In the Vietnamese value system resp

In the Vietnamese value system respect is regarded as a key factor (Tuong, 2002). A person is
expected to show his/her respect to relatives and non‐relatives of a senior age and/or higher
social status. However, a person will also express respect to those of the same age and/or equal
social position. A person can show resect for another by being polite. If a person is polite in
interacting with people, he/she aims to make the addressee feel good by “being kind and
friendly to minimize conflicts” (Srichampa, 2003: 137). Politeness is conveyed through a system
of acceptable social behaviour and socio‐linguistic forms that govern the ways in which people
interact (O’Sullivan, 2007). Culturally, polite behaviours include handshaking, hugging, eye
contact and voice tones (Srichampa, 2003). Politeness also impacts on the choice between
different address forms. As Holmes (1992) discussed, in many eastern and Asian societies, the
norms of address usage indicate social status differences, and being polite involves using
language which emphasises the age as well as position very explicitly

Results (Thai) 1:

ในเวียดนามค่าระบบ เคารพถือเป็นปัจจัยสำคัญ (Tuong, 2002) ผู้เป็นต้องแสดงความเคารพเขา/เธอกับญาติ non‐relatives อายุอาวุโส หรือสูงกว่าสถานะทางสังคม อย่างไรก็ตาม คนจะยังแสดงเคารพผู้อายุเดียวกัน หรือเท่ากันตำแหน่งทางสังคม บุคคลสามารถแสดง resect อื่นโดยสุภาพ ถ้าบุคคลมีความสุภาพในโต้ตอบกับคน เขามีวัตถุประสงค์เพื่อให้ผู้รับรู้สึกดีโดย "ถูกชนิด และเป็นกันเองเพื่อลดความขัดแย้ง" (Srichampa, 2003:137) Politeness จะใช้ผ่านระบบยอมรับทางสังคมพฤติกรรมและ socio‐linguistic รูปแบบที่ควบคุมวิธีที่คนโต้ตอบ (โรงง 2007) วัฒนธรรม พฤติกรรมสุภาพรวมทฤษฎี กอด ตาติดต่อ และเสียงโทน (Srichampa, 2003) Politeness ยังผลกระทบต่อทางเลือกระหว่างแบบฟอร์มที่อยู่แตกต่างกัน เป็นโฮลมส์ (1992) กล่าวถึง ในในเอเชีย และตะวันออกสังคม การบรรทัดฐานของการใช้ที่อยู่ระบุความแตกต่างของสถานะทางสังคม และสุภาพเกี่ยวข้องกับการใช้ภาษาที่เน้นอายุรวมทั้งตำแหน่งชัดเจนมาก

Results (Thai) 2:

ในส่วนที่เกี่ยวกับระบบค่าเวียดนามถือได้ว่าเป็นปัจจัยสำคัญ (Tuong, 2002) คนที่ถูกคาดว่าจะแสดง / เคารพของเธอกับญาติและญาติที่ไม่ใช่ของวัยอาวุโสและ / หรือสูงกว่าของเขาสถานะทางสังคม แต่คนที่ยังจะแสดงความเคารพต่อผู้ที่อายุเท่ากันและ / หรือเท่ากับฐานะทางสังคม บุคคลที่สามารถแสดง resect อีกโดยเป็นสุภาพ ถ้าเป็นคนที่สุภาพในการมีปฏิสัมพันธ์กับคนที่เขา / เธอมีวัตถุประสงค์เพื่อให้ผู้รับรู้สึกดีด้วย "เป็นใจดีและเป็นมิตรกับลดความขัดแย้ง" (Srichampa, 2003: 137) ความสุภาพเป็นสื่อผ่านระบบของพฤติกรรมทางสังคมที่ยอมรับได้และรูปแบบทางสังคมภาษาที่ควบคุมวิธีการที่คนมีปฏิสัมพันธ์(ซัลลิแวน, 2007) วัฒนธรรมพฤติกรรมสุภาพรวมถึงการจับมือกัน, กอดตาติดต่อและโทนเสียง(Srichampa, 2003) นอกจากนี้ยังส่งผลกระทบต่อความสุภาพในการเลือกระหว่างรูปแบบที่แตกต่างกันอยู่ ขณะที่โฮล์มส์ (1992) กล่าวถึงในสังคมตะวันออกและเอเชียหลายบรรทัดฐานของการใช้งานที่อยู่แสดงให้เห็นความแตกต่างของสถานะทางสังคมและความสุภาพเกี่ยวข้องกับการใช้ภาษาที่เน้นอายุเช่นเดียวกับตำแหน่งที่ชัดเจนมาก

Results (Thai) 3:

ในส่วนระบบคุณค่าของเวียดนามถือเป็นปัจจัยสำคัญ ( เสียง , 2002 ) คน
คาดว่าจะแสดงตนเคารพญาติและไม่ใช่ญาติ‐อายุอาวุโสและ / หรือสูงกว่า
สถานะทางสังคม อย่างไรก็ตาม บุคคลจะแสดงความเคารพคนที่อายุเดียวกันและ / หรือเท่ากับ
ตำแหน่งทางสังคม บุคคลสามารถแสดงชำแหละอีกโดยสุภาพ ถ้าเป็นคนสุภาพใน
มีปฏิสัมพันธ์กับผู้คนที่เขา / เธอมีจุดมุ่งหมายที่จะทำให้ผู้รับรู้สึกดี " ใจดีและ
เป็นกันเองเพื่อลดความขัดแย้ง " ( A , 2003 : 137 ) ความสุภาพสื่อผ่านระบบ
ได้พฤติกรรมทางสังคมและสังคม‐รูปแบบภาษาศาสตร์ที่ควบคุมวิธีการที่ผู้คน
โต้ตอบ ( o'sullivan , 2007 ) วัฒนธรรมพฤติกรรมที่สุภาพ รวมถึงจับมือ , กอด , ตา
ติดต่อและเสียงเสียง ( A , 2003 ) ความสุภาพและผลกระทบต่อทางเลือกระหว่าง
แบบฟอร์มที่อยู่ที่แตกต่างกัน ขณะที่โฮล์มส์ ( 1992 ) กล่าวถึง ในสังคมตะวันออกและเอเชียหลาย
บรรทัดฐานของการใช้งานที่อยู่บ่งชี้ความแตกต่างในสังคม และเกี่ยวข้องกับการใช้ภาษาสุภาพ
ซึ่งเน้นอายุเช่นเดียวกับตำแหน่งอย่างชัดเจน