Threatening environmental eventsThe

Threatening environmental events
There are environmental threats which have a predictable pattern of recurrence; others
may be impossible to predict with current knowledge, although some of the latter may
give warning signs as they manifest, allowing some time for evacuation or mitigation
(see also Chapter 11). Catastrophes may be unmistakable and sudden, less obvious and
sudden, or they may unfold gradually and obviously or in an insidious way. Sometimes
a system is stressed and changes virtually imperceptibly until a threshold is reached,
whereupon there may be sudden and possibly drastic effects. Current knowledge only
allows some degree of prediction, recognition of threat and appropriate response. Given
long enough, chance events probably affect the survival of organisms at least as much
as evolution – the process has been described as ‘contingency’ (Gould, 1984). Events
which challenge life but give insufficient time for adaptation would allow some
organisms and humans to prevail for quite fortuitous reasons rather than ‘survival of
the fittest’. Some threats may be predicted, giving early warning, or contingency plans
may be made.
Environmental managers must not neglect to assess the threat of rare but highly
damaging events. The problem is to convince people it is worth spending money on
monitoring to spot threats, which may not have been manifest within living or historical
memory. In addition, people must be persuaded that it is worth spending money on
vulnerability reduction and improving chances of recovery from unforeseen disasters.
Some nineteenth-century earth scientists invoked catastrophic events to explain
erosive landforms, prehistoric extinctions and geological unconformities (Thomas
Huxley probably coined the term ‘catastrophism’ in 1869). In 1755 Europe was horrified
when Lisbon was destroyed by earthquake and tsunami; clearly the Earth was not
unchanging. With his publication of Principles of Geology in 1830, Charles Lyell helped
uniformitarianism (the idea of continuing gradual change, involving processes operating
in the past that operate today) to prevail over catastrophism. Since the mid nineteenth
century there have been various attempts to revive catastrophism (Smith and Dawson,
1990; Ager, 1993). One prompt has been the recognition of a number of mass extinctions,
at least fifteen significant events in the past 600 million years; (e.g., c. 440 million
years BP, c. 390 million years BP, c. 220 million years BP, and (the K/T boundary event)
c. 65 million years BP (Raup, 1988, 1993). The cause of mass extinctions is debated,
and some question whether there really is adequate evidence, suggesting instead a more
gradual loss of species.

Results (Thai) 1:

คุกคามสิ่งแวดล้อมกิจกรรมมีภัยคุกคามด้านสิ่งแวดล้อมซึ่งมีรูปแบบที่คาดการณ์ของการเกิดซ้ำ คนอื่น ๆอาจจะไม่สามารถทำนายความปัจจุบัน ถึงแม้ว่าบางหลังอาจให้สัญญาณเตือนจะแสดงรายการ ให้เวลาสำหรับการอพยพหรือบรรเทา(ดูบทที่ 11) หายนะอาจเป็นแน่แท้ และฉับพลัน สังเกต และฉับพลัน หรือพวกเขาอาจแฉเรื่อย ๆ และแน่นอน หรือ ในทางร้ายกาจ บางทีระบบจะเน้น และเปลี่ยนเกือบ imperceptibly จนถึงขีดจำกัดครั้นอาจมีผลกระทบอย่างฉับพลัน และรุนแรงอาจ รู้ปัจจุบันเท่านั้นช่วยให้ระดับของการคาดการณ์ การคุกคามและการตอบสนองที่เหมาะสม กำหนดนานพอ กิจกรรมโอกาสอาจส่งผลต่อการอยู่รอดของสิ่งมีชีวิตน้อยมากเป็นวิวัฒนาการ – กระบวนการได้ถูกอธิบายว่า 'ฉุกเฉิน' (Gould, 1984) กิจกรรมที่ท้าทายชีวิต แต่ให้เวลาไม่เพียงพอสำหรับการปรับตัวจะอนุญาตให้บางสิ่งมีชีวิตและมนุษย์ยังคงค่อนข้าง fortuitous เหตุผลแทน ' ความอยู่รอดของการ fittest'. บางภัยคุกคามอาจสามารถคาดเดา ให้เตือนล่วงหน้า หรือแผนฉุกเฉินอาจทำได้ผู้จัดการสิ่งแวดล้อมต้องไม่ละเลยการประเมินภัยคุกคามของหายากแต่สูงเหตุการณ์ที่เสียหาย ปัญหาคือการ โน้มน้าวใจคนควรใช้จ่ายเงินในตรวจสอบการคุกคามจุด ซึ่งอาจไม่ได้ถูกแสดงรายการภายในชีวิต หรือประวัติศาสตร์หน่วยความจำ นอกจากนี้ คนต้องถูกชวนว่า มันเป็นค่าใช้จ่ายในลดช่องโหว่และการปรับปรุงโอกาสของการกู้คืนจากภัยพิบัติขจัดนักวิทยาศาสตร์โลกศตวรรษบางคนเรียกเหตุการณ์ภัยพิบัติเพื่ออธิบายเป็นต่อ extinctions ยุคก่อนประวัติศาสตร์ และธรณีวิทยา unconformities (ThomasHuxley อาจคือ 'catastrophism' ใน 1869) ตกใจยุโรปใน 1755เมื่อลิสบอนถูกทำลาย โดยแผ่นดินไหวและสึนามิ ชัดเจนโลกไม่ไม่เปลี่ยนแปลง กับของเขาเผยแพร่หลักการธรณีวิทยาใน 1830, Charles Lyell ช่วยuniformitarianism (ความคิดของการเปลี่ยนแปลงทีละน้อย เกี่ยวข้องกับกระบวนการดำเนินงานอย่างต่อเนื่องในอดีตที่ทำงานปัจจุบัน) แ catastrophism ตั้งแต่ช่วงกลางศตวรรษศตวรรษมีต่าง ๆ พยายามฟื้น catastrophism (สมิธและดอว์สันปี 1990 เครื่อง 1993) พร้อมท์ที่หนึ่งได้รับรู้จำนวนของมวล extinctionsเหตุการณ์สำคัญห้าอย่างน้อย 600 ล้านปีมา (เช่น c. 440 ล้านปี BP, c. 390 ล้านปี BP, c. 220 ล้านปี BP และ (K/T ขอบเขตของเหตุการณ์)ค. 65 ล้านปี BP (Raup, 1988, 1993) สาเหตุของ extinctions โดยรวมเป็นถกเถียงกันและบางคำถามที่ว่า จริง ๆ มีหลักฐานเพียงพอ แนะนำแทนมากขึ้นขาดทุน gradual พันธุ์

Results (Thai) 2:

ขู่เหตุการณ์สิ่งแวดล้อม
มีภัยคุกคามด้านสิ่งแวดล้อมที่มีรูปแบบคาดการณ์ของการเกิดซ้ำที่มี; คนอื่น ๆ
อาจจะเป็นไปไม่ได้ที่จะคาดการณ์ที่มีความรู้ในปัจจุบันแม้ว่าบางส่วนของหลังอาจ
ให้สัญญาณเตือนขณะที่พวกเขาประจักษ์ให้มีเวลาบางส่วนสำหรับการอพยพหรือการบรรเทาผลกระทบ
(ดูบทที่ 11) หายนะอาจเป็นแน่แท้และฉับพลันชัดเจนน้อยลงและ
ฉับพลันหรือพวกเขาอาจแฉค่อยๆและเห็นได้ชัดหรือในทางที่ร้ายกาจ บางครั้ง
ระบบที่เน้นและการเปลี่ยนแปลงแทบแทบจนกว่าเกณฑ์ถึง
ครั้นแล้วอาจจะมีผลกระทบอย่างฉับพลันและอาจรุนแรง ความรู้ในปัจจุบันเท่านั้นที่
จะช่วยให้ระดับหนึ่งของการทำนาย, การรับรู้ของภัยคุกคามและการตอบสนองที่เหมาะสม ป.ร. ให้ไว้
นานพอเหตุการณ์โอกาสที่อาจจะส่งผลกระทบต่อการอยู่รอดของสิ่งมีชีวิตอย่างน้อยเท่า
วิวัฒนาการ - กระบวนการที่ได้รับการอธิบายว่า 'ฉุกเฉิน' (โกลด์ 1984) เหตุการณ์
ที่ท้าทายชีวิต แต่ให้เวลาเพียงพอสำหรับการปรับตัวจะช่วยให้บาง
สิ่งมีชีวิตและมนุษย์จะชนะด้วยเหตุผลบังเอิญค่อนข้างมากกว่า 'การอยู่รอดของ
fittest ที่' ภัยคุกคามที่บางคนอาจจะคาดการณ์ให้การเตือนภัยล่วงหน้าหรือแผนฉุกเฉิน
อาจจะทำ.
ผู้จัดการสิ่งแวดล้อมจะต้องไม่ละเลยที่จะประเมินการคุกคามของหายาก แต่สูง
เหตุการณ์ที่สร้างความเสียหาย ปัญหาคือจะชักจูงคนจะมีมูลค่าการใช้จ่ายเงินใน
การตรวจสอบภัยคุกคามที่จะจุดซึ่งอาจจะไม่ได้รับการประจักษ์ภายในที่อยู่อาศัยหรือประวัติศาสตร์
หน่วยความจำ นอกจากนี้ผู้คนจะต้องได้รับการชักชวนว่าจะมีมูลค่าการใช้จ่ายเงินใน
การลดความเสี่ยงและเพิ่มโอกาสของการฟื้นตัวจากภัยพิบัติที่ไม่คาดคิด.
นักวิทยาศาสตร์บางคนโลกศตวรรษที่สิบเก้าเรียกเหตุการณ์ภัยพิบัติที่จะอธิบาย
ธรณีสัณฐานกัดกร่อน, การสูญพันธุ์ยุคก่อนประวัติศาสตร์และ unconformities ทางธรณีวิทยา (โทมัส
ฮักซ์ลีย์อาจจะประกาศเกียรติคุณ คำว่า 'Catastrophism' ขึ้นในปี 1869) ใน 1,755 ยุโรปถูกทำให้หวาดกลัว
เมื่อลิสบอนถูกทำลายจากแผ่นดินไหวและสึนามิ; เห็นได้ชัดว่าโลกไม่ได้
ที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลง ด้วยการตีพิมพ์ของเขาหลักการธรณีวิทยาในปี ค.ศ. 1830 ชาร์ลส์ไลล์ช่วย
uniformitarianism (ความคิดในการดำเนินการต่อการเปลี่ยนแปลงอย่างค่อยเป็นค่อยไปที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการการดำเนินงาน
ในอดีตที่ใช้งานในปัจจุบัน) ที่จะมีชัยเหนือ Catastrophism ตั้งแต่สิบเก้าช่วงกลาง
ศตวรรษที่มีความพยายามต่างๆที่จะฟื้น Catastrophism (สมิ ธ และดอว์สัน,
1990; Ager, 1993) หนึ่งพรอมต์ที่ได้รับการยอมรับจากการสูญพันธุ์มวล
อย่างน้อยสิบห้าเหตุการณ์สำคัญในอดีตที่ผ่านมา 600 ล้านปี (เช่นค. 440000000
ปี BP, c. 390000000 ปี BP, ค. 220 ล้านปี BP, และ (เค / T เขตแดนเหตุการณ์)
ค. 65 ล้านปี BP (Raup 1988, 1993). สาเหตุของการ สูญพันธุ์ครั้งใหญ่คือการถกเถียงกัน
และบางคำถามไม่ว่าจะมีจริงๆเป็นหลักฐานเพียงพอแทนที่จะบอกขึ้น
ค่อยๆสูญเสียของสายพันธุ์

Results (Thai) 3:

เหตุการณ์ที่คุกคามสิ่งแวดล้อมมีภัยคุกคามด้านสิ่งแวดล้อมซึ่งมีลวดลายแบบฉบับของการเกิดขึ้นอีก คนอื่น ๆอาจเป็นไปไม่ได้ที่จะทำนายด้วยความรู้ปัจจุบัน แม้ว่าบางหลังอาจป้ายเตือนที่แสดงให้พวกเขาอนุญาตให้มีเวลาอพยพ หรือ บรรเทาสาธารณภัย( ดู บทที่ 11 ) หายนะอาจจะแน่แท้ และฉับพลัน และไม่ ชัดเจนฉับพลัน หรืออาจแฉค่อยๆและเห็นได้ชัดหรือในวิธีที่ร้ายกาจ บางครั้งระบบมีความเครียดและการเปลี่ยนแปลงเกือบ imperceptibly จนถึงเกณฑ์ถึง ,ซึ่งอาจจะมีผลทันที และอาจจะรุนแรงมาก ปัจจุบันความรู้เท่านั้นช่วยให้บางส่วนของการพยากรณ์ การคุกคาม และการตอบสนองที่เหมาะสม ให้นานพอ เหตุการณ์โอกาสอาจมีผลต่อการอยู่รอดของสิ่งมีชีวิต อย่างน้อยมากเป็นวิวัฒนาการและกระบวนการได้รับการอธิบายเป็น ' ฉุกเฉิน ' ( Gould , 1984 ) เหตุการณ์ต่าง ๆซึ่งท้าทายชีวิต แต่ให้เวลาเพียงพอสำหรับการปรับตัวจะช่วยให้บางสิ่งมีชีวิตและมนุษย์จะชนะค่อนข้างบังเอิญเหตุผลมากกว่า ' ความอยู่รอดของเหมาะสมที่สุด ' ภัยคุกคามบางอย่างอาจจะทำนายให้แจ้งเตือนล่วงหน้า หรือแผนสำรองอาจจะทำจัดการสิ่งแวดล้อม ต้องไม่ละเลยที่จะประเมินภัยคุกคาม ของหายาก แต่สูงเกิดเหตุการณ์ ปัญหาคือจะโน้มน้าวผู้คน มันมีค่าใช้จ่ายเงินในตรวจสอบจุดภัยคุกคาม ซึ่งอาจไม่ได้ถูกแสดงรายการอยู่ภายใน หรือประวัติศาสตร์หน่วยความจำ นอกจากนี้ ประชาชนต้องถูกมันมีค่าใช้จ่ายเงินในการลดความเสี่ยงและเพิ่มโอกาสในการกู้คืนจากภัยพิบัติที่ไม่คาดฝันมีนักวิทยาศาสตร์ของโลกศตวรรษที่ก่อให้เกิดเหตุการณ์รุนแรงที่จะอธิบายการกัดกร่อนธรณีสัณฐานการสูญพันธุ์และประวัติศาสตร์ทางธรณีวิทยา , ความไม่สอดคล้องกัน ( โทมัสฮักซ์ลีย์อาจใช้คําว่า ' ' ใน catastrophism 1869 ) ในยุโรปคือ 1175 หวาดกลัวเมื่อลิสบอนถูกทำลายจากแผ่นดินไหวและคลื่นสึนามิ ; เห็นได้ชัดว่าโลกไม่ได้ไม่เปลี่ยนแปลง ประกาศของหลักการทางธรณีวิทยาใน 1830 , ชาร์ลส์ ไลแอลช่วยหลักความเป็นเอกภาพ ( ความคิดของการเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องทีละน้อย , ที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการปฏิบัติการในอดีตที่ใช้วันนี้ ) เหนือกว่า catastrophism . ตั้งแต่ ๑๙ กลางศตวรรษที่มีความพยายามต่าง ๆเพื่อฟื้นฟู catastrophism ( สมิ ธและดอว์สัน1990 ; อายุ , 1993 ) หนึ่งให้มีการจดหมายเลข Extinctions มวล ,อย่างน้อยสิบห้าเหตุการณ์สำคัญในอดีต 600 ล้านปี ; ( เช่น C . 440 ล้านบาทปีบีพี BP C 390 ล้านปี , BP C 220 ล้านปี และ ( K / T ขอบเขตเหตุการณ์ )C 65 ล้านปี BP ( รอป , 2532 , 2536 ) สาเหตุของการสูญพันธุ์คือมวลที่ถกเถียงกันบางคนถามว่า มันมีหลักฐานเพียงพอ แนะนำแทนมากกว่าค่อยๆ สูญเสียชนิด