพยพ, เว็บไซต์นั่งเงียบอยู่เบื้องหลังการกีดขวางการปกป้องประชาชนอยากรู้อยากเห็นจากภัยคุกคามที่เป็นพิษในขณะที่ รัฐบาลตัดสินใจว่าจะทำอย่างไร. ในช่วงปี 1996 และ 1997 รัฐบาลออก 265,000 ตันของดินที่ปนเปื้อนและเศษซากจากหาดไทม์และ 28 เว็บไซต์อื่น ๆ ในภาคตะวันออกของรัฐมิสซูรี่ที่ค่าใช้จ่ายของ $ 110,000,000 ดอลลาร์ เตาเผาขยะที่ถูกสร้างขึ้นบนเว็บไซต์บีชไทม์โดย บริษัท ที่เรียกว่า Syntex ซึ่งเป็น บริษัท แม่ของ NEPACCO หลังจากดินถูกเผาเตาเผาที่ถูกรื้อถอนและเว็บไซต์ที่ถูกหันไปรัฐมิสซูรี. 1983 การกู้ยืมเงินของเมืองโดยรัฐบาลกลางเป็นครั้งแรกเช่นสิ่งที่เคยเกิดขึ้นในประเทศของเรา โศกนาฏกรรมไทม์สบีชนำไดออกซินที่จะให้ความสนใจในระดับชาติและ EPA ยังคงค้นหาและสะอาดขึ้นหลายสิบทิ้งขยะพิษอื่น ๆ ทั่วประเทศ นอกจากนี้ยังจัดให้มีการผลักดันที่จะผ่านกฎหมายด้านสิ่งแวดล้อมใหม่ควบคุมการกำจัดของเสีย. แม้ว่าไดออกซินได้รับการเชื่อมต่อกับโรคมะเร็ง, โรคผิวหนัง, โรคภูมิคุ้มกันและข้อบกพร่องที่เกิดผลกระทบระยะยาวอยู่อาศัยสัมผัสยังไม่ทราบ. หลังจากที่เว็บไซต์ที่ถูกหันไป รัฐมิสซูรีด้วยความมั่นใจของ EPA ว่าที่ดินมีความปลอดภัย, มิสซูรีเริ่มที่จะทำให้แผนสำหรับสถานที่และความคิดของเส้นทาง 66 อุทยานแห่งชาติเริ่มเป็นรูปเป็นร่าง. 419 เอเคอร์เส้นทาง 66 รัฐปาร์คเปิดในเดือนตุลาคม 1999 . วันนี้ที่สวนสาธารณะรวมถึงก้อนของเส้นทางเก่า 66 รวมถึงสะพานประวัติศาสตร์ข้ามแม่น้ำ Meramec ศูนย์บริการนักท่องเที่ยวตั้งอยู่ใน 1935 Roadhouse ที่เคยถูกเรียกว่า Steiny อินน์มีพิพิธภัณฑ์บนทางหลวงประวัติศาสตร์เช่นเดียวกับประวัติศาสตร์ของไทม์สบีชและทำความสะอาดสิ่งแวดล้อม. สวนตัวเองให้มากขึ้นกว่าเจ็ดไมล์ของเส้นทางสำหรับการเดินป่า ขี่จักรยานขี่ม้าและการใช้งานที่ผู้เข้าชมสามารถมองเห็นความหลากหลายของสัตว์ป่ารวมทั้งไก่งวงห่านกวางและอื่น ๆ กว่าสี่สิบชนิดของนก เว็บไซต์ปิคนิคดาษดื่นและเรือลาดให้เข้าถึงได้ง่ายกับแม่น้ำ Meramec เส้นทาง 66 อุทยานแห่งชาติที่ตั้งอยู่บน I-44 ที่ 266 ออก. เก่าเส้นทาง 66 สะพานข้ามแม่น้ำ Meramec ในเส้นทาง 66 อุทยานแห่งชาติกันยายน 2004 เคที Weiser. หลังจากการเยี่ยมชมเส้นทาง 66 สวนสาธารณะที่คุณจะดำเนินการต่อ ถนนแม่ผ่านยูเรก้าในแบบของคุณไปยังพื้นที่แปซิฟิก ในขณะที่ยูเรก้า, คุณสามารถเยี่ยมชม Six Flags สวนสนุกสำหรับการนั่งรถไฟเหาะป่าหรือเช็คเอาป่า Canid ศูนย์สิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับการเพาะพันธุ์หมาป่าที่ใกล้สูญพันธุ์จากทั่วโลก. © Kathy Weiser / ตำนานของอเมริกาปรับปรุงพฤศจิกายน 2010 .