law (Mangrove Trimming and Preserva

law (Mangrove Trimming and Preservation Act of 1996), resulting in a mean 46% and 50% reduction in
canopy coverage and litter fall, respectively. However neither the abundance nor species composition of
fish in trimmed versus control plots were significantly different (Two-Way Repeated Measures ANOVA’s
for paired plot differences in fish density and biomass; nonmetric multidimensional scaling, and ANOSIM)
suggesting that fish did not respond to mangrove canopy damage. Our results show that due to rather
high spatial and temporal variability in fish abundance, it would be difficult to detect any but extreme
changes of these taxa in the mangrove intertidal zone, and this may be a common feature of the fish
communities of mangrove intertidal zones and other coastal systems. We suggest that improved use of
fish as indicators of intertidal habitat quality would benefit from improved information on environmental
factors which determine fish distribution and abundance in these areas. Moreover, since a majority
of the fish in the intertidal zone is habitat generalists, we propose that individual-level measures of fish
response to habitat quality may be more effective than fish abundance.

Results (Thai) 1:

กฎหมาย (โกงกางการตัดแต่งและทำหน้าที่รักษา 1996) ส่งผลให้เฉลี่ย 46% และ 50% ในการรายงานข่าวหลังคา
และร่วงหล่นตามลำดับ แต่ไม่มีความอุดมสมบูรณ์หรือองค์ประกอบชนิดของปลา
ในตัดกับแปลงควบคุมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ (มาตรการสองทางซ้ำ
แปรปรวนของคู่ความแตกต่างในความหนาแน่นของพล็อตปลาและชีวมวลปรับ nonmetric หลายมิติ,และ anosim)
ความเสียหายหลังคาบอกปลาที่ไม่ตอบสนองต่อป่าชายเลน ผลของเราแสดงให้เห็นว่าเนื่องจากค่อนข้าง
แปรปรวนพื้นที่และเวลาที่สูงในความอุดมสมบูรณ์ของปลาก็จะเป็นเรื่องยากที่จะตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงใด ๆ
แต่ที่มากที่สุดของแท็กซ่าเหล่านี้อยู่ในโซน intertidal ป่าชายเลนและนี่อาจจะเป็นลักษณะทั่วไปของปลา
จากชุมชน intertidal โซนป่าชายเลนและระบบชายฝั่งทะเลอื่น ๆเราขอแนะนำให้ใช้งานที่ดีขึ้นของปลา
เป็นตัวชี้วัดคุณภาพของที่อยู่อาศัย intertidal จะได้รับประโยชน์จากข้อมูลที่ดีขึ้นอยู่กับปัจจัย
สิ่งแวดล้อมซึ่งตรวจสอบการกระจายปลาและความอุดมสมบูรณ์ในพื้นที่เหล่านี้ นอกจากนี้ตั้งแต่
ส่วนใหญ่ของปลาในโซน intertidal เป็น generalists ที่อยู่อาศัยเราเสนอมาตรการระดับบุคคลที่ของปลา
เพื่อตอบสนองต่อคุณภาพของที่อยู่อาศัยอาจจะมีประสิทธิภาพมากกว่าความอุดมสมบูรณ์ของปลา

Results (Thai) 2:

กฎหมาย (เลนตัดแต่งและเก็บรักษาพระราชบัญญัติปี 1996), เกิดหมายถึง 46% และ 50% ลด
ฝาครอบคลุมและแคร่อยู่ ตามลำดับ อย่างไรก็ตามไม่อุดมสมบูรณ์หรือชนิดส่วนประกอบของ
ปลาตัดเทียบกับการควบคุมในผืนแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ (วิเคราะห์ความ Two-Way ซ้ำวัดแปรปรวนของ
สำหรับแผนจัดเป็นคู่แตกต่างกันความหนาแน่นของปลาและชีวมวล nonmetric หลายขนาด และ ANOSIM)
แนะนำว่า ปลาไม่ตอบสนองการทำลายป่าชายเลนฝาครอบ ผลของเราแสดงว่าเนื่องแต่
ความสูงปริภูมิ และขมับแปรผันในปลาอุดมสมบูรณ์ มันจะยากต่อการตรวจสอบใด ๆ แต่มาก
เปลี่ยนแปลง taxa เหล่านี้ในเขตพื้นที่ป่าชายเลน intertidal และนี้อาจเป็นคุณลักษณะทั่วไปของปลา
ชุมชนโซน intertidal ป่าชายเลนและระบบอื่น ๆ ของชายฝั่งได้ เราขอแนะนำที่ปรับปรุงใช้
ปลาเป็นตัวบ่งชี้คุณภาพการอยู่อาศัย intertidal จะได้ประโยชน์จากการปรับปรุงข้อมูลเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม
ปัจจัยที่กำหนดปลากระจายและความอุดมสมบูรณ์ในพื้นที่เหล่านี้ นอกจากนี้ เนื่องจากส่วนใหญ่
ปลาในโซน intertidal generalists แฮบิแทท เราเสนอระดับบุคคลที่วัดปลา
ตอบสนองต่อคุณภาพการอยู่อาศัยอาจจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าปลาที่อุดมสมบูรณ์

Results (Thai) 3:

กฎหมาย(ป่าชายเลนการรักษาการกระทำและการกันขนของ 1996 )เกิดผลในการลด 46% และ 50% หมายความว่าในการครอบคลุม
มีม่านประดับและลดลงเปลหามตามลำดับ. แต่ถึงอย่างไรก็ตามยังไม่ได้ความอุดมสมบูรณ์พันธุ์ไม้หรือส่วนประกอบของ
ปลาหั่นเป็นท่อนในเมื่อเทียบกับการควบคุมแปลงก็แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ(แบบสองทางซ้ำมาตรการ anova ' s
สำหรับแผนที่จับคู่กันความแตกต่างในปลาและความหนาแน่นจากชีวมวล; nonmetric ประเด็นการปรับขยาย,และ anosim )
แนะนำว่าปลาไม่ได้ตอบสนองต่อความเสียหายมีม่านประดับป่าโกงกาง. ผลการค้นหาของเราแสดงให้เห็นว่าเนื่องจากได้ค่อนข้างสูง
ซึ่งจะช่วยและ Temporal Key Integrity Protocol เป็นจำนวนมากปลาจะเป็นเรื่องยากที่จะตรวจจับใดๆแต่การเปลี่ยนแปลง Extreme
ของ taxa เหล่านี้ในเขตน้ำขึ้นน้ำลงป่าชายเลนและในส่วนนี้อาจมีคุณลักษณะทั่วไปของปลา
ชุมชนของเขตบริเวณน้ำขึ้นน้ำลงป่าชายเลนและระบบอื่นๆตามแนวชายฝั่งเราขอแนะนำให้ใช้งานได้ดียิ่งขึ้นของ
ปลาแสดงว่า คุณภาพ ของที่อยู่อาศัยบริเวณน้ำขึ้นน้ำลงจะได้รับประโยชน์จากข้อมูลที่ได้รับการปรับปรุงปัจจัยทาง สภาพแวดล้อม
ซึ่งจะช่วยซึ่งกำหนดจำนวนมากและการกระจายปลาในพื้นที่เหล่านี้ ยิ่งไปกว่านั้นเนื่องจากส่วนใหญ่
ของปลาที่อยู่ในบริเวณน้ำขึ้นน้ำลงที่เป็นแหล่งที่อยู่อาศัยจะว่าจ้างผู้เชี่ยวชาญ IT ซึ่งมีเราเสนอมาตรการแบบระดับที่ปลา
การตอบสนองต่อ คุณภาพ ที่อยู่อาศัยอาจจะมี ประสิทธิภาพ มากกว่าความอุดมสมบูรณ์ปลา